1462-IPPP3.4513.103.2016.1.MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w § 17 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego - jest prawidłowe.

W dniu 17 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w § 17 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Głównym przedmiotem działalności B. Spółka z o.o. (dalej: "Spółka") jest sprzedaż hurtowa oraz detaliczna napojów alkoholowych. W ramach prowadzonej działalności Spółka importuje lub nabywa w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrób akcyzowy o kodzie CN 2208 (Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe) do składu podatkowego na terytorium Polski oraz magazynuje go w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Spółka dokłada wszelkich starań, aby sprzedawane przez nią wyroby spełniały najwyższe standardy jakości. W tym celu Spółka opracowała i wdrożyła szereg rygorystycznych wewnętrznych norm oraz procedur mających na celu zagwarantowanie najwyższej jakości sprzedawanych wyrobów.

Jedną z norm jakie przyjęła Spółka w celu niedopuszczenia do sprzedaży wadliwych produktów Spółki jest wewnętrzna (wyznaczona przez Dział Jakości Spółki) norma określająca termin, w którym dany wyrób z całą pewnością zachowa swoje pełne walory m.in. smakowe, zapachowe, wizualne. Norma ta została wyznaczona w celu uniknięcia sprzedaży kontrahentom Spółki produktów o jakości niespełniającej rygorystycznych wymogów Spółki i przez to nieprzydatnych do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia zgodnie z normami Spółki. Zgodnie ze wspomnianymi normami produkty, które przekroczą wyznaczony termin, nie mogą być przez Spółkę przerobione ani zużyte w inny sposób. Produkty te powinny być przez Spółkę zniszczone.

Spółka rozważa możliwość dokonywania niszczenia ww. wyrobów zarówno w składzie podatkowym, w którym wyroby te są przechowywane jak i w innym miejscu (spełniającym warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych przy obecności przedstawiciela organu podatkowego). W każdym z tych przypadków, niszczenie będzie dotyczyło wyrobu pozostającego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Proces niszczenia będzie odbywał się na warunkach wskazanych w § 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień. Między innymi, jeżeli niszczenie będzie dokonywane poza składem podatkowym, w innym miejscu spełniającym warunki niszczenia wyrobów, niszczenie będzie dokumentowane protokołem zniszczenia wyrobów akcyzowych podpisanym przez przedstawiciela organu podatkowego obecnego przy czynności oraz podatnika. Każdorazowo protokół niszczenia będzie zawierał przyczynę dokonywania niszczenia wyrobów. Dodatkowo, w takim przypadku Spółka będzie spełniać warunki przewidziane w art. 32 ust. 5-11 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm., dalej: "ustawa akcyzowa").

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka będzie miała prawo do zastosowania zwolnienia z akcyzy przewidzianego w § 17 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień w przypadku niszczenia wyrobu akcyzowego o kodzie CN 2208 znajdującego się w procedurze zawieszenia akcyzy, gdy wyrób ten przekroczy termin wyznaczony w wewnętrznej normie Spółki określającej do kiedy wyrób, z całą pewnością, zachowa swoje pełne walory m.in. smakowe, zapachowe, wizualne, przy zachowaniu przez Spółkę odpowiednio warunków formalnych do zwolnienia, o których mowa w § 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka będzie miała prawo do zastosowania zwolnienia z akcyzy przewidzianego w § 17 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień w przypadku zniszczenia wyrobu akcyzowego o kodzie CN 2208 znajdującego się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, gdy wyrób ten przekroczy termin wyznaczony w wewnętrznej normie Spółki określającej do kiedy wyrób, z całą pewnością, zachowa swoje pełne walory m.in. smakowe, zapachowe, wizualne, przy zachowaniu przez Spółkę odpowiednio warunków formalnych do zwolnienia z § 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień.

Zgodnie z § 17 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień, zwalnia się od akcyzy wyroby akcyzowe, które znajdując się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, stały się nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia i za zgodą właściwego naczelnika urzędu celnego zostały zniszczone. Zniszczenie, podlegające zwolnieniu z akcyzy może być dokonane w składzie podatkowym albo w innym miejscu spełniającym warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, w obecności przedstawiciela organu podatkowego. Ponadto, w sytuacji niszczenia ww. wyrobów akcyzowych w innym miejscu niż skład podatkowy spełniającym warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, § 17 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień wprowadza dodatkowo obowiązek spełnienia warunków z art. 32 ust. 5-11 ustawy akcyzowej. Zgodnie z § 17 ust. 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień, zwolnienie stosuje się pod warunkiem sporządzenia z czynności zniszczenia wyrobów akcyzowych, w dwóch egzemplarzach, protokołu zniszczenia wyrobów akcyzowych, w którym podaje się przyczyny tego zniszczenia. Protokół zniszczenia wyrobów akcyzowych podpisuje podatnik oraz obecny przy czynności zniszczenia przedstawiciel organu podatkowego.

Pojęcie nieprzydatności do spożycia w § 17 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień

Jak wynika z § 17 rozporządzenia w sprawie zwolnień, podstawowym warunkiem do zastosowania zwolnienia z akcyzy wskazanego w tym przepisie jest to, aby niszczone wyroby akcyzowe były nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia. Spółka pragnie wskazać, że ani przepisy rozporządzenia w sprawie zwolnień, ani przepisy ustawy akcyzowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem "nieprzydatności" do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia. Z tego względu, zdaniem Spółki, należy w pierwszej kolejności spróbować odnieść się w tym zakresie do innych regulacji.

Uwzględniając powyższe, Spółka pragnie zwrócić uwagę na Ustawę z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 594, z późn. zm., dalej: "ustawa o bezpieczeństwie żywności"). Ustawa ta wprowadza dwa pojęcia, które odnoszą się do trwałości produktów spożywczych, z którymi związana jest ich przydatność do spożycia - pojęcie "daty minimalnej trwałości" oraz "terminu przydatności do spożycia" danego produktu. W zakresie pojęcia "daty minimalnej trwałości", ustawa o bezpieczeństwie żywności odsyła do definicji zawartej w art. 2 ust. 2 lit. r Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.Urz.UE.L 304 z 22.11.2011, str. 18, z późn. zm., dalej "rozporządzenie nr 1169/2011"). Rozporządzenie 1169/2011 określa pojęcie "daty minimalnej trwałości środka spożywczego" w następujący sposób: "data minimalnej trwałości środka spożywczego" oznacza datę, do której dany środek spożywczy zachowuje swoje szczególne właściwości pod warunkiem jego właściwego przechowywania".

Drugim z terminów odnoszących się do trwałości produktów spożywczych i regulowanych przez ustawę o bezpieczeństwie żywności jest "termin przydatności do spożycia", który ustawa definiuje również poprzez odesłanie do rozporządzenia nr 1169/2011. Rozporządzenie nr 1169/2011 z kolei definiuje to pojęcie w art. 24 ust. 1 w następujący sposób: "W przypadku środków spożywczych, które z mikrobiologicznego punktu widzenia szybko się psują i z tego względu już po krótkim czasie mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, datę minimalnej trwałości zastępuje się terminem przydatności do spożycia. Po upłynięciu terminu przydatności do spożycia środek spożywczy jest uznawany za niebezpieczny zgodnie z art. 14 ust. 2-5 rozporządzenia (WE) nr 178/2002.". Przepis ten wprost stanowi, że "termin przydatności do spożycia" ma zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy produkt spożywczy, do którego się odnosi, szybko się psuje i w krótkim czasie może ten produkt stanowić bezpośrednie zagrożenia dla ludzkiego zdrowia. Tym samym, do pozostałych produktów - czyli takich, które nie psują się szybko i w związku z tym nie będą stanowić w krótkim czasie bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego - zastosowanie znajduje "data minimalnej trwałości".

Wyrób akcyzowy o kodzie CN 2208 nie należy do produktów szybko psujących się, więc w stosunku do niego znalazłoby zastosowanie wyłącznie pojęcie "daty minimalnej trwałości". Jednak, jak wskazuje załącznik X pkt 1 lit. d myślnik 3 rozporządzenia 1169/2011 oznaczenie "daty minimalnej trwałości" nie jest wymagane dla "napojów o zawartości alkoholu wynoszącej 10% objętościowo lub więcej". Jak wskazuje załącznik 1 ustawy akcyzowej, wyroby akcyzowe o kodzie CN 2208 to m.in. "alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe", więc zawierają one objętościowo więcej niż 10% alkoholu. Tym samym, wyrób akcyzowy o kodzie CN 2008, zgodnie z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności, nie musi mieć określonej (wskazanej na opakowaniu) ani "daty minimalnej trwałości", ani "terminu przydatności do spożycia".

Mając powyższe na uwadze, interpretacja pojęcia "nieprzydatności do spożycia", o którym mowa w § 17 rozporządzenia w sprawie zwolnień poprzez odniesienie do regulacji innych ustaw, w tym przede wszystkim do ustawy o bezpieczeństwie żywności, w stosunku do wyrobów o kodzie CN 2008 nie jest możliwa. Gdyby więc uznać, że pojęcie "nieprzydatności do spożycia" należy dokonywać wyłącznie w świetle definicji ustawowych ustawy o bezpieczeństwie żywności, mogłoby to prowadzić do sytuacji, w której zwolnienie z akcyzy na podstawie § 17 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień nie mogłoby być stosowane do napojów alkoholowych zawierających powyżej 10% alkoholu, a więc m.in. wyrobów będących przedmiotem działalności Spółki, oznaczonych kodem CN 2208. Stanowiłoby to nieuzasadnioną dyskryminację tych wyrobów, względem innych wyrobów akcyzowych, wobec których norma § 17 mogłaby być stosowana.

Spółka pragnie wskazać, że to podmioty, które wprowadzają dane wyroby na rynek najlepiej znają jego właściwości i charakterystykę. Podmioty te mają więc najlepszą wiedzę o tym, kiedy dany wyrób spełnia wszystkie wymogi jakościowe i jest przydatny do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia, a kiedy przestaje te wymogi spełniać i staje się nieprzydatny do spożycia. W opinii Spółki, dokonując interpretacji pojęcia "nieprzydatności do spożycia" wskazanego w § 17 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień i decydując o tym w jakiej sytuacji niszczony wyrób może korzystać ze zwolnienia z akcyzy w oparciu o ten przepis należy bezsprzecznie brać pod uwagę wewnętrzne kryteria ustalone przez podmioty wprowadzające dany wyrób na rynek ustalające, kiedy dany wyrób jest przydatny do spożycia a kiedy traci tą przydatność. W Spółce jednym z kryteriów określających przydatność danego wyrobu do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia jest właśnie kryterium ustalonego przez Spółkę terminu, w którym dany wyrób z całą pewnością zachowa swoje pełne walory m.in. smakowe, zapachowe,wizualne.

Spółka, w ramach wewnętrznych procedur, określiła termin, do którego wyrób akcyzowy o kodzie CN 2208 zachowuje swoje pierwotne walory w stanie niepogorszonym. Tym samym, produkt, który nie przekroczy ww. terminu jest według Spółki, pełnowartościowym produktem, nadającym się do sprzedaży. Po przekroczeniu tego terminu wyroby nie spełniają norm wewnętrznych Spółki, w konsekwencji nie nadają się do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia.

Należy wskazać, że Spółka jest podmiotem biorącym udział w obrocie wyrobami akcyzowymi i budującym swoją konkurencyjność na rynku wyrobów akcyzowych dzięki temu, że oferowany przez nią produkt jest najwyższej jakości. W związku z tym Spółka wprowadza procedury wewnętrzne, dzięki którym Spółka jest w stanie zapewnić, że do sprzedaży konsumentom trafią produkty o jakości zadawalającej dla Spółki. Produkty, które przekroczyły termin wewnętrznie ustalony przez Spółkę przestają spełniać kryteria jakościowe przyjęte przez Spółkę w wewnętrznych normach i procedurach, w konsekwencji stają się nieprzydatne do spożycia i dlatego nie będą trafiały do sprzedaży.

Warto jednocześnie zaznaczyć, że gdyby Spółka nie wprowadziła norm wewnętrznych gwarantujących najwyższą jakość sprzedawanych przez nią produktów mogłoby to spowodować, że Spółka sprzedałaby wyroby z wadami jakościowymi związanymi m.in. z przekroczeniem terminu w normie wewnętrznej Spółki. Takie wyroby mogłyby zostać zwrócone do Spółki w drodze reklamacji na podstawie art. 83a ustawy akcyzowej (co prowadziłoby do tego samego efektu finansowego przez obniżenie zobowiązania akcyzowego w trybie art. 83a ustawy akcyzowej). Spółka dąży jednak do wyeliminowania możliwości sprzedaży towarów niespełniających wymogów jakościowych. Temu służy m.in. kryterium terminu po przekroczeniu którego wyroby nie nadają się w opinii Spółki do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia i są niszczone.

Konsumpcyjność podatku akcyzowego

Prawo Spółki do zastosowania zwolnienia z akcyzy w odniesieniu do wyrobów akcyzowych, które Spółka niszczy, ponieważ przekroczyły termin wyznaczony w wewnętrznej normie wynika również z przepisów unijnych.

Należy również podkreślić, że podatek akcyzowy staje się wymagalny w momencie dopuszczenia do konsumpcji, co zostało wskazane wprost w przepisach europejskich w art. 7 ust. 1 Dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG (Dz. U.UE.L z dnia 14 stycznia 2009 r., dalej: "dyrektywa horyzontalna"): "Podatek akcyzowy staje się wymagalny w momencie dopuszczenia do konsumpcji w państwie członkowskim dopuszczenia do konsumpcji.". Dyrektywa horyzontalna stanowi dalej, w art. 7 ust. 1 i 4, że "Za dopuszczenie do konsumpcji nie uważa się całkowitego zniszczenia ani nieodwracalnej utraty wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli zniszczenie lub utrata wynikają z właściwości tych wyrobów, nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej lub wynikają z zezwolenia udzielonego przez właściwe organy państwa członkowskiego. Na użytek niniejszej dyrektywy wyroby uważa się za całkowicie zniszczone lub nieodwracalnie utracone, gdy nie mogą już zostać wykorzystane jako wyroby akcyzowe." Przepis ten oznacza zatem, że całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, które znajdowały się w procedurze zawieszenia akcyzy - jeżeli zniszczenie to wynikało z zezwolenia wydanego przez właściwe organy krajowe lub z właściwości tych wyrobów (np. nieprzydatność do spożycia) - nie będzie stanowiło formy dopuszczenia do konsumpcji i tym samym w stosunku do tej czynności akcyza nie stanie się wymagalna. Dodatkowo, zniszczone wyroby akcyzowe nie mogą być wykorzystane jako wyroby akcyzowe. Istota konsumpcyjności podatku akcyzowego sprowadza się bowiem do tego, by nałożyć akcyzę na wyroby, które faktycznie trafiają do konsumpcji oraz by nie żądać podatku w stosunku do wyrobów, które nie zostały nigdy skonsumowane, czyli takie, które nie zostały dopuszczone do konsumpcji (i zostały zniszczone w sposób zgodny z odpowiednimi regulacjami).

Spółka, w stosunku do wyrobów akcyzowych przechowywanych w składzie podatkowym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, które przekroczyły termin wyznaczony w normach wewnętrznych i tym samym stały się nieprzydatne do spożycia, ma zamiar każdorazowo dokonywać zniszczenia przy zachowaniu wszelkich warunków formalnych wskazanych w § 17 rozporządzenia w sprawie zwolnień. Zniszczenia będą dokonywane za zgodą właściwego naczelnika urzędu celnego w składzie podatkowym lub w innym miejscu spełniającym warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, w obecności przedstawiciela organu podatkowego. Spółka spełni zatem wszystkie warunki wymagane przez art. 7 dyrektywy horyzontalnej, by dokonywane przez Spółkę zniszczenie wyrobów akcyzowych nie zostało uznane za "dopuszczenie do konsumpcji", a tym samym nie zostało uznane za czynność wobec której zapłata podatku akcyzowego staje się wymagalna.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki, będzie ona mogła zastosować zwolnienie z akcyzy przewidziane w § 17 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień w przypadku zniszczenia wyrobu akcyzowego o kodzie CN 2208 znajdującego się w procedurze zawieszenia akcyzy, gdy wyrób ten przekroczy termin przewidziany w normie wewnętrznej określającej termin do kiedy wyroby Spółki, z całą pewnością, zachowają swoje pełne walory m.in. smakowe, zapachowe, wizualne, przy zachowaniu przez Spółkę warunków formalnych do zwolnienia wskazanych w § 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 195 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od akcyzy wyroby akcyzowe, które znajdując się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, stały się nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia i za zgodą właściwego naczelnika urzędu celnego zostały zniszczone:

W myśl § 17 ust. 2 rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-11 ustawy.

Stosowanie do § 17 ust. 3 rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się pod warunkiem sporządzenia z czynności zniszczenia wyrobów akcyzowych, w dwóch egzemplarzach, protokołu zniszczenia wyrobów akcyzowych, w którym podaje się przyczyny tego zniszczenia. Protokół zniszczenia wyrobów akcyzowych podpisuje podatnik oraz obecny przy czynności zniszczenia przedstawiciel organu podatkowego.

Zgodnie z art. 32 ust. 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej ustawą (Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie jest również:

W myśl art. 32 ust. 6 ustawy warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3 i 5, jest ponadto przedstawienie przez mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie podmiotowi dostarczającemu te wyroby akcyzowe, pisemnego potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16 ust. 3.

Stosownie do art. 32 ust. 10 ustawy dokument dostawy, na podstawie którego przemieszczane są wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, może być zastąpiony przez inny dokument, w przypadku gdy dokument ten zawiera takie same dane, jakie są wymagane dla dokumentu dostawy i znajduje swoją podstawę w porozumieniach międzynarodowych lub w przepisach prawa Unii Europejskiej. Do dokumentu zastępującego dokument dostawy, stosuje się odpowiednio przepisy o dokumencie dostawy.

Na podstawie art. 32 ust. 11 ustawy odbierający wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie jest obowiązany do potwierdzenia odbioru tych wyrobów na dokumencie dostawy.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż hurtowa oraz detaliczna napojów alkoholowych. W ramach prowadzonej działalności Spółka importuje lub nabywa w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrób akcyzowy o kodzie CN 2208 (Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe) do składu podatkowego na terytorium Polski oraz magazynuje go w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Spółka dokłada wszelkich starań, aby sprzedawane przez nią wyroby spełniały najwyższe standardy jakości. W tym celu Spółka opracowała i wdrożyła szereg rygorystycznych wewnętrznych norm oraz procedur mających na celu zagwarantowanie najwyższej jakości sprzedawanych wyrobów. Jedną z norm jakie przyjęła Spółka w celu niedopuszczenia do sprzedaży wadliwych produktów Spółki jest wewnętrzna (wyznaczona przez Dział Jakości Spółki) norma określająca termin, w którym dany wyrób z całą pewnością zachowa swoje pełne walory m.in. smakowe, zapachowe, wizualne. Norma ta została wyznaczona w celu uniknięcia sprzedaży kontrahentom Spółki produktów o jakości niespełniającej rygorystycznych wymogów Spółki i przez to nieprzydatnych do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia zgodnie z normami Spółki. Zgodnie ze wspomnianymi normami produkty, które przekroczą wyznaczony termin, nie mogą być przez Spółkę przerobione ani zużyte w inny sposób. Produkty te powinny być przez Spółkę zniszczone. Spółka rozważa możliwość dokonywania niszczenia ww. wyrobów zarówno w składzie podatkowym, w którym wyroby te są przechowywane jak i w innym miejscu (spełniającym warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych przy obecności przedstawiciela organu podatkowego). W każdym z tych przypadków, niszczenie będzie dotyczyło wyrobu pozostającego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Proces niszczenia będzie odbywał się na warunkach wskazanych w § 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień. Jeżeli niszczenie będzie dokonywane poza składem podatkowym, w innym miejscu spełniającym warunki niszczenia wyrobów, niszczenie będzie dokumentowane protokołem zniszczenia wyrobów akcyzowych podpisanym przez przedstawiciela organu podatkowego obecnego przy czynności oraz podatnika. Każdorazowo protokół niszczenia będzie zawierał przyczynę dokonywania niszczenia wyrobów. Dodatkowo, w takim przypadku Spółka będzie spełniać warunki przewidziane w art. 32 ust. 5-11 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w § 17 ust. 1 rozporządzenia w przypadku niszczenia wyrobu akcyzowego o kodzie CN 2208 znajdującego się w procedurze zawieszenia akcyzy, gdy wyrób ten przekroczy termin wyznaczony w wewnętrznej normie Wnioskodawcy określającej do kiedy wyrób, z całą pewnością, zachowa swoje pełne walory między innymi smakowe, zapachowe oraz wizualne, przy zachowaniu przez Wnioskodawcę odpowiednio warunków formalnych do zwolnienia, o których mowa w § 17 ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku znajdzie zastosowanie zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w § 17 ust. 1 rozporządzenia. W niniejszej sprawie Wnioskodawca będzie dokonywać niszczenia w składzie podatkowym lub w innym miejscu (spełniającym warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych przy obecności przedstawiciela organu podatkowego) wyrobu akcyzowego o kodzie CN 2208. Niniejszy wyrób akcyzowy przekroczy termin wyznaczony w wewnętrznej normie Wnioskodawcy określającej do kiedy wyrób, z całą pewnością zachowa swoje pełne walory między innymi smakowe, zapachowe oraz wizualne. Jak wskazuje Wnioskodawca przedmiotowy produkt, który przekroczy wyznaczony termin nie może być przez Wnioskodawcę przerobiony ani zużyty w inny sposób. Zarówno w przypadku niszczenia wyrobu akcyzowego o kodzie CN 2208 w składzie podatkowym, jak i w innym miejscu spełniającym warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, niszczenie będzie dotyczyło wyrobu pozostającego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Na podstawie § 17 ust. 1 rozporządzenia ze zwolnienia od akcyzy mogą korzystać wyroby akcyzowe, które znajdując się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, stały się nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia i za zgodą właściwego naczelnika urzędu celnego zostały zniszczone w składzie podatkowym albo w innym miejscu spełniającym warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, w obecności przedstawiciela organu podatkowego. Zatem w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego w analizowanym przypadku Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w § 17 ust. 1 rozporządzenia w przypadku niszczenia wyrobu akcyzowego o kodzie CN 2208 znajdującego się w procedurze zawieszenia akcyzy, gdy wyrób ten przekroczy termin wyznaczony w wewnętrznej normie Spółki określającej do kiedy wyrób, z całą pewnością, zachowa swoje pełne walory między innymi smakowe, zapachowe, wizualne, przy zachowaniu przez Wnioskodawcę warunków formalnych do zwolnienia, o których mowa w § 17 ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.