1473/936/KDO/423/54/07/ES - Wydatki ponoszone na zakup świadczeń medycznych dla członków rodzin pracowników.

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku XXX Sp. z o.o., z kwietnia 2007 r. uzupełnionego pismem z czerwca 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującej sprawie:

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku:

I. odnośnie pytania 1:

II. odnośnie pytania 2 jest prawidłowe w stanie prawnym obowiązującym w 2006 i 2007 r.

Pismem z kwietnia 2007 r. uzupełnionym pismem z czerwca 2007 r. XXX Sp. z o.o.. wystąpiła do Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Stan faktyczny

Spółka zajmuje się sprzedażą wysokozaawansowanych technologicznie systemów rur dla ciepłownictwa i transportu paliw oraz jest producentem muf elektrycznie zgrzewanych -Ewelcon, służących do izolowania złączy preizolowanych rurociągów ciepłowniczych. Spółka dokonuje wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

Spółka od 2006 r. nabywa usługę w postaci medycyny pracy dla wszystkich pracowników oraz dodatkowego świadczenia medycznego dla części pracowników.

W zależności od rodzaju abonamentu, różny jest zakres dostępnych świadczeń jak również różna jest wartość miesięcznej opłaty za każdy abonament i kształtuje się ona od 10 zł za medycynę pracy do 100 zł za opiekę w zwiększonym zakresie, na jednego pracownika. Dodatkowo pracownicy dokonują dopłat, dzięki którym abonamentem obejmują członków swoich rodzin.

Pytania Spółki

Stanowisko Spółki

Ad. 1 Spółka stoi na stanowisku iż w przypadku gdy Spółka wykupuje świadczenie dla pracownika i członków jego rodziny kosztem podatkowym jest jedynie wartość świadczenia przypadająca na pracownika.

Ad. 2 Spółka stoi na stanowisku, iż nabywanie przez Spółkę w imieniu pracownika, abonamentu dla członków rodzin, finansowanego ze środków pracownika, nie jest świadczeniem i przez to nie jest kosztem podatkowym Spółki, jest jedynie rozliczeniem nie mającym wpływu na koszty podatkowe Spółki.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony przez Podatnika we wniosku oraz obowiązujący stan prawny Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowegow Radomiu stwierdza co następuje.

Ad. 1. Ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów zawiera art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), zgodnie z którym:

W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. zagadnienie uznawania za koszt uzyskania przychodów wydatków związanych z finansowaniem świadczeń zdrowotnych przez pracodawcę regulował przepis zawarty w art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy, który stanowił, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z finansowaniem świadczeń zdrowotnych przez pracodawcę na rzecz pracowników, z wyjątkiem poniesionych kosztów świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązują pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw.

Z przedstawionego przez spółkę stanu faktycznego wynika, że Spółka ponosi od 2006 r. wydatki na nabycie usług w postaci medycyny pracy dla wszystkich pracowników oraz dodatkowego świadczenia medycznego dla części pracowników.

Należy więc zwrócić uwagę, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przede wszystkim traktowany jest jako element ograniczający możliwość zaliczenia do kosztów stanowiących koszt uzyskania przychodu abonamentów medycznych, które uprawniają pracownika do opieki medycznej. Pracodawca, który opłaca usługi medyczne, może zaliczyć taki wydatek do kosztów uzyskania przychodu tylko w tej części, która będzie związana z obowiązkowym charakterem wykonywanych usług. Gdy w ramach abonamentu medycznego wykonywane będą świadczenia zdrowotne różnego rodzaju, pracodawca zobowiązany jest dokonać podziału poniesionych wydatków na te, które mogą stanowić koszty oraz takie, które nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Na pracodawcy będzie zatem ciążył obowiązek udowodnienia, że poniesione wydatki dotyczą obowiązkowych świadczeń zdrowotnych wynikających z Kodeksu pracy oraz innych ustaw.

Z art. 229 - Kodeksu pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) wynika, że obowiązkiem pracodawcy jest finansowanie następujących rodzajów obowiązkowych badań lekarskich:

Zgodnie z art. 229 § 6 - Kodeksu pracy pracodawca ponosi również inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy. Takimi kosztami są koszty wynikające z działań określonych w art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. Nr 125, poz. 1317). Działaniami o których tutaj mowa jest ogół działań zapobiegających powstawaniu i szerzeniu się niekorzystnych skutków zdrowotnych, które w sposób bezpośredni lub pośredni mają związek z warunkami lub charakterem pracy. Do podejmowania ww. działań zobowiązany jest pracodawca na podstawie art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy o służbie medycyny pracy.

Należy zwrócić także uwagę, że nie wszystkie świadczenia pracodawcy związane z profilaktyczną opieką zdrowotną mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ale tylko te, które pozostają w związku z warunkami lub charakterem wykonywanej pracy. Dlatego też jeżeli podatnik nie jest w stanie wykazać, że takie świadczenia związane z profilaktyczną opieką zdrowotną wiążą się z warunkami lub charakterem pracy świadczonej przez jego pracowników, wówczas nie ma on prawa zaliczyć tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, gdyż będzie miało tutaj zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepisy w ww. zakresie uległy zmianie z dniem 1 stycznia 2007 r. (ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) poprzez uchylenie art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ograniczenie w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów świadczeń zdrowotnych przestało więc obowiązywać. Pracodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki poniesione na zapewnienie opieki medycznej swoim pracownikom bez względu na to czy inne ustawy nakładają na niego taki obowiązek.

W związku z powyższym, w obecnym stanie prawnym, ustalając możliwość zaliczenia wydatków Spółki na świadczenia zdrowotne dla pracowników do kosztów uzyskania przychodów należy kierować się zasadami określonymi w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Aby dany wydatek można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów muszą zostać spełnione następujące warunki:

Ponadto, aby móc skutecznie zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów niezbędne jest jego prawidłowe udokumentowanie.

W związku z powyższym, w opisanym stanie faktycznym wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup świadczeń medycznych dla pracowników:

Natomiast wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup świadczeń medycznych dla członków rodzin pracowników zarówno w stanie prawnym obowiązującym w 2006 r. jak i w 2007 r. nie stanowią na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztów uzyskania przychodów bowiem nie zachodzi w takiej sytuacji związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy ponoszonym wydatkiem a uzyskanym przychodem lub zachowaniem albo zabezpieczeniem przychodów Spółki. Członkowie rodzin pracowników w żaden sposób nie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów Spółki.

Ad.2. Odnośnie zapytania dotyczącego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nabywanych przez spółkę, w imieniu pracownika, abonamentów dla członków rodzin, za które rozliczenie finansowe następuje przez potrącenie określonej kwoty z wynagrodzenia pracownika należy stwierdzić, że w sytuacji gdy pracownicy ponoszą wydatki na dokonanie dopłat, dzięki którym abonamentem obejmują członków swoich rodzin - nie jest spełniony podstawowy warunek określony w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych t.j. powyższy wydatek nie jest poniesiony przez Spółkę. W związku z powyższym nie stanowi on świadczenia Spółki i jej kosztu uzyskania przychodów zarówno w stanie prawnym obowiązującym w 2006 jak i w 2007 r. Stanowi jedynie rozliczenie z pracownikiem nie mające wpływu na koszty podatkowe Spółki.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.