2461-IBPB-1-3.4510.1106.2016.2.IZ - Skutki częściowej likwidacji środka trwałego zaliczonego uprzednio do wydatków inwestycyjnych w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 marca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 2461-IBPB-1-3.4510.1106.2016.2.IZ Skutki częściowej likwidacji środka trwałego zaliczonego uprzednio do wydatków inwestycyjnych w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 22 grudnia 2016 r. (data wpływu 27 grudnia 2016 r.), uzupełnionym 21 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie skutków częściowej likwidacji środka trwałego zaliczonego uprzednio do wydatków inwestycyjnych w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie skutków częściowej likwidacji środka trwałego zaliczonego uprzednio do wydatków inwestycyjnych w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 14 lutego 2017 r. Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.1106.2016.1.IZ wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 21 lutego 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Wnioskodawca") prowadzi działalność gospodarczą na terenie (...) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE") na podstawie przyznanego zezwolenia.

W związku z powyższym, część dochodów Wnioskodawcy jest zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. W odniesieniu do pozostałych dochodów, Wnioskodawca odprowadza podatek dochodowy zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o CIT. Ponieważ Wnioskodawca uzyskuje jednocześnie dochody podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym oraz dochody zwolnione na podstawie przyznanego zezwolenia, Wnioskodawca dokonuje alokacji ponoszonych kosztów wspólnych. Tym samym, część kosztów obniża podstawę opodatkowania, natomiast część kosztów związana z dochodami zwolnionymi na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, stanowi wyłącznie koszty bilansowe (koszty księgowe).

W związku z realizacją inwestycji, 30 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych plac manewrowy. Realizacja w 2016 r. II etapu inwestycji spowodowała, że Wnioskodawca zmuszony był zlikwidować część placu manewrowego (dalej: "Środek trwały").

Likwidacja Środka trwałego nie była spowodowana zmianą rodzaju prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, była natomiast niezbędna do zrealizowania kolejnego etapu inwestycji - powstania nowej hali.

Likwidacja Środka trwałego spowodowała, że jego nieumorzona wartość została przez Wnioskodawcę zaliczona jednorazowo w koszty - do pozostałych kosztów operacyjnych.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca dokonuje alokacji przychodów i kosztów do działalności zwolnionej i opodatkowanej, częściowo koszty te stanowiły także podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Część materiału z rozbiórki (dalej: "Materiały") Środka trwałego pozwoliła wykonawcy na obniżenie kosztów realizacji nowego środka trwałego (dalej: "Nowy środek trwały"), poprzez ponowne wykorzystanie odzyskanych Materiałów.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 21 lutego 2017 r. (wpływ do tut. Organu tego samego dnia), doprecyzowano opis stanu faktycznego wskazując, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie dwóch zezwoleń - zezwolenia z 1 czerwca 2012 r. i zezwolenia z 27 listopada 2013 r.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy częściowa likwidacja Środka trwałego, z którym związane były wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, likwidacja Środka trwałego, z którym związane były wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT").

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 282 z późn. zm., dalej: "ustawa o SSE"), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Zasady zwolnienia od podatku dochodowego, o których mowa w art. 12 ustawy o SSE, określa art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, zgodnie z którym wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Szczegółowe warunki udzielania pomocy regionalnej w formie zwolnienia podatkowego, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie (...) specjalnej strefy ekonomicznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 760 z późn. zm.).

Ponadto, warunki udzielania pomocy regionalnej w formie powyższego zwolnienia podatkowego reguluje również rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 465 z późn. zm., dalej: "Rozporządzenie").

Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. Rozporządzenia, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Natomiast, w myśl ust. 2, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest:

1.

utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;

2.

utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.

Powyższy warunek korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego w postaci utrzymania własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dopuszcza jednocześnie możliwość wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym.

Należy mieć również na uwadze, że przesłanki wygaśnięcia, cofnięcia lub ograniczenia zezwolenia wskazane zostały także w ustawie o SSE. Zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy o SSE, zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

1.

zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub

2.

rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub

3.

nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki, lub

4.

wystąpił z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.

Zarówno przesłanki warunkujące prawo do zwolnienia jak i przesłanki wygaśnięcia, cofnięcia lub ograniczenia zezwolenia stanowią katalog zamknięty. Cytowane przepisy, jako warunku zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego nie wskazują zakazu likwidacji składników majątkowych w określonym terminie.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku konieczności likwidacji Środka trwałego oba warunki wymienione w Rozporządzeniu zostaną zachowane.

Likwidacja Środka trwałego nie wiąże się z przeniesieniem własności składnika majątku na inny podmiot. Jeżeli Wnioskodawca we własnym zakresie zniszczy Środek trwały albo zleci takie zniszczenie innemu podmiotowi, wówczas dojdzie do unicestwienia dotychczasowego przedmiotu własności a nie do nieutrzymania własności składników majątku.

Likwidacja Środka trwałego nie spowoduje również, że Wnioskodawca nie będzie kontynuował działalności gospodarczej związanej z inwestycją. Konieczność zlikwidowania Środka trwałego nie wpłynie na ciągłość działania Wnioskodawcy na terenie SSE.

Reasumując, likwidacja Środka trwałego pozostanie bez wpływu na prawo Wnioskodawcy do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Likwidacja Środka trwałego, nie skutkuje utratą zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ani też nie wpływa na zakres tego zwolnienia.

Powyższe stanowisko znajduje pełne potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, przykładowo:

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 kwietnia 2016 r., sygn. ILPB3/4510-1-7/16-3/AO, w której stwierdzono, że: Mając to na uwadze, wobec brzmienia § 5 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia w/s SSE, który odnosi się wyłącznie do przeniesienia własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, należy stwierdzić, że w przypadku likwidacji środka trwałego lub poszczególnych jego części, przepis ten nie znajdzie zastosowania. W konsekwencji, takie zniszczenie składnika majątku nie będzie skutkowało utratą przez Wnioskodawcę zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani nie wpłynie na zakres tego zwolnienia.

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 lutego 2016 r., sygn. IBPB-1-3/4510-101/16/APO, w której wskazano, że: Cytowane przepisy (zarówno Rozporządzenia jak i ustawy o SSE), jako warunku zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego, nie wskazują zakazu likwidacji składników majątkowych w określonym w nim terminie. W świetle powyższych przepisów uznać zatem należy, że likwidacja składników majątkowych przed upływem 5 lat, zaliczonych uprzednio do wydatków inwestycyjnych, pozostanie bez wpływu na prawo Wnioskodawcy do korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 (ostatecznie przeformułowanego w uzupełnieniu z 21 lutego 2017 r.) oraz pytania oznaczonego we wniosku nr 3 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl