2461-IBPB-1-1.4510.384.2016.1.SG - Rozliczenia kosztów ulepszenia składników majątku będących przedmiotem leasingu finansowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 listopada 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 23 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozliczenia kosztów ulepszenia składników majątku będących przedmiotem leasingu finansowego - jest prawidłowe.

W dniu 15 listopada 2016 r. wpłynął do Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie możliwości rozliczenia kosztów ulepszenia składników majątku będących przedmiotem leasingu finansowego. Wniosek powyższy za pismem z 22 listopada 2016 r., Znak: 2472 OB1.705.109.2016, został przekazany do tut. Biura, celem załatwienia zgodnie z właściwością.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca"), podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Działalność Wnioskodawcy obejmuje m.in. udostępnianie majątku do odpłatnego korzystania na podstawie umów najmu oraz leasingu. W przyszłości, Spółka planuje zawrzeć z innym podmiotem: polską spółką kapitałową (dalej również: "Korzystającym") umowę leasingu (dalej: "Umowa"). Korzystający również podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Na podstawie Umowy, Wnioskodawca odda Korzystającemu do odpłatnego korzystania środki trwałe (dalej łącznie zwane: "ŚT") lub wartości niematerialne i prawne (dalej łącznie zwane: "WNiP"). Umowa zostanie zawarta na czas określony. Zgodnie z Umową, odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych od wartości ŚT lub WNiP będzie dokonywać Korzystający. W związku z zawarciem Umowy, Wnioskodawca nie będzie dokonywać od ŚT lub WNiP odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych.

Umowa będzie przewidywać podział opłat z tytułu korzystania z ŚT lub WNiP na: część kapitałową i część odsetkową. Wartość początkowa ŚT lub WNiP określona w Umowie, jako suma ustalonych w Umowie kapitałowych części opłat (w tym: opłaty inicjalnej) oraz ewentualnej opłaty końcowej (za wykup przedmiotu leasingu), pomniejszonych o należny podatek od towarów i usług (dalej: "podatek VAT"), będzie równa wartości rynkowej ŚT lub WNiP. Podobnie, część odsetkowa rat leasingowych zostanie ustalona na poziomie rynkowym. Umowa będzie dotyczyć udostępnienia przez Wnioskodawcę ŚT i WNiP po raz pierwszy, czyli będzie to pierwsza umowa leasingu dotycząca tych składników majątkowych.

Istnieje możliwość, że Wnioskodawca zawrze z Korzystającym kilka Umów. Podkreślenia wymaga jednak fakt, że jeden ŚT lub WNiP będzie przedmiotem tylko jednej umowy leasingu. Innymi słowy: jeden ŚT lub WNiP nie będzie przedmiotem więcej niż jednej umowy leasingu. W trakcie trwania Umowy, ŚT mogą zostać ulepszone na życzenie Korzystającego. W takim wypadku dokonana zostanie zmiana warunków Umowy tak, aby suma nowo ustalonych kapitałowych części opłat (w tym: opłaty inicjalnej) oraz ewentualnej opłaty końcowej (za wykup przedmiotu leasingu), pomniejszonych o należny podatek VAT, była co najmniej równa wartości rynkowej ŚT z dnia zawarcia Umowy powiększonej o wartość dokonanego ulepszenia. Do momentu zawarcia Umowy, ŚT lub WNiP będą wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, co oznacza, że będą znajdować się w jego ewidencji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki na ulepszenie ŚT ponoszone przez Wnioskodawcę w trakcie trwania Umowy nie będą stanowić dla niego kosztu uzyskania przychodów w podatku CIT?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na ulepszenie ŚT ponoszone przez Wnioskodawcę w trakcie trwania Umowy nie będą stanowić dla niego kosztu uzyskania przychodów w podatku CIT.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, dalej: "Ustawa CIT"), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 Ustawy CIT powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Jednocześnie, wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

W myśl natomiast art. 16g ust. 13 Ustawy CIT, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z art. 16g ust. 1 Ustawy CIT i art. 16g ust. 3-11 Ustawy CIT, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 PLN. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 PLN i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Mając powyższe przepisy na uwadze, stwierdzić należy, że wydatki na ulepszenie środków trwałych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Niemniej jednak, wydatki te powiększają

wartość początkową środków trwałych. Powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, pozostaje aktualne również w odniesieniu do środków trwałych oddanych w leasing finansowy. Przepisy Ustawy CIT nie przewidują bowiem w tym zakresie żadnych odstępstw od ogólnych zasad.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na ulepszenie ŚT ponoszone przez Wnioskodawcę w trakcie trwania Umowy nie będą stanowić dla niego kosztu uzyskania przychodów w podatku CIT.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy zostało wielokrotnie potwierdzone przez Ministra Finansów w wydawanych w jego imieniu interpretacjach podatkowych. Przykładowo, przywołać można interpretację indywidualną z 5 sierpnia 2016 r., Znak: ILPB4/4511-1-33/16-2/BC, w której organ podatkowy w pełni podzielił stanowisko wnioskodawcy, że: (...) wydatki na ulepszenie ST w trakcie trwania umowy leasingowej nie będą kosztem uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy. Niniejsza interpretacja została wydana co prawda na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych i Ustawy PIT, przy czym, w ocenie Wnioskodawcy, regulacje na gruncie Ustawy PIT i Ustawy CIT są w przedmiotowej kwestii tożsame.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.