1478 - Stanowisko w sprawie potrzeby doprecyzowania przepisu o karze dla bezrobotnego odmawiającego propozycji pracy w powiatowym urzędzie pracy
Pismo z dnia 21 marca 2016 r. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej 1478 Stanowisko w sprawie potrzeby doprecyzowania przepisu o karze dla bezrobotnego odmawiającego propozycji pracy w powiatowym urzędzie pracy
Zgodnie z art. 33 ust. 4 pkt 3 i 4 ww. ustawy starosta pozbawia statusu bezrobotnego, który:
- odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniej pracy lub innej formy pomocy określonej w ustawie lub poddania się badaniom lekarskim lub psychologicznym, mającym na celu ustalenie zdolności do pracy lub udziału w innej formie pomocy określonej w ustawie; pozbawienie statusu bezrobotnego następuje od dnia odmowy na okres:
120 dni w przypadku pierwszej odmowy,
180 dni w przypadku drugiej odmowy,
270 dni w przypadku trzeciej i każdej kolejnej odmowy;
- nie stawił się w powiatowym urzędzie pracy w wyznaczonym terminie i nie powiadomił w okresie do 7 dni o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa; pozbawienie statusu bezrobotnego następuje od dnia niestawienia się w powiatowym urzędzie pracy odpowiednio na okres wskazany w pkt 3, w zależności od liczby niestawiennictw.
Należy zauważyć, iż gotowość do pracy jest podstawowym obowiązkiem bezrobotnego. Ze statusem bezrobotnego wiążą się określone prawa ale i również obowiązki. Zwrócić należy uwagę, iż w Polsce bezrobotni, odrębnie niż w niektórych innych krajach europejskich, nie mają obowiązku wykazywania przed urzędem pracy samodzielnego poszukiwania pracy. Obowiązek aktywizacyjny jest zatem sprowadzony tylko do przyjmowania ofert kierowanych przez urząd pracy. Trudno zatem uznać, iż kara za trzykrotną odmowę przyjęcia propozycji np. odpowiedniej pracy, czy też stażu ma ulegać przedawnieniu np. po 5 latach jak wskazuje Pan Poseł. Wyjaśnić należy, iż pozbawienie statusu bezrobotnego dotyczy m.in. tylko nieprzyjęcia propozycji odpowiedniej pracy. Zgodnie z definicją odpowiedniej pracy (art. 2 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy) jednym z warunków jest, aby czas dojazdu do pracy i powrotu nie przekraczał łącznie 3 godzin. Urzędy pracy nie przedstawiają zatem bezrobotnym ofert pracy w sytuacji, gdyby czas dojazdu do pracy i powrotu do domu był zbyt długi.
Z kolei argument, iż bezrobotny "zapomina" o terminie stawiennictwa w urzędzie pracy z uwagi na poszukiwanie pracy jest w mojej opinii nietrafiony. "Zapominanie" nie może być bowiem w świetle prawa okolicznością do niestosowania przepisów ustawy.