1462-IPPP3.4512.720.2016.1.JF - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pt. "Odnawialne źródła Energii".

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643 za zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2016 r. (data wpływu 27 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pt. "Odnawialne źródła Energii..." - jest prawidłowe.

W dniu 27 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pt. "Odnawialne źródła Energii...".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina planuje złożyć wniosek o przyznanie pomocy ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014 - 2020, Działanie 4.1: Odnawialne źródła energii - typ projektu: Infrastruktura do produkcji i dystrybucji energii ze źródeł.

Wniosek dotyczy projektu pn.: "Odnawialne Żródła Energii...". Zakres zadania obejmuje montaż instalacji OZE na 6 budynkach użyteczności publicznej będących własnością Gminy oraz na 54 budynkach mieszkalnych należących do mieszkańców Gminy.

Projekt będzie miał charakter parasolowy - w celu zapewnienia efektywnego wdrażania beneficjentem przyznawanej pomocy będzie Gmina, a odbiorcami końcowymi będą gospodarstwa domowe. Z mieszkańcami zostanie podpisana umowa użyczenia instalacji, która pozwoli na zabezpieczenie okresu trwałości projektu. Po tym okresie bezpłatnie zostanie ona przekazana mieszkańcom. Mieszkańcy w okresie realizacji projektu, ze środków własnych wniosą wkład w wysokości 20% kosztów montowanej u nich instalacji. W ramach projektu nie przewiduje się sprzedaży wytworzonej energii.

Realizacja projektu nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną, a więc nabywane towary i usługi związane z projektem nie mają związku z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do planowanej inwestycji Gmina nie będzie miała możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub części zarówno w trakcie realizacji inwestycji, jak również po jej zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gmina zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Beneficjent projektu tj. Gmina nie wykorzystuje i nie będzie wykorzystywać przedmiotu projektu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina będąca inwestorem nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od faktur za zakupy na realizację, gdyż nie jest to wydatek związany ze sprzedażą opodatkowaną. Cała infrastruktura wykonana w ramach projektu, która będzie udostępniana bezpłatnie, nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych przez Gminę, nie będzie generowała dla Gminy obrotu opodatkowanego podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych powyżej przepisów ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do treści art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści wniosku wynika, że Gmina w ramach realizowanego projektu pn.: "Odnawialne źródła Energii..." zamierza montować instalację OZE na 6 budynkach użyteczności publicznej będących własnością Gminy oraz na 54 budynkach mieszkalnych należących do mieszkańców Gminy. Z mieszkańcami zostanie podpisana umowa użyczenia instalacji, która pozwoli na zabezpieczenie okresu trwałości projektu. Po tym okresie bezpłatnie zostanie ona przekazana mieszkańcom. Mieszkańcy w okresie realizacji projektu, ze środków własnych wniosą wkład w wysokości 20% kosztów montowanej u nich instalacji. W ramach projektu nie przewiduje się sprzedaży wytworzonej energii. Gmina wskazuje, że realizacja projektu nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną, a więc nabywane towary i usługi związane z projektem nie mają związku z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że skoro - jak wskazuje Gmina - nabyte towary i usługi związane z projektem nie mają związku z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych, to w przedmiotowej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w cenie nabytych towarów - związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Tym samym należy stwierdzić, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy Gmina nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w związku z realizacją projektu: "Odnawialne źródła Energii...".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.