1462-IPPP3.4512.91.2017.2.RM - Mechanizm odwrotnego obciążenia dla usług budowlanych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2017 r. (data wpływu 6 lutego 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2017 r. (data wpływu 13 marca 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 28 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia - jest prawidłowe.

W dniu 6 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 10 marca 2017 r. (data wpływu 13 marca 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 28 lutego 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, uzupełnione pismem z dnia 10 marca 2017 r.:

Przedsiębiorca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której produkuje beton towarowy oraz świadczy usługi dostawy betonu towarowego i jego pompowania za pomocą specjalistycznych samochodów przystosowanych do przewozu betonu (betonowozy) oraz jego pompowania (pompy do betonu i pompogruszki), którymi dostarcza zamówiony beton wraz z usługami dostawy i pompowania na wskazane przez zamawiającego miejsce na budowie.

Usługa betonowania jest realizowana poprzez dostawę, wylewanie i pompowanie mieszanki betonowej podawanych do wskazanych elementów na budowie z wykorzystaniem pracy operatorów betonowozów i pomp do betonu posiadających stosowne uprawnienia.

W cenę sprzedaży przedsiębiorca wlicza koszt masy betonowej, dostawy betonu na budowę, wylanie lub podanie przy użyciu pompy do betonu w elementy konstrukcyjne powstającego obiektu.

Zgodnie z posiadaną interpretacją indywidualną z dnia 25 września 2015 r., podatnik dla dostaw realizowanych na cele budownictwa mieszkaniowego stosuje dla dostaw betonu i jego pompowania obniżoną stawkę VAT 8%, traktując całość dostawy jako kompleksową usługę budowlaną polegającą na wyprodukowaniu, dostawie i wbudowaniu w miejsce wskazane przez zamawiającego mieszanki betonowej, bowiem dla zamawiającego najważniejszą rzeczą podczas składania zamówienia jest wbudowanie betonu.

W myśl powyższego Wnioskodawca twierdzi, że wyprodukowanie betonu, dostarczenie go na budowę, oraz zabetonowanie tym betonem elementów budynku tzn. fundamentów, płyt fundamentowych, pali betonowych, stropów należy traktować jako usługi betoniarskie zawarte w załączniku nr 14 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024) nr PKWiU 43.99.40.0 roboty betoniarskie.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.).

Wskazał również, że usługobiorca będący generalnym wykonawcą obiektów budowlanych, zamawiający beton wraz z dostawą i pompowaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.).

Usługa wyprodukowania betonu oraz dostarczenia go na budowę betonowozem, wbudowanie dostarczonego betonu we wskazane elementy powstającego obiektu budowlanego za pomocą pompy do betonu traktowana jest kompleksowo jako roboty betoniarskie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 10 marca 2017 r.:

Czy usługa betoniarska polegająca na wyprodukowaniu betonu towarowego, dostarczenie go na budowę oraz zabetonowanie tym betonem elementów budynku przy wykorzystaniu pomp do betonu obsługiwanych przez operatorów posiadających stosowne uprawnienia dla zamawiającego, który jest generalnym wykonawcą i czynnym podatnikiem VAT jest usługą budowlaną i podlega odwrotnemu obciążeniu podatkiem od towarów i usług według art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024)?

Stanowisko Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Przy sprzedaży betonu i wykonaniu jego dostawy i pompowania w ramach realizacji zamówień składanych przez generalnych wykonawców będących czynnymi podatnikami VAT, firma świadczy kompleksową usługę budowlaną sklasyfikowaną pod numerem PKWiU 43.99.40.0 "Roboty betoniarskie" wymienioną w załączniku 14 wykaz usług, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy będącą jednolitą transakcją gospodarczą i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasady odwrotnego obciążenia w myśl art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.).

W art. 17 ust. 1 pkt 8 jest mowa, że podatnikiem jest nabywający usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, oraz usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Jednocześnie art. 17 ust. 1h mówi, że w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Wnioskodawca świadczy usługi kompleksowe, gdzie zgodnie z wyrokiem sądu WSA w Krakowie z dnia 1 kwietnia 2015 r. usługa polegająca na wyprodukowaniu oraz dostawie betonu na budowę jest usługą budowlaną.

Beton w krótkim czasie bez odpowiedniego sprzętu nie nadaje się do użytku i ma co najwyżej walor gruzu betonowego (odpadu). Trudno jest przyjąć, że klient chciałby uzyskać prawo do dysponowania nietrwałą substancją (mieszanką betonową) lub też był zainteresowany gruzem betonowym. Faktyczny cel podatnika to zabetonowanie konkretnej konstrukcji lub elementu obiektu klienta poprzez właściwe ułożenie mieszanki betonowej przy użyciu specjalistycznej pompy i wykwalifikowanego personelu.

Na świadczoną przez Wnioskodawcę usługę składa się dostarczenie betonu poprzednio zakupionego u Wnioskodawcy, spełniającego specyficzne wymagania zamawiającego, za pomocą specjalistycznego pojazdu, rozładunek, pompowanie betonu do szalunków, ułożenie mieszanki betonowej w szalunkach za pomocą łopat, zagęszczanie przy użyciu wibratorów oraz nadanie betonowanemu elementowi ostatecznego kształtu za pomocą łat wyrównujących.

Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, ww. kompleksowe usługi w zakresie jakim są świadczone wyczerpują definicję robót budowlanych i mieszczą się w katalogu usług budowlanych stanowiącym załącznik nr 14 do ustawy z dnia 11 marca 2004 (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024) pod pozycją nr 44 o numerze PKWiU 43.99.40.0 i należy zastosować art. 17 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

W przypadku, wystąpienia dalszych "podzleceń" podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia "podzleconych" usług budowlanych na zasadzie odwróconego obciążenia.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu "podwykonawca" wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to "firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy".

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca - czynny podatnik VAT prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji betonu towarowego jego dostawie i pompowaniu za pomocą specjalistycznych samochodów przystosowanych do przewozu betonu (betonowozy) oraz jego pompowania (pompy do betonu i pompogruszki). Wnioskodawca świadczy przedmiotowe usługi na rzecz podmiotu będącego generalnym wykonawcą obiektów budowlanych. Wnioskodawca zakwalifikował świadczone przez siebie usługi do grupowania PKWiU 43.99.40.0 Roboty betoniarskie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla świadczonych usług.

Jak wynika z treści wniosku odbiorcą świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę jest generalny wykonawca obiektów budowlanych. Zatem Wnioskodawca działa w charakterze podwykonawcy. Jednocześnie świadczenie będące przedmiotem niniejszego wniosku polegające na wyprodukowaniu betonu, dostarczeniu go na budowę, oraz zabetonowaniu tym betonem elementów budynku tzn. fundamentów, płyt fundamentowych, pali betonowych, stropów Wnioskodawca zakwalifikował jako usługi należące do PKWiU 43.99.40.0 Roboty betoniarskie. Ustawodawca pod poz. 44 załącznika nr 14 do ustawy wskazał grupowanie PKWiU 43.99.40.0 Roboty betoniarskie. Zatem świadczenie będące przedmiotem niniejszego wniosku zostało wskazane w załączniku nr 14 do ustawy jako podlegające mechanizmowi odwrotnego obciążenia.

Zatem skoro Wnioskodawca będący podatnikiem, który nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy wykonuje usługi wskazane pod poz. 44 załącznika nr 14 do ustawy na rzecz zarejestrowanego czynnego podatnika VAT, działając jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy w analizowanej sprawie spełnione są przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. Tym samym w analizowanym przypadku świadczenie będące przedmiotem niniejszego wniosku, które Wnioskodawca klasyfikuje jako usługi należące do PKWiU 43.99.40.0 Roboty betoniarskie podlega opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza prawidłowości klasyfikacji realizowanego przez Wnioskodawcę świadczenia jako usługi należącej do PKWiU 43.99.40.0 Roboty betoniarskie nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. Wskazać należy, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania. Tut. Organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego. W związku z powyższym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane w złożonym wniosku. W konsekwencji, tut. Organ nie dokonywał klasyfikacji świadczenia będącego przedmiotem wniosku, przyjmując klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę. Zatem, za element zdarzenia przyszłego przyjęto, że przedmiotem świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę jest świadczenie usług należących do PKWiU 43.99.40.0. Tym samym, kwestia uznania świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę za usługi należące do PKWiU 43.99.40.0, nie jest objęta zakresem interpretacji indywidualnej prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.