1473/1005/KDO/423/90/07/BC - Zaliczenie do kosztów podatkowych wydatków refakturowanych na inny podmiot.

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku S.A z dnia 29 czerwca 2007 r. (data wpływu 2 lipca 2007 r.) żądającego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów refakturowanej proporcjonalnej części wynagrodzenia za usługi promocyjne w opisanym poniżej stanie faktycznym.

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Spółka przedstawiła we wniosku następujący stan faktyczny: Spółka zamierza wnieść aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa w postaci oddziału samodzielnie sporządzającego bilans do innej spółki prawa handlowego. W oparciu o odrębne umowy i porozumienia - z udziałem kontrahentów - na tę inną spółkę przejdą również prawa i obowiązki z umów handlowych, funkcjonalnie związanych z aportowaną z.c.p. Niektóre z tych umów przewidują wynagrodzenie, płatne po zakończeniu umownego okresu rozliczeniowego (np. 12 miesięcy), za dokonane zakupy o określonej wartości oraz zapłatę za te zakupy w ustalonym terminie. Wynagrodzenie to jest kalkulowane w oparciu o wartość zakupów od Spółki w przyjętym okresie rozliczeniowym. Skoro prawa i obowiązki z tych umów przejdą na spółkę przyjmującą aport, ta właśnie spółka będzie zobligowana wobec kontrahentów do wypłacenia wynagrodzenia za cały okres rozliczeniowy. Ponieważ jednak aport i przejęcie umów nastąpi w trakcie tego okresu, część należnego kontrahentom wynagrodzenia będzie dotyczyła obrotu zrealizowanego z S.A a część obrotu ze spółką przyjmującą aport. Wobec tego S.A zamierza zawrzeć ze spółką przyjmującą aport umowę, zgodnie z którą zrekompensuje tej spółce część kosztu wynagrodzenia, odpowiadającą proporcji pomiędzy wartością sprzedaży do danego kontrahenta (w okresie rozliczeniowym) przez S.A a wartością sprzedaży przez spółkę przejmującą aport. Rekompensata będzie dokonywana poprzez wystawienie faktury.

Zapytanie Spółki: Czy Spółka może zaliczyć do swoich kosztów uzyskania przychodów zrefakturowaną proporcjonalną część wynagrodzenia za usługi promocyjne w powyżej opisanym stanie faktycznym.

Stanowisko Spółki: W ocenie Spółki zapłata kwot z refakturowanej proporcjonalnej części wynagrodzenia za usługi promocyjne w opisanym powyżej stanie faktycznym będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu dla S.A. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Niewątpliwie wynagrodzenie dla kontrahentów mają (a co najmniej mogą mieć) wpływ na rozmiary sprzedaży, realizowanej przez Spółkę. Ponieważ jednak wynagrodzenie to należne jest dopiero po zakończeniu umownego okresu rozliczeniowego, w wysokości uzależnionej od obrotu w całym tym okresie, przejęcie praw i obowiązków z umów handlowych przez spółkę przyjmującą aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa w trakcie okresu rozliczeniowego powoduje, że ta właśnie spółka będzie zobligowana - wobec kontrahentów do wypłacenia wynagrodzenia za cały okres rozliczeniowy. W tej sytuacji za zasadne Spółka uważa podpisanie umowy ze spółką przyjmującą aport o proporcjonalnym do rozmiarów sprzedaży Spółki zrekompensowaniu poniesionych kosztów. Ponieważ refakturowana na Spółkę część kosztów będzie miała ewidentny związek z przychodami ze sprzedaży, której wartość wpływa na kwotę wynagrodzenia, Spółka uważa, że spełniony będzie określony w art. 15 ust. 1 ustawy warunek uznania kosztów poniesionych przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższy stan faktyczny oraz przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego informuje.

Nowelą do ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz. U. Nr 127, poz. 1589) dokonano zmiany definicji kosztów uzyskania przychodów, przyjmując, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Powyższe oznacza, że warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest wykazanie związku pomiędzy celem poniesienia wydatku, a możliwością uzyskania dzięki temu przychodów. Wystarczającym jest, aby poniesienie tych kosztów miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Podatnik ma więc możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, że są one racjonalne i właściwie udokumentowane. Ze stanu faktycznego przedstawionego w przedmiotowym wniosku wynika, że spółka akcyjna, do której S.A zamierza wnieść aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa, przejmie prawa i obowiązki wynikające z umów handlowych funkcjonalnie związanych z aportowaną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym ta właśnie spółka będzie zobligowana wobec kontrahentów do wypłacenia wynagrodzenia za cały okres rozliczeniowy, który będzie dotyczył zarówno obrotu zrealizowanego z S.A jak i obrotu ze spółką przyjmującą aport. Skoro S.A zamierza zawrzeć ze spółką przyjmującą aport umowę, zgodnie z którą zrekompensuje tej spółce część kosztu wynagrodzenia, odpowiadającą proporcji pomiędzy wartością sprzedaży do danego kontrahenta (w okresie rozliczeniowym) przez S.A, a wartością sprzedaży przez spółkę przejmującą aport poprzez wystawienie faktury - to refakturowana proporcjonalna część wynagrodzenia w opisanym stanie faktycznym w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu dla S.A.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko podatnika przedstawione we wniosku w powyższym zakresie uznaje się za prawidłowe Reasumując powyższe okoliczności faktyczne i prawne - postanowiono jak w sentencji postanowienia.

1. Udzielana interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia;

2. Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia;

3. Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wniesione za pośrednictwem organu wydającego postanowienie w terminie 7 dni licząc od daty jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).