2461-IBPB-1-3.4510.866.2016.1.IZ - Uznanie wydatków inwestycyjnych, przewyższających minimalną kwotę zezwolenia jako kwalifikowanych i oparcie na tej podstawie dostępnej pomocy publicznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 30 września 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 3 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wobec poniesienia przez Spółkę komandytową wydatków inwestycyjnych przewyższających minimalną kwotę określoną w Zezwoleniu, cała kwota tych wydatków może stanowić koszty kwalifikowane inwestycji, w oparciu o które kalkulowana jest wysokość dostępnej dla Wnioskodawcy pomocy publicznej, tj. czy wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 Rozporządzenia, które zostały poniesione przez Spółkę komandytową w związku z realizowaną inwestycją na terenie SSE w trakcie obowiązywania Zezwolenia, przewyższające minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu powiększają kwotę przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT - jest prawidłowe.

W dniu 3 października 2016 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wobec poniesienia przez Spółkę komandytową wydatków inwestycyjnych przewyższających minimalną kwotę określoną w Zezwoleniu, cała kwota tych wydatków może stanowić koszty kwalifikowane inwestycji, w oparciu o które kalkulowana jest wysokość dostępnej dla Wnioskodawcy pomocy publicznej, tj. czy wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 Rozporządzenia, które zostały poniesione przez Spółkę komandytową w związku z realizowaną inwestycją na terenie SSE w trakcie obowiązywania Zezwolenia, przewyższające minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu powiększają kwotę przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową posiadającą polską rezydencję podatkową, będącą wspólnikiem - komplementariuszem spółki X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: "Spółka komandytowa"). Spółka komandytowa prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE") na podstawie zezwolenia z 27 października 2006 r. (dalej: "Zezwolenie"). Zezwolenie obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie następujących wyrobów wytworzonych na terenie strefy:

* sprzęt gospodarstwa domowego gdzie indziej niesklasyfikowany,

* maszyny specjalnego przeznaczenia pozostałe,

* maszyny i aparatura elektryczna, gdzie indziej niesklasyfikowana,

* wyroby z gumy i tworzyw sztucznych,

* wyroby metalowe z wyłączeniem maszyn i urządzeń.

Zezwolenie zostało pierwotnie udzielone do 8 sierpnia 2016 r., jednakże Minister Gospodarki decyzją z 23 października 2014 r. stwierdził nieważność Zezwolenia w części dotyczącej terminu jego obowiązywania.

W Zezwoleniu określono warunki prowadzenia działalności gospodarczej, tj.:

* zatrudnienie pracowników na terenie SSE wyniesie co najmniej 300 pracowników w terminie do 31 grudnia 2009 r., w tym (w rachunku narastającym):

* 125 pracowników w terminie do 31 grudnia 2007 r.,

* 200 osób w terminie do 31 grudnia 2008 r., lecz nie mniej niż 125 osób średniorocznie,

* 300 osób w terminie do 31 grudnia 2009 r., lecz nie mniej niż 200 osób średniorocznie,

i utrzymanie zatrudnienia na tym poziomie (300 osób średniorocznie) do dnia 31 grudnia 2014 r., przy czym 60% stanu zatrudnienia na terenie SSE stanowić miały kobiety,

* poniesienie wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie... specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 22, poz. 2251 z późn. zm., dalej: "Rozporządzenie") o łącznej wartości co najmniej 100.000 EUR w terminie do 30 czerwca 2009 r.

* przestrzeganie regulaminu SSE i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowanie strefy.

Powyższe warunki zostały wypełnione przez Spółkę komandytową przed upływem wskazanego w Zezwoleniu terminu, co zostało potwierdzone także przez podmiot zarządzający SSE w trakcie prowadzonych przez niego kontroli.

Istnieje możliwość, że w ramach prowadzonego procesu inwestycyjnego Spółka komandytowa poniosła wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 Rozporządzenia, w wysokości przekraczającej minimalną wartość wskazaną w Zezwoleniu.

Wnioskodawca jako komplementariusz Spółki komandytowej uprawniony jest do korzystania z pomocy publicznej związanej z prowadzeniem działalności w SSE przez Spółkę komandytową, tj. dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę jako wspólnika Spółki komandytowej w związku z jego udziałem w tej spółce z tytułu prowadzenia przez Spółkę komandytową działalności gospodarczej na terenie SSE, podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, dalej: "Ustawa o CIT") do wysokości nie przekraczającej wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec poniesienia przez Spółkę komandytową wydatków inwestycyjnych przewyższających minimalną kwotę określoną w Zezwoleniu, cała kwota tych wydatków może stanowić koszty kwalifikowane inwestycji, w oparciu o które kalkulowana jest wysokość dostępnej dla Wnioskodawcy pomocy publicznej, tj. czy wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 Rozporządzenia, które zostały poniesione przez Spółkę komandytową w związku z realizowaną inwestycją na terenie SSE w trakcie obowiązywania Zezwolenia, przewyższające minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu powiększają kwotę przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT?

W ocenie Wnioskodawcy, wobec poniesienia przez Spółkę komandytową wydatków inwestycyjnych przewyższających minimalną kwotę określoną w Zezwoleniu, cała kwota tych wydatków może stanowić koszty kwalifikowane inwestycji, w oparciu o które kalkulowana jest wysokość dostępnej dla Wnioskodawcy pomocy publicznej. Wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 Rozporządzenia, które zostały poniesione przez Spółkę komandytową w związku z realizowaną inwestycją na terenie SSE w trakcie obowiązywania Zezwolenia, przewyższające minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu powiększają kwotę przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT.

Wnioskodawca ma prawo uznać całość wydatków inwestycyjnych, tj. również w wartości przewyższającej minimalną kwotę określoną w Zezwoleniu - za koszty kwalifikowane inwestycji, o ile spełniają one kryteria uznania za koszt kwalifikowany w myśl Rozporządzenia. Tym samym, Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z pomocy publicznej kalkulowanej w oparciu o rzeczywistą wartość poniesionych wydatków kwalifikowanych, ale tylko do wysokości nieprzekraczającej wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej.

Stan prawny właściwy do określenia podstawy zwolnienia z opodatkowania.

Podstawą do skorzystania z pomocy publicznej jest uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 282, dalej: "Ustawa o SSE"). Określając warunki, na podstawie, których Wnioskodawca może korzystać z pomocy publicznej, należy rozpatrywać stan prawny obowiązujący na dzień uzyskania przez Spółkę komandytową Zezwolenia, a więc na dzień 27 października 2006 r.

Z uwagi na fakt, że Zezwolenie wydane Spółce komandytowej nie określa maksymalnej kwoty wydatków inwestycyjnych, wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 Rozporządzenia, które zostały poniesione przez Spółkę komandytową w związku z realizowaną Inwestycją na terenie SSE, przewyższające kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu, będą zdaniem Wnioskodawcy, powiększać kwotę przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT.

W świetle art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody (...) uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Dodatkowo, na podstawie art. 17 ust. 4 ww. ustawy, zwolnienie (...) przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Tym samym, pomocą publiczną, z której korzysta Wnioskodawca na podstawie Zezwolenia wydanego na rzecz Spółki komandytowej jest w rzeczywistości wartość niezapłaconego przez Wnioskodawcę podatku CIT, obliczonego od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności gospodarczej Spółki komandytowej określonej Zezwoleniem i prowadzonej na terenie SSE.

Aby określić szczegółowe warunki udzielenia pomocy publicznej obowiązujące Wnioskodawcę, w tym przede wszystkim:

* wielkość możliwej do uzyskania pomocy publicznej,

* warunki uznawania wydatków za koszty kwalifikowane do objęcia pomocą publiczną, należy odwołać się do obowiązującego na dzień wydania Zezwolenia rozporządzenia (przyp. - rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie... specjalnej strefy ekonomicznej).

W świetle § 3 ust. 1 Rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 (Ustawy o CIT - dopisek własny) (...) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

Zgodnie z powyższymi, w ocenie Wnioskodawcy, maksymalna wielkość przysługującej mu pomocy publicznej powinna być wyliczona w oparciu o § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia, czyli jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 Rozporządzenia.

Na podstawie § 6 ust. 1 Rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku realizacją inwestycji na terenie strefy na:

Zgodnie natomiast z § 6 ust. 2 Rozporządzenia, koszty inwestycji, o których mowa w ust. 1, mogą być podwyższone o wydatki na wytworzenie lub zakup wartości niematerialnych i prawnych związanych z uzyskaniem patentów, licencji operacyjnych bądź opatentowanych licencji typu know-how oraz nieopatentowanego know-how, z uwzględnieniem ust. 3 i 4.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że z uwagi na fakt, że Spółka komandytowa uzyskała Zezwolenie 27 października 2006 r. w przedmiotowym stanie faktycznym jak i w zdarzeniu przyszłymi zastosowanie będą miały przepisy Ustawy o SSE w brzmieniu obowiązującym do dnia 3 sierpnia 2008 r. (zgodnie z art. 4 ustawy z 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych do zezwoleń wydanych przed 4 sierpnia 2008 r. stosuje się przepisy Ustawy o SSE w brzmieniu obowiązującym do 3 sierpnia 2008 r.).

Zgodnie z art. 16 ust. 2 Ustawy o SSE, w brzmieniu obowiązującym do dnia 3 sierpnia 2008 r., zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określa przedmiot działalności oraz warunki dotyczące w szczególności zatrudnienia określonej liczby pracowników przez określony czas oraz dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę.

Warunki wskazane w Zezwoleniu.

Jak już wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Spółka komandytowa, aby wywiązać się z wymogów określonych w Zezwoleniu, w ramach działalności prowadzonej na terenie SSE zobowiązana była:

* zatrudniać pracowników na terenie SSE na poziomie co najmniej 300 pracowników w terminie do 31 grudnia 2009 r., w tym (w rachunku narastającym)

* 125 pracowników w terminie do 31 grudnia 2007 r.,

* 200 osób w terminie do 31 grudnia 2008 r., lecz nie mniej niż 125 osób średniorocznie,

* 300 osób w terminie do 31 grudnia 2009 r., lecz nie mniej niż 200 osób średniorocznie

i utrzymać zatrudnienie na tym poziomie (300 osób średniorocznie) do dnia 31 grudnia 2014 r., przy czym 60% stanu zatrudnienia na terenie SSE stanowić miały kobiety,

* ponieść wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie (...) specjalnej strefy ekonomicznej o łącznej wartości co najmniej 100.000 EUR w terminie do 30 czerwca 2009 r.,

* przestrzegać regulaminu SSE i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowanie strefy.

Spółka komandytowa spełniła powyższe warunki, przy czym istnieje możliwość, że wartość poniesionych przez Spółkę komandytową wydatków inwestycyjnych w związku z realizacją kolejnych inwestycji w ramach zadań opisanych w biznes planie przekroczyła minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu.

W przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Zezwolenie nie określa żadnych dodatkowych warunków, w tym w szczególności Zezwolenie nie określa maksymalnego poziomu nakładów inwestycyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielone Zezwolenie określa jedynie minimalny poziom wydatków inwestycyjnych, które Spółka komandytowa zobowiązana jest ponieść jako warunek konieczny do korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu działalności w SSE.

Brak górnego limitu wydatków inwestycyjnych.

W ocenie Wnioskodawcy, wykładnia językowa użytego w treści Zezwolenia sformułowania "co najmniej" wskazuje, że Spółka komandytowa zobowiązana była do poniesienia wydatków inwestycyjnych w kwocie minimalnej, tj. w kwocie nie mniejszej niż 100.000 EUR w terminie do 30 czerwca 2009 r.

Zatem, jest to minimalny pułap wydatków inwestycyjnych, jakie Spółka komandytowa powinna była ponieść, aby być uprawniona do korzystania (poprzez wspólników Spółki komandytowej) z pomocy publicznej w formie zwolnienia z opodatkowania CIT.

Skoro zatem Zezwolenie nie określa maksymalnej kwoty wydatków, wszystkie wydatki związane ściśle z Inwestycją (również przewyższające kwotę określoną w Zezwoleniu jako dolny limit wydatków) i spełniające definicję wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 Rozporządzenia powinny być uwzględniane przy ustalaniu rozmiaru pomocy publicznej.

Zdaniem Spółki, literalne brzmienie powołanych regulacji nie budzi wątpliwości. Ustawodawca jednoznacznie stwierdza, że wydatkami kwalifikującymi się do objęcia pomocą są wszystkie wydatki poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia związane z Inwestycją pod warunkiem, że spełniają one wymogi określone w § 6 Rozporządzenia.

Dlatego też kwotę przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, należy obliczać w oparciu o rzeczywiście poniesione przez Spółkę komandytową nakłady inwestycyjne związane ściśle z Inwestycją, w tym także o wydatki przewyższające kwotę stanowiącą dolny limit wydatków.

Należy dodatkowo stwierdzić, że obowiązujące na dzień wydania Zezwolenia przepisy Ustawy o SSE, ani przepisy Rozporządzenia, ani przepisy Ustawy o CIT, ani również samo Zezwolenie nie określają górnego limitu wydatków inwestycyjnych w strefie, który ograniczałby wartość przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego (pomocy regionalnej). Takie zastrzeżenie mogło zostać wprowadzone do treści zezwolenia przez organ zezwalający. Na taką możliwość wskazuje zwrot "w szczególności" użyty w art. 16 ust. 2 Ustawy o SSE. Jednakże, udzielone Spółce komandytowej Zezwolenie wyraźnie zobowiązuje Spółkę komandytową do poniesienia w strefie wydatków inwestycyjnych w kwocie, co najmniej 100.000 EUR, nie określając przy tym górnego limitu tych wydatków.

Dodatkowo § 6 Rozporządzenia wskazuje, że wydatki inwestycyjne powinny być ponoszone "w trakcie obowiązywania zezwolenia", co również wskazuje na brak górnej granicy, do jakiej wydatki inwestycyjne Spółka mogłaby uznawać za koszty kwalifikowane.

Jak wynika z przedstawionej analizy, minimalny próg wydatków określony w Zezwoleniu stanowi tyko jeden z warunków, jakie powinien spełnić przedsiębiorca, aby mógł korzystać ze zwolnienia podatkowego. Brak jest przy tym podstaw by stwierdzić, że warunki minimalne uprawniające inwestorów strefowych do ulg ograniczają jednocześnie poziom wydatków kwalifikowanych.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że o ile poniesione przez Spółkę komandytową nakłady inwestycyjne - również w części wykraczającej poza minimalną wartość określoną w Zezwoleniu (100.000 EUR) - spełniać będą kryteria uznania za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną (jak opisano powyżej), to Wnioskodawca ma prawo zaliczyć je do podstawy obliczenia maksymalnej dostępnej dla Wnioskodawcy pomocy publicznej. Tym samym, obliczając wartość przysługującego zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, Wnioskodawca powinien brać pod uwagę faktyczną kwotę poniesionych wydatków inwestycyjnych.

Wnioskodawca podkreśla, że obowiązek podawania w zezwoleniu maksymalnej wysokości nakładów inwestycyjnych został wprowadzony w wyniku nowelizacji Ustawy o SSE z dniem 4 sierpnia 2008 r. Jak Spółka wykazała, zmiana ta nie ma zastosowania w odniesieniu do sytuacji Wnioskodawcy.

Przed datą wyprowadzenia ww. zmiany do Ustawy o SSE (czyli przed 4 sierpnia 2008 r.) nie było obowiązku określenia w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej maksymalnej wartości wydatków inwestycyjnych uprawniającej do skorzystania z pomocy regionalnej.

Skoro w Zezwoleniu nie zostało takie ograniczenie wprowadzone, to Wnioskodawca ma prawo do ujęcia w podstawie kalkulacji wysokości zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, całości poniesionych wydatków inwestycyjnych, o których mowa w § 6 Rozporządzenia, również w kwocie przewyższającej kwotę wskazaną w Zezwoleniu.

Dlatego w odniesieniu do zezwoleń wydanych przed dniem 4 sierpnia 2008 r. jedynymi ograniczeniem jest określona w przepisach wartość maksymalnej intensywności pomocy publicznej.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, wartość pomocy publicznej udzielonej Wnioskodawcy z tytułu działalności gospodarczej Spółki komandytowej w SSE nie może przekroczyć jedynie wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją Inwestycji.

Wyżej zaprezentowane stanowisko Spółki zostało również potwierdzone w interpretacjach organów podatkowych dotyczących tej kwestii.

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 29 maja 2009 r. (sygn. IBPBI/2/423-332/09/CZP) stwierdza, że: Zezwolenie określa więc minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia w związku z działalnością na terenie strefy. Kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka uprawniona jest do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. W sytuacji więc, gdy Spółka poniesie wydatki w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych wydatków określonych w przepisach rozporządzenia, będzie miała prawo do dalszego korzystania z tej pomocy (...).

Stanowisko zbieżne ze stanowiskiem Wnioskodawcy w powyższej kwestii zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji wydanej 11 grudnia 2008 r. (sygn. ILPB3/423-576/08-2/HS) stwierdzając, że zwolnienia podatkowe (m.in. zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) są odstępstwem od reguły powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową. W związku z powyższym, minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie X Specjalnej Strefy Ekonomicznej określa zezwolenie na działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (...). A zatem kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. W sytuacji więc, gdy Spółka poniosła koszty inwestycji w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu (...) przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie X Specjalnej Strefy Ekonomicznej, uprawniają to do dalszego korzystania z tej pomocy, ale tylko do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 grudnia 2015 r. (sygn. ITPB3/4510-542/15-4/DK),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 grudnia 2015 r. (sygn. IBPB-1-2/4510- 682/15/AK),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 maja 2012 r. (sygn. IBPBI/2/423-184/12/AK),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 kwietnia 2009 r. (sygn. IBPBI/2/423- 456/09/AM),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 maja 2009 r. (sygn. IPPB3/423-96/09-2/MS),

* Dyrektora Izby w Katowicach z 22 marca 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-1646/09/SD),

* Dyrektora Izby w Katowicach wydanej 14 maja 2009 r. (sygn. ITPB3/423-120/09/DK),

* Dyrektora Izby w Katowicach wydanej 30 września 2008 r. (sygn. IBPB3/423-571/08/AM).

Dlatego, mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy, wobec poniesienia przez Spółkę komandytową wydatków inwestycyjnych przewyższających minimalną kwotę określoną w Zezwoleniu, cała kwota tych wydatków może stanowić koszty kwalifikowane inwestycji, w oparciu o które kalkulowana jest wysokość dostępnej dla Wnioskodawcy pomocy publicznej. Wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 Rozporządzenia, które zostały poniesione przez Spółkę komandytową w związku z realizowaną inwestycją na terenie SSE w trakcie obowiązywania Zezwolenia, przewyższające minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu powiększają kwotę przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT.

Wnioskodawca ma prawo uznać całość wydatków inwestycyjnych, tj. również w wartości przewyższającej minimalną kwotę określoną w Zezwoleniu - za koszty kwalifikowane inwestycji, o ile spełniają one kryteria uznania za koszt kwalifikowany w myśl Rozporządzenia. Tym samym, Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z pomocy publicznej kalkulowanej w oparciu o rzeczywistą wartość poniesionych wydatków kwalifikowanych, ale tylko do wysokości nieprzekraczającej wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.