1473/WVO/443-42/07/AS - Opodatkowanie nabycia usługi w postaci medycyny pracy dla pracowników oraz usługi dodatkowego świadczenia medycznego dla części pracowników.

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20 kwietnia 2007 r. (data wpływu do Urzędu) Sp. z o.o. żądającego pisemnej informacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego tj. art. 8 ust. 1 i 2 i art. 90 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko podane we wniosku jest nieprawidłowe.

Spółka zajmuje się sprzedażą wysoko zaawansowanych technologicznie systemów rur dla ciepłownictwa i transportu paliw oraz jest producentem muf elektrycznie zgrzewanych, służących do izolowania złączy preizolowanych rurociągów ciepłowniczych. Spółka dokonuje wyłącznie sprzedaży opodatkowanej. Spółka, od 2006 r., nabywa usługę w postaci medycyny pracy dla wszystkich pracowników oraz dodatkowego świadczenia medycznego dla części pracowników.

W zależności od rodzaju abonamentu, różny jest zakres dostępnych świadczeń jak również różna jest wartość miesięcznej opłaty za każdy abonament i kształtuje się ona od 10 zł za medycynę pracy do 100 zł za opiekę w zwiększonym zakresie, na jednego pracownika. Dodatkowo pracownicy dokonują dopłat, dzięki którym abonamentem obejmują członków swoich rodzin.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, że Sp. z o.o. nabywa usługę w postaci medycyny pracy dla swoich pracowników oraz usługę dodatkowego świadczenia medycznego dla części pracowników. W zależności od rodzaju abonamentu, różny jest zakres dostępnych świadczeń jak również różna jest wartość miesięcznej opłaty za każdy abonament i kształtuje się ona od 10 zł za medycynę pracy do 100 zł za opiekę w zwiększonym zakresie, na jednego pracownika. Dodatkowo pracownicy dokonują dopłat, dzięki którym abonamentem obejmują członków swoich rodzin.

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu zauważa, że w przedmiotowym stanie faktycznym zależy rozważyć dwa przypadki:

Ad. 1. W omawianym przypadku dochodzi do nieodpłatnego przekazania pakietu świadczeń medycznych na rzecz pracowników Spółki lub pracowników i ich rodzin. Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy nieodpłatne świadczenie usług nie będące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług. Zatem nieodpłatne świadczenie usług traktuje się jak odpłatne świadczenie usług wyłącznie w sytuacji łącznego spełnienia warunków wymienionych w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj.: - braku związku usługi z prowadzonym przedsiębiorstwem,- istnieniu prawa do obniżenia podatku należnego o naliczony przy nabyciu usług. W przedstawionej sprawie Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu postanowieniem znak 1473/936/KDO/423/54/07/ES uznał, że wydatki na zakup usług medycznych można uznać za koszty uzyskania przychodu jednakże tylko w przypadku wydatków dotyczących pracowników (a nie ich rodzin). Z faktu tego wynika, że nie sposób nie uznać przekazania pakietów świadczeń medycznych pracownikom za nie związane z prowadzoną działalnością. W przypadku pakietu dla pracownika oraz jego rodziny wydatki na te pakiety uznano za koszt uzyskania przychodu jedynie w części dotyczącej pracownika, co świadczyć może o braku związku z prowadzoną działalnością wydatków na pakiety w części nie dotyczącej pracownika. Ponadto, jeżeli nabywane usługi medyczne można zaliczyć do usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej (PKWiU ex 85) to z uwagi na fakt, że na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług usługi te są zwolnione z opodatkowania Podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu usług medycznych. Z powyższego wynika, że nie zostaną spełnione warunki do uznania ww. świadczeń za odpłatne świadczenia usług, co oznacza, że nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2. W omawianym przypadku dochodzi do przekazania nabytych świadczeń medycznych na rzecz pracowników Spółki lub pracowników i ich rodzin przy częściowej odpłatności pracownika. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7-art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem przypadku przekazania na rzecz pracowników pakietu świadczeń medycznych za częściową odpłatnością stwierdzić należy, iż spełnione są przesłanki wymienione w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku o towarów i usług, dotyczące ekwiwalentności za wykonaną czynność, a więc czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki właściwej dla danej usługi. Stosowanie do art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4, a obrotem jest kwota należna ze sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. W sytuacji opisanej przez Podatnika podstawę opodatkowania stanowi kwota świadczenia uiszczana przez pracowników. Jak wyżej wspomniano, jeżeli nabywane usługi medyczne można zaliczyć do usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej (PKWiU ex 85) to na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług usługi te są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Czynności, które powinny być dokumentowane fakturami wewnętrznymi określa art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Artykuł ten stanowi, że w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Z powyższego nie wynika, aby odpłatne świadczenie na rzecz pracownika należało dokumentować fakturami wewnętrznymi. Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem m.in. ust. 4. Zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury. Zatem Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury VAT dokumentującej świadczenie usług na rzecz swoich pracowników, jedynie w przypadku zażądania przez usługobiorcę wystawienia takiej faktury. W myśl art. 90 ust. 1-4 i ust. 10 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (ust. 2). Proporcję ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (ust. 3). Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. (ust. 4). W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8 cyt. art. 90:1) przekroczyła 98%- podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2; Z zacytowanych powyżej przepisów nie wynika, aby wartości sprzedaży zwolnionej uzyskanej w przedmiotowym stanie faktywnym nie należało wliczać do obrotu o którym mowa w ust. 3 art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług.Biorąc pod uwagę powyższe, orzeka się jak w sentencji postanowienia.