1462-IPPP2.4512.843.2016.2.AM - Brak obowiązku opodatkowania podatkiem VAT ustanowienia nieodpłatnej służebności przesyłu dotyczącej sieci elektrycznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2016 r. (data wpływu 4 listopada 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 grudnia 2016 r. (data wpływu 19 grudnia 2016 r.) na wezwanie Organu z dnia 8 grudnia 2016 r. nr 1462-IPPP2.4512.843.2016.1.AM (skutecznie doręczone 13 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT ustanowienia nieodpłatnej służebności przesyłu dotyczącej sieci elektrycznej-jest prawidłowe.

W dniu 4 listopada 2016 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 14 grudnia 2016 r. (data wpływu 19 grudnia 2016 r.) na wezwanie Organu z dnia 8 grudnia 2016 r. nr 1462-IPPP2.4512.843.2016.1.AM (skutecznie doręczone 13 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT ustanowienia nieodpłatnej służebności przesyłu dotyczącej sieci elektrycznej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta.

Wnioskodawca, jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wykorzystuje ww. nieruchomość przede wszystkim do wykonywania zadań jakie nakłada na Wnioskodawca ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963).

W budynku należącym do nieruchomości Wnioskodawca prowadzi także działalność polegającą na tym, że lekarze odpłatnie orzekają w sprawie ustalenia procentowego uszczerbku na zdrowiu lub niezdolności do pracy. Działalność ta prowadzona jest na podstawie art. 71 w związku z art. 76 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.). Wnioskodawca świadczy ww. usługi w oparciu o umowy cywilnoprawne. Do odbiorców tych usług należą m.in.: Biuro Służby, Wojskowe Biuro, Prokuratura. Wynagrodzenie dla Wnioskodawcy opodatkowane jest podatkiem od towarów i usług a płatność dokonywana jest na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę faktur VAT.

Wnioskodawca wykonuje ponadto następujące czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług:

1. Najem części dachu budynku oraz części lokalu na rzecz Komendy;

2. Udostępnienie dachu budynku;

3. Sprzedaż złomu oraz odpadów papierowych;

4. Sprzedaż towarów używanych (np. samochodów służbowych, telefonów komórkowych);

5. Sprzedaż pracownikom usług telekomunikacyjnych w zakresie połączeń telefonicznych

przekraczających przyznany limit;

6. Fakturowanie kosztów dostawy wody i odprowadzania ścieków z nieruchomości;

7. Fakturowanie kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości w związku z użyczeniem powierzchni na rzecz Urzędu Wojewódzkiego;

8. Sprzedaż paliwa do samochodu osobowego.

Czynności wymienione powyżej w punktach od 1 do 8 nie są wykonywane w budynku, z tym zastrzeżeniem, że możliwe jest, że sprzedaż towarów używanych oraz sprzedaż pracownikom usług telekomunikacyjnych w zakresie połączeń telefonicznych przekraczających przyznany limit, będą dokonywane na rzecz pracowników wykonujących pracę w budynku. Również sprzedaż odpadów papierowych i złomu może dotyczyć odpadów wytworzonych w związku z działalnością ustawową Wnioskodawcy wykonywaną w budynku.

Wnioskodawca zamierza nieodpłatnie i na czas nieoznaczony obciążyć ww. nieruchomość służebnością przesyłu w rozumieniu art. 3051 kodeksu cywilnego na rzecz S. A. polegającą na:

* prawie korzystania do przesyłu dla odcinka linii kablowych SN;

* prawie korzystania z pasa gruntu na działce nr 27/17 i 27/18 dla linii kablowych SN o szerokości 2 m, długości 123,60 m, powierzchni 247 m² oraz na działce nr 27/18 dla linii kablowych SN o szerokości 2 m, długości 6,60 m, powierzchni 13 m² wg lokalizacji na mapie ewidencyjnej.

Wartość ww. służebności została ustalona przez biegłego rzeczoznawcę na kwotę 9 030 zł netto, dla działki nr 27/17 oraz na kwotę 470 zł netto, dla działki nr 27/18, łącznie 9 500 zł netto.

Urządzenia przesyłowe zlokalizowane na nieruchomości Wnioskodawcy służą prowadzeniu działalności przez S. A. polegającej na dostarczaniu energii elektrycznej.

Wnioskodawca nie korzysta z przedmiotowych urządzeń przesyłowych.

Na przedmiotowej nieruchomości od kilkudziesięciu lat zlokalizowane były urządzenia przesyłowe w postaci kabla energetycznego, zasilającego w energię elektryczną bloki mieszkalne na sąsiednim osiedlu. Sposób ułożenia kabla uniemożliwiał wybudowanie budynku. Konieczna była przebudowa linii i ułożenie jej w innym miejscu, tak aby realizacja inwestycji był możliwa. Zobowiązanie do ustanowienia nieodpłatnej służebności przesyłu zostało przyjęte w celu usunięcia kolizji i umożliwienia realizacji inwestycji polegającej na budowie budynku, w którym podatnik realizuje nałożone przepisami ustaw zadania z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz prowadzi działalność gospodarczą w opisanym powyżej zakresie.

W nadesłanym uzupełnieniu z dnia 14 grudnia 2016 r., w odpowiedzi na wezwanie Organu Wnioskodawca wskazał, że:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana czynność przyszła, polegająca na nieodpłatnym ustanowieniu służebności przesyłu przez Wnioskodawca na rzecz S.A. podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Według Podatnika planowana czynność przyszła, polegająca na nieodpłatnym ustanowieniu służebności przesyłu na rzecz S.A. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Ustanowienie służebności przesyłu odpowiada definicji usługi jako zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie usług na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

W budynku należącym do nieruchomości, Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na tym, że lekarze odpłatnie orzekają w sprawie ustalenia procentowego uszczerbku na zdrowiu lub niezdolności do pracy. Działalność ta prowadzona jest w oparciu o umowy cywilnoprawne zawierane na podstawie art. 71 w związku z art. 76 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.).

Działalność ta według Wnioskodawcy jest działalnością gospodarczą.

W niniejszej sprawie urządzenia przesyłowe zlokalizowane na nieruchomości Wnioskodawcy nie służą korzystaniu przez Wnioskodawcę z budynku należącego do przedmiotowej nieruchomości ani też prowadzeniu przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Jednakże cel ustanowienia służebności przesyłu nie może być utożsamiany z korzystaniem z urządzeń przesyłowych. Zobowiązanie do ustanowienia nieodpłatnej służebności przesyłu zostało przyjęte w celu usunięcia kolizji i umożliwienia realizacji inwestycji polegającej na budowie budynku a następnie korzystania z budynku, w którym podatnik realizuje nałożone przepisami ustaw zadania z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz prowadzi działalność gospodarczą w opisanym powyżej zakresie.

W konsekwencji, usługa polegająca na obciążeniu nieruchomości służebnością przesyłu jest świadczona dla realizacji celów zarówno ustawowych nie mieszczących się w definicji działalności gospodarczej jak i celów związanych z działalnością gospodarczą.

Według Wnioskodawcy istotne jest również to, że w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu ubezpieczeń społecznych nałożone przez przepisy ustawowe, nie jest podatnikiem VAT. Podatnikiem dany podmiot jest tylko w odniesieniu do czynności opodatkowanych, które wykonał w ramach działalności gospodarczej. Wykonywanie określonych czynności - będących dostawą towarów czy też świadczeniem usług - niemające miejsca w ramach działalności gospodarczej, nie jest działaniem w charakterze podatnika, a w konsekwencji - nie podlega opodatkowaniu. Status podatnika VAT nie jest stałą cechą danego podmiotu.

Należy odwołać się do stanowiska wyrażonego przez NSA w wyroku z dnia 2 kwietnia 2014 r. (I FSK 689/13, LEX nr 1484721). Sąd uznał, że skoro nieruchomość (na której służebność ustanowiono) miała wcześniej wyłączny związek z zaspokajaniem potrzeb osobistych skarżącego, to ustanowienie na niej służebności przesyłu nie mogło zostać uznane za jedną z form wykorzystywania takiego majątku w celach zarobkowych, równorzędną z działalnością gospodarczą cechującą się profesjonalizmem w tym zakresie. Właściciel ustanawiający służebność został w związku z tym uznany za podmiot niedziałający w tym zakresie w charakterze podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 lipca 2010 r. (II FSK 1197/10) wskazuje, że z treści przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, regulujących ustrój, zadania i kompetencje (art. 66-79a) wynika, że jest to jednostka organizacyjna (osoba prawna), która jako całość jest organem administracji publicznej (art. 66 ust. 4).

Konkludując należy stwierdzić, że Wnioskodawca, w zakresie, w jakim realizuje swoje zadania ustawowe nie jest podatnikiem VAT.

W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nieodpłatne ustanowienie służebności przesyłu na rzecz SA nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) dalej ustawa lub ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

I tak, na mocy art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z powyższego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

* w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),

* w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy uznać za odpłatne świadczenie usług, a zatem za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono dokonane do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz podatnikowi musiało przysługiwać, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Podkreślić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to, czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Należy w tym miejscu wskazać, że Wnioskodawca jako organ administracji publicznej działając na podstawie ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.). wykonuje zadania z zakresu ubezpieczeń społecznych i w tym zakresie nie jest podatnikiem.

Zatem w kontekście powołanych wyżej przepisów Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez niego realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez Wnioskodawcę czynności w sferze aktywności cywilnoprawnej, tylko w tym zakresie czynności Strony mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Instytucja służebności przesyłu uregulowana została w art. 3051-3054 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.).

W świetle art. 3051 tej ustawy, nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § , przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem (art. 3052 § 1 ustawy - Kodeks cywilny). Zgodnie z art. 3052 § 2 tej ustawy, jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu.

Służebność przesyłu to rodzaj służebności gruntowej, o czym przesądza art. 3054 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

Z kolei pojęcie służebności gruntowej zdefiniowane zostało w art. 285 § 1 ustawy - Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności.

Z regulacji tych wynika, że ustanowienie służebności przesyłu (jako rodzaju służebności gruntowej) wiąże się ze zobowiązaniem właściciela gruntu do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, Wnioskodawca, jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości. Wykorzystuje ww. nieruchomość przede wszystkim do wykonywania zadań jakie nakłada ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

W budynku należącym do nieruchomości, Wnioskodawca prowadzi także działalność polegającą na tym, że lekarze odpłatnie orzekają w sprawie ustalenia procentowego uszczerbku na zdrowiu lub niezdolności do pracy. Działalność ta prowadzona jest na podstawie art. 71 w związku z art. 76 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Wnioskodawca świadczy ww. usługi w oparciu o umowy cywilnoprawne. Do odbiorców tych usług należą m.in.: Biuro Służby, Wojskowe Biuro, Prokuratura. Wynagrodzenie dla Wnioskodawcy opodatkowane jest podatkiem od towarów i usług a płatność dokonywana jest na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę faktur VAT.

W budynku mogą być wykonywane także następujące czynności opodatkowane VAT:

* sprzedaż towarów używanych,

* sprzedaż pracownikom usług telekomunikacyjnych w zakresie połączeń telefonicznych przekraczających przyznany limit (dotyczy pracowników wykonujących pracę w budynku),

* sprzedaż odpadów papierowych i złomu może dotyczyć odpadów wytworzonych w związku z działalnością ustawową wykonywaną w budynku przy.

Wnioskodawca zamierza nieodpłatnie i na czas nieoznaczony obciążyć ww. nieruchomość służebnością przesyłu w rozumieniu art. 3051 kodeksu cywilnego S., polegającą na:

* prawie korzystania do przesyłu dla odcinka linii kablowych SN;

* prawie korzystania z pasa gruntu na działce nr 27/17 i 27/18 dla linii kablowych SN o szerokości 2 m, długości 123,60 m, powierzchni 247 m² oraz na działce nr 27/18 dla linii kablowych SN o szerokości 2 m, długości 6,60 m, powierzchni 13 m² wg lokalizacji na mapie ewidencyjnej.

Wartość ww. służebności została ustalona przez biegłego rzeczoznawcę, na kwotę 9 030 zł netto, dla działki nr 27/17 oraz na kwotę 470 zł netto, dla działki nr 27/18, łącznie 9 500 zł netto.

Urządzenia przesyłowe zlokalizowane na nieruchomości Wnioskodawcy służą prowadzeniu działalności przez S. A. polegającej na dostarczaniu energii elektrycznej.

Wnioskodawca nie korzysta z przedmiotowych urządzeń przesyłowych.

Na przedmiotowej nieruchomości od kilkudziesięciu lat zlokalizowane były urządzenia przesyłowe w postaci kabla energetycznego, zasilającego w energię elektryczną bloki mieszkalne na sąsiednim osiedlu. Sposób ułożenia kabla uniemożliwiał wybudowanie budynku. Konieczna była przebudowa linii i ułożenie jej w innym miejscu, tak aby realizacja inwestycji był możliwa. Zobowiązanie do ustanowienia nieodpłatnej służebności przesyłu zostało przyjęte w celu usunięcia kolizji i umożliwienia realizacji inwestycji polegającej na budowie budynku w Łodzi przy ul. Lipiec Reymontowskich 11, w którym podatnik realizuje nałożone przepisami ustaw zadania z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz prowadzi działalność gospodarczą w opisanym powyżej zakresie.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że działki o numerach 27/17 i 27/18, na których ma być ustanowiona nieodpłatna służebność przesyłu powstały jako odrębne składniki majątkowe na skutek podziału działki gruntu nr 27/12. Decyzję formalizującą powyższe podjął Prezydent Miasta w dniu 5 kwietnia 2007 r. Natomiast zakup działki nr 27/12 był udokumentowany fakturą z zastosowaniem zwolnienia z VAT. Wobec powyższego brak było przesłanek do odliczenia przez Wnioskodawca ww. podatku.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego ustanowienia służebności przesyłu (sieci elektrycznej) na rzecz S. A.

Z powołanych wyżej przepisów kodeksu cywilnego dotyczących służebności gruntowej wynika, że ustanowienie służebności gruntowej wiąże się ze zobowiązaniem właściciela gruntu do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Zatem ustanowienie służebności gruntowej stanowi świadczenie usług na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Służebność przedstawiona we wniosku stanowi usługę o charakterze nieodpłatnym, o której mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, polegającą na wykorzystywaniu towarów (gruntów).

Jednakże, aby usługa ta podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz podatnikowi musiało przysługiwać w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów związanych z tą usługą.

Należy mieć na uwadze, że Wnioskodawca z wykorzystaniem ww. nieruchomości wykonuje zasadniczo czynności niepodlegające opodatkowaniu (tj. zadania nałożone ww. ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych) jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy i w tym zakresie nie jest podatnikiem VAT.

Ustanowienie nieodpłatnej służebności przesyłu zostanie dokonane dla celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w zakresie w jakim służebność ta została przyjęta w celu umożliwienia budowy na nieruchomości budynku, w którym Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w opisanym powyżej obszarze (tzn. w ramach działalności gospodarczej głównie lekarze odpłatnie orzekają w sprawie ustalenia procentowego uszczerbku na zdrowiu lub niezdolności do pracy na podstawie umów cywilnoprawnych).

Dodatkowo nabycie nieruchomości, składającej się obecnie z dwóch działek o numerach 27/17 i 27/18, na której zostanie ustanowiona ww. służebność nastąpiło w drodze transakcji zwolnionej z podatku VAT. Tym samym Wnioskodawcy przy nabyciu tej nieruchomości, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Zatem nieodpłatne ustanowienie służebności przesyłu na nieruchomości Wnioskodawcy na rzecz S. A. nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż nie zostaną spełnione warunki określone w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, dla uznania tej usługi za podlegającą opodatkowaniu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego świadczenie usługi związanej z ustanowieniem nieodpłatnej służebności przesyłu na rzecz S. A. nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00–013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.