1472/ROP1/423-291/07/KM - Wydatki na likwidację nie w pełni umorzonego środka trwałego a koszt uzyskania przychodu spółki.

Na podstawie art. 14a § 4, art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1590) po rozpatrzeniu z dnia 27 czerwca 2007 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 29 czerwca 2007 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku Spółka dokonała w 2006 r. rozbioru budynku gospodarczego, który służył do przetrzymywania zwierząt od momentu skupu do momentu przeprowadzenia ich do ubojni, zatem był wykorzystywany w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. Likwidacja budynku związana była z planowaną przez Spółkę budową w innym miejscu nowego budynku gospodarczego, spełniającego funkcję rozbieranego budynku. Po wybudowaniu nowego obiektu obecny "magazyn żywca" stał się bezużyteczny, a jego dalsze utrzymywanie wiązałoby się z ponoszeniem przez Spółkę zbędnych wydatków. Rozbiórka starego budynku nie była spowodowana zmianą rodzaju działalności Spółki, który pozostanie bez zmian.

W świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego Spółka wnosi o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez potwierdzenie, iż wydatki poniesione przez Spółkę na likwidację nie w pełni umorzonego środka trwałego w postaci budynku gospodarczego stanowią koszt uzyskania przychodu dla Spółki.

Spółka stoi na stanowisku, że zarówno w stanie prawnym obowiązującym do końca 2006 r. jak i obecnie, powszechnie akceptowany jest pogląd, że koszty uzyskania przychodu stanowią wydatki poniesione bezpośrednio lub pośrednio w celu osiągnięcia przychodów.

Zdaniem Spółki należy stwierdzić, że działania polegające na rozbiórce zbędnego budynku gospodarczego przez Spółkę bez wątpienia są bezpośrednio związane z działalnością Spółki, która dbając o jakość swoich produktów jest zmuszona wybudować nowocześniejsze budynki gospodarcze, a równocześnie jako racjonalny przedsiębiorca stara się likwidować wydatki ponoszone na utrzymanie zbędnych środków trwałych. Spółka podkreśla, że likwidacja środka trwałego jest nie jest związana ze zmianą działalności Spółki, w związku z czym w tej sprawie poniesione wydatki nie będą wyłączone z grupy wydatków stanowiących koszt uzyskania przychodu na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Spółki z ww. przepisu wynika wniosek, iż wszystkie inne - niż w nim wymienione - straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, stanowią koszt uzyskania przychodu w całości.

W ocenie Spółki, chociaż wydatków poniesionych na likwidację "magazynu żywca" nie można bezpośrednio powiązać z uzyskanym przychodem są one jednak związane z całokształtem działalności Spółki, a zatem należy uznać, że spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - do uznania ich za koszt uzyskania przychodu.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka powołuje postanowienie Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 30 listopada 2005 r., sygn. PD-423-48/PW/05.

Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w kwestii ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych udzielona została w brzmieniu ustawy obowiązującym w 2006 r., z uwagi na dokonanie przez Spółkę likwidacji środka trwałego w 2006 r.

Podstawowym przepisem w oparciu o który ustala się koszty uzyskania przychodu, jest art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. - o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wydatki o których tutaj mowa, muszą wiązać się z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W ww. ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, brak jest katalogu, który enumeratywnie wyliczałby wydatki stanowiące koszty uzyskania przychodów. Zamiast takiego katalogu ustanowiono ogólną definicję, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodu są wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Istnieją zatem dwa podstawowe kryteria pozwalające na zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów a mianowicie:

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

W przypadku likwidacji środka trwałego rozstrzygnięcie kwestii czy umorzona wartość likwidowanego składnika majątku stanowi koszt uzyskania przychodu zależy od przyczyn likwidacji tego środka (zużycie naturalne, zdarzenie losowe, utrata przydatności gospodarczej lub inne). Jeżeli strata w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych wynika z utraty przydatności tych środków, w związku ze zmianą rodzaju działalności, to nie stanowi ona kosztu uzyskania przychodów. Oznacza to, że jeżeli środek trwały utracił przydatność gospodarczą z innych przyczyn, to strata w związku z jego likwidacją będzie stanowić koszt uzyskania przychodu. Kosztem będzie też likwidacja środka trwałego w związku z jego zużyciem technicznym, technologicznym lub moralnym. Ustawa nie definiuje pojęcia "likwidacja". Zgodnie z językowym znaczeniem tego zwrotu likwidować to dokonywać likwidacji, usuwać coś, pozbywać się czegoś. Niewątpliwie będzie to więc fizyczne zniszczenie nie w pełni umorzonego środka trwałego.

W przedstawionym stanie faktycznym nie uległ zmianie rodzaj prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Likwidacja budynku "magazynu żywca" spowodowana była budową nowocześniejszego budynku gospodarczego, w związku z czym utrzymywanie przez Spółkę bezużytecznego budynku wiązałoby się ponoszeniem przez Spółkę zbędnych wydatków.

W związku z powyższym należy stwierdzić w świetle art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, że strata powstała w wyniku faktycznej likwidacji nie w pełni umorzonego środka trwałego może zostać zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów jako następstwo prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego postanawia jak na wstępie.

W zakresie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) o podatku od towarów i usług interpretacja zostanie udzielona odrębnym postanowieniem.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy - Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).