1473/388/WD/423/117/05/MW - Pojęcie umowy leasingu dla potrzeb podatku dochodowego.

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8 póz. 60 z późn zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki. z o.o., z miesiąca października 2005 r. żądającego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu prawa podatkowego w sprawie:

Czy ewidencja przebiegu pojazdów jest konieczna, aby zaliczyć koszty związane z wydzierżawionymi samochodami do kosztów uzyskania przychodów? Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe,

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika, że:

Spółka zawarła umowę dzierżawy samochodów osobowych od firmy YYY S.A.. Zgodnie z umową Spółka opłaca czynsz dzierżawy na podstawie faktur VAT wystawionych przez Wydzierżawiającego. Koszty eksploatacji samochodów ponosi Spółka. Okres, na jaki zawarta została umowa wynosi, zgodnie z Załącznikiem Nr l do umowy, trzy lata. Wartość sumy 36 opłat netto oraz wartości końcowej (ceny za jaką Dzierżawca będzie miał prawo kupić pojazd po zakończeniu umowy) jest większa od wartości początkowej nabycia samochodu przez Wydzierżawiającego. Spółka ma wątpliwości, czy powinna prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu w przypadku korzystania z samochodów osobowych na podstawie powyższej umowy. Czy ewidencja taka jest konieczna, aby zaliczyć koszty związane z wydzierżawionymi samochodami do kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Spółki nie ma ona obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30 z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych nie stanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu. Jednocześnie w pkt 3b tego art. ustawodawca wskazał, że przepis ust 1 pkt 51 nie dotyczy samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1.

Zdaniem Spółki załączona umowa, mimo nazwania jej umową dzierżawy, jest umową o której mowa w art. 17a pkt 1 oraz spełnia warunki do uznania jej za umowę leasingu, określone w art. 17b ust 1. Przepis art. 17a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych rozszerza bowiem definicję umowy leasingu, określoną w art. 709 ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, pojęcie umowy leasingu zostało rozciągnięte także na umowę, w której finansujący (w Spółce Wydzierżawiający) oddaje przedmiot umowy:

Zdaniem Spółki spełnione są warunki określone w art. 17b, to jest:

suma opłat netto ustalonych w umowie jest wyższa od wartości początkowej samochodu.

Suma opłat obejmuje również cenę, za jaką Spółka ma prawo nabyć samochód po zakończeniu umowy leasingu. Wartości te określone są w Załączniku Nr 1 do umowy oraz ofercie skierowanej do Spółki określającej wartość dzierżawionego samochodu.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, ponieważ załączona umowa spełnia warunki uznania jej za umowę leasingu, określoną w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, dlatego Spółka ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z wydzierżawianymi samochodami, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Ponadto Spółka oświadczyła, że w sprawie będącej przedmiotem mniejszego wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza jak niżej:

Dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych pojęcie umowy leasingu zostało zdefiniowane w art. 17a pkt 1, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 106, póz. 1150), która z dniem 1 października 2001 r. wprowadziła m.in. do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulacje leasingu. Regulacja ta ma zastosowanie do umów leasingu zawartych po dniu 1 października 2001 r. Do umów zawartych do tej daty stosuje się przepisy obowiązujące przed dniem 1 października 2001 r. (art. 4 ustawy z 6 września 2001 r. o zmianie Dz. U. Nr 106, póz. 1150).

Zgodnie z art. 17a pkt 1 u.p.d.o.p. przez umowę leasingu w tej ustawie rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym " oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej "korzystającym" podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Nazwana umowa leasingu, unormowana w kodeksie cywilnym, jest więc tylko jedną z wielu umów, które mieszczą się w tym katalogu. Podatkową umową leasingu może być każda umowa posiadająca cechy określone w art. 17a pkt 1 - niezależnie od nazwy. Skutkiem tego, strony takiej umowy będą zobowiązane do odpowiedniego wykazywania przychodów i kosztów dla potrzeb podatku dochodowego. Odnosić się to może, np. do umów licencyjnych, umów najmu, umów dzierżawy czy ograniczonego prawa rzeczowego jakim jest odpłatne użytkowanie.

O tym, czy umowa może być zakwalifikowana jako podatkowa umowa leasingu decydują następujące cechy, które muszą być spełnione łącznie:

Dla stwierdzenia, czy w konkretnym przypadku mamy do czynienia z umową leasingu w rozumieniu art. 17a i następne - ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, póz. 654 z późn. zm.), czy też innym rodzajem umowy, istotna jest treść tej umowy, a nie jej nazwa. Na podstawie przepisów normujących umowę leasingu w rozdziale 4a u.p.d.o.p. stwierdzić można, że istotnymi warunkami, które determinują fakt zawarcia umowy leasingu w rozumieniu tej ustawy, są:

Przez pojęcie suma opłat zgodnie z zapisami art. 17j ust. 1 rozumieć należy również zawartą w umowie leasingu cenę, po której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego okresu tej umowy, cenę tę uwzględnia się w sumie opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1 pkt 2 i art. 17f ust. 1 pkt 2.

Jeżeli którykolwiek z tych warunków nie jest spełniony - umowa nie ma charakteru podatkowej umowy leasingu, a wywołuje skutki podatkowe przewidziane dla umów najmu i dzierżawy (art. 17l). Oznacza to, że każda umowa o oddaniu rzeczy (praw) do używania zawarta na czas nieoznaczony, nie może być uznawaną za podatkową umowę leasingu, a jedynie za umowę wywołującą skutki umowy najmu i dzierżawy.

Uregulowanie to powoduje, że w każdym przypadku strony umowy powinny zbadać czy ich umowa uznawana przez nie za umowę leasingu, faktycznie spełnia wszystkie kryteria tej umowy, gdyż rzutuje to na zasady opodatkowania stron tych umów

Odnosząc się do przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego oraz mając na względzie wskazane wyżej uregulowania prawne, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu podziela stanowisko Spółki i stwierdza, że jeżeli okres na który zawarto umowę stanowi co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji oraz suma opłat netto ustalona w umowie uwzględniająca określoną w umowie cenę netto za jaką Spółka ma prawo kupić pojazd po zakończeniu umowy jest większa od wartości początkowej nabycia samochodu przez Wydzierżawiającego, to Spółka prawidłowo zakwalifikowała zawartą umowę jako umowę leasingu podatkowego i nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w odniesieniu do samochodów osobowych użytkowanych na podstawie ww. umowy w celu zaliczenia kosztów związanych z tymi samochodami do kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe okoliczności faktyczne i prawne, orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Nadmienia się, że przy udzielaniu niniejszej interpretacji nie były brane pod uwagę i oceniane załączniki do wniosku Spółki.