1472/RPP1/443-680/05/KB - Sposób przeliczenia wartości faktury korygującej.

Pytanie podatnika

Pytanie Podatnika dotyczy kursu, w jakim powinna być przeliczona wartość faktury korygującej otrzymanej przez Spółkę.

Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem z dnia 26.10.2005 r. (uzupełnionym dnia 02.11.2005 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego postanawia uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik jest producentem puszek aluminiowych do napojów. Produkowane przez Spółkę puszki dostarczane są do krajów trzecich, do krajów Unii Europejskiej oraz na terytorium kraju. W niektórych transakcjach na terytorium kraju Spółka posiada indywidualne zezwolenia dewizowe na rozliczanie się w EURO. W transakcjach dewizowych krajowych, w eksporcie i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów faktury dokumentujące sprzedaż wystawiane są w EURO. Zdaniem Spółki w przypadku wystawienia faktury korygującej wartości wyrażone w EURO należy przeliczać średnim kursem ogłoszonym przez NBP z dnia wystawienia faktury korygującej.

Zgodnie z § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury. Stosownie do § 2 i 3 rozporządzenia możliwe są wyjątki od tej zasady w sytuacji:

1.jeżeli na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony;

2.jeżeli podatnik nie wystawił faktury w terminie, w którym miał obowiązek jej wystawienia, kwoty te przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez NBP bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego.

Kurs zastosowany do przeliczania waluty obcej wykazanej w fakturze pierwotnej na złote winien mieć również zastosowanie do przeliczania kwot w walucie obcej na fakturach korygujących. Wynika to z cytowanego wyżej przepisu § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów, bowiem to moment wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż lub moment powstania obowiązku podatkowego determinują kurs waluty według którego dokonywane jest przeliczenie. Późniejsze wystawienie faktury korygującej, która jedynie modyfikuje dane wykazane na fakturze pierwotnej, nie może mieć wpływu na zmianę zastosowanego uprzednio i prawidłowo przyjętego kursu przeliczenia waluty obcej. Za powyższym rozwiązaniem przemawia fakt, iż zastosowanie odmiennych kursów waluty obcej, według których następuje przeliczenie na złote kwot wykazanych na fakturze pierwotnej i fakturze ją korygującej, doprowadziłoby do powstania ujemnych lub dodatnich różnic kursowych wpływających na kwotę ostatecznie rozliczonego podatku od towarów i usług. Różnice kursowe powinny być natomiast neutralne dla rozliczenia podatku od towarów i usług, bowiem nie wpływają one na wysokość podstawy opodatkowania.

Ponadto analiza przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) wskazuje, iż pojęcie "faktura" odnosi się do dokumentu pierwotnego potwierdzającego dokonanie sprzedaży. Ustawodawca wyliczył elementy, jakie co najmniej faktura powinna zawierać oraz jakie oznaczenia, wskazujące na szczególny status podatnika je wystawiającego lub szczególny sposób rozliczenia podatku, winny zostać na niej umieszczone. Przepisy ww. rozporządzenia regulują również przypadki i zasady wystawiania faktur korygujących. Nie oznacza to jednak, iż za każdym razem gdy mowa jest o fakturze, pojęcie to używane jest w znaczeniu obejmującym również faktury korygujące. W przepisach § 15 i § 16 ww. rozporządzenia, dotyczących faktur korygujących, mowa jest bowiem o sytuacjach, gdy po wystawieniu faktury, a więc dokumentu pierwotnego potwierdzającego dokonanie sprzedaży, dokonano określonej czynności powodującej konieczność zmodyfikowania danych zawartych uprzednio na tym dokumencie.

Niniejsza interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika. Interpretacja obowiązuje do czasu zmiany przepisów. Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Stronie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz po 0,50 zł od każdego załącznika (ustawa z dnia 9.09.2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Z 2004 r., Nr 253, poz. 2532 ze zm.).