1462-IPPP2.4512.144.2017.1.RR - VAT w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z rozpoczętą rozbiórką budynków.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 21 kwietnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 1462-IPPP2.4512.144.2017.1.RR VAT w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z rozpoczętą rozbiórką budynków.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z rozpoczętą rozbiórką budynków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z rozpoczętą rozbiórką budynków.

We wniosku przedstawiono zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej zabudowanej dwoma budynkami (biurowy, transportu i łączności), dla której prowadzona jest księga wieczysta (dalej jako: "Grunt"). Przedmiotowa nieruchomość gruntowa jest terenem przeznaczonym pod zabudowę zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego.

Nieruchomość została nabyta w drodze decyzji administracyjnej niepodlegającej opodatkowaniu VAT. W stosunku do nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dodatkowo, Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nieruchomość była, co do zasady, wykorzystywana dla celów działalności zwolnionej z VAT. Jedynie w niewielkim zakresie, przez krótki okres czasu, nieznaczna część budynku była wynajmowana podmiotowi trzeciemu. Najem części powierzchni był opodatkowany podatkiem VAT wg odpowiedniej stawki obowiązującej w okresie najmu. Obecnie nieruchomość nie jest objęta umowami najmu.

Analiza obecnych uwarunkowań rynkowych wykazała, że efektywność powierzchni oraz standard wykończenia nieruchomości odbiegają od aktualnych norm dla biurowców. Dodatkowo, nieruchomość jest funkcjonalnie i technicznie zużyta, przez co jest mało atrakcyjna na tle innych budynków biurowych w mieście. W konsekwencji, potencjalny inwestor patrzyłby na nieruchomość przez pryzmat atrakcyjnego gruntu z potencjałem inwestycyjnym, położonego w ścisłym centrum miasta, a nie na nieruchomość zabudowaną budynkiem biurowym.

W tym kontekście, z uwagi na fakt, że zabudowa nie stanowi wartości ekonomicznej dla Wnioskodawcy, zamierza on wyburzyć nieruchomość i sprzedać posiadany Grunt.

Wnioskodawca jest w trakcie uzyskiwania odpowiedniego pozwolenia administracyjnego na rozbiórkę nieruchomości i przystąpi do prac rozbiórkowych. Prace rozbiórkowe będą przeprowadzone przez podmiot trzeci, niepowiązany z Wnioskodawcą, na podstawie odrębnej umowy. Do dnia sprzedaży planowane jest wykonanie co najmniej następujących prac:

1.

założenie i prowadzenie dziennika rozbiórki,

2.

umiejscowienie na terenie rozbiórki tablicy informacyjnej zawierającej dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia,

3.

zabezpieczenie i ogrodzenie terenu rozbiórki i jego zamknięcie, mające uniemożliwić wstęp osobom nieupoważnionym.

Wnioskodawca planuje sprzedać nieruchomość gruntową, wraz ze znajdującym się na niej budynkiem w trakcie rozbiórki, do podmiotu powiązanego, specjalizującego się w budowaniu obiektów biurowych, zarządzaniu nimi i wynajmowaniu powierzchni biurowej. Cena sprzedaży zostanie ustalona na podstawie operatu szacunkowego wykonanego przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego, z uwzględnieniem braku opłacalności dalszego użytkowania budynku, a co za tym idzie konieczności jego wyburzenia i możliwością optymalnego zagospodarowania terenu.

Wraz z umową sprzedaży nieruchomości, zostanie dokonana na nabywcę nieruchomości cesja praw i obowiązków Wnioskodawcy wynikających z umowy na prace rozbiórkowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w sytuacji, gdy przed sprzedażą prawa wieczystego użytkowania gruntu rozpoczęta zostanie rozbiórka budynków, w ten sposób, że zostanie przynajmniej:

i. założony dziennik rozbiórki, oraz

ii. zostanie postawiona w widocznym miejscu tablica informująca o rozbiórce oraz ogłoszenie zawierające dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia, oraz

iii. teren rozbiórki zostanie zabezpieczony poprzez ograniczenie wstępu jedynie do osób uprawnionych do udziału w pracach rozbiórkowych/kontroli tych prac

- sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy przed sprzedażą prawa wieczystego użytkowania gruntu rozpoczęta zostanie rozbiórka budynków, w ten sposób, że zostanie przynajmniej:

i. założony dziennik rozbiórki, oraz

ii. zostanie postawiona w widocznym miejscu tablica informująca o rozbiórce oraz ogłoszenie zawierające dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia, oraz

iii. teren rozbiórki zostanie zabezpieczony poprzez ograniczenie wstępu jedynie do osób uprawnionych do udziału w pracach rozbiórkowych/kontroli tych prac,

- sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

W celu uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy, kluczowa jest analiza, czy w ramach sprzedaży dojdzie do dostawy Gruntu wraz z istniejącymi budynkami i budowlami czy też samego Gruntu.

Zgodnie z definicją budynku zawartą w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r., Dz. U. z 1999 r. poz. 1316), budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 2994 r. - Prawo budowlane, kierownik budowy (robót) jest zobowiązany:

1.

prowadzić dziennik budowy lub rozbiórki,

2.

umieścić na budowie lub rozbiórce, w widocznym miejscu, tablicę informacyjną oraz ogłoszenie zawierające dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia,

3.

odpowiednio zabezpieczyć teren budowy (rozbiórki).

Zabezpieczenie terenu rozbiórki ma na celu zamknięcie terenu, na którym prowadzona jest rozbiórka, przed wstępem osób nieupoważnionych. Po zabezpieczeniu terenu, na terenie prowadzenia rozbiórki powinny przebywać wyłącznie osoby upoważnione do uczestniczenia w pracach rozbiórkowych lub osoby uprawnione do kontrolowania tych prac.

Po założeniu dziennika rozbiórki oraz po zabezpieczeniu terenu rozbiórki, nie będzie możliwe wykorzystanie budynków dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej. Zakaz wstępu na teren prowadzonej rozbiórki wykluczy możliwość przebywania na terenie nieruchomości ludzi lub zwierząt. Nie będzie też możliwe przechowywanie przedmiotów w celu ich ochrony. Po rozpoczęciu procesu rozbiórki nie będą zatem spełnione kluczowe elementy definicji budynku, zawartej w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

W świetle powyższych uwag należy stwierdzić, iż w przypadku rozpoczęcia prac rozbiórkowych w opisany wyżej sposób, tj. przynajmniej poprzez założenie dziennika rozbiórki, postawieniu w widocznym miejscu tablicy informacyjnej oraz zabezpieczenie terenu rozbiórki, planowana transakcja sprzedaży dotyczyć będzie wyłącznie prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Dokonując powyższej analizy należy także mieć na względzie wytyczne Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej jako: "NSA"), zgodnie z którymi: "skutki ekonomiczne czynności, czy też zdarzenia muszą mieć charakter obiektywny, odnoszący się do wszystkich uczestników obrotu gospodarczego, być znane wszystkim, a nie tylko stronom czynności. Pewność stosowania prawa wymaga, aby konsekwencje podatkowe czynności były następstwem zobiektywizowanych skutków ekonomicznych zdarzenia, które są jasne i widoczne dla wszystkich, a nie tylko istnieją w świadomości lub intencjach stron dostawy lub usługi" (Wyrok NSA z dnia 7 listopada 2013 r., sygn. akt: I FSK 1582/13).

Zdaniem Wnioskodawcy, istnieją obiektywne, skonkretyzowane przesłanki potwierdzające, że zamiarem stron jest dostawa samego Gruntu, bez znajdującego się na nim budynku, będącego w trakcie rozbiórki. Do takich obiektywnych zdarzeń należy w szczególności zaliczyć rozpoczęcie rozbiórki obejmującej przynajmniej założenie dziennika rozbiórki, umiejscowienie na terenie rozbiórki tablicy informacyjnej zawierającej dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia, czy też zabezpieczenie teren rozbiórki poprzez ograniczenie wstępu jedynie do osób uprawnionych do udziału w pracach rozbiórkowych/kontroli tych prac. W konsekwencji zamiar rozbiórki budynku, a zatem sprzedaż samego Gruntu, jest obiektywnie znany wszystkim, a nie tylko stronom transakcji.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, zbycie prawa do użytkowania wieczystego gruntu uznaje się za dostawę towarów. Dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu według standardowej stawki wynoszącej 23%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jak zostało przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, sprzedawane prawo wieczystego użytkowania gruntu dotyczy terenów budowlanych objętych Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego. Zatem, analizowane zwolnienie nie będzie miało zastosowania, gdyż wprost dotyczy ono wyłącznie terenów innych niż budowlane.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, iż Grunt jest przeznaczony pod zabudowę, sprzedaż prawa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23%.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w bogatym orzecznictwie organów podatkowych, sądów administracyjnych oraz w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE:

1. w wyroku w sprawie C-461/08 Don Bosco, Trybunał Sprawiedliwości UE stwierdził, że przepisy Dyrektywy Rady 2006/112/WE należy interpretować w ten sposób, że:

"zwolnieniem z podatku VAT nie jest objęta dostawa działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany w celu wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i którego rozbiórka, do jakiej zobowiązał się sprzedający, rozpoczęła się przed tą dostawą. Takie transakcje dostawy i rozbiórki stanowią w świetle podatku VAT transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku i gruntu, na którym stoi, co niezabudowanej działki, niezależnie od stanu zaawansowania robót rozbiórkowych starego budynku w momencie rzeczywistej dostawy działki".

2. podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lutego 2009 r. sygn. IPPP3/443-225/08-3/RK Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że:

"Po założeniu dziennika rozbiórki oraz po zabezpieczeniu terenu rozbiórki, nie będzie możliwe wykorzystanie Budynków dla potrzeb stałych. Zakaz wstępu na teren prowadzonej rozbiórki wykluczy możliwość przebywania w budynkach ludzi lub zwierząt. Nie będzie też możliwe przechowywanie przedmiotów w celu ich ochrony. Po rozpoczęciu procesu rozbiórki nie będą zatem spełnione kluczowe elementy definicji budynku, zawartej w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

W świetle powyższych uwag należy stwierdzić, że w przypadku rozpoczęcia prac rozbiórkowych, w opisany wyżej sposób, tj. poprzez założenie dziennika rozbiórki oraz poprzez zabezpieczenie terenu rozbiórki planowana transakcja sprzedaży dotyczyć będzie wyłącznie gruntu. Z uwagi na fakt, że grunt jest przeznaczony pod zabudowę, sprzedaż Gruntu podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%

(...) przedmiotem dostawy nie będzie grunt zabudowany budynkami lecz nieruchomość niezabudowana. Bowiem przed zawarciem umowy sprzedaży prace rozbiórkowe budynków zostaną rozpoczęte, co będzie skutkowało tym, iż nie będą to budynki, o których mowa w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych".

3. w interpretacji indywidualnej z dnia 26 marca 2008 r., sygn. IP-PP2-443-203/08-2/IB Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że:

"rozpoczęcie prac rozbiórkowych posadowionego na działce budynku spowoduje, iż przedmiotem dostawy nie będzie grunt zabudowany budynkiem lecz nieruchomość niezabudowana. W związku z powyższym przedmiotowa sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu podstawową stawką podatku od towarów i usług 22%".

4. w interpretacji indywidualnej z dnia 25 stycznia 2013 r., sygn. ILPP2/443-1094/12-4/AD Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, że dla stwierdzenia, czy przedmiotem dostawy jest nieruchomość zabudowana czy też sam grunt:

"Istotnym (...) jest fakt, czy rozbiórka, do jakiej zobowiązał się sprzedający rozpoczęła się przed tą dostawą".

5. Podobnie, w interpretacji indywidualnej z dnia 15 maja 2014 r., sygn. ILPP1/443-155/14-4/JSK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że:

"skoro przed zawarciem Umowy Przyrzeczonej nieruchomości prace rozbiórkowe zostaną rozpoczęte oraz zostanie wydana decyzja o pozwoleniu na budowę, dostawa ww. nieruchomości będzie traktowana jako sprzedaż prawa wieczystego użytkowania niezabudowanego gruntu."

6. w wyroku z dnia 31 maja 2012 r. (sygn. akt I FSK 1375/11) NSA stwierdził, że:

"Trudno się zgodzić ze Skarżącą, by w sprawie tej miało znaczenie to, czy na dzień otrzymania zaliczki strony umowy mogły nie wiedzieć i nie mogły przewidzieć, czy rozbiórka rzeczywiście nastąpi i kiedy. W sytuacji, gdy weźmie się pod uwagę, że 1) dla stron umowy budynki nie przedstawiały żadnej wartości, wartość tych budynków strony w umowie przedwstępnej określiły bowiem na 0 zł, 2) strony umowy miały świadomość tego, że istnieje decyzja wprawdzie nieostateczna, ale natychmiast wykonalna nakazująca rozbiórkę tych budynków,

1.

rozebranie tych budynków przed zawarciem umowy ostatecznej dla stron nie miało wpływu na obowiązek zawarcia umowy przyrzeczonej, ani też nie powodowało zmiany cen,

2.

w Planie Ogólnym Zagospodarowania Przestrzennego <...> grunty te zostały przeznaczone pod budowę budynku administracyjno-usługowego wraz z garażem podziemnym, co wynikało z umowy przedwstępnej o ustanowieniu użytkowania wieczystego gruntu i sprzedaży budynków (...) to nie można zgodzić się ze Skarżącą, by dla oceny, jaki był cel umowy zawartej przez Skarżącą miało znaczenie, to kiedy i czy prace rozbiórkowe budynków zostaną rozpoczęte. Uwzględniając wskazane wyżej okoliczności nie można podzielić zarzutu skargi kasacyjnej, by przyjęcie w tej sprawie przez organy i Sąd pierwszej instancji, że celem umowy była w istocie dostawa gruntu niezabudowanego, mimo znajdujących się na tym budynków, podlegających rozbiórce, naruszało zasadę swobodnej oceny dowodów określoną w art. 191 Ordynacji podatkowej. Ekonomiczny aspekt transakcji, jak to już wyżej wskazano ma bowiem decydujący wpływ na ocenę danej transakcji pod względem skutków podatkowych w podatku VAT".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

* oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

* zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Na podstawie dyspozycji art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej zabudowanej dwoma budynkami. Przedmiotowa nieruchomość gruntowa jest terenem przeznaczonym pod zabudowę zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego. Nieruchomość została nabyta w drodze decyzji administracyjnej niepodlegającej opodatkowaniu VAT. W stosunku do nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dodatkowo, Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość była, co do zasady, wykorzystywana dla celów działalności zwolnionej z VAT. Jedynie w niewielkim zakresie, przez krótki okres czasu, nieznaczna część budynku była wynajmowana podmiotowi trzeciemu. Najem części powierzchni był opodatkowany podatkiem VAT wg odpowiedniej stawki obowiązującej w okresie najmu. Obecnie nieruchomość nie jest objęta umowami najmu. Analiza obecnych uwarunkowań rynkowych wykazała, że efektywność powierzchni oraz standard wykończenia nieruchomości odbiegają od aktualnych norm dla biurowców. Dodatkowo, nieruchomość jest funkcjonalnie i technicznie zużyta, przez co jest mało atrakcyjna na tle innych budynków biurowych w mieście. Dlatego też Wnioskodawca zamierza wyburzyć nieruchomość i sprzedać posiadany Grunt. Wnioskodawca jest w trakcie uzyskiwania odpowiedniego pozwolenia administracyjnego na rozbiórkę nieruchomości i przystąpi do prac rozbiórkowych. Prace rozbiórkowe będą przeprowadzone przez podmiot trzeci, niepowiązany z Wnioskodawcą, na podstawie odrębnej umowy. Do dnia sprzedaży planowane jest wykonanie co najmniej następujących prac: założenie i prowadzenie dziennika rozbiórki, umiejscowienie na terenie rozbiórki tablicy informacyjnej zawierającej dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia, zabezpieczenie i ogrodzenie terenu rozbiórki i jego zamknięcie, mające uniemożliwić wstęp osobom nieupoważnionym. Wnioskodawca planuje sprzedać nieruchomość gruntową, wraz ze znajdującym się na niej budynkiem w trakcie rozbiórki.

W takim stanie sprawy Wnioskodawca zwrócił się o wyjaśnienie, czy w sytuacji, gdy przed sprzedażą prawa wieczystego użytkowania gruntu rozpoczęta zostanie rozbiórka budynków, w ten sposób, że zostanie przynajmniej:

i. założony dziennik rozbiórki, oraz

ii. zostanie postawiona w widocznym miejscu tablica informująca o rozbiórce oraz ogłoszenie zawierające dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia, oraz

iii. teren rozbiórki zostanie zabezpieczony poprzez ograniczenie wstępu jedynie do osób uprawnionych do udziału w pracach rozbiórkowych/kontroli tych prac

- sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

W celu rozstrzygnięcia, czy przedmiotem dostawy jest nieruchomość zabudowana, czy niezabudowana wskazać należy na wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r., C-461/08 na który powołuje się Zainteresowany we własnym stanowisku, który stanowi: "W świetle powyższych rozważań na zadane pytania odpowiedzieć należy, że art. 13 część B lit. g szóstej dyrektywy w związku z art. 4 ust. 3 lit. a tej dyrektywy powinien być interpretowany w ten sposób, że przewidzianym w pierwszym z tych przepisów zwolnieniem z podatku VAT nie jest objęta dostawa działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany w celu wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i którego rozbiórka, do jakiej zobowiązał się sprzedający, rozpoczęła się przed tą dostawą. Takie transakcje dostawy i rozbiórki stanowią w świetle podatku VAT transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku i gruntu, na którym stoi, co niezabudowanej działki, niezależnie od stanu zaawansowania robót rozbiórkowych starego budynku w momencie rzeczywistej dostawy działki".

Należy wskazać, że kwestię rozbiórki szczegółowo reguluje ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290, z późn. zm.). Zgodnie z art. 42 ust. 2 tej ustawy, kierownik budowy jest zobowiązany:

1.

prowadzić dziennik rozbiórki,

2.

umieścić na budowie lub rozbiórce, w widocznym miejscu, tablicę informacyjną oraz ogłoszenie zawierające dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia,

3.

odpowiednio zabezpieczyć teren budowy (rozbiórki).

Zatem mając na uwadze powyższe regulacje prawne należy zaznaczyć, że po założeniu dziennika rozbiórki oraz po zabezpieczeniu terenu rozbiórki, nie będzie możliwe wykorzystanie budynków dla potrzeb stałych. Zakaz wstępu na teren prowadzonej rozbiórki wykluczy możliwość przebywania w budynkach ludzi lub zwierząt. Nie będzie też możliwe przechowywanie przedmiotów w celu ich ochrony. Po rozpoczęciu procesu rozbiórki nie będą zatem spełnione kluczowe elementy definicji budynku, zawartej w PKOB.

W konsekwencji, w momencie rozpoczęcia prac rozbiórkowych, w opisany wyżej sposób, budynki przestaną spełniać kryteria przewidziane w PKOB, natomiast teren, na którym takie obiekty się uprzednio znajdowały stanie się de facto terenem niezabudowanym.

Zatem w niniejszej sprawie istotne jest wskazanie, że jak wynika z opisu sprawy do dnia sprzedaży planowane jest wykonanie co najmniej następujących prac:

1.

założenie i prowadzenie dziennika rozbiórki,

2.

umiejscowienie na terenie rozbiórki tablicy informacyjnej zawierającej dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia,

3.

zabezpieczenie i ogrodzenie terenu rozbiórki i jego zamknięcie, mające uniemożliwić wstęp osobom nieupoważnionym.

Ponadto wskazano, że Wnioskodawca planuje sprzedać nieruchomość gruntową, wraz ze znajdującym się na niej budynkiem w trakcie rozbiórki.

Zatem w takich okolicznościach sprzedaż opisanego Gruntu, na którym budynki będą w trakcie rozbiórki stanowi dostawę terenów niezabudowanych. W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowa nieruchomość gruntowa jest terenem przeznaczonym pod zabudowę zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, zatem w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT wskazany Grunt będzie stanowić teren budowlany. Tym samym opisana sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu będzie opodatkowana podatkiem VAT według stawki podstawowej VAT 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, gdyż do transakcji sprzedaży opisanego Gruntu nie będzie mieć zastosowania zwolnienie od podatku wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W omawianej sprawie, zastosowania nie znajdzie również art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż na Gruncie znajdują się budynki, które nie były wykorzystywane wyłączenie do czynności zwolnionych, tylko jak wynika z opisu sprawy były one również wykorzystywane do czynności opodatkowanych, a zatem nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania tego przepisu.

Dlatego też w kontekście wskazanych przepisów prawa oraz w odniesieniu do przedstawionego stanowiska własnego należy uznać, że Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl