2461-IBPB-1-3.4510.45.2017.1.SK - Ustalenie, czy spółka jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych w odniesieniu do modernizacji nieruchomości używanych przez podmioty lecznicze, dla których organem tworzącym jest samorząd województwa, co do których spółka nie posiada żadnego tytułu prawnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 20 stycznia 2017 r. (data wpływu 25 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych w odniesieniu do modernizacji nieruchomości używanych przez Podmioty Lecznicze, dla których organem tworzącym jest Samorząd Województwa, co do których Spółka nie posiada żadnego tytułu prawnego - jest prawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych w odniesieniu do modernizacji nieruchomości używanych przez Podmioty Lecznicze, dla których organem tworzącym jest Samorząd Województwa, co do których Spółka nie posiada żadnego tytułu prawnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w której 100% udziałów w kapitale zakładowym Spółki posiada Województwo zawarła z Województwem umowę na mocy której, Spółka zobowiąże się do świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym polegających na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej Województwa w zakresie promocji i ochrony zdrowia, poprzez realizację Inwestycji, m.in. modernizację nieruchomości używanych przez Podmioty Lecznicze, dla których organem tworzącym jest Samorząd Województwa. Spółka nie posiada żadnego tytułu prawnego do nieruchomości. Nie będzie także uzyskiwać w przyszłości przychodów (korzyści) z tytułu dokonania modernizacji obiektów leczniczych. Spółka zamierza przeprowadzić nieodpłatnie (na zasadzie powierzenia zadania własnego Samorządu przez Województwo) modernizację obiektów użytkowanych przez Podmioty Lecznicze. Z tego tytułu Województwo zobowiązane będzie do zrekompensowania Spółce wydatków poniesionych w związku z realizacją zadania (Województwo wypłacać może rekompensatę w formie podwyższenia kapitału, które nie stanowi przychodu dla Spółki). Modernizacja nieruchomości używanych przez Podmioty Lecznicze, której spółka dokona będzie sfinansowana z emisji obligacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych w odniesieniu do modernizacji nieruchomości używanych przez Podmioty Lecznicze, dla których organem tworzącym jest Samorząd Województwa, do których Spółka nie posiada żadnego tytułu prawnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych w odniesieniu do modernizacji nieruchomości używanych przez Podmioty Lecznicze, dla których organem tworzącym jest Samorząd Województwa, do których Spółka nie posiada żadnego tytułu prawnego. Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16 stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budynki i budowle oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Zgodnie art. 16a ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają również z zastrzeżeniem art. 16c niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych". W przypadku Spółki te inwestycje nie będą przyjęte do używania przez Spółkę.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1047 z późn. zm.), aktywami są kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych. Aktywami trwałymi są aktywa jednostki, które nie są zaliczane do aktywów obrotowych.

Definicję środków trwałych w budowie zawiera art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości stanowi on, że środkami trwałymi w budowie są zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. Z art. 31 ust. 1 tej ustawy wynika, że wartość początkową wprowadzonego do ksiąg rachunkowych środka trwałego (np. sieci wodociągowej i kanalizacyjnej) zwiększają koszty jego ulepszenia następującego w ciągu jego użytkowania. Ulepszenie polega na trwałym zwiększeniu wartości technicznej lub użytkowej bądź przeznaczenia środka trwałego i następuje wówczas, gdy:

Spółka nie posiada żadnego tytułu prawnego do nieruchomości i w związku z powyższym nie mogą stanowić one w Spółce aktywów, w tym aktywów trwałych (ulepszeń w obcych środkach trwałych). Nie są to bowiem kontrolowane przez Spółkę zasoby majątkowe (Spółka nie ma tytułu prawnego do środków trwałych, w których wykonywać będzie ulepszenia, tj. nie może także kontrolować tych ulepszeń). Ulepszenia w środkach trwałych nie spowodują w Spółce w przyszłości wpływu korzyści ekonomicznych. Nie będą one wykorzystywane przez Spółkę w jej działalności gospodarczej. Ewentualnie można by uznać, że nakłady poniesione przez Spółkę na cudzym majątku stanowią określone prawo majątkowe (nie będące jednak środkiem trwałym), które może stanowić pewnego rodzaju roszczenie o zwrot tych nakładów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.