1472/RPP1/443-68/2005/JJ - Możliwość odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na przekroczenie limitu określonego w przepisach o podatku dochodowym

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 lutego 2005 r. Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie 1472/RPP1/443-68/2005/JJ Możliwość odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na przekroczenie limitu określonego w przepisach o podatku dochodowym

Pytanie podatnika

Pytanie Podatnika dotyczy możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu ze względu na przekroczenie limitu określonego w przepisami o podatku dochodowym.

Postanowienie

W związku z wnioskiem Spółki z dnia 25.01.2005 r. (data wpływu 26.01.2005 r.) - w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.)

- uznaje stanowisko Spółki za prawidłowe.

Uzasadnienie

Wniosek dotyczy interpretacji przepisów w zakresie podatku od towarów i usług. Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka ponosi wydatki na reprezentację i reklamę niepubliczną przekraczające limit 0,25% przychodów, o którym mowa w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15.02.1992 o podatku dochodowym od osób prawnych (t. jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z p. zm.). Spółka uważa, że przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT także od wydatków, które nie zostały zaliczone do kosztów z powodu przekroczenia limitu.

Ustosunkowując się do stanowiska Strony, Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza co następuje.

Zgodnie z treścią przepisu art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Użycie w treści zacytowanego przepisu trybu przypuszczającego, oznacza, iż przepis nie może mieć zastosowania do sytuacji, w których podatnik nie zalicza pewnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jedynie z powodu przekroczenia limitu, lecz mógłby to zrobić gdyby tego limitu nie przekroczył. Przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, ma zastosowanie w przypadkach, gdy określonego wydatku co do zasady nie można uznać za koszt uzyskania przychodów z danego źródła przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Reasumując, Spółka ma możliwość odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towaru lub usługi, jeśli dany wydatek nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie z powodu przekroczenia limitu, o którym mowa w treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o p.d.o.p. (oczywiście z zastrzeżeniem spełnienia pozostałych warunków określonych w przepisach dotyczących możliwości odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów lub usług).

Niniejsza interpretacja co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Spółka przedstawiła we wniosku głównie wątpliwości dotyczące ogólnej interpretacji przepisów, nie odnosząc się konkretnych transakcji. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z art. 14b § 1 - 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia albo zmiany przepisów, na podstawie których została wydana. Organ podatkowy nie ma obowiązku informowania Podatnika o zmianie przepisów.

Na niniejsze postanowienie - na podstawie art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej - Stronie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl