1462-IPPP2.4512.935.2016.1.MAO - Odliczanie VAT przez następcę prawnego z faktur wystawionych na rzecz podmiotu przekształconego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2016 r. (data wpływu 5 grudnia 2016 r.), uzupełnione pismem z dnia 3 stycznia 2017 r. (data wpływu 3 stycznia 2017 r.) i pismem z dnia 3 stycznia 2017 r. (data wpływu 9 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* przysługiwania Wnioskodawcy jako podmiotowi przekształconemu prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur i faktur korygujących wystawionych na rzecz podmiotu przekształcanego (tj. Spółki z o.o.), a otrzymanych już przez podmiot przekształcony, (tj. Spółkę komandytową) oraz przysługiwania prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku otrzymania faktur i faktur korygujących przed przekształceniem;

* uznania czy Wnioskodawca jako podmiot przekształcony ze Spółki z o.o. w Spółkę komandytową będzie uprawniony do złożenia deklaracji podatku VAT już od momentu przekształcenia, a także korekt deklaracji podatku VAT za okresy rozliczeniowe przed przekształceniem

* jest prawidłowe.

W dniu 5 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych dotyczących przekształcenia Wnioskodawcy - Spółki z o.o. w Spółkę komandytową. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 stycznia 2017 r. (data wpływu 3 stycznia 2017 r.) oraz pismem z dnia 3 stycznia 2017 r. (data wpływu 9 stycznia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - osoba fizyczna z miejscem zamieszkania w Polsce, podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi w podatku dochodowym od osób fizycznych ("podatek PIT") w Polsce ("Wnioskodawca") prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w formie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047) i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług ("podatek VAT").

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest działalność produkcyjna określona w PKD pod kodem 10.71.Z - Produkcja pieczywa, produkcja świeżych wyrobów ciastkarskich i ciastek ("Działalność Cukiernicza"). W ramach Działalności Cukierniczej jest prowadzona działalność transportowa, obejmującą transport drogowy, morski i przeładunek towarów ("Działalność Transportowa"). Działalność Transportowa prowadzona jest jednak jedynie na własny użytek Wnioskodawcy, tj. jest wykorzystywana tylko do transportu towarów wyprodukowanych w ramach Działalności Cukierniczej (Wnioskodawca nie świadczy usług transportowych na rzecz podmiotów trzecich).

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza obejmuje też działalność związaną z realizacją projektów budowlanych, wznoszeniem budynków mieszkaniowych, kupnem i sprzedażą nieruchomości mieszkaniowych, oraz wynajmem nieruchomości na rzecz osób trzecich ("Działalność Deweloperska"). Wnioskodawca jest właścicielem trzech (3) niezabudowanych nieruchomości gruntowych, przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową nabytych przez Wnioskodawcę z podatkiem VAT. Ostatnia inwestycja mieszkaniowa została zakończona przez Wnioskodawcę w 2011 r., kolejne inwestycje są na etapie przygotowania. Obecnie są wynajmowane cztery (4) lokale.

Wnioskodawca prowadzi Działalność Cukierniczą Specjalnej Strefy Ekonomicznej ("SSE") na podstawie zezwolenia z dnia 18 listopada 2015 r. ("Zezwolenie"). Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, określonym w Zezwoleniu jest działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE, w zakresie wyrobów piekarskich i cukierniczych i określonych w pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług: 10.71 - pieczywo, świeże wyroby ciastkarskie i ciastka, 10.72 - suchary i herbatniki, konserwowane wyroby ciastkarskie i ciasta, 10.82 - kakao, czekolada i wyroby cukiernicze. Zezwolenie określa cztery warunki prowadzenia działalności w SSE:

Wszystkie te warunki prowadząc swą jednoosobową działalność gospodarczą Wnioskodawca spełnia, bądź zapewni ich spełnienie zgodnie z terminami zawartymi w Zezwoleniu.

Obecnie Wnioskodawca zamierza rozszerzyć zakres prowadzonej Działalności Cukierniczej poprzez zakup nowej linii technologicznej oraz poszerzenie oferowanego przez siebie asortymentu towarów (w tym dla klientów spoza Polski). W tym celu, Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie z funduszy europejskich oraz zaciągnął kredyt technologiczny na finansowanie inwestycji w wysokości ponad 18 mln zł. Po zakończeniu ww. inwestycji, Wnioskodawca będzie zatrudniał 170 osób (obecnie jest to 100 osób).

Ponieważ prowadzenie działalności w dotychczasowej formie prawnej niesie zbyt duże ryzyko majątkowe dla Wnioskodawcy lub jego rodziny (np. w razie śmierci Wnioskodawcy, działalność Wnioskodawcy ulega zakończeniu z mocy prawa), oraz może być niezrozumiałe dla kontrahentów Wnioskodawcy ze względu na wielkość działalności gospodarczej, Wnioskodawca zamierza uporządkować strukturę prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i rozdzielić prowadzone przez siebie obszary biznesowe (tj. biznes deweloperski i biznes cukierniczy) poprzez utworzenie dwóch odrębnych spółek komandytowych, w których komandytariuszem będzie Wnioskodawca, a komplementariuszem spółka z o.o. należąca w całości do Wnioskodawcy.

W tym celu, Wnioskodawca zamierza w kolejnych etapach podjąć następujące kroki:

Działanie Wnioskodawcy polegające na zmianie formy prawnej z jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną na dwie spółki handlowe jest standardową decyzją biznesową podejmowaną przez przedsiębiorców w sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej w kilku odmiennych obszarach (tutaj sektor deweloperski oraz sektor cukierniczy), rozszerzania działalności, a w szczególności zaciągania zobowiązań kredytowych związanych z jedną z nich.

W skład składników materialnych i niematerialnych wnoszonych aportem do Spółki Komandytowej I będą wchodziły przynależne Działalności Deweloperskiej: (i) grunty przeznaczone pod zabudowę, (ii) lokale wynajmowane przez Wnioskodawcę, (iii) należności i zobowiązania wynikające z umów zawartych z kontrahentami, (iv) umowy najmu z kontrahentami, (v) wyodrębnione księgi i dokumenty związane z prowadzoną Działalnością Deweloperską. W skład składników wnoszonych aportem będą wchodziły wszystkie składniki majątku wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzonej Działalności Deweloperskiej, oraz nie będzie wchodzić żaden składnik materialny lub niematerialny wykorzystywany do prowadzenia Działalności Cukierniczej i Działalności Transportowej.

W konsekwencji dokonanych przekształceń:

1. składniki majątkowe niezbędne do prowadzenia Działalności Deweloperskiej (grunty oraz lokale użytkowe wynajmowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), niezwiązane z Działalnością Cukierniczą i Działalnością Transportową będą przedmiotem aportu do Spółki Komandytowej I;

2. Spółka z o.o. jako sukcesor prawny Wnioskodawcy będzie właścicielem wszystkich środków trwałych stanowiących majątek przekształconego przedsiębiorstwa, w tym tych które zostały zakupione po wydaniu Zezwolenia, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do Działalności Cukierniczej i Działalności Transportowej;

3. Spółka z o.o. będzie sukcesorem Zezwolenia posiadanego przez Wnioskodawcę (Strony podpiszą aneks do treści Zezwolenia);

4. Spółka Komandytowa II jako sukcesor prawny Spółki z o.o. będzie właścicielem wszystkich środków trwałych stanowiących majątek przekształconego przedsiębiorstwa, w tym tych które zostały zakupione po wydaniu Zezwolenia, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do Działalności Cukierniczej i Działalności Transportowej;

5. Spółka Komandytowa II będzie sukcesorem Zezwolenia posiadanego przez Spółkę z o.o. (Strony podpiszą aneks do treści Zezwolenia).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytania nr 5 i 6 we wniosku):

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż Spółce Komandytowej II jako podmiotowi przekształconemu ze Spółki z o.o. w wyniku przekształcenia dokonanego w trybie art. 551- art. 570 i art. 575-576 k.s.h., będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu faktur i faktur korygujących, wystawionych na rzecz podmiotu przekształcanego, tj. Spółki z o.o., a otrzymanych już przez podmiot przekształcony, tj. Spółkę Komandytową II, oraz czy prawo do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego będzie przysługiwać w przypadku otrzymania faktur i faktur korygujących przed przekształceniem?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż Spółka Komandytowa II jako podmiot przekształcony ze Spółki z o.o. w wyniku przekształcenia dokonanego w trybie art. 551- art. 570 i art. 575-576 k.s.h. będzie uprawniona do złożenia deklaracji podatku VAT już od momentu przekształcenia, a także korekt deklaracji podatku VAT za okresy rozliczeniowe przed przekształceniem?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż Spółce Komandytowej II jako podmiotowi przekształconemu ze Spółki z o.o. w wyniku przekształcenia dokonanego w trybie art. 551-570 i art. 575-576 k.s.h., będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu faktur i faktur korygujących, wystawionych na rzecz podmiotu przekształcanego, tj. Spółki z o.o., a otrzymanych już przez podmiot przekształcony, tj. Spółkę Komandytową II, oraz prawo do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego będzie przysługiwać w przypadku otrzymania faktur i faktur korygujących przed przekształceniem.

Zgodnie z art. 93a § 2 pkt 1 lit. b Ordynacji Podatkowej - przepis art. 93a § 1 Ordynacji Podatkowej (tj. następstwo prawne przekształconej spółki osobowej po przekształcanej spółce kapitałowej) stosuje się odpowiednio do osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej. Uregulowany w tym przepisie przez ustawodawcę charakter nabycia praw i obowiązków jest określany w doktrynie prawa handlowego i używany dla potrzeb prawa podatkowego jako, tzw. sukcesja uniwersalna. Oznacza to, że następca prawny wstępuje co do zasady we wszystkie przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki swojego poprzednika. Proces przekształcenia polegający na zmianie formy prawnej prowadzonej działalności nie prowadzi do jej rozwiązania i konsekwencji do likwidacji spółki przekształcanej. Przekształcenie nie zmienia podmiotu, a jedynie typ spółki handlowej w obrębie tego samego podmiotu.

Przeniesienie powyższych przepisów na grunt ustawy o podatku VAT oznacza, że powstała w wyniku przekształcenia Spółka Komandytowa II przejmuje wszystkie prawa i obowiązki, jakie na mocy przepisów ustawy o VAT przysługiwały spółce przekształcanej (Spółce z o.o.). W zakres nabywanych praw zaliczyć należy przede wszystkim prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Spółka Komandytowa II, jako spółka przekształcona, wejdzie w pełnię praw i obowiązków przekształcanej Spółki z o.o. Sukcesja ta obejmie więc także ww. prawo określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotą podatku VAT naliczonego, które przysługiwało spółce przekształcanej. Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotą podatku VAT naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku VAT zgodnie z art. 15 ustawy o VAT oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane nabycia towarów i usług mają związek z dokonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku VAT należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Dodatkowo warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek dokonanych nabyć towarów i usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku VAT naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego jest integralną częścią systemu VAT i co zasady nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być więc zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z nabywanymi towarami i usługami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku VAT naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jest to przejaw neutralności podatku VAT, którego celem jest zapewnienie, aby czynności na danym etapie obrotu były dla podatnika podatku VAT neutralne. Tym samym, w podatku VAT obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym przypadku należy więc dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Na mocy art. 86 ust. 10 w zw. z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Warto podkreślić, że zgodnie z art. 86 ust. 10b ust. 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotą podatku VAT naliczonego powstanie nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturą lub dokument celny. Tym samym, warunkiem do odliczenia jest powstanie obowiązku podatkowego z tytułu dokonania danej czynności opodatkowanej określonej w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT i jednocześnie posiadanie w swojej dokumentacji dowodu (faktury), potwierdzającej dokonanie tej czynności. Dodatkowo, zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT w przypadku, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku VAT należnego w terminie określonym w ustawie o VAT, tj. w terminie otrzymania (okresie rozliczeniowym), to przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotą podatku VAT naliczonego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Stosownie natomiast do treści art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotą podatku VAT naliczonego w terminach, o których mowa w art. 86 ust. 10, ust. 11, ust. 12, ust. 16 i ust. 18 ustawy o VAT może on obniżyć kwotą podatku VAT należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku VAT należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku VAT należnego. Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listą wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotą podatku VAT naliczonego. Zakres przedmiotowy ograniczający prawo do odliczenia został wskazany w art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku VAT naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

* sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

* transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku,

* wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

- stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

- podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

- potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności,

* faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego,

* wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Odnosząc uregulowania ustawy o VAT do zaistniałego zdarzenia przyszłego, uznać należy, iż Spółce Komandytowej II będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu otrzymanych faktur oraz faktur korygujących, także jeżeli zostały one wystawione na rzecz podmiotu przekształcanego (Spółkę z o.o.), a otrzymane już przez podmiot przekształcony (Spółkę Komandytową II), o ile wystąpią wszystkie pozytywne przesłanki prawa do odliczenia, a jednocześnie nie wystąpią przesłanki negatywne określone w art. 88 i następne ustawy o VAT. W zaistniałym zdarzeniu przyszłym w przypadku wystawienia faktur i faktur korygujących na rzecz podmiotu przekształcanego (Spółki z o.o.), prawa Spółki Komandytowej II do odliczenia podatku VAT nie będzie ograniczał fakt, że faktury te zostaną otrzymane przez podmiot już przekształcony (Spółkę Komandytową II). Wnioskodawca bowiem przed przekształceniem będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT i prawa tego nie pozbawi go zmiana jego formy prawnej. Nabywane towary i usługi służyły bowiem prowadzonej przez Spółkę z o.o. działalności gospodarczej i dalej będą wykorzystywane w tym zakresie już po dokonaniu przekształcenia podmiotowego Spółki z o.o. w Spółkę Komandytową II. Podstawą takiego twierdzenia jest podkreślana już w opisie stanu faktycznego uzasadnieniu instytucja tzw. sukcesji uniwersalnej, która wiąże się z nabyciem wszystkich praw obowiązków, które przyznane były Wnioskodawcy przed przekształceniem.

Tożsama okoliczność w ocenie Wnioskodawcy wystąpi w przypadku otrzymania przez Spółkę z o.o. faktur i faktur korygujących przed przekształceniem w Spółkę Komandytową II. Tym samym, Spółka o.o. mimo, że nie dokonała obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, to prawo takie zachowa po przekształceniu w Spółkę Komandytową II, przy zachowaniu warunków określonych w ustawie o VAT, tj. określonych w art. 86 i nast. ustawy o VAT.

Reasumując należy stwierdzić, że Spółka Komandytowa II jako następca prawny Spółki z o.o. w rozumieniu art. 93a Ordynacji podatkowej, jest uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur i faktur korygujących wystawionych przed datą przekształcenia na spółkę przekształcaną a otrzymanych po dacie przekształcenia oraz zachowa prawo do odliczenia kwot podatku VAT naliczonego ze wskazanych dokumentów w przypadku ich otrzymania przed datą przekształcenia, działając już jako Spółka Komandytowa II, bez obowiązku korygowania danych nabywcy usługi / towaru, w zakresie w jakim są związane z czynnościami opodatkowanymi zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy o VAT.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż Spółka Komandytowa II jako podmiot przekształcony ze Spółki z o.o. w wyniku przekształcenia dokonanego w trybie art. 551-570 i art. 575-576 k.s.h. będzie uprawniona do złożenia deklaracji podatku VAT już od momentu przekształcenia, a także korekt deklaracji podatku VAT za okresy rozliczeniowe przed przekształceniem.

Zgodnie z art. 99 ustawy o VAT - podatnicy są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu. Z uwagi na omówioną powyżej zasadę sukcesji uniwersalnej, zgodnie z którą podmiot powstały po przekształceniu nabędzie wszystkie prawa i obowiązku, na podstawie 93a § 2 pkt 1 lit. b Ordynacji podatkowej, w przypadku gdy dojdzie do przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę komandytową - taka przekształcona spółka komandytowa będzie zobowiązana do złożenia deklaracji podatku VAT za okres rozliczeniowy, w którym doszło do zmiany formy prawnej. Spółka Komandytowa II będzie uprawniona również do złożenia korekt deklaracji w podatku VAT w rozumieniu art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej za okresy w rozliczeniowe, w których posiadała formę prawną spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Również do dokonania korekt deklaracji składanych wcześniej przez Spółkę z o.o. za poprzednie okresy rozliczeniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Organ informuje, że obecny publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług to Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.

Końcowo tut. Organ zauważa, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.