1471/NUR1/443-417/06/GW - Czy otrzymanie kaucji przy wydaniu magnetycznej karty wjazdu na parking oraz jej zatrzymanie na poczet odszkodowania stanowi czynność opodatkowaną VAT?

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny postanawia uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka wprowadziła ofertę "Parkuj i jedź" polegającą na zorganizowaniu przy stacjach kolejowych placów postojowych dla osób korzystających z usług świadczonych przez przewoźników kolejowych. W ramach tej oferty podróżny posiadający bilet na przejazd pociągiem uruchamianym przez Wnioskodawcę może również po uiszczeniu opłaty parkingowej korzystać w okresie ważności biletu kolejowego z placu postojowego dozorowanego przez Spółkę, usytuowanego przy stacjach kolejowych. Wraz z opłatą parkingową, pobierana jest od podróżnego również kaucja zwrotna za wydanie magnetycznej karty wjazdu, na podstawie której można korzystać z miejsc postojowych. Po wygaśnięciu okresu na który zostało wykupione miejsce postojowe, klient zobowiązany jest do zwrotu karty wjazdu. W momencie zwrotu karty następuje również zwrot pobranej uprzednio kaucji. W przypadku braku jej zwrotu w oznaczonym terminie zabezpieczenie w postaci kaucji zostaje zaliczone na poczet odszkodowania należnego z tytułu niewywiązania się podróżnego z umowy korzystania z miejsc postojowych. Po wygaśnięciu okresu na który zostało wykupione miejsce postojowe karta magnetyczna nie ma wartości użytkowej, a ponowna aktywacja karty możliwa jest dopiero po uiszczeniu przez podróżnego opłaty parkingowej w kasie Spółki na podstawie zakupionego biletu kolejowego.

Zdaniem Spółki zarówno pobranie kaucji zwrotnej za wydanie karty magnetycznej jak i jej zatrzymanie na poczet odszkodowania nie stanowi ani dostawy towarów, ani świadczenia usług. W ocenie wnioskodawcy karta stanowi jedynie nośnik impulsów umożliwiających korzystanie z miejsc postojowych, za które to świadczenie pobierane jest odrębne wynagrodzenie. W konsekwencji pobranie kaucji jak również jej zatrzymanie nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku, obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu nie każdą płatność otrzymaną przez podatnika podatku od towarów i usług można zaklasyfikować jako kwotę należną z tytułu sprzedaży, tj. wynagrodzenia za towar lub świadczenie usługi. Jednocześnie nie każde zachowanie (działanie lub zaniechanie) podatnika może być klasyfikowane jako świadczenie usługi. Istotną cechą usługi jest istnienie bezpośredniego konsumenta czyli odbiorcy usługi, który z danego świadczenia odniósł lub powinien odnieść korzyść. Pomiędzy usługodawcą a nabywcą musi być zawiązany stosunek prawny, z którego wynika obowiązek świadczenia usług oraz zapłaty wynagrodzenia za wykonaną usługę. W takim stosunku prawnym następuje spełnienie świadczenia wzajemnego.

W przedstawionym stanie faktycznym karta magnetyczna jest jedynie nośnikiem impulsów umożliwiających korzystanie z miejsc parkingowych, za które to świadczenie pobierana jest odrębna opłata. Otrzymana kaucja ma w tym przypadku formę gwarancji (zabezpieczenia) dotrzymania zobowiązania otrzymującego kartę, że w umownym terminie dokona jej zwrotu. Po dokonaniu zwrotu karty kaucja jest zwracana podróżnemu. W przypadku braku zwrotu karty magnetycznej kaucja zostaje zatrzymana przez Spółkę na której nie ciążą jakiekolwiek dodatkowe zobowiązania w stosunku do klienta. Podkreślenia wymaga fakt, iż karta sama w sobie, bez zapisanych na niej impulsów, w żaden sposób nie może być wykorzystana przez podróżnego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż otrzymanie kaucji jak również ewentualne jej zatrzymanie na poczet odszkodowania nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto wartość otrzymanej kaucji nie wpływa bezpośrednio na cenę świadczonych przy wykorzystaniu karty usług.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.