1462-IPPP3.4513.122.2016.1.MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 13 grudnia 2016 r. (data wpływu 15 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do zwrotu akcyzy na podstawie art. 107 ust. 1 ustawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do zwrotu akcyzy na podstawie art. 107 ust. 1 ustawy.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 13 grudnia 2016 r. (data wpływu 15 grudnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest dilerem samochodów osobowych zaliczanych do tzw. marek premium. Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce i polską rezydencją podatkową.

Jako diler nabywa samochody od ich importera. Importer jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce i będącą polskim rezydentem podatkowym. Importer nabywa samochody w drodze wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Z tego tytułu importer płaci podatek akcyzowy. Importer nie dokonuje rejestracji samochodu w myśl przepisów o ruchu drogowym i niezarejestrowany samochód sprzedaje Wnioskodawcy, czyli dilerowi.

Wnioskodawca sprzedaje samochody na terytorium Polski zarówno na rzecz nabywców z Polski, jak również z poza jej granic, a w szczególności na rzecz nabywców z innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Dotąd Wnioskodawca dokonywał wewnątrzwspólnotowej dostawy lub eksportu tych samochodów na rzecz nabywców z innych państw w okolicznościach niewymagających jakiejkolwiek ich rejestracji w myśl przepisów o ruchu drogowym.

Jednak okoliczności realizacji sprzedaży, w tym sposób przygotowania do sprzedaży i przemieszczania samochodów, wymagają od Wnioskodawcy podjęcia czynności zmierzających do rejestracji czasowej samochodów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub eksportu w celu ich wywozu.

Tym samym Wnioskodawca zamierza dokonywać czasowej rejestracji samochodów zgodnie z przepisami o ruchu drogowym w celu umożliwienia ich wywozu za granicę do krajów będących członkami Unii Europejskiej lub ich eksportu poza granice Unii Europejskiej. Rejestracja czasowa następować będzie na wniosek wnioskodawcy jako właściciela samochodu. Wywóz samochodu następował będzie w wykonaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub eksportu. Dokonującym dostawy lub eksportu będzie Wnioskodawca lub też nastąpią one w jego imieniu. Ponadto Wnioskodawca spełni inne warunki niezbędne do dokonania we właściwym trybie zwrotu akcyzy, a więc w szczególności złoży w odpowiednim terminie stosowny wniosek według ustalonego wzoru.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym, to jest takiej, w której łącznie spełnione będą następujące warunki:

a. Wnioskodawca nabędzie prawo rozporządzania jak właściciel samochodem osobowym,

- Wnioskodawca ma prawo do zwrotu akcyzy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Będzie przysługiwał zwrot akcyzy w sytuacji opisanej w niniejszym wniosku (część: zdarzenie przyszłe), to jest sytuacji gdy, w której łącznie spełnione będą następujące warunki:

a. Wnioskodawca nabędzie prawo rozporządzania jak właściciel samochodem osobowym,

Zgodnie z art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), dalej zwanej uAKC podmiotowi, który nabył prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, i który dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym samochodu osobowego, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa albo eksport są realizowane, przysługuje zwrot akcyzy na wniosek, złożony właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie roku od dnia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego. Ponadto zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, zwrotowi nie podlega akcyza w kwocie niższej niż minimalna kwota zwrotu.

Podmiot, który ubiega się o zwrot akcyzy zobowiązany jest posiadać dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, którymi są w szczególności: dokumenty przewozowe, celne, faktura i specyfikacja dostawy oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową albo eksportem (art. 107 ust. 3 uAKC). Do wniosku o zwrot załącza się dowód zapłaty akcyzy na terytorium kraju lub fakturę z wykazaną kwotą akcyzy oraz dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, o których mowa w ust. 3. (art. 107 ust. 4 ustawy). Zgodnie art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy, dostawa wewnątrzwspólnotowa to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

Z powyższych przepisów wynika, że jednym z warunków umożliwiających zwrot akcyzy od samochodu osobowego będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy jest brak jego rejestracji na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), zwanej dalej uPRD, dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe. Jak stwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 października 2007 r., I OSK 1461/06: "Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że pozwolenia czasowego nie można utożsamiać z dowodem rejestracyjnym, chociaż oba są dokumentami dopuszczającymi pojazd do ruchu." Według Sądu to dowód rejestracyjny "potwierdza wydanie decyzji o zarejestrowaniu pojazdu oraz jest dokumentem stwierdzającym dopuszczenie zarejestrowanego pojazdu do ruchu." Takich walorów nie posiada pozwolenie czasowe, a co za tym idzie czasowa rejestracja, o której mowa w art. 74 ust. 1 uPRD. Jak wskazuje ten przepis, czasowej rejestracji pojazdu dokonuje się, w przypadkach określonych w ust. 2, a właściwy organ wydaje w jej wyniku m.in. pozwolenie czasowe. Zgodnie z pkt 2 lit. a wskazanego ust. 2 do czasowej rejestracji dochodzi na wniosek właściciela pojazdu - w celu umożliwienia wywozu pojazdu za granicę. Czasowej rejestracji dokonuje się na okres nieprzekraczający 30 dni.

W konsekwencji rejestracja oraz czasowa rejestracja stanowią zatem dwa odmienne stany prawne, służące różnym celom. Również sama rejestracja czasowa obejmuje różne stany prawne i różne cele. Należy odróżnić rejestrację czasową samochodu osobowego w celu dopuszczenia do ruchu drogowego tymczasowo, na określony czas niezbędny do dokonania czynności rejestracyjnych od takiej rejestracji czasowej, której celem jest umożliwienie jego przemieszczenia pojazdu za granicę kraju (wywóz za granicę). W pierwszym przypadku czasowa rejestracja jest częścią procesu rejestracji pojazdu, którego celem jest trwałe dopuszczenie pojazdu do ruchu na terytorium kraju. Natomiast w drugim przypadku czasowa rejestracja nie jest częścią wyżej wspomnianego procesu, bowiem jej celem jest jedynie umożliwienie przemieszczenia samochodu poza granice kraju do Klienta.

Ponadto na uwagę zasługuje fakt, że pod pojęciem rejestracji ustawodawca rozumie przede wszystkim rejestrację, która nazwana jest rejestracją stałą, choć ustawa takiego pojęcia nie zna. Pojęcie rejestracji nie jest w ustawie używane co do zasady jako pojęcie zbiorcze dla rejestracji stałej i czasowej. Przykładem jest art. 73 ust. 1 uPRD, który wskazuje m.in. organ właściwy do dokonania rejestracji. Gdyby ten przepis dotyczył też rejestracji czasowej, to zawarte w art. 74 ust. 1 ponowne wskazanie organu właściwego do rozpatrzenia wniosku o czasową rejestrację (i to tego samego) byłoby pozbawione sensu. Ponadto w art. 73 ust. 1 uPRD jest mowa o wydaniu dowodu rejestracyjnego, a w przypadku rejestracji czasowej wydaje się pozwolenie czasowe.

W konsekwencji przepisy uPRD czasem pojęcia rejestracja używają zbiorczo na określenie rejestracji stałej i czasowej (np. art. 72 ust. 1 uPRD), a czasem tylko i wyłącznie na określenie rejestracji stałej.

Dodać też należy, że dowód rejestracyjny jest potwierdzeniem rejestracji, rozumianej jako rejestracja stała. W przypadku rejestracji czasowej wydaje się wyłącznie pozwolenie czasowe, co wskazuje, że w tej czynności chodziło tylko o pozwolenie na czasowe dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, a nie o rejestrację samochodu w określonym ściśle wskazanym przez ustawę celu.

Tym samym odnosząc się do przepisów uPRD nie można ponad wszelką wątpliwości stwierdzić co kryje się pod pojęciem niezarejestrowanego wcześniej samochodu osobowego na terytorium kraju użytym w art. 107 ust. 1 uAKC, gdyż w sposób jednoznaczny pojęcie rejestracji w rozumieniu uPRD obejmuje tylko i wyłącznie rejestrację stałą. Zatem twierdzenie, że ustawodawca formułując treść przepisu uAKC miał na myśli zarówno rejestrację stałą, jak i czasową, jest pozbawione uzasadnienia na gruncie uPRD, bowiem posługując się pojęciem rejestracja w uPRD ustawodawca nie zawsze ma na myśli oba te tryby i cele tej rejestracji.

Treść tego przepisu można odczytać odnosząc się tylko do jego celu. Bez wątpienia celem tego przepisu jest zwrot akcyzy zapłaconej w Polsce, jeżeli samochód osobowy, od którego odprowadzono wcześniej podatek, jest przedmiotem eksportu lub wewnątrzwspólnotowej dostawy. Jak wynika z preambuły dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, podatek akcyzowy jest podatkiem od konsumpcji danych towaróww.yrobów na terytorium danego kraju. "Konsumpcja" samochodu następuje poprzez udział tego samochodu w ruchu po drogach publicznych danego kraju. By to mogło nastąpić samochód musi zostać dopuszczony do tego ruchu. Dopuszczenie do ruchu odbywa się poprzez rejestrację samochodu zgodnie z przepisami uPRD. Tym samym, jeżeli rejestracja samochodu następuje tylko i wyłącznie w celu dopuszczenia do tego ruchu lub ma zmierzać do trwałego dopuszczenia do ruchu, to bez wątpienia zmierza do konsumpcji tego towaru na terytorium kraju. Tak jest np. z tzw. rejestracją stałą lub rejestracją czasową samochodu osobowego, na określony czas, niezbędny np. do dokonania czynności rejestracyjnych.

Natomiast, bez wątpienia, czasowa rejestracja samochodu w celu jego przemieszczenia poza granicę kraju (wywóz pojazdu poza granicę) nie zmierza do konsumpcji samochodu na terytorium kraju. Jedynie umożliwia ona przemieszczenie samochodu z terytorium kraju poza jego granicę.

W świetle powyższych przepisów i rozważań należy uznać, iż czasowa rejestracja samochodu, dokonana w celu jego późniejszej dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu, nie stanowi pierwszej rejestracji pojazdu w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Tym samym taka rejestracja nie stanowi przeszkody do uzyskania zwrotu, o którym mowa w art. 107 uAKC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 100 ust. 1 ustawy w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Na podstawie art. 107 ust. 1 ustawy podmiot, który nabył prawo rozporządzania jak właściciel samochodem osobowym niezarejestrowanym wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa albo eksport są realizowane, ma prawo do zwrotu akcyzy na wniosek złożony właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie roku od dnia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego.

Stosowanie do art. 107 ust. 2 ustawy zwrotowi nie podlega akcyza w kwocie niższej niż minimalna kwota zwrotu.

Zgodnie z art. 107 ust. 3 ustawy podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany posiadać dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, którymi są w szczególności: dokumenty przewozowe, celne, faktura i specyfikacja dostawy oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową albo eksportem.

W myśl art. 107 ust. 4 ustawy do wniosku o zwrot załącza się dowód zapłaty akcyzy na terytorium kraju lub fakturę z wykazaną kwotą akcyzy oraz dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, o których mowa w ust. 3.

Na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - Prawo o ruchu drogowym, dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe.

Stosownie do art. 73 ust. 1 ustawy - Prawo o ruchu drogowym rejestracji pojazdu dokonuje, na wniosek właściciela, starosta właściwy ze względu na miejsce jego zamieszkania (siedzibę), wydając dowód rejestracyjny i zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne oraz nalepkę kontrolną, jeżeli jest wymagana, z zastrzeżeniem ust. 2-5.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy - Prawo o ruchu drogowym czasowej rejestracji pojazdu dokonuje, w przypadkach określonych w ust. 2, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania (siedzibę) właściciela pojazdu, wydając pozwolenie czasowe i zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne.

W myśl art. 74 ust. 2 ustawy - Prawo o ruchu drogowym czasowej rejestracji dokonuje się:

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest dilerem samochodów osobowych zaliczanych do tzw. marek premium. Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce i polską rezydencją podatkową. Jako diler nabywa samochody od ich importera. Importer jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce i będącą polskim rezydentem podatkowym. Importer nabywa samochody w drodze wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Z tego tytułu importer płaci podatek akcyzowy. Importer nie dokonuje rejestracji samochodu w myśl przepisów o ruchu drogowym i niezarejestrowany samochód sprzedaje Wnioskodawcy, czyli dilerowi. Wnioskodawca sprzedaje samochody na terytorium Polski zarówno na rzecz nabywców z Polski, jak również z poza jej granic, a w szczególności na rzecz nabywców z innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Dotąd Wnioskodawca dokonywał wewnątrzwspólnotowej dostawy lub eksportu tych samochodów na rzecz nabywców z innych państw w okolicznościach nie wymagających jakiejkolwiek ich rejestracji w myśl przepisów o ruchu drogowym. Jednak okoliczności realizacji sprzedaży, w tym sposób przygotowania do sprzedaży i przemieszczania samochodów, wymagają od Wnioskodawcy podjęcia czynności zmierzających do rejestracji czasowej samochodów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub eksportu w celu ich wywozu. Tym samym Wnioskodawca zamierza dokonywać czasowej rejestracji samochodów zgodnie z przepisami o ruchu drogowym w celu umożliwienia ich wywozu za granicę do krajów będących członkami Unii Europejskiej lub ich eksportu poza granice Unii Europejskiej. Rejestracja czasowa następować będzie na wniosek Wnioskodawcy jako właściciela samochodu. Wywóz samochodu następował będzie w wykonaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub eksportu. Dokonującym dostawy lub eksportu będzie Wnioskodawca lub też nastąpią one w jego imieniu. Ponadto Wnioskodawca spełni inne warunki niezbędne do dokonania we właściwym trybie zwrotu akcyzy, a więc w szczególności złoży w odpowiednim terminie stosowny wniosek według ustalonego wzoru.

Ze złożonego wniosku wynika, że przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie czy w analizowanej sprawie będzie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do zwrotu akcyzy, o którym mowa w art. 107 ust. 1 ustawy w przypadku czasowej rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w niniejszym przypadku Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu akcyzy na podstawie art. 107 ust. 1 ustawy. Jednym z warunków umożliwiających zwrot akcyzy od samochodu osobowego będącego przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu jest brak jego rejestracji na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zamierza dokonywać czasowej rejestracji samochodów zgodnie z przepisami o ruchu drogowym w celu umożliwienia ich wywozu za granicę do krajów będących członkami Unii Europejskiej lub ich eksportu poza granice Unii Europejskiej. Rejestracja czasowa następować będzie na wniosek Wnioskodawcy jako właściciela samochodu. Zatem w analizowanym przypadku nie zostanie spełniony jeden z warunków umożliwiających uzyskanie zwrotu akcyzy zapłaconej na terytorium kraju w przypadku dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu samochodu osobowego tj. warunek aby przedmiotowy samochód osobowy nie był wcześniej zarejestrowany na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Ustawodawca w art. 107 ust. 1 ustawy nie rozróżnia typów rejestracji, o których mowa w ustawie - Prawo o ruchu drogowym tj. rejestracji w trybie art. 73 ust. 1 ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz czasowej rejestracji w trybie art. 74 ust. 1 ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Tym samym niedochowanie wymogu braku rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju powoduje, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do zwrotu akcyzy na podstawie art. 107 ust. 1 ustawy. W związku z powyższym badanie pozostałych warunków zawartych w art. 107 ust. 1 ustawy stało się bezprzedmiotowe.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.