1462-IPPP3.4512.41.2017.1.PC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 lutego 2017 r. Izba Skarbowa w Warszawie 1462-IPPP3.4512.41.2017.1.PC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2017 r. (data wpływu do tut. Biura 17 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania VAT przekazania gospodarstwa rolnego w drodze darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania VAT przekazania gospodarstwa rolnego w drodze darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 34,01 ha. Gospodarstwo rolne ukierunkowane jest na produkcję roślinną. Od dnia 1 lipca 2009 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z prowadzonym gospodarstwem, Wnioskodawca będąc czynnym podatnikiem VAT w latach 2009-2015 dokonał szeregu zakupów środków obrotowych, jak i środków trwałych takich jak: kombajn zbożowy, ciągnik rolniczy, kultywator, ładowacz. W latach 2010-2011 dokonano inwestycji w nieruchomości - utwardzono plac manewrowy i pobudowano garaż na sprzęt rolniczy. Od powyższych nabyć odliczony był podatek VAT.

Obecnie Wnioskodawca zamierza przekazać w formie darowizny zorganizowaną część gospodarstwa rolnego synowi. W skład darowanego gospodarstwa rolnego wejdą grunty rolne o powierzchni 13,78 ha, maszyny, urządzenia, infrastruktura techniczna i budynki gospodarcze, a także wszelkie prawa związane z gospodarstwem. Syn na dzień przekazania gospodarstwa rolnego przez Wnioskodawcę, będzie czynnym podatnikiem VAT, co oznacza, że przekazany majątek trwały i obrotowy będzie służył działalności opodatkowanej w świetle ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca po przekazaniu gospodarstwa zaprzestanie wykonywania działalności rolniczej i zgłosi do urzędu skarbowego fakt zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Grunty rolne o powierzchni 20,23 ha pozostaną własnością Wnioskodawcy i będą wydzierżawiane dla syna przez okres 10 lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie: Czy przekazanie synowi zorganizowanej części gospodarstwa rolnego w formie darowizny będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy: w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie przedsiębiorstwa i gospodarstwa rolnego definiuje ustawa - Kodeks cywilny.

Przedsiębiorstwo to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Pojęcie gospodarstwa rolnego, zostało zdefiniowane odrębnie od pojęcia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy - Kodeks cywilny, jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Ważne jest, aby przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia obejmowało wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa i stanowiło całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Decydujące jest również to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy jego składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej (rolniczej). Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że gospodarstwo rolne spełnia określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa.

Według art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, przez "zorganizowaną część przedsiębiorstwa" rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przekazanie synowi w formie darowizny części gruntów rolnych, maszyn rolniczych, urządzeń, infrastruktury technicznej i budynków gospodarczych, a także wszelkich praw związanych z gospodarstwem będzie stanowiło zorganizowaną część przedsiębiorstwa w świetle ustawy o podatku od towarów i usług. Przekazane składniki darowizny będą służyły kontynuowaniu działalności gospodarczej (rolniczej) - produkcji roślinnej.

Zatem przekazanie w formie darowizny zorganizowanej części gospodarstwa rolnego (przedsiębiorstwa) synowi, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy - przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojecie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części.

Przepisy ustawy nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tej przyczyny, dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 552 ustawy - Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Przy tym zgodnie z treścią art. 553 ustawy - Kodeks cywilny, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Natomiast stosownie do treści art. 2 pkt 27e ustawy - przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana cześć przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana cześć przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako np. dział, wydział, oddział. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaka rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębniona organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki, a wiec pracowniczy.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację w której poprzez odpowiednią ewidencje zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębna całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, mamy do czynienia ze zorganizowana częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1.

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

2.

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 34,01 ha, które ukierunkowane jest na produkcję roślinną. Od dnia 1 lipca 2009 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W latach 2009-2015 Wnioskodawca dokonał szeregu zakupów środków obrotowych, jak i środków trwałych takich jak: kombajn zbożowy, ciągnik rolniczy, kultywator, ładowacz. W latach 2010-2011 dokonano inwestycji w nieruchomości - utwardzono plac manewrowy i pobudowano garaż na sprzęt rolniczy. Od powyższych nabyć odliczony był podatek VAT.

Obecnie Wnioskodawca zamierza przekazać w formie darowizny zorganizowaną część gospodarstwa rolnego synowi. W skład darowanego gospodarstwa rolnego wejdą grunty rolne o powierzchni 13,78 ha, maszyny, urządzenia, infrastruktura techniczna i budynki gospodarcze, a także wszelkie prawa związane z gospodarstwem. Syn na dzień przekazania gospodarstwa rolnego przez Wnioskodawcę, będzie czynnym podatnikiem VAT, co oznacza, że przekazany majątek trwały i obrotowy będzie służył działalności opodatkowanej w świetle ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca po przekazaniu gospodarstwa zaprzestanie wykonywania działalności rolniczej i zgłosi do urzędu skarbowego fakt zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Grunty rolne o powierzchni 20,23 ha pozostaną własnością Wnioskodawcy i będą wydzierżawiane dla syna przez okres 10 lat.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości czy przekazanie synowi gospodarstwa rolnego w formie darowizny będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano powyżej, aby czynność była wyłączona spod zakresu przepisów ustawy, przedmiotem zbycia musi być przedsiębiorstwo jako całość lub jego zorganizowana część.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie będziemy mieli do czynienia ze zbyciem (darowizną) przedsiębiorstwa.

Wprawdzie w przepisach ustawy - Kodeks cywilny, gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w tej ustawie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Jak wskazano wyżej przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Zatem należy przyjąć, że gospodarstwo rolne stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Wnioskodawca wskazał, że w skład darowanego gospodarstwa rolnego wejdą grunty rolne o powierzchni 13,78 ha, maszyny, urządzenia, infrastruktura techniczna i budynki gospodarcze, a także wszelkie prawa związane z gospodarstwem. Syn Wnioskodawcy na dzień dokonania darowizny będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, zatem przekazany majątek trwały i obrotowy będzie służył działalności opodatkowanej w świetle ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca natomiast po przekazaniu gospodarstwa zaprzestanie wykonywania działalności rolniczej i zgłosi do urzędu skarbowego fakt zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jedynie grunty rolne o powierzchni 20,23 ha pozostaną własnością Wnioskodawcy i będą wydzierżawiane dla syna przez okres 10 lat.

Zatem w przedmiotowej sprawie należy uznać, że Wnioskodawca przekazując w ramach darowizny wskazane składniki majątku (części gruntów rolnych, maszyn rolniczych, urządzeń, infrastruktury technicznej i budynków gospodarczych, a także wszelkich praw związanych z gospodarstwem) dokonuje darowizny przedsiębiorstwa. Tym samym darowizna wskazanych składników majątku nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przekazanie gospodarstwa rolnego w drodze darowizny nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i § 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl