2461-IBPB-2-1.4514.535.2016.1.HK - Skutki podatkowe podziału spółki przez wydzielenie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 września 2016 r. (data wpływu do Biura - 28 września 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podziału spółki przez wydzielenie - jest prawidłowe.

W dniu 28 września 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podziału spółki przez wydzielenie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również jako: "Spółka") prowadzi działalność gospodarczą w Polsce polegającą na zarządzaniu, sprzedaży i wynajmie nieruchomości. Spółka ma również siedzibę na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Obecnie planowane jest dokonanie wydzielenia części przedsiębiorstwa z innej polskiej spółki kapitałowej (spółka dzielona). Wydzielenie to zostanie dokonane poprzez przeprowadzenie transakcji podziału przez wydzielenie spółki dzielonej w trybie przewidzianym w przepisie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych. Podział przeprowadzony zostanie zatem poprzez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę, tj. na Wnioskodawcę (spółka przejmująca).

W konsekwencji, w wyniku przeprowadzonego podziału przez wydzielenie polskiej spółki kapitałowej Wnioskodawca przejmie zespół składników majątkowych wchodzących do tej pory w skład przedsiębiorstwa spółki dzielonej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, w związku z przejęciem majątku w ramach opisanego podziału przez wydzielenie, nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy i czy Wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przejęciem majątku w ramach opisanego powyżej podziału przez wydzielenie nie będzie on zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych nawet, jeżeli w wyniku dokonanego podziału nastąpi podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 223, z późn. zm.) zawiera katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Katalog ten ma charakter enumeratywny, co oznacza, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie wyraźnie wskazane w tym przepisie czynności cywilnoprawne. Tym samym przedmiot opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie może być w żaden sposób rozszerzony na inne czynności cywilnoprawne, które nie zostały wprost wymienione w przepisie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k ww. ustawy, podatkowi podlegają umowy spółki. Z kolei - w myśl przepisu art. 1 ust. 3 tej ustawy - w przypadku umowy spółki za zmianę umowy (podlegającą opodatkowaniu, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy) uważa się przy spółce kapitałowej - podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty (pkt 2 wskazanego przepisu), przekształcenie lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej (pkt 3).

Z regulacji powyższej wynika zatem wyraźnie, że podział spółki kapitałowej nie stanowi czynności stanowiącej zmianę umowy spółki. Za taką uważa się bowiem jedynie podwyższenie kapitału z wkładów lub środków spółki oraz dopłaty jak i przekształcenie lub łączenie spółek. Czynność prawna podziału przez wydzielenie nie jest zatem wymieniona w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych jako podlegająca opodatkowaniu zmiana umowy spółki.

Do wskazanego wyżej wniosku prowadzi również wykładnia historyczna przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Należy bowiem zauważyć, że z dniem 1 stycznia 2009 r., na mocy ustawy z dnia 7 listopada 2008 r., zmieniającej ustawę o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1319) weszła w życie nowelizacja ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Nowelizacja ta realizowała jednocześnie obowiązek implementacji do polskiego porządku prawnego postanowień Dyrektywy Rady nr 2008/7/WE z 12 lutego 2008 r., dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz.Urz.UE.L 46 z 21 lutego 2008 r., s. 11, dalej: "Dyrektywa").

Na podstawie wyżej opisanej nowelizacji, zmianie uległa definicja zmiany umowy spółki, która w aktualnie obowiązującym stanie prawnym rozumiana jest m.in., jako "przekształcenie lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej. Tymczasem zauważyć należy, że zmiana umowy spółki na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., tj. przed implementowaniem do polskiego porządku prawnego postanowień Dyrektywy - definiowana była m.in., jako: "przekształcenie, podział lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki lub podwyższenie kapitału zakładowego". Tym samym, podział spółek, w stanie prawnym sprzed 1 stycznia 2009 r., mógł być czynnością podlegającą opodatkowaniu. Podstawę opodatkowania, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2009 r.), stanowiła wartość wkładów powiększających majątek spółki albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy spółki przejmującej, pomniejszona - zgodnie z art. 6 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - o wartość kapitału zakładowego wynikającą z umowy spółki lub jej zmiany związanej z podziałem spółki, która była opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych przed dokonaniem tych czynności.

Wskazana wyżej wykładnia historyczna przemawia zatem za uznaniem, że w świetle aktualnie obowiązującej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podwyższenie kapitału zakładowego spółki, w związku z nabyciem majątku przejmowanego w wyniku podziału, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Taki wniosek wynika również z uzasadnienia ustawy z dnia 7 listopada 2008 r., zmieniającej ustawę o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1319), w której wyraźnie wskazano, że intencją Ustawodawcy było "zniesienie opodatkowania podziału spółek, jako czynności restrukturyzacyjnych w świetle dyrektywy (...)" (zob. druk Nr 748, z dnia 7 lipca 2008 r.).

W świetle powyższego przyjąć należy, że jeżeli celem Ustawodawcy była implementacja do polskiego porządku prawnego postanowień Dyrektywy dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału, w tym w szczególności implementacja zwolnienia z opodatkowania podziału spółek jako czynności restrukturyzacyjnej. Stąd wprowadzenie z dniem 1 stycznia 2009 r. nowej definicji zmiany umowy spółki, a tym samym wykluczenie z zakresu przedmiotowego opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych podziału spółki, służyło osiągnięciu celu Dyrektywy, jakim jest zwolnienie tego rodzaju transakcji z opodatkowania.

W ocenie Wnioskodawcy zatem, podwyższenie jego kapitału zakładowego w wyniku podziału przez wydzielenie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretacje indywidualne, stwierdzając, iż podobny pogląd jest jednolicie prezentowany w praktyce organów skarbowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do powołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.