2461-IBPB-2-1.4514.677.2016.3.MD - Opodatkowanie umowy sprzedaży zawartej w 2003 r.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. , poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 10 grudnia 2016 r. (data wpływu - 13 grudnia 2016 r.), uzupełnionym 30 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy sprzedaży zawartej w 2003 r.:

* w części dotyczącej powstania obowiązku podatkowego - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej stawki podatku - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy sprzedaży zawartej w 2003 r.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym, w piśmie z 24 stycznia 2017 r., znak: 2461-IBPB-2-1.4514.677.2016.1.MD wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 30 stycznia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 6 sierpnia 2003 r. zawarta została pisemna umowa kupna sprzedaży między S. W. - sprzedającą, a Wnioskodawczynią - kupującą. Przy transakcji tej obecni byli w charakterze świadków: W. B. i J. W., składając swoje podpisy. Przedmiotem wymienionej umowy była sprzedaż działki w Pracowniczym Ogrodzie Działkowym (Polski Związek Działkowców), tj. domek letniskowy (altana) wraz z urządzeniami oraz nasadzeniami za 25.000 zł, zapłacone gotówką po złożonych na umowie kupna-sprzedaży podpisach.

Po nabyciu działki, na podstawie uchwały Zarządu Rodzinnego Ogrodu Działkowego (ROD), Wnioskodawczyni i jej mąż W. B., między którymi istniał i istnieje ustrój wspólności ustawowej, stali się właścicielami: nasadzeń, urządzeń i obiektów znajdujących się na działce, wykonanych lub nabytych ze środków finansowych działkowca.

W tamtym czasie (2003 r.) nikt z władz Polskiego Związku Działkowców nie informował o obowiązku rejestrowania takich umów (zmian użytkowników działek w ROD) w Urzędach Skarbowych i opłacenia podatku. Dlatego też, umowa kupna-sprzedaży, jaka miała miejsce 6 sierpnia 2003 r., nie została zgłoszona i Wnioskodawczyni nie złożyła deklaracji o podatku od czynności cywilnoprawnych, a tym samym nie zapłaciła należnego podatku.

Dnia 30 sierpnia 2016 r. zawarta została umowa przeniesienia praw do działki w ROD pomiędzy Wnioskodawczynią i jej mężem a nabywcą J. Cz., który od tej czynności cywilnoprawnej opłacił stosowny podatek.

Przyjmując stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy - działkowiec sprzedający altanę, nasadzenia i inne urządzenia uzyskuje przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z praw majątkowych, podlega rozliczeniu łącznie z innymi dochodami w zeznaniu podatkowym PIT-36 za rok, kiedy nastąpiła sprzedaż.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że na umowę z 6 sierpnia 2003 r. zamierza się powołać w Urzędzie Skarbowym przed złożeniem zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2016 (PIT-37), tj. do końca kwietnia 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaka zostanie zastosowana stawka podatkowa w przypadku powołania się na umowę kupna-sprzedaży działki z 6 sierpnia 2003 r., o której mowa w poz. 80, w oparciu o art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera regulacji dotyczących przedawnienia, odsyła w tym zakresie do przepisów Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z jej art. 70, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

W przypadku Wnioskodawczyni - jej zdaniem - nastąpiło przedawnienie zobowiązania podatkowego.

W przypadku powołania się na art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w ocenie Wnioskodawczyni, powstaje obowiązek podatkowy liczony od kwoty zakupu, tj. 25.000 zł (umowa kupna-sprzedaży z 6 sierpnia 2003 r.) i stawki podatkowej 2% w oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 223, z późn. zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Obowiązek podatkowy powstaje również z chwilą powołania się przez podatnika na fakt dokonania czynności cywilnoprawnej - jeżeli podatnik nie złożył deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych w terminie 5 lat od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku, a następnie powołuje się przed organem podatkowym na fakt jej dokonania (art. 3 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy).

Artykuł 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, że obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie sprzedaży - na kupującym. Obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku (art. 5 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy, podstawę opodatkowania stanowi - przy umowie sprzedaży - wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

Z treści art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy wynika, że stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

Jak wynika z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że 6 sierpnia 2003 r. zawarta została pisemna umowa kupna sprzedaży. Przedmiotem wymienionej umowy była sprzedaż praw do działki w Pracowniczym Ogrodzie Działkowym (Polski Związek Działkowców), na której znajduje się domek letniskowy (altana) wraz z urządzeniami oraz nasadzeniami. Ww. umowa kupna-sprzedaży nie została zgłoszona do opodatkowania i Wnioskodawczyni nie złożyła deklaracji w podatku od czynności cywilnoprawnych, a tym samym nie zapłaciła należnego podatku. Wnioskodawczyni wskazała, że na umowę z 6 sierpnia 2003 r. zamierza się powołać w Urzędzie Skarbowym przed złożeniem zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2016 (PIT-37), tj. do końca kwietnia 2017 r.

Należy zatem podzielić stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym nastąpiło przedawnienie zobowiązania podatkowego. Wnioskodawczyni zobowiązana była bowiem do złożenia deklaracji p.c.c.-3 oraz do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w terminie 14 dni od zawarcia umowy sprzedaży, tj. do 20 sierpnia 2003 r. Stosownie do art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie to przedawniło się zatem z końcem 2008 r.

Powtórny obowiązek podatkowy (nie dochodzi bowiem do "odnowienia" pierwotnego obowiązku) powstanie dla Wnioskodawczyni z chwilą powołania się przed organem podatkowym na fakt zawarcia umowy sprzedaży z 6 sierpnia 2003 r. Przy czym, pod pojęciem "powołanie się" nie należy rozumieć samego złożenia deklaracji p.c.c.-3. Od tej chwili Wnioskodawczyni będzie miała 14 dni na złożenie deklaracji p.c.c.-3 oraz opłacenie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z racji, iż Wnioskodawczyni planuje powołać się przed organem podatkowym na zawarcie ww. umowy, lecz umowa ta nie stanowi umowy pożyczki, depozytu nieprawidłowego lub ustanowienia użytkowania nieprawidłowego albo ich zmiany, do umowy sprzedaży będzie miała zastosowanie stawka określona w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Nie będzie to jednak stawka 2%, jak wskazuje to Wnioskodawczyni, a stawka 1%, ze względu na fakt, iż przeniesienie praw do działki mieści się w katalogu praw majątkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.