1462-IPPP2.4512.711.2.BH - VAT w zakresie opodatkowana czynności wycofania lokalu użytkowego z działalności gospodarczej na cele prywatne wspólników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia z dnia 20 września 2016 r. (data wpływu 23 września 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2016 r. (data wpływu 18 listopada 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 listopada 2016 r. doręczone Stronie w dniu 15 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowana czynności wycofania lokalu użytkowego z działalności gospodarczej na cele prywatne wspólników - jest prawidłowe.

W dniu 23 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowana czynności wycofania lokalu użytkowego z działalności gospodarczej na cele prywatne wspólników. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 18 listopada 2016 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 10 listopada 2016 r. Nr 1462-IPPP2.4512.711.1.BH.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawcy przysługuje własnościowe prawo do lokalu użytkowego w proporcjach wspólniczka Barbara K. 1%, wspólniczka Malwina P. 99%. Lokal został nabyty od Spółdzielni Mieszkaniowej w 2000 r. Podatek VAT od Lokalu został rozliczony w prowadzonej przez wspólniczki działalności gospodarczej. Lokal jest obecnie (od 2007 r.) wynajmowany przez Spółkę na rzecz innych podmiotów na cele ich działalności gospodarczej. Wydatki na ulepszenie nie przekroczyły 30% wartości początkowej Lokalu, podatek VAT nie był odliczany od ulepszeń.

Obecnie wspólniczki są zainteresowane wycofaniem majątku trwałego ze Spółki do ich majątku prywatnego i następnie wykorzystywaniem Lokalu do prowadzenia działalności gospodarczej, przez każdą z nich. Wycofanie to w formie aktu notarialnego ma prowadzić do powstania współwłasności Lokalu w częściach ułamkowych. Planowany termin przeprowadzenia czynności to grudzień 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wycofanie majątku trwałego w postaci lokalu użytkowego ze spółki cywilnej do majątku prywatnego każdej ze wspólniczek w celu wykorzystania w prowadzonej przez nie odrębnej działalności wywołuje skutek w postaci obowiązku zwrotu podatku VAT należnego od nabycia lokalu, od którego rozliczono podatek?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki wycofanie Lokalu ze spółki nie uzasadnia obowiązku zwrotu podatku VAT odliczonego przy nabyciu lokalu, ponieważ po wycofaniu tego składnika z majątku Spółki każda ze wspólniczek ma zamiar nadal wykorzystywać ten lokal dla prowadzenia własnej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą tych towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, sprzedaż lokalu użytkowego lub też udziału w tym lokalu jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy jest także, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca w 2000 r. dokonał zakupu lokalu użytkowego, od którego to zakupu dokonał odliczenia podatku VAT. Lokal był wykorzystywany do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a od 2007 r. był przedmiotem wynajmu na rzecz innych podmiotów do prowadzenia ich działalności. Obecnie wspólniczki Spółki planują wycofanie lokalu z działalności Spółki i przekazanie tego Lokalu do majątku prywatnego wspólniczek, zgodnie z przysługującym udziałem a następnie jego wykorzystywanie w działalności gospodarczej prowadzonej przez każdą ze wspólniczek odrębnie.

Wątpliwości Spółki dotyczą obowiązku zwrotu uprzednio odliczonego podatku VAT, z tytułu nabycia Lokalu.

Z cyt. wcześniej art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że aby doszło do uznania czynności nieodpłatnego przekazania towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

* dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,

* przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

* przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że wycofanie z działalności gospodarczej Spółki lokalu użytkowego na cele prywatne, będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, ponieważ zostaną spełnione wszystkie przesłanki wynikające z tego przepisu - nastąpi nieodpłatne przekazanie nieruchomości na potrzeby osobiste wspólników, przedmiotem przekazania będzie towar należący do przedsiębiorstwa (spółki cywilnej), oraz przy nabyciu tego towaru Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Ponieważ czynność nieodpłatnego przekazania Lokalu na cele osobiste wspólników Spółki należy traktować jako odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, należy ustalić czy czynność ta będzie opodatkowana podatkiem VAT czy też zwolniona z tego podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto, w treści ustawy, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie".

Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie nabycie lokalu użytkowego na cele działalności gospodarczej nastąpiło w 2000 r. Spółka dokonywała odliczenia podatku VAT z tytułu tego nabycia. Spółka nie dokonywała ulepszeń stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej nabytego Lokalu. Od 2007 r. Spółka wynajmuje Lokal innym podmiotom na cele prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Tym samym, z opisanych we wniosku okoliczności wynika, że przekazanie nieodpłatne Lokalu na osobiste cele wspólników (wycofanie lokalu ze Spółki) będzie czynnością zwolnioną od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Wycofanie Lokalu z majątku Spółki nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia, ponieważ Lokal został nabyty przez Wnioskodawcę od Spółdzielni w 2000 r. Ponadto, Lokal był przedmiotem wynajmu na rzecz innych podmiotów od 2007 r. Czynność wycofania Lokalu nie będzie także miała miejsca w okresie 2 lat od pierwszego zasiedlenia, ponieważ jak z wniosku wynika wycofanie Lokalu odbędzie się w grudniu 2016 r.

Zastosowanie zwolnienia od podatku powoduje, że zmieniło się przeznaczenie tego Lokalu - z wykorzystywanego do czynności opodatkowanych na wykorzystywany do czynności zwolnionych, co w przypadku dokonania takiej czynności w okresie 10-letniej korekty, o której mowa w art. 91 ustawy mogłoby powodować obowiązek zwrotu odliczonego przy nabyciu tego lokalu podatku w proporcji do pozostałego okresu korekty.

Stosownie do art. 91 ust. 1, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Analiza powołanych powyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku wcześniej odliczonego. Jednakże obowiązek taki powstaje w przypadku, gdy zmiana przeznaczenia wystąpi w okresie korekty, która dla środków trwałych o wartości powyżej 15 000 zł wynosi 10 lat licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Jak wynika z wniosku Spółka nabyła lokal użytkowy stanowiący środek trwały w 2000 r. a zatem wycofanie Lokalu z działalności Spółki, które nastąpi w grudniu 2016 r. będzie miało miejsce po upływie okresu korekty tj. po upływie 10 lat licząc od daty oddania lokalu do użytkowania. Oznacza to, że Spółka nie będzie zobowiązana do korekty podatku odliczonego przez Spółkę przy nabyciu przedmiotowego Lokalu.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy, że Spółka nie będzie miała obowiązku zwrotu podatku, należało uznać za prawidłowe.

Należy nadmienić, że okoliczność późniejszego wykorzystywania Lokalu w działalności gospodarczej wspólniczek Spółki nie ma wpływu na kwestię zwrotu podatku VAT w związku z wycofaniem Lokalu z działalności Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.