2461-IBPB-1-1.4511.472.2016.2.WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 8 sierpnia 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 16 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym 13 października 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia miejsca (kraju) opodatkowania przychodów uzyskiwanych ze świadczenia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usług na terytorium Szwecji - jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2016 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia miejsca (kraju) opodatkowania przychodów uzyskiwanych ze świadczenia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usług na terytorium Szwecji. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 4 października 2016 r. Znak: 2461-IBPB-1-1.4511.472.2016.1.WRz, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 13 października 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W ramach prowadzonej działalności wykonuje zlecenia w Polsce i na terytorium Szwecji. Zlecenia polegają na wykonywaniu usług budowlanych, w charakterze podwykonawcy firmy szwedzkiej. Wnioskodawca otrzymuje również zlecenia od podmiotów w Polsce. Rozliczenie oraz zapłata za świadczone usługi odbywa się na podstawie wystawianych przez podatnika dla kontrahenta w Szwecji i dla innych podmiotów faktur.

Wnioskodawca ma tylko jedną siedzibę firmy i znajduje się ona w Polsce. W Polsce znajduje się również ośrodek interesów życiowych Wnioskodawcy. W ramach wykonywanych usług Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, prace wykonuje sam i podlega zabezpieczeniu społecznemu w Polsce otrzymując druk A1 dwa, trzy razy w roku.

Wnioskodawca posiada własny sprzęt, tj. elektronarzędzia i pojazd do przewozu narzędzi. Świadcząc usługę Wnioskodawca przebywa parę tygodni w Szwecji wynajmując na miejscu mieszkanie. Po wykonaniu określonych czynności wraca do Polski na około dwa tygodnie co dwa miesiące. Ponadto wraca do Polski na wakacje jeden miesiąc oraz 3 tygodnie na przełomie grudnia i stycznia. Jego stałe miejsce zamieszkania znajduje się w Polsce, tutaj też ma rodzinę.

W piśmie z 11 października 2016 r. stanowiącym uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że świadczone przez niego na terenie Szwecji usługi nie są wykonywane poprzez położony tam zakład w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, która została podpisana w Sztokholmie dnia 19 listopada 2004 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193). Ponadto stwierdził, że na terenie Szwecji nie posiada, ani też nie zamierza tworzyć siedziby zarządu, biura, filii, warsztatu, fabryki, bądź jakiejkolwiek innej placówki, którą jako zakład określa art. 5 ww. konwencji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy całość uzyskiwanych przychodów Wnioskodawca powinien opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznym w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód polskiego rezydenta podatkowego z tytułu świadczonych usług w Szwecji w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w Polsce, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przy czym, zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Wyżej wskazane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).

Zgodnie z zasadą wynikającą z Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, która została podpisana w Sztokholmie dnia 19 listopada 2004 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193), w zakresie podatków od dochodu - zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim umawiającym się państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można przypisać je temu zakładowi. Centrum interesów osobistych gospodarczych Wnioskodawcy znajduje się na terytorium Polski. Wnioskodawca nie posiada stałej placówki na terytorium Szwecji. Wobec tego, to na terytorium Polski Wnioskodawca posiada obowiązek podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zauważyć należy, że stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, albowiem w uzupełnieniu wniosku wyraźnie wskazał, że usługi wykonywane na terytorium Szwecji nie są świadczone przez "zakład" w rozumieniu art. 5 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, która została podpisana w Sztokholmie dnia 19 listopada 2004 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną

w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.