1462-IPPP2.4512.51.2017.1.AM - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży budynku mieszkalnego oraz działek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2017 r. (data wpływu 25 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży budynku mieszkalnego oraz działek - jest prawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży budynku mieszkalnego oraz działek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca oraz Jego małżonka nabyli w dniu 17 marca 1998 r. własność nieruchomości (dalej jako "Nieruchomość"). W związku z zakupem Nieruchomości pobrana została opłata skarbowa stosownie do § 58 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej. Nabycie Nieruchomości zwolnione było z podatku od towarów i usług stosownie do załącznika nr 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. (Dz. U. Nr 156) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym.

Nabycie Nieruchomości nastąpiło w celu budowy budynku mieszkalnego, w którym Wnioskodawca zamieszkał wraz z żoną. Nieruchomość nie była nabyta w ramach lub związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, Wnioskodawca nie prowadził bowiem w momencie jej nabycia działalności gospodarczej i działalności takiej nadal nie prowadzi. Nieruchomość nie była również nabyta w ramach lub związana z działalnością gospodarczą małżonki Wnioskodawcy.

Wnioskodawca oraz jego małżonka nabyli Nieruchomość do majątku wspólnego. Nieruchomość stanowi wyłączną własność Wnioskodawcy od dnia 20 października 2003 r., w którym to dniu Wnioskodawca zawarł z małżonką umowę podziału majątku dorobkowego po wyłączeniu wspólności ustawowej. W 2000 r. na Nieruchomości został wybudowany budynek mieszkalny, który był wykorzystywany do 2004 r. w celach mieszkaniowych Wnioskodawcy (dalej jako "Budynek I"). W 2004 r. Wnioskodawca przeprowadził się do miasta X. W 2006 r. część Nieruchomości została darowana przez Wnioskodawcę jego bratu. Na tej części Nieruchomości zbudowany został budynek mieszkalny zamieszkiwany obecnie przez brata Wnioskodawcy (dalej jako "Budynek II"). Niniejszy wniosek nie będzie jednak dotyczył Budynku II i działki, na której jest on posadowiony.

W dniu 7 stycznia 2009 r. Wnioskodawca uzyskał decyzje o podziale Nieruchomości. W wyniku podziału Nieruchomości zostały wyodrębnione działki. Na wyodrębnionych i niezabudowanych działkach, zgodnie z uzyskaną decyzją o warunkach zabudowy, może zostać przeprowadzona inwestycja polegająca na budowie jednorodzinnych budynków mieszkalnych (dalej jako "Inwestycja"). Działkę wydzieloną z Nieruchomości pod drogę dojazdową zgodziła się natomiast przejąć nieodpłatnie gmina.

Działki, na których może zostać przeprowadzona Inwestycja są obecnie niezabudowane i Wnioskodawca nie poniósł na nie nakładów, które stanowiłyby koszty uzyskania przychodów rozliczane w ramach działalności gospodarczej. Budynek I wraz z działką, na której się znajduje został natomiast wystawiony na sprzedaż i nie został dotychczas sprzedany. Wybudowanie Budynku nie było związane z ponoszeniem nakładów, które były rozliczane w ramach działalności gospodarczej. Nieruchomość i Budynek I nie znajdują się ponadto w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Wnioskodawca postanowił wyzbyć się Nieruchomości, tj. sprzedać niezabudowane działki, na których przeprowadzić można Inwestycję, oraz Budynek I wraz z działką, na której jest on posadowiony. Zawarł w tym celu umowy z profesjonalnymi firmami pośredniczącymi w obrocie nieruchomościami. Firmy te podejmują w swoim zakresie działania reklamowe służące sprzedaży Nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawcę podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2. Czy sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawcę podlegać będzie zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż Nieruchomości, tj. niezabudowanych działek, na których przeprowadzić można inwestycję, oraz Budynku I wraz z działką, na której jest on posadowiony, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż w przedstawionym przyszłym stanie faktycznym Wnioskodawca nie będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. ustawy z dnia 11 marca 2004 r., Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm. dalej jako "UPTU") podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 UPTU, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 UPTU działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zaznaczyć jednak, że "ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług" (wyrok NSA z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07). A także, że "warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba, wykonująca wolny zawód" (tamże).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokona jej podmiot, który tę właśnie czynność będzie wykonywał jako podatnik. Całokształt okoliczności dokonania tej czynności powinien zatem nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 UPTU, tzn. podejmowane czynności powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Tym samym nie jest działalnością gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym uznać należy, że w przedstawionym przyszłym stanie faktycznym Wnioskodawca nie wystąpi jako podatnik podatku od towarów i usług, który wykonywał będzie czynności opodatkowane w ramach działalności gospodarczej. Podkreślić należy bowiem, że Nieruchomość została nabyta celem wybudowania na niej domu jednorodzinnego (budynku mieszkalnego) i była wykorzystywana przez Wnioskodawcę i jego małżonkę w celach mieszkaniowych.

Ponadto Nieruchomość, została nabyta do majątku osobistego Wnioskodawcy. Nie była nigdy powiązana z działalnością gospodarczą jego małżonki, ani z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, gdyż ten działalności gospodarczej nie prowadzi. Planowana sprzedaż Nieruchomości będzie zatem sposobem wykonywania przysługującego Wnioskodawcy w stosunku do Nieruchomości prawa własności, która to czynność nie może być rozpatrywana sama przez się jako działalność producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub osoby wykonującej wolny zawód.

Należy przy tym podkreślić, że działania podejmowane przez Wnioskodawcę w związku z samą Nieruchomością jak i próbą jej sprzedaży nie mają charakteru podobnego do działań podejmowanych przez profesjonalnych handlowców. O okoliczności, iż Wnioskodawca nie będzie występował w charakterze, podmiotu prowadzącego działalność handlowca w przedstawionym przyszłym stanie faktycznym, świadczy również okoliczność, iż Wnioskodawca w celu wyzbycia się Nieruchomości postępuje, tak jak osoba prywatna, korzystając z usług profesjonalnych firm pośredniczących w obrocie nieruchomościami (red. T. Michalik, VAT. Komentarz, art. 15, nb. 33–36; wyrok NSA z dnia 3 czerwca 2014 r., sygn. akt) FSK 955/13; wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 30 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/Go 367/14).

Podsumowując, należy stwierdzić, że Nieruchomość będzie sprzedawana jako majątek prywatny Wnioskodawcy, w związku z czym nie znajdzie tu zastosowania opodatkowanie sprzedaży podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2

Wnioskodawca jest zdania, że w przedstawionym przyszłym stanie faktycznym Wnioskodawca nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Należy przyjąć zatem, że do sprzedaży Nieruchomości nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 UPTU. Do sprzedaży Nieruchomości nie znajdzie również zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a UPTU. Czynności te nie będą stanowiły bowiem czynności opodatkowanych wskazanym podatkiem, wykonywanych przez podatnika podatku od towarów i usług występującego w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Oznacza, to że dostawa towarów, w tym gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Z treści orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z dnia 15 września 2011 w sprawach: C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest "rolnikiem ryczałtowym" w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca oraz Jego małżonka nabyli Nieruchomość w dniu 17 marca 1998 r. Nabycie tej Nieruchomości zwolnione było z podatku od towarów i usług.

Nabycie Nieruchomości nastąpiło w celu budowy budynku mieszkalnego, w którym Wnioskodawca zamieszkał wraz z żoną. Nieruchomość nie była nabyta w ramach lub związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej w momencie jej nabycia i nadal jej nie prowadzi. Nieruchomość nie była również nabyta w ramach działalności lub związana z działalnością gospodarczą małżonki Wnioskodawcy.

Wnioskodawca oraz jego małżonka nabyli Nieruchomość do majątku wspólnego. Od dnia 20 października 2003 r. Nieruchomość stanowi wyłączną własność Wnioskodawcy, w którym to dniu Wnioskodawca zawarł z małżonką umowę podziału majątku dorobkowego po wyłączeniu wspólności ustawowej. W 2000 r. na Nieruchomości został wybudowany budynek mieszkalny, który był wykorzystywany do 2004 r. w celach mieszkaniowych Wnioskodawcy. W 2004 r. Wnioskodawca przeprowadził się do miasta X. W 2006 r. część Nieruchomości została darowana przez Wnioskodawcę jego bratu.

W dniu 7 stycznia 2009 r. Wnioskodawca uzyskał decyzje o podziale Nieruchomości. W wyniku podziału Nieruchomości zostały wyodrębnione działki. Na wyodrębnionych i niezabudowanych działkach, zgodnie z uzyskaną decyzją o warunkach zabudowy, może zostać przeprowadzona inwestycja polegająca na budowie jednorodzinnych budynków mieszkalnych. Działkę wydzieloną z Nieruchomości pod drogę dojazdową zgodziła się natomiast przejąć nieodpłatnie gmina.

Działki, na których może zostać przeprowadzona Inwestycja są obecnie niezabudowane i Wnioskodawca nie poniósł na nie nakładów, które stanowiłyby koszty uzyskania przychodów rozliczane w ramach działalności gospodarczej. Budynek wraz z działką, na której się znajduje został natomiast wystawiony na sprzedaż i nie został dotychczas sprzedany. Wybudowanie Budynku nie było związane z ponoszeniem nakładów, które były rozliczane w ramach działalności gospodarczej. Działki i budynek nie znajdują się ponadto w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Wnioskodawca postanowił Sprzedać Nieruchomość, tj. budynek oraz niezabudowane działki z przeznaczeniem na inwestycję polegającą na budowie jednorodzinnych budynków mieszkaniowych. Zawarł w tym celu umowy z profesjonalnymi firmami pośredniczącymi w obrocie nieruchomościami. Firmy te podejmują w swoim zakresie działania reklamowe służące sprzedaży Nieruchomości.

Ad 1

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy sprzedaż Nieruchomości, której dotyczy wniosek podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przytoczone regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz orzecznictwo i odnosząc je do opisu sprawy, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. Nieruchomości, która stanowi jego majątek własny nie będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Nabycie Nieruchomości nastąpiło w celu budowy budynku mieszkalnego, w którym Wnioskodawca zamieszkał wraz z żoną. Nieruchomość nie była nabyta w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie prowadził w momencie jej nabycia działalności gospodarczej i działalności takiej nadal nie prowadzi. Nieruchomość nie była również nabyta w ramach lub związana z działalnością gospodarczą małżonki Wnioskodawcy.

Następnie Wnioskodawca zawarł z małżonką umowę podziału majątku dorobkowego po wyłączeniu wspólności ustawowej. W 2000 r. na Nieruchomości został wybudowany budynek mieszkalny, który był wykorzystywany do 2004 r. w celach mieszkaniowych Wnioskodawcy. W 2004 r. Wnioskodawca przeprowadził się do miasta X. W 2006 r. część Nieruchomości została darowana przez Wnioskodawcę jego bratu.

W dniu 7 stycznia 2009 r. Wnioskodawca uzyskał decyzje o podziale Nieruchomości. W wyniku podziału Nieruchomości zostały wyodrębnione działki. Na wyodrębnionych i niezabudowanych działkach, zgodnie z uzyskaną decyzją o warunkach zabudowy, może zostać przeprowadzona inwestycja polegająca na budowie jednorodzinnych budynków mieszkalnych.

Obecnie Wnioskodawca planuje sprzedaż Nieruchomości tj. budynku mieszkalnego wraz z działką oraz niezabudowanych działek, na których zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy może zostać przeprowadzona inwestycja polegająca na budowie budynków mieszkalnych. Jak wynika z opisu sprawy budynek przeznaczony do sprzedaży wykorzystywany był przez Wnioskodawcę na jego własne cele mieszkaniowe. Z opisu sprawy nie wynika także aby działki niezabudowane należące do majątku prywatnego były wykorzystywane do innych celów niż osobiste.

W przedmiotowej sprawie nie wystąpiły przesłanki, które wskazywałyby na działalność zbliżoną do działalności podmiotu zajmującego się profesjonalnym obrotem nieruchomościami. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami. Na działkach, które przeznaczone są obecnie do sprzedaż Wnioskodawca nie ponosił nakładów, które stanowiłyby koszty uzyskania przychodów rozliczane w ramach działalności gospodarczej. Z opisu sprawy wynika także, że Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził w przeszłości działalności gospodarczej. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej.

Nieruchomość została nabyta do majątku prywatnego, natomiast jak wynika z opisu sprawy decyzje, które Wnioskodawca podejmował w związku z przedmiotową Nieruchomością wiązały się z jego zmieniającymi się prywatnymi warunkami życiowymi (m.in. przeprowadzka, darowizna części Nieruchomości bratu.). Czynności Wnioskodawcy związane z Nieruchomością nie wskazują na prowadzenie profesjonalnych działań w obrocie nieruchomościami.

Dokonanie podziału nieruchomości z majątku prywatnego na mniejsze działki lub skorzystanie z pomocy profesjonalnych firm pośredniczących w zakresie obrotu nieruchomościami przy sprzedaży nie może przesądzać o uznaniu, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą z wykorzystaniem tych nieruchomości.

Skorzystanie z profesjonalnej pomocy firm pośredniczących w obrocie nieruchomościami na konkurencyjnym rynku wtórnym, przy sprzedaży jest zwyczajowym działaniem osób, które zamierzają dokonać sprzedaży własnego majątku.

Dodatkowo jak wynika z treści wniosku nieruchomość nie została nabyta w celach zarobkowych (np. w celu odsprzedaży).

Zatem, Sprzedający na przedmiotowej Nieruchomości nie prowadził działań, które mogą powodować konieczności opodatkowania planowanej dostawy podatkiem od towarów i usług.

W ocenie tut. Organu działania, dotyczące nieruchomości, będącej przedmiotem wniosku nie wskazują na aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W konsekwencji, Wnioskodawca dokonując sprzedaży Nieruchomości (tj. budynku oraz działek niezabudowanych, na których zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy może zostać przeprowadzona inwestycja polegająca na budowie budynków mieszkalnych), nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT). Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie zatem podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą do zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Zatem, Wnioskodawca dokonując sprzedaży Nieruchomości korzystać będzie z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej oraz nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Wnioskodawca ma także wątpliwości, czy sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawcę podlegać będzie zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1 Wnioskodawcy, planowana sprzedaż Nieruchomości korzystać będzie z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem osobistym, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej oraz nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, transakcja ta nie będzie podlegać regulacjom w zakresie zwolnienia przewidzianego w przepisach zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Końcowo tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.