2461-IBPB-1-3.4510.785.2016.1.KB - Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nagród wypłaconych pracownikom z wypracowanego zysku netto w momencie jej wypłaty.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 18 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nagród wypłaconych pracownikom z wypracowanego zysku netto w momencie jej wypłaty - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nagród wypłaconych pracownikom z wypracowanego zysku netto w momencie jej wypłaty.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zgodnie z regulaminem wypłaty nagrody z zysku pracownikom oraz uchwałą Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników w sprawie podziału zysku za rok 2015 wypłaciła nagrodę dla pracowników Spółki wraz ze składkami ZUS wynikającą z podziału zysku netto Spółki za dany rok obrotowy. Wypłaty nagrody Spółka dokonała w 2016 r. uwzględniając podział zysku netto za rok 2015.

Pracownikom przysługuje nagroda z zysku za rok obrotowy, jeżeli Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników w podziale zysku uwzględni na ten cel środki finansowe, a fakt ten dokumentuje odpowiednią uchwałą w sprawie podziału zysku netto za dany rok obrotowy. Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników odbywa się zawsze w następnym roku obrotowym po roku, którego podział zysku dotyczy.

Rok obrotowy pokrywa się w Spółce z rokiem kalendarzowym.

Podjęcie uchwały w sprawie przeznaczenia części zysku netto na wypłatę nagrody z zysku dla pracowników precyzuje jej łączną wysokość, a szczegółowy sposób jej wyliczenia zawarty jest w regulaminie wypłaty nagrody z zysku dla pracowników. Wypłata nagrody z zysku za rok 2015 wypłacona była z zachowaniem powyższych zasad.

Z kolei, w myśl obowiązujących w Spółce zasad podziału nagrody z zysku, nagrodę z zysku za dany rok obrotowy mogą otrzymać pracownicy Spółki, którzy pozostawali w stosunku pracy przez co najmniej 6 miesięcy w roku, za który nagroda przysługuje oraz pozostają w zatrudnieniu w dacie wypłaty nagrody z zysku.

Podjęte Uchwały Zgromadzenia Wspólników jak też obowiązujące w Spółce zasady wypłat nagród z zysku nie konstytuują odrębnego terminu dla wypłaty nagród z zysku.

Wypłat dokonywano niezwłocznie po podjęciu Uchwał Zgromadzenia Wspólników w sprawie podziału zysku i przeznaczeniu ich na wypłaty dla pracowników i terminy te były następujące:

* data podjęcia uchwały - 28 czerwca 2016 r.;

* data wypłaty nagrody - 2 lipca 2016 r.

Powyższa nagroda stanowi podstawę do naliczenia składek ZUS oraz podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych - składki ZUS oraz zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych zostały potrącone. 

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonana w 2016 r. wypłata na rzecz pracowników nagrody pochodzącej z zysku netto po opodatkowaniu za rok 2015 zgodnie z postanowieniami regulaminu wypłaty nagrody z zysku dla pracowników oraz podjętą uchwałą Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z zachowaniem zasad podziału nagród z zysku obowiązującymi w Spółce, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodu w momencie jej wypłaty?

Zdaniem Spółki, dokonana w 2016 r. wypłata na rzecz pracowników nagród pochodzących z zysku netto po opodatkowaniu za rok 2015 zgodnie z postanowieniami regulaminu wypłaty nagrody z zysku dla pracowników oraz podjętą uchwałą Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z zachowaniem zasad podziału nagrody z zysku obowiązującymi w Spółce, może zostać zaliczona w koszty uzyskania przychodu w momencie jej wypłaty.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jak wynika z powyższego przepisu, aby wydatek mógł stanowić koszt podatkowy, jego poniesienie powinno mieć związek z działalnością Spółki oraz nie może to być wydatek wymieniony w negatywnym katalogu kosztów, wskazanym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Nagroda roczna wypłacana pracownikom z zysku netto po opodatkowaniu może zostać zaliczona do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, gdyż tego rodzaju wydatek nie został wymieniony w katalogu kosztów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Wypłacona nagroda jest racjonalnie i gospodarczo uzasadniona oraz definitywnie poniesiona, której celem jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła, związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a więc spełnia warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Nagroda z zysku jest dodatkowym wynagrodzeniem pracownika, które jest przyznawane pod warunkiem uzyskania dochodu przez Spółkę, które to wynagrodzenie jednak nie stanowi dywidendy. Dywidenda przysługuje jedynie właścicielowi. Dochód po opodatkowaniu stanowi źródło finansowania Spółki, w tym również wypłaty nagrody dla pracowników w kolejnym roku podatkowym.

Spółka od tego wynagrodzenia odprowadzała składki na ZUS, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, których nie zaliczała do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 40 ustawy o CIT.

Płace zasadnicze oraz wszelkiego rodzaju premie, dodatki, wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych spełniają definicję podatkowego kosztu uzyskania przychodów. Ponoszone są one w celu uzyskania przychodów. W szczególności premie dla pracowników, które motywują ich do pracy bezpośrednio wpływają na efekty finansowe pracodawcy. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 40 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów jedynie składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw - od nagród i premii wypłacanych w gotówce lub w papierach wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wyłączenie to wskazuje, jaki zamysł przyświecał prawodawcy w odniesieniu do prawnopodatkowego charakteru nagród z dochodu po opodatkowaniu. Należy uznać, że gdyby ustawodawcy chodziło o wyłączenie z kosztów całej nagrody wraz z pochodnymi, to by tak postanowił. Skoro natomiast w tym przepisie odwołał się tylko do składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw, to tylko te wypłaty z kosztów uzyskania przychodów są wyłączone.

Mając na uwadze powyższe, w analizowanym stanie zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 4g ustawy o CIT, zgodnie z którym należności pracownicze stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

Podobne stanowisko prezentowane jest przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 18 lutego 2016 r. nr IBPB-1-3/4510-780/15/TS oraz w interpretacji indywidualnej z 11 marca 2016 r. nr IBPB-1-3/4510-153/16/JKT.

Analogiczne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądowym. Dla przykładu:

* wyrok NSA z 29 maja 2012 r. (sygn. II FSK 2275/10);

* wyrok NSA z 29 kwietnia 2014 r. (sygn. akt II FSK 1220/12);

* wyrok NSA z 3 grudnia 2014 r. (sygn. akt II FSK 3618/13).

Powyższe wyroki potwierdzają, że wypłaty nagród i premii z zysku netto po opodatkowaniu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Definitywne rozstrzygnięcie powyższego problemu znalazło się w uchwale siedmiu sędziów NSA z 22 czerwca 2015 r. sygn. akt II FPS 3/15, w myśl której kosztami uzyskania przychodów są wypłaty nagród z zysku po opodatkowaniu, gdyż mają one związek z przychodem i zabezpieczeniem jego źródła, a więc spełniają przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym, zdaniem Spółki, wypłacona nagroda z zysku może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w momencie wypłaty tych świadczeń na rzecz pracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z powyższym przepisem, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem, bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

Kosztem uzyskania przychodów jest zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy zauważyć, że kosztami podatkowymi są również tzw. "koszty pracownicze". Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, prowizje, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, a także odprawy i rekompensaty za wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy jako inne należności wynikające ze stosunku pracy.

W myśl art. 15 ust. 4g ustawy o CIT, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że zgodnie z uchwałami Zgromadzenia, część wypracowanego przez Spółkę zysku netto za dany rok obrotowy była przeznaczana i wypłacana na nagrody dla pracowników Spółki. Wypłata nagród z zysku następowała na podstawie Regulaminu wypłaty nagrody z zysku dla pracowników, zgodnie z którym do otrzymania tej nagrody uprawnieni byli pracownicy Spółki, pozostający w stosunku pracy przez co najmniej 6 miesięcy w roku, za który nagroda przysługuje oraz pozostający w zatrudnieniu w dacie wypłaty nagrody w zysku. Podjęte Uchwały Zgromadzenia Wspólników jak też obowiązujące w Spółce zasady wypłat nagród z zysku nie konstytuują odrębnego terminu dla wypłaty nagród z zysku. Wypłat dokonywano niezwłocznie po podjęciu Uchwał Zgromadzenia Wspólników w sprawie podziału zysku i przeznaczeniu ich na wypłaty dla pracowników i terminy te były następujące: data podjęcia uchwały - 28 czerwca 2016 r., data wypłaty nagrody - 2 lipca 2016 r.

Mając na względzie powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że nagrody z zysku po opodatkowaniu wypłacone pracownikom Spółki pełnią funkcję motywacyjną dla pracowników Spółki i jako takie stanowią "koszt pracowniczy" spełniający kryteria do uznania go za koszt podatkowy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT w momencie wynikającym z regulacji zawartych w art. 15 ust. 4g oraz art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT. W niniejszej sprawie, skoro uchwała nie wskazywała terminu wypłaty nagród, nie jest możliwe zastosowanie art. 15 ust. 4g ustawy o CIT, tym samym nagrody będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w momencie ich wypłaty.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.