180000/400/27/2010/Org - Ubezpieczenia społeczne pracownicy przywróconej do pracy.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.) w związku z art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Krakowie:

uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z. dnia 14 września 2010 r. złoconym przez pełnomocnika adwokata (...) w imieniu przedsiębiorcy

w sprawie podlegania obowiązkowi ubezpieczeń społecznych pracownicy przywróconej do pracy.

W dniu 16 września 2010 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Krakowie wpłynął wniosek pełnomocnika adwokata (...) złożony w imieniu przedsiębiorcy (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 27 listopada 2010 r. (...), poprzedniczka prawna Spółki składającej wniosek, wypowiedziała umowę o pracę (...). Stosunek pracy z pracownicą rozwiązał się 28 lutego 2001 r.

W wyniku odwołania pracownicy od wypowiedzenia Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych orzekł o jej przywróceniu na poprzednie warunki pracy i płacy. Zasądził jej również wynagrodzenie za jeden miesiąc pozostawania bez pracy pod warunkiem zgłoszenia się przez mą do pracy w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku. Wyrok uprawomocnił się 23 marca 2006 r. Tego dnia apelację od wyroku Sądu Rejonowego oddał bowiem Sąd Okręgowy w Warszawie.

Pracownica przyszła do pracy 30 marca 2006 r. i z tą datą została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych.

Wnioskodawca powziął wątpliwości z jaką datą powstał obowiązek ubezpieczeń a w konsekwencji z jaką datą należy zgłosić Panią (...) do ubezpieczeń społecznych, wskazując na dwie możliwości:

Zdaniem wnioskodawcy obowiązek ubezpieczeń Pani (...) powstał z dniem przywrócenia jej do pracy, czyli 30 marca 2006 r. i z tą datą powinien zgłosić pracownicę do ubezpieczeń społecznych. W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazuje, ze:

W wyniku wypowiedzenia umowy o pracę stosunek pracy między poprzedniczką prawną Spółki, a pracownicą rozwiązał się z dniem 28 lutego 2001 r. Zgodnie z doktryną i orzecznictwem prawa pracy, rozwiązanie umowy o pracę nawet takie, które jest sprzeczne z prawem lub nieuzasadnione i zostanie za takie uznane przez sąd, jest ważne, powoduje rozwiązanie umowy o pracę.

Wyrok przywracający do pracy nie "unieważnia" wypowiedzenia, nie powoduje fikcji, że stosunek pracy trwał pomiędzy rozwiązaniem umowy, a przywróceniem do pracy. Przywrócenie do pracy na mocy wyroku sądu powoduje, że stosunek pracy ulega restytucji, a więc ponownemu nawiązaniu od dnia zgłoszenia przez pracownika gotowości niezwłocznego podjęcia pracy. Pani (...) zgłosiła taką gotowość w rozumieniu art. 48 § 1 k.p. w dniu 30 marca 2006 r.

Wobec tego Pani (...) nie była pracownikiem Spółki od dnia rozwiązania stosunku pracy, tj. 28 lutego 2001 r., do dnia przywrócenia, tj. 30 marca 2006 r. Nie podlegała w tym okresie obowiązkowi ubezpieczeń z tytułu zatrudnienia. Dnia 30 marca 2006 r. restytuował się stosunek prawny, który następnie na podstawie art. 23¹ k.p. "przeszedł" na Spółkę, a następnie na obecnego pracodawcę - na Oddział.

Czym innym jest szczególne zaliczenie do stażu pracy okresów między rozwiązaniem umowy, a przywróceniem (art. 51 § 1 k.p.). Również ten przepis nie tworzy fikcji zatrudnienia w tym okresie, a jedynie mimo nie pozostawania w zatrudnieniu nakazuje ten okres zaliczać.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Krakowie zważył co następuje:

Zgodnie z art. 13 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn zm.) pracownicy podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku.

Zgłoszenie przez pracownika gotowości niezwłocznego podjęcia pracy w terminie 7 dni od przywrócenia do pracy skutkuje reaktywowaniem stosunku pracy, co oznacza, że osoba przywrócona do pracy podlegała przez cały ten okres, w tym także w okresie od dnia ustania stosunku pracy w skutek bezskutecznego wypowiedzenia umowy o pracę do dnia przywrócenia pracownika do pracy, ubezpieczeniom społecznym jako pracownik.

Pracodawca winien zgłosić przywróconego do pracy pracownika do ubezpieczeń od dnia, od którego został wyrejestrowany z ubezpieczeń, gdyż wyrejestrowanie to wskutek przywrócenia do pracy stało się bezzasadne.

Zatem nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż pracownicę Panią należy zgłosić do ubezpieczeń społecznych z datą zgłoszenia przez nią gotowości do pracy, tj. 30 marca 2006 r.

W związku z powyższym orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie.

Odwołanie wnosi się na piśmie do jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.