1462-IPPP2.4512.877.2016.1.MAO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 2 września 2016 r. (data wpływu 5 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych w podatku VAT dla transakcji sprzedaży Nieruchomości 3 -jest prawidłowe.

W dniu 5 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych w podatku VAT dla transakcji sprzedaży Nieruchomości 3.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również jako "Spółka") zawarł w dniu 19 sierpnia 2016 r. z H Spółka Akcyjna, wpisaną do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego ("Sprzedający") - zainteresowanym w rozumieniu art. 14r. § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa - umowę przedwstępną sprzedaży ("Umowa Przedwstępna"), na podstawie której Spółka zobowiązała się kupić:

* zabudowaną nieruchomość stanowiącą działkę ewidencyjną numer 92/10, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (dalej również jako "Nieruchomość 1");

* zabudowaną nieruchomość stanowiącą działkę ewidencyjną numer 92/6, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (dalej również jako "Nieruchomość 2");

* niezabudowaną nieruchomość stanowiącą działkę ewidencyjną numer 92/8, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (dalej również jako "Nieruchomość 3").

Wnioskodawca oraz Sprzedający planują przyszłą umowę sprzedaży dotyczącą ww. Nieruchomości 1, Nieruchomości 2 oraz Nieruchomości 3 zawrzeć po 2016 r.

Nieruchomość 1 została przez Sprzedającego nabyta w wyniku przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa w prawo własności, na podstawie ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta z dnia 11 lipca 2013 r. Prawo użytkowania wieczystego opisanej wyżej Nieruchomości 1 wraz z własnością usytuowanych na niej budynków i urządzeń Spółka nabyła na podstawie umowy o przeniesienie własności przedsiębiorstwa i ustanowienia hipoteki, sporządzonej przed notariuszem dnia 20 grudnia 2001 r.

Nieruchomość 1 została zakupiona jako zwolniona z podatku VAT i opodatkowana podatkiem p.c.c., ponieważ transakcja dotyczyła zakupu całego przedsiębiorstwa.

W momencie zakupu na działce znajdowały się poniższe budynki i budowle, które w chwili obecnej są trwale związane z gruntem, w związku z tym Nieruchomość 1 jest zabudowana:

Nieruchomość 2 została przez Spółkę nabyta w wyniku przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa w prawo własności, na podstawie ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta z dnia 11 lipca 2013 r.

Prawo użytkowania wieczystego opisanej wyżej Nieruchomości 2 wraz z własnością usytuowanego na niej budynku Spółka nabyła na podstawie umowy o przeniesienie prawa użytkowania wieczystego oraz umowy sprzedaży, sporządzonej notariuszem dnia 29 lipca 2008 r.

Od zakupu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

W momencie zakupu na działce znajdował się budynek "Hali produkcyjnej", który stanowił odrębną własność - w chwili obecnej budynek ten jest trwale związany z własnością gruntu.

Na ww. budynek znajdujący się na Nieruchomości 2 Sprzedający nie ponosił nakładów na ulepszenie, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej tego obiektu. Zaznaczyć należy, że ww. "Hala produkcyjna" od 2008 r. do dzisiaj jest przedmiotem umowy najmu.

Nieruchomość 3 została przez Spółkę nabyta w wyniku przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa w prawo własności, na podstawie ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta z dnia 11 lipca 2013 r.

Prawo użytkowania wieczystego opisanej wyżej Nieruchomości 3 Spółka nabyła na podstawie umowy o przeniesienie prawa użytkowania wieczystego oraz umowy sprzedaży, sporządzonej przed notariuszem dnia 29 lipca 2008 r.

Nieruchomość 3 została zakupiona z podatkiem VAT.

W momencie zakupu Nieruchomość 3 była niezabudowana.

W chwili obecnej Nieruchomość 3 jest niezabudowana. Nieruchomość 3 podlega wynajmowi od 2008 r. i jest wykorzystywana jako parking.

Z treści Umowy Przedwstępnej wynika ponadto, że zarówno Sprzedający, który jest czynnym podatnikiem podatku VAT jak i Wnioskodawca są zainteresowani w opodatkowaniu podatkiem VAT zarówno sprzedaży Nieruchomości 1, Nieruchomości 2 oraz Nieruchomości 3.

Nieruchomość 1, Nieruchomość 2 i Nieruchomość 3, to jest działki o numerach 92/6, 92/8 i 92/10 zlokalizowane są w granicach obszaru objętego obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (dalej jako "MPZP") obszaru położonego w rejonie ulic, uchwalonego Uchwałą Rady Miasta z dnia 28 września 2009 r., w liniach rozgraniczających tereny zabudowy usługowej, mieszkaniowej wielorodzinnej, oznaczone symbolem 10U/MW; usytuowane w granicach terenów 10U/MW działki nr nr 92/6, 92/8 i 92/10 przeznaczone są pod następujące funkcje:

* przeznaczenie podstawowe - zabudowa usługowa z zakresu usług użyteczności publicznej, zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna w tym budynki zamieszkania zbiorowego,

* przeznaczenie uzupełniające - sieci urządzenia i obiekty technicznego wyposażenia i infrastruktury technicznej, drogi wewnętrzne lub pożarowe, dojazdy i dojścia, parkingi i garaże, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 7 lub towarzysząca zieleń urządzona,

* udział usług handlu nie może przekroczyć 15% powierzchni użytkowej budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (pytanie nr 4 we wniosku):

Czy dostawa Nieruchomości 3 będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a w razie uznania przez organ, iż przyszła sprzedaż Nieruchomości 3 będzie opodatkowana 23% stawką podatku od towarów i usług, to czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego?

Problem, który został poruszony w przedstawionych wyżej pytaniach ma istotne znaczenie dla Wnioskodawcy, bowiem z uwagi na zasadę neutralności podatku VAT Wnioskodawca winien mieć zagwarantowane prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, poprzez prawidłowe rozpoznanie podatku VAT należnego z tytułu opisanej wyżej sprzedaży Nieruchomości 1, Nieruchomości 2 i Nieruchomości 3 jako podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Nieruchomości 3 winna być kwalifikowana jako odpłatna dostawa nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę, a w związku z tym dostawa ta winna być opodatkowana podatkiem VAT, przez co Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT przez tereny budowlane rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT obowiązującym od dnia 31 marca 2013 r. zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przepis ten stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą VAT", w myśl którego państwa członkowskie zwalniają z VAT dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 tit. b Dyrektywy VAT.

Artykuł 12 ust. 3 Dyrektywy VAT, który nawiązuje do ust. 1 lit. b tego artykułu, definiuje "teren budowlany" jako każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Wprawdzie art. 12 ust. 3 dyrektywy VAT nie wskazuje na konieczność wprowadzenia definicji "terenu budowlanego" do przepisów w zakresie VAT, taką jednakże potrzebę zasygnalizował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku w składzie siedmiu sędziów z dnia 17 stycznia 2011 r. sygn. akt I FPS 8/10. Jednocześnie w wyroku tym Sąd wskazał, że w związku z tym, że w ustawie o VAT nie sprecyzowano pojęcia terenu budowlanego lub przeznaczonego pod zabudowę, w sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla klasyfikacji terenu niezabudowanego, wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Uwzględniając wykładnię zaprezentowaną w wyroku z dnia 17 stycznia 2011 r. w celu prawidłowej klasyfikacji terenu niezabudowanego dla potrzeb zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., w przypadku, gdy brak było planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wiążące były zapisy ewidencji gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Mając powyższe na uwadze od dnia 1 kwietnia 2013 r. w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT ustawodawca wprowadził definicję terenu budowlanego.

Zgodnie z tą definicją przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Od dnia 1 kwietnia 2013 r. obowiązuje również nowe brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT przewidujące zwolnienie od podatku w przypadku dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Tym samym od dnia 1 kwietnia 2013 r. w związku z wprowadzeniem do ustawy o VAT definicji terenu budowlanego dla potrzeb prawidłowej klasyfikacji gruntów celem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, w sytuacji gdy brak jest planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nie należy już kierować się danymi zawartymi w ewidencji gruntów i budynków, które były, zgodnie z wykładnią zaprezentowaną w wyroku z dnia 17 stycznia 2011 r., istotne w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. W konsekwencji dostawa terenu niezabudowanego, nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe uznać należy, że sprzedaż Nieruchomości 3 nie będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT, albowiem zgodnie z art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT Nieruchomości 3 stanowi - co wynika z treści MPZP - grunty przeznaczone pod zabudowę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wnioskodawca pominął art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), w myśl którego zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przesłanki zawarte w tym przepisie powinny być spełnione łącznie. Jednakże powołany przepis nie wpływa na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie, gdyż analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prowadzi do wniosku, że transakcja sprzedaży Nieruchomości 3 nie będzie korzystała ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż z okoliczności sprawy nie wynika, aby ww. Nieruchomość wykorzystywana była przez Stronę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Tym samym, nie zaistniała przesłanka umożliwiająca zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ informuje, że w zakresie pytań nr 1, 2 i 3 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.