1471/NUR2/443- 426/05/EŁ - VAT a wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne

Pytanie podatnika

Pytanie podatnika dotyczy: uznania dokonywanych transakcji za WTT w sytuacji, gdy przedmiot dostawy jest wysyłany przez pierwszego w kolejności podatnika VAT środkiem transportu organizowanym i finansowanym przez ostatniego podatnika VAT.

Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

- stanowisko Strony nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Stronę (zwaną dalej Spółką X) stanu faktycznego wynika, że Spółka X jest pośrednikiem sprzedaży towaru pomiędzy firmami państw członkowskich, których siedziby znajdują się na terenie Francji i Belgii oraz Litwy, Łotwy i Estonii. Pośrednictwo to polega na tym, że spółka będąca finalnym odbiorcą dostawy składa zamówienie firmie Spółce X, następnie towar zamawiany jest w Belgii lub Francji. Spółka belgijska lub francuska wystawia fakturę dla Spółka X, która potwierdza odbiór towaru oraz datę transportu i wystawia fakturę finalnemu odbiorcy czyli firmie z Litwy, Łotwy lub Estonii. Spółka X jest drugim w kolejności podatnikiem stosującym wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam NIP na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowski inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka i są to wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne (WTT). Podatnik spełnia warunki określone w art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11.03.04 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) i związku z tym do rozliczenia powyższych transakcji stosuje procedurę uproszczoną, wystawiając fakturę finalnemu odbiorcy towaru zawierającą stwierdzenie, że podatek od dokonanej transakcji zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT za wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne (WTT) uważa się transakcje, w których spełnione są łącznie następujące warunki:

a) trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby WTT w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,

b) przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.

Z powyższego przepisu wynika m.in., że pierwszy z nich wydaje towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności podatnikowi VAT oraz przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego w kolejności podatnika lub na jego rzecz lub transportowany przez drugiego w kolejności podatnika lub na jego rzecz, z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa Unii Europejskiej. W związku z tym, w sytuacji gdy pierwszy w kolejności podatnik VAT dokonuje dostawy towaru na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT, środkiem transportu organizowanym i finansowanym przez ostatniego w kolejności podatnika tj. z Litwy, Łotwy bądź Estonii, należy uznać że nie został spełniony warunek określony w art. 135 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o VAT. Hipoteza art. 135 ust. 1 pkt 2 lit. b nie obejmuje bowiem sytuacji, w której towar transportowany jest przez odbiorcę lub na jego rzecz.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stany faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

Pouczenie

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa) w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.