1462-IPPP2.4512.779.2016.2.MAO - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z wykonaniem usługi rekultywacji składowiska odpadów oraz usług związanych z nadzorem wysypiska.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 grudnia 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie 1462-IPPP2.4512.779.2016.2.MAO Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z wykonaniem usługi rekultywacji składowiska odpadów oraz usług związanych z nadzorem wysypiska.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2016 r. (data wpływu 19 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2016 r. (data wpływu 23 grudnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 16 grudnia 2016 r. znak 1462–IPPP2.4512.779.2016.1.MAO (skutecznie doręczone dnia 20 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z wykonaniem usługi rekultywacji składowiska odpadów oraz usług związanych z nadzorem wysypiska - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z wykonaniem usługi rekultywacji składowiska odpadów oraz usług związanych z nadzorem wysypiska. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 grudnia 2016 r. (data wpływu 23 grudnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka w chwili obecnej świadczy usługi w zakresie odbioru i zagospodarowania odpadów na rzecz miasta oraz podmiotów gospodarczych z terenu miasta i okolic. Usługa polega na odbiorze, segregacji i dostarczeniu odpadów do Regionalnej Instalacji Odpadów Komunalnych. Do dnia 31 marca 2013 r. odpady były gromadzone na użytkowanym przez Spółkę składowisku odpadów w S.

Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka w chwili obecnej sprawuje nadzór nad zamkniętym od dnia 31 marca 2013 r. składowiskiem odpadów w miejscowości S. Nadzór polega na prowadzeniu monitoringu składowiska w fazie poeksploatacyjnej obejmującym badanie wód podziemnych i odciekowych, badanie gazu składowiskowego oraz badania osiadania gruntu. Spółka zamierza przeprowadzić rekultywację składowiska odpadów w S. w wykonaniu decyzji Marszałka Województwa z dnia 25 lipca 2016 r. Konieczność nadzorowania i rekultywacji zamkniętego składowiska wynika z przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21, z późn. zm.)

Proces rekultywacji składowiska odpadów, podzielono na dwa etapy:

I etap - rekultywacja techniczna

Na etapie rekultywacji technicznej wyróżnia się dwie fazy:

I faza - Przygotowanie składowiska do rekultywacji, która obejmuje uporządkowanie terenu wokół kwatery na obszarze o szerokości 10 m od granic ogrodzenia, wycięcie i wykarczowanie krzewów i zarośli ruderalnych na terenie pola składowego, w celu umożliwienia formowania korony i skarp składowiska, wyznaczenie tymczasowych punktów niwelacyjnych.

II faza - Rekultywacja właściwa zostanie wykonana poprzez odspajanie odpadów do rzędnych zaprezentowanych na przekrojach składowiska, przemieszczanie, formowanie i jednoczesne zagęszczanie składowanych odpadów, uszczelnienie czaszy składowiska, zabezpieczenie uszczelnienia i przykrycie terenu rekultywowanego warstwą okrywową,

II etap rekultywacja biologiczna

Polegać ona będzie na wprowadzeniu na powierzchnię kwatery roślinności, która ograniczy szkodliwy wpływ obiektu na środowisko i stanowić będą podstawową ochronę rekultywowanego obiektu. Do zadarnienia powierzchni składowiska wysiana będzie mieszanka traw oraz wykonane będą nasadzenia wierzby wiciowej. Wyżej opisane czynności rekultywacji będą wykonane siłami zewnętrznymi na podstawie umowy o świadczenie stosownej usługi.

Po zakończeniu rekultywacji Spółka będzie prowadziła nadzór zrekultywowanego składowiska polegający na: okresowej kontroli zrekultywowanych powierzchni składowiska i usuwaniu ewentualnych nieprawidłowości, podejmowaniu działań eliminujących przyczyny powstawania zanieczyszczeń, prowadzeniu monitoringu obejmującego badanie wód podziemnych i odciekowych, badanie gazu składowiskowego oraz badania osiadania gruntu przez okres do dnia 31 marca 2043 r. W tym momencie formalnie zostanie zakończony proces rekultywacji. Czynności te będą przedmiotem świadczonej na rzecz Miasta usługi związanej z rekultywacją i nadzorem składowiska, Miasto bowiem zobowiązuje się do pokrycia wartości tej usługi w zryczałtowanej wysokości wynikającej z kalkulacji kosztów obejmujących koszty rekultywacji oraz koszty nadzoru składowiska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka będzie miała prawo odliczyć podatek od towarów i usług naliczony w fakturach firmy (firm) wykonujących usługi rekultywacji składowiska odpadów oraz innych firm wykonujących w okresie od momentu faktycznego zaprzestania przyjmowania odpadów do momentu zakończenia procesu rekultywacji usługi związane z nadzorem wysypiska?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka posiada pełne prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w zakresie nabywania usług związanych z rekultywacją, monitorowaniem i nadzorem składowiska niezależnie od tego, czy zostały poniesione w momencie funkcjonowania, czy po zamknięciu składowiska. Ich bezpośredni związek bowiem z czynnością opodatkowaną jaką była usługa składowania odpadów (niezależnie od tego, czy była wykonywana jako usługa autonomiczna, czy jako część usługi odbioru odpadów) jest nie tylko oczywisty, ale także określony przepisami ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Konieczność dokonania rekultywacji składowiska odpadów po jego zamknięciu był uwzględniany przy kształtowaniu cen usług związanych z gromadzeniem odpadów na wysypisku oraz usług odbioru odpadów. Konieczność dokonania rekultywacji wynika z wcześniejszego gromadzenia odpadów na wysypisku, co niewątpliwie świadczy o wykorzystaniu czynności rekultywacji do wykonania czynności przyjmowania odpadów na wysypisko, a to jest spełnienie zapisu zawartego w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług warunkującego prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi.

Do realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest aby wykonywał je zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz istnienie związku między dokonywanymi zakupami a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Ustawodawca nie precyzuje w jaki sposób i kiedy nabywane towary i usługi mają być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby umożliwiało to na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością opodatkowaną może być zatem pośredni lub bezpośredni. W omawianym przypadku związek jest niewątpliwie pośredni, ponieważ nabywane usługi nie stanowią przedmiotu odsprzedaży, ale istnieje niewątpliwy związek przyczynowo-skutkowy między nabywanymi usługami a wykonywaną działalnością opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei, stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego powyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki:

* odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a także

* towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona w ww. przepisie zasada, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca umożliwił jednak podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży, gdyż bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast, ze związkiem pośrednim mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług.

Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka (zarejestrowany, czynny podatnik VAT) świadczy usługi na rzecz miasta oraz podmiotów gospodarczych z terenu miasta i okolic w zakresie odbioru, segregacji i dostarczenia odpadów do Regionalnej Instalacji Odpadów Komunalnych. Do dnia 31 marca 2013 r. odpady były gromadzone na użytkowanym przez Spółkę składowisku odpadów w S., nad którym Spółka w chwili obecnej sprawuje nadzór.

Spółka zamierza przeprowadzić rekultywację zamkniętego składowiska odpadów w S. w wykonaniu decyzji Marszałka Województwa z dnia 25 lipca 2016 r. Czynności rekultywacji będą obejmować dwa etapy, tj. rekultywację techniczną i biologiczną oraz będą wykonane siłami zewnętrznymi na podstawie umowy o świadczenie stosownej usługi.

Po zakończeniu rekultywacji Spółka będzie prowadziła nadzór zrekultywowanego składowiska przez okres do dnia 31 marca 2043 r., kiedy to formalnie zostanie zakończony proces rekultywacji.

Konieczność nadzorowania i rekultywacji składowiska wynika z przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. Ponadto czynności te będą przedmiotem świadczonej na rzecz Miasta usługi związanej z rekultywacją i nadzorem składowiska. Miasto bowiem zobowiązuje się do pokrycia wartości tej usługi w zryczałtowanej wysokości wynikającej z kalkulacji kosztów obejmujących koszty rekultywacji oraz koszty nadzoru składowiska.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego, czy w związku z nabyciem usługi rekultywacji składowiska odpadów i usług związanych z nadzorem wysypiska Strona będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur od firmy (firm) wykonującej ww. usługi.

Zgodnie z art. 123 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21, z późn. zm.), okres przygotowania do budowy, budowy oraz prowadzenia składowiska odpadów obejmuje fazy:

1.

przedeksploatacyjną - okres poprzedzający uzyskanie pierwszej ostatecznej decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów;

2.

eksploatacyjną - okres od dnia uzyskania pierwszej ostatecznej decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów do dnia zakończenia rekultywacji składowiska odpadów;

3.

poeksploatacyjną - okres 30 lat liczony od dnia zakończenia rekultywacji składowiska odpadów.

W myśl ust. 2 tego artykułu, dzień zakończenia rekultywacji składowiska odpadów jest równocześnie dniem zamknięcia tego składowiska.

Natomiast zgodnie z art. 124 ust. 3 cyt. ustawy, prowadzenie składowiska odpadów obejmuje wszystkie działania podejmowane w fazie eksploatacyjnej i poeksploatacyjnej dotyczące funkcjonowania składowiska odpadów, w tym monitoring składowiska odpadów. Składowisko odpadów prowadzi zarządzający składowiskiem odpadów.

Wniosek o wydanie pozwolenia na budowę składowiska odpadów, z zastrzeżeniem przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), dodatkowo zawiera wytyczne technicznego zamknięcia składowiska odpadów i kierunek jego rekultywacji (art. 127 ust. 1 pkt 7 cyt. ustawy).

Instrukcja prowadzenia składowiska odpadów - na podstawie art. 129 ust. 4 pkt 17 ww. ustawy - obejmuje fazę eksploatacyjną oraz fazę poeksploatacyjną i zawiera sposób technicznego zamknięcia składowiska odpadów i kierunek jego rekultywacji.

Ponadto, zgodnie z art. 137 ust. 1 ww. ustawy cena za przyjęcie odpadów do składowania na składowisku odpadów uwzględnia w szczególności koszty budowy, prowadzenia, w tym zamknięcia i rekultywacji, oraz nadzoru, w tym monitoringu składowiska odpadów.

W myśl art. 137 ust. 2 ustawy o odpadach z dniem rozpoczęcia przyjmowania odpadów na składowisko odpadów, zarządzający składowiskiem odpadów tworzy fundusz rekultywacyjny, na którym gromadzi środki pieniężne na realizację obowiązków związanych z zamknięciem, rekultywacją, nadzorem, w tym monitoringiem. Środki są odprowadzane na fundusz w wysokości wystarczającej do pokrycia kosztów, o których mowa w ust. 1, z wyłączeniem kosztów budowy.

Natomiast zgodnie z art. 137 ust. 4 cyt. ustawy, z dniem, gdy decyzja o wyrażeniu zgody na zamknięcie składowiska odpadów albo decyzja o zamknięciu składowiska odpadów stała się ostateczna, zarządzający składowiskiem odpadów może przeznaczyć środki zgromadzone na funduszu rekultywacyjnym na realizację obowiązków, o których mowa w ust. 2.

Zgodnie z ust. 5 ww. przepisu funduszem rekultywacyjnym zarządza zarządzający składowiskiem odpadów.

Stosownie do przepisu art. 137 ust. 6 ustawy o odpadach, zarządzający składowiskiem odpadów podaje do publicznej wiadomości, w tym zamieszcza na stronie internetowej, o ile ją posiada, udział w cenie za przyjęcie odpadów do składowania na składowisku odpadów środków odprowadzanych na fundusz rekultywacyjny, o którym mowa w ust. 2.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów ustawy o odpadach, cena za przyjęcie odpadów do składowania uwzględnia m.in. koszty jego zamknięcia i rekultywacji oraz zarządzający składowiskiem obowiązany jest fakt ten podać do publicznej wiadomości. Środki pieniężne na realizację obowiązków związanych m.in. z zamknięciem i rekultywacją składowiska odpadów zarządzający składowiskiem obowiązany jest gromadzić na tzw. funduszu rekultywacyjnym. Co istotne, faza eksploatacji składowiska odpadów obejmuje również okres jego rekultywacji, a dzień zakończenia jego rekultywacji jest jednocześnie dniem zamknięcia składowiska.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie odbioru i zagospodarowania (tj. segregacji i dostarczenia) odpadów na rzecz Miasta oraz podmiotów gospodarczych z terenu miasta i okolic. Wykonując obowiązki nałożone na niego przepisami prawa (tj. ustawą z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach) oraz realizując decyzję Marszałka Województwa z dnia 25 lipca 2016 r. Strona zamierza przeprowadzić rekultywację zamkniętego składowiska odpadów w S. Przedmiotowe składowisko służyło Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, gdyż do dnia 31 marca 2013 r. Strona gromadziła na ww. składowisku odpady. Co istotne, konieczność dokonania rekultywacji składowiska odpadów po jego zamknięciu była uwzględniana przy kształtowaniu cen usług związanych z gromadzeniem odpadów na wysypisku oraz usług odbioru odpadów. Zatem podatek należny wykazywany w związku ze świadczeniem tych usług można powiązać z wydatkami na zakup towarów i usług związanych z rekultywacją oraz nadzorem wysypiska.

W systemie VAT - co do zasady - najpierw występuje podatek naliczony związany z dokonywanym przez podatnika zakupem towarów i usług, a następnie podatek należny powstały w związku ze sprzedażą opodatkowaną podatnika i jeśli towary i usługi, z którymi podatek został naliczony zostaną wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W badanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją odwrotną, a mianowicie, najpierw z tytułu wykonywanych usług powstał u Wnioskodawcy podatek należny a później, w związku z zakupem usług związanych z rekultywacją składowiska odpadów oraz związanych z nadzorem wysypiska wystąpi podatek naliczony. Należy wskazać, że specyfika tej sytuacji wynika ze szczególnego rodzaju działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę i obowiązków nałożonych na niego przez ustawodawcę w związku z prowadzeniem tej działalności. Ponadto z wniosku wynika, że po zakończeniu rekultywacji Spółka będzie prowadziła nadzór zrekultywowanego składowiska, które to czynności będą przedmiotem świadczonej na rzecz Miasta usługi związanej z rekultywacją i nadzorem składowiska. Miasto zobowiązuje się do pokrycia wartości tej usługi.

Nie bez znaczenia jest również fakt, że Wnioskodawca obecnie prowadzi działalność gospodarczą w zakresie odbioru, segregacji i dostarczenia odpadów do Regionalnej Instalacji Odpadów Komunalnych.

W okolicznościach analizowanej sprawy poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na zakup usług dotyczących rekultywacji składowiska odpadów oraz nadzoru wysypiska można powiązać z czynnościami opodatkowanymi. Składowisko służyło Wnioskodawcy do osiągania obrotu opodatkowanego VAT, a prowadzony obecnie nadzór nad zamkniętym składowiskiem oraz planowana rekultywacja i nadzór zrekultywowanego składowiska to efekty wykorzystania terenu na składowisko odpadów.

W konsekwencji, z uwagi na spełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wykonanie przez firmy (firmę) usługi rekultywacji składowiska odpadów oraz usługi związane z nadzorem wysypiska.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy stwierdzające, że Spółka posiada pełne prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w zakresie nabywania usług związanych z rekultywacją, monitorowaniem i nadzorem składowiska niezależnie od tego, czy zostały poniesione w momencie funkcjonowania czy po zamknięciu składowiska, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00–013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl