2461-IBPB-2-1.4514.686.2016.2.BJ - Umowa pożyczki a PCC.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 grudnia 2016 r. (data wpływu do Organu - 15 grudnia 2016 r.), uzupełnionym 11 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2016 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 29 grudnia 2016 r. znak: 2461-IBPB-2-1.4514.686.2016.1.BJ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 11 stycznia 2017 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 13 maja 2016 r. została zawarta umowa pożyczki pomiędzy Przedsiębiorstwem - osobą prawną działającą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (zwaną w dalszej części Pożyczkodawcą) a Wnioskodawcą (Pożyczkobiorcą). Przedmiotem umowy było udzielenie Pożyczkobiorcy przez Pożyczkodawcę pożyczki w kwocie 3.000.000 zł na cele związane z prowadzoną przez Pożyczkobiorcę działalnością gospodarczą. Pożyczka miała charakter odpłatny, została oprocentowana wg stopy procentowej w wysokości 8% w skali roku. Pożyczka wpłynęła na konto bankowe Pożyczkobiorcy 13 maja 2016 r., spłata pożyczki nastąpiła dnia 27 czerwca 2016 r., wraz z umownymi odsetkami.

Spółka Pożyczkodawcy zajmuje się dostarczaniem energii cieplnej na terenie miasta G. (przedmiot przeważającej działalności Przedsiębiorcy zgodnie z KRS: 35.30.Z Wytwarzanie i zaopatrywanie w parę wodną, gorącą wodę i powietrze do układów klimatyzacyjnych). Spółka Pożyczkodawcy, w związku z prowadzoną działalnością, jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT.

Zawarta umowa pożyczki jest dla Spółki Pożyczkodawcy pierwszą tego typu transakcją. Wcześniej Spółka Pożyczkodawcy nie udzielała pożyczek i nie prowadziła działalności w tym zakresie. Generalnie Spółka nie planuje udzielania pożyczek na większą skalę, aczkolwiek nie wyklucza, iż w przyszłości, w przypadku posiadania nadwyżki środków finansowych, udzieli kolejnej pożyczki bądź pożyczek za wynagrodzeniem w postaci odsetek, tym bardziej, że zawarcie umowy pożyczki staje się dochodowo korzystniejsze jak np. ulokowanie nadwyżki finansowej na lokacie. Pożyczka została udzielona ze środków pieniężnych Spółki Pożyczkodawcy wygenerowanych w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.

Spółka Pożyczkodawcy, zarówno w umowie Spółki, jak i we wpisie w Krajowym Rejestrze Sądowym w zakresie swojej działalności nie ma wpisanego do przedmiotu działalności udzielania pożyczek ani też innej podobnej działalności finansowej.

Udzielona przez Spółkę Pożyczkodawcy pożyczka posiada charakter incydentalny (jak również ewentualne pożyczki mogące być udzielone w przyszłości) stanowi dla Spółki Pożyczkodawcy działalność mającą charakter poboczny względem działalności podstawowej, stanowi jednak jej konsekwencję i bezpośrednio ją uzupełnia.

Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków oraz poboru, uzdatniania i dostarczania wody na terenie miasta G. oraz gmin położonych wokół miasta G. (37.00.Z, 36.00.Z). W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

Z tytułu zawartej umowy pożyczki Pożyczkobiorca 7 lipca 2016 r. złożył (wraz z pismem czynnego żalu) deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych p.c.c.-3 obliczając podatek należny od czynności cywilnoprawnych w kwocie 60.000,00 zł. Niniejsza kwota podatku została uregulowana wraz z odsetkami od zaległości podatkowych 8 lipca 2016 r. aczkolwiek Pożyczkobiorca w dniu złożenia deklaracji jak i do dnia dzisiejszego posiada wątpliwości co do słuszności i obowiązku złożenia deklaracji p.c.c.-3 oraz naliczenia podatku.

W piśmie z 5 stycznia 2017 r. (wpływ do Biura - 11 stycznia 2017 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż udzielenie przez Spółkę Pożyczkodawcy pożyczki jako odpłatne świadczenie usług podlegało regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Pożyczkodawca udzielając pożyczki działał w charakterze podatnika VAT. Jednocześnie Pożyczkodawca korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, Wnioskodawca wskazał, że interpretacja dotycząca podatku od czynności cywilnoprawnych winna opierać się na przedstawionej przez niego (we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego) argumentacji dotyczącej podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku otrzymania pożyczki od Spółki Pożyczkodawcy na Wnioskodawcy (Pożyczkobiorcy) ciążył obowiązek uiszczenia z tego tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych, czy też nie? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Wnioskodawca uważa, iż w przypadku otrzymania przez niego pożyczki od Spółki Pożyczkodawcy, nie był zobowiązany do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie wyłączenia wynikającego z art. 2 pkt 4 lit. a i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W opinii Wnioskodawcy, Spółka Pożyczkodawcy udzielająca pożyczki działała w ramach tej czynności jako podatnik podatku od towarów i usług zwolniony z tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z regulacjami ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych pożyczka co do zasady podlega opodatkowaniu tym podatkiem (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a obowiązek podatkowy z tytułu udzielenia pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę (art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. A mianowicie, zgodnie z art. 2 pkt 4 cyt. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług lub jeśli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z pewnymi wyjątkami, niedotyczącymi jednak umów pożyczki. W konsekwencji udzielenie pożyczki, która podlega w danym przypadku regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, a udzielający pożyczkę działa w danej sytuacji jako podatnik podatku od towarów i usług, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarta umowa pożyczki nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w związku ze spełnieniem przesłanek zawartych w art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - a więc na Pożyczkobiorcy nie ciążył obowiązek naliczenia i zapłacenia niniejszego podatku, ponieważ Spółka Pożyczkodawcy udzielająca pożyczki działała w ramach tej czynności jako podatnik podatku od towarów i usług, przy czym usługa ta korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

W zaistniałych okolicznościach nie istniał obowiązek złożenia deklaracji p.c.c.-3, naliczenia oraz zapłacenia podatku z tytułu zawartej umowy pożyczki.

Na potwierdzenie swego stanowiska Wnioskodawca przytoczył kilka interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji powyżej Organ przywołał tylko stanowisko Wnioskodawcy, które odnosi się do uregulowań objętych ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji - zgodnie z wolą wyrażoną w uzupełnieniu wniosku - jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do uregulowań zawartych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), uznano za element własnego stanowiska niepodlegający ocenie w ramach wydawanej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych.

W zakresie podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 223, z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że 13 maja 2016 r. została zawarta umowa pożyczki pomiędzy Przedsiębiorstwem - osobą prawną działającą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (zwaną w dalszej części Pożyczkodawcą) a Wnioskodawcą (Pożyczkobiorcą). Przedmiotem umowy było udzielenie Pożyczkobiorcy (Wnioskodawcy) przez Pożyczkodawcę pożyczki w kwocie 3.000.000 zł na cele związane z prowadzoną przez Pożyczkobiorcę działalnością gospodarczą.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub czy przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że udzielenie przez Pożyczkodawcę pożyczki, jako odpłatne świadczenie usług podlegało regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. Z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki Pożyczkodawca korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro zatem, jak wskazał Wnioskodawca, z tytułu zawarcia opisanej we wniosku pożyczki, Pożyczkodawca był zwolniony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to w analizowanej sprawie znajdują zastosowanie postanowienia art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na Wnioskodawcy jako pożyczkobiorcy nie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia ww. umowy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.