1462-IPPP2.4512.140.2017.1.JO - Zwolnienie limitowe z VAT usług lekarza na rzecz ubezpieczyciela.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest doktorem n. med., specjalistą chorób wewnętrznych i chorób płuc. Od około 1996 r. prowadzi działalność gospodarczą "indywidualna praktyka lekarska", posiada własny gabinet lekarski służący tej właśnie działalności. Oprócz leczenia pacjentów wykonuje także konsultacje lekarskie na rzecz różnych towarzystw ubezpieczeniowych (zarówno badania wstępne - przed ubezpieczeniem jak i ocenę stanu zdrowia pod kątem wypłaty odszkodowania w procesie likwidacji szkód ubezpieczeniowych). Część tej działalności jest wykonywania w gabinecie lekarskim, część zdalnie - na podstawie dokumentacji lekarskiej. Od 2011 r. usługi medyczne Wnioskodawcy - świadczone dla towarzystw ubezpieczeniowych - przestały być przedmiotowo zwolnione z VAT i po przekroczeniu wartości sprzedaży 150.000,00 zł. Wnioskodawca stał się (w 2011 r.) podatnikiem VAT i jest nim do chwili obecnej. Jednak w następnych latach obroty Wnioskodawcy (bez kwoty podatku od towarów i usług) zwykle (z wyjątkiem 2015 r.) nie przekraczały 150.000,00 zł, zaś w 2016 r. wyniosły 127.609,08 zł.

Działalność Wnioskodawcy polegała głównie na wydawaniu opinii i ocen medycznych, nie zaś doradzaniu w procesie ubezpieczeniowym. Wnioskodawca chce skorzystać z podmiotowego zwolnienia z podatku od towarów i usług. Świadczone przez Podatnika nie są usługami doradczymi ("z zakresu doradztwa").

Wnioskodawca zawarł umowy z kontrahentami, na rzecz których świadczy opisane wyższej usługi. Treść poszczególnych fragmentów umów, zawierających istotne postanowienia w analizowanej sprawie została przedstawiona poniżej:

I tak w myśl umowy z dnia 5 maja 2016 r. zawartej przez Wnioskodawcę z X Sp. z o.o.:

1. "Przedmiotem niniejszej Umowy jest:

A. wydawanie - na podstawie analizy dokumentacji medycznej - pisemnych opinii medycznych związanych ze zgłoszonymi X roszczeniami z tytułu umów ubezpieczenia; celem opinii jest ocena zasadności roszczeń oraz wysokości świadczeń,

B. weryfikacja, tj. ocena poprawności orzeczeń lekarskich wydawanych przez lekarzy przeprowadzających na zlecenie X badania osób objętych ubezpieczeniem,

C. udzielanie pracownikom X wyjaśnień dotyczących medycznych aspektów procesu obsługi roszczeń.

2. Wykonując usługi wskazane w ust. 1 Zleceniobiorca zobowiązany jest postępować zgodnie z zasadami określonymi w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia, na podstawie których X zawiera umowy ubezpieczenia oraz zgodnie z procedurami obsługi roszczeń oraz odpowiednimi dla danej umowy ubezpieczenia "Tabelami procentowego uszczerbku na zdrowiu" obowiązującymi w X.

3. Określone powyżej czynności Zleceniobiorca będzie wykonywał każdorazowo na żądanie X począwszy od wejścia w życie niniejszej umowy. Opinie oraz weryfikacje wskazane w ust. 1 Zleceniobiorca jest zobowiązany przekazywać X niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 5 Dni Roboczych od otrzymania żądania.

4. Zleceniobiorca oświadcza, że jest lekarzem medycyny z aktualnym prawem wykonywania zawodu, dysponuje odpowiednią wiedzą, doświadczeniem niezbędnym do należytego wypełnienia zobowiązań wynikających z niniejszej umowy oraz, że będzie świadczył usługi z należytą starannością, wykorzystując w tym celu posiadaną wiedzę medyczną, w zakresie uzgodnionym w niniejszej umowie i zgodnie z jej postanowieniami".

" § 4 Wynagrodzenie

1. Za wykonywanie Przedmiotu Umowy X zapłaci Zleceniobiorcy miesięcznie wynagrodzenie stanowiące iloczyn ilości Godzin Roboczych przepracowanych przez Zleceniobiorcę w danym miesiącu oraz stawki wynagrodzenia za Godzinę Roboczą, w wysokości 100 zł brutto (słownie: sto złotych).

2. Celem uniknięcia wątpliwości Strony zgodnie oświadczają iż stawka określona w ust. 1 należna jest za każdą rozpoczęta Godzinę Roboczą.

3. Podstawą do wystawienia miesięcznych faktur będą wykazy godzinowe podpisane przez przedstawiciela X koordynującego realizację Umowy 2."

Zgodnie natomiast z umową z dnia 2 stycznia 2017 r. zawartą przez I Group i S Sp. z o.o.:

" § 1

Na podstawie niniejszej umowy Usługobiorca zleca Usługodawcy wykonywanie w siedzibie Usługobiorcy w sposób samodzielny konsultacji medycznych dotyczących rozpatrywanych przez Usługobiorcę roszczeń ubezpieczeniowych ("Usługa Medyczna").

§ 2

Usługodawca oświadcza, iż posiada stosowne uprawnienia zawodowe i wiedzę medyczną niezbędna do właściwego wykonania Usługi Medycznej. Usługodawca wykona Usługę Medyczną z dołożeniem należytej staranności wynikającej z profesjonalnego charakteru prowadzonej przez Usługodawcę działalności gospodarczej oraz z posiadanej przez Usługodawcę wiedzy medycznej.

§ 3

Konsultacje medyczne, o których mowa w § 1, które zostały przekazane do oceny medycznej do godz. 12-tej danego dnia, zostaną wykonane w tym samym dniu. Konsultacje medyczne, o których mowa w § 1, które zostały przekazane do oceny medycznej po godz. 12-tej danego dnia zostaną wykonane do godz. 12-tej następnego dnia."

Wnioskodawca jest stroną również innych umów, nie cytowanych wyżej. Należy jednak wskazać, że usługi Wnioskodawcy wykonywane na mocy tych umów polegają jedynie na przeprowadzaniu badania wstępnego przed ubezpieczeniem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2011 r.

Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz ubezpieczycieli, ale nie są to usługi doradcze w rozumieniu art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie zaś do ust. 11 art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Wymagany powyższym przepisem okres, w przypadku Wnioskodawcy, został zachowany.

Natomiast ust. 13. powołanego artykułu zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy odwołać się posiłkowo do wykładni językowej. Zgodnie z definicją z Małego Słownika Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc, doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Jak wskazano wyżej, rolą Wnioskodawcy nie jest udzielanie porad czy wskazywanie sposobu postępowania Ubezpieczycielom, lecz m.in. ocena dokumentacji medycznej, weryfikacja poprawności orzeczeń medycznych innych lekarzy czy udzielanie pracownikom wyjaśnień dotyczących medycznych aspektów obsługi roszczeń. Wnioskodawca przeprowadza zarówno badania wstępne - przed ubezpieczeniem jak i ocenę stanu zdrowia pod kątem wypłaty odszkodowania w procesie likwidacji szkód ubezpieczeniowych.

W ocenie Wnioskodawcy wykonywane przez niego usługi mają charakter zbliżony do usług lekarzy biegłych sądowych wykonywanych na rzecz sądów czy lekarzy biegłych ZUS/KRUS. Osoby te również orzekają o uszczerbkach czy zdolności do pracy. Lekarz, który bada pacjenta czy analizuje dokumentacje celem oceny stanu pacjenta, przekazuje ubezpieczycielowi jedynie informacje medyczne, które ten ostatni dowolnie interpretuje. Wnioskodawca nie jest organem decyzyjnym ani doradczym w analizowanej sprawie. Wykonywane przez Podatnika usługi są niejako "źródłem wiedzy" na tematy medyczne do wykorzystania w procesie ubezpieczeniowym.

W orzecznictwie wskazuje się, że usługi biegłych sądowych nie są traktowane jako usługi doradcze, a zatem zdaniem Wnioskodawcy "per analogiam", jako że biegły nie doradza sądowi, jego usługi także powinny korzystać z podmiotowego zwolnienia z VAT. Usługi świadczone przez biegłego na zlecenie sądu nie należą do usług doradztwa, dlatego możliwe jest korzystanie przez niego ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. W interpretacji dnia z dnia 8 kwietnia 2009 r. IPPP1-443-232/09-2/PR wskazano: "(...) należy stwierdzić, że świadczenie usług na zlecenie sądów, mające charakter sporządzania opinii, niewątpliwie jest czynnością mieszczącą się w zakresie rzeczoznawstwa, jednakże usługi świadczone przez biegłego sądowego nie stanowią usług doradztwa, bowiem biegły sądowy "nie doradza" organowi prowadzącemu postępowanie, lecz tworzy jeden z dowodów mających istotne znaczenie w postępowaniu sądowym."

Również w interpretacji Ministra Finansów z dnia 11 września 2015 r. wskazano na konieczność odrębnego traktowania usług biegłych od usług doradztwa. Mianowicie: "Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że świadczenie usług na zlecenie sądu przez biegłego sądowego, nie stanowi usług doradztwa, bowiem biegły sądowy "nie doradza" organowi prowadzącemu postępowanie, lecz tworzy jeden z dowodów mających istotne znaczenie w postępowaniu sądowym. Jak ponadto wynika z powyższego Słownika, "rzeczoznawca" to biegły, ekspert. Pojęcia te wymieniono w ww. Słowniku wyjaśniając, że "biegły" to znający się na rzeczy, mający wprawę w czymś, a "ekspert" to specjalista powoływany do wydania orzeczenia lub opinii w sprawach spornych, osoba uznawana za autorytet w jakiejś dziedzinie.

Z przytoczonych definicji nie wynika, by działania rzeczoznawcy miały charakter usług doradczych" (interpretacja nr ITPP1/4512-679/15/KM).

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że świadczenie usług na zlecenie sądu przez biegłego sądowego nie stanowi usług doradztwa, bowiem biegły sądowy "nie doradza" organowi prowadzącemu postępowanie, lecz tworzy jeden z dowodów mających istotne znaczenie w postępowaniu sądowym. Zatem skoro biegły, jak się powszechnie uznaje, nie doradza sądowi, można przyjąć, że również w analizowanej sytuacji dotyczącej usług lekarzy na rzecz ubezpieczyciela, nie mamy do czynienia z taką sytuacją.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy świadczone przez niego usługi nie mają charakteru usługi doradczej. Podatnik ma zatem prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę mają na celu ocenę zdrowia pacjentów (badania wstępne - przed ubezpieczeniem jak również badania oceniające stan zdrowia pod kątem wypłaty odszkodowania w procesie likwidacji szkód ubezpieczeniowych). Ocena ta ma jedynie dostarczyć ubezpieczycielowi fachowej wiedzy na tematy medyczne. Jednocześnie należy wskazać, że Wnioskodawca spełnia warunki określone w art. 113 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., które uprawniają go do skorzystania ze zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak wynika z treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2016 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną prze podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024), która wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. - podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży w 2016 r. była wyższa niż 150.000 zł i nie przekroczyła 200.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Podatnicy, którzy rozpoczęli w 2016 r. wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy zmienionej w art. 1, u których łączna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczyła 150.000 zł i nie przekroczyła 200.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejsza ustawą.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast, stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest doktorem n. med., specjalistą chorób wewnętrznych i chorób płuc. Od około 1996 r. prowadzi działalność gospodarczą "indywidualna praktyka lekarska", posiada własny gabinet lekarski służący tej właśnie działalności. Oprócz leczenia pacjentów wykonuje także konsultacje lekarskie na rzecz różnych towarzystw ubezpieczeniowych (zarówno badania wstępne - przed ubezpieczeniem jak i ocenę stanu zdrowia pod kątem wypłaty odszkodowania w procesie likwidacji szkód ubezpieczeniowych). Część tej działalności jest wykonywania w gabinecie lekarskim, część zdalnie - na podstawie dokumentacji lekarskiej. Od 2011 r. usługi medyczne Wnioskodawcy - świadczone dla towarzystw ubezpieczeniowych - przestały być przedmiotowo zwolnione z VAT i po przekroczeniu wartości sprzedaży 150.000,00 zł. Wnioskodawca stał się (w 2011 r.) podatnikiem VAT i jest nim do chwili obecnej. Jednak w następnych latach obroty Wnioskodawcy (bez kwoty podatku od towarów i usług) zwykle (z wyjątkiem 2015 r.) nie przekraczały 150.000,00 zł, zaś w 2016 r. wyniosły 127.609,08 zł.

Działalność Wnioskodawcy polegała głównie na wydawaniu opinii i ocen medycznych, nie zaś doradzaniu w procesie ubezpieczeniowym. Wnioskodawca chce skorzystać z podmiotowego zwolnienia z podatku od towarów i usług. Świadczone przez Podatnika nie są usługami doradczymi ("z zakresu doradztwa").

Wnioskodawca zawarł umowy z kontrahentami, na rzecz których świadczy przedmiotowe usługi. I tak, w myśl umowy z dnia 5 maja 2016 r. zawartej z X Sp. z o.o. świadczenia Wnioskodawcy polegają m.in na: wydawaniu - na podstawie analizy dokumentacji medycznej - pisemnych opinii medycznych związanych ze zgłoszonymi X roszczeniami z tytułu umów ubezpieczenia. Celem opinii jest ocena zasadności roszczeń oraz wysokości świadczeń, weryfikacji, tj. oceny poprawności orzeczeń lekarskich wydawanych przez lekarzy przeprowadzających na zlecenie X badania osób objętych ubezpieczeniem, udzielaniu pracownikom X wyjaśnień dotyczących medycznych aspektów procesu obsługi roszczeń. Natomiast zgodnie z umową z dnia 2 stycznia 2017 r. zawartą przez I Group i S Sp. z o.o. Wnioskodawca wykonuje w sposób samodzielny konsultacje medyczne dotyczące rozpatrywanych przez Usługobiorcę roszczeń ubezpieczeniowych.

Usługi Wnioskodawcy wykonywane na mocy tych umów polegają jedynie na przeprowadzaniu badania wstępnego przed ubezpieczeniem.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia podmiotowego, określonego w ust. 1 i 9 należy - wobec braku w ustawie definicji doradztwa - posłużyć się znaczeniem językowym.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia doradztwo. Termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto udziela porad". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym "doradztwo" to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się osobę, która udziela porad, doradza. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z opisu analizowanej sprawy nie wynika, że Strona w ramach zawartych umów, świadczy usługi doradcze. Działalność Wnioskodawcy ogranicza się jedynie do czynności technicznych, tj. oceny dokumentacji medycznej, weryfikacji poprawności orzeczeń medycznych innych lekarzy czy udzielanie pracownikom wyjaśnień dotyczących medycznych aspektów obsługi roszczeń. Wnioskodawca przeprowadza zarówno badania wstępne - przed ubezpieczeniem, jak i ocenę stanu zdrowia pod kątem wypłaty odszkodowania w procesie likwidacji szkód ubezpieczeniowych.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro w ramach prowadzonej działalności zgodnie z zakresem wykonywanych czynności, Wnioskodawca nie zamierza wykonywać jakichkolwiek usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, w tym doradczych i jak wskazał Wnioskodawca wartość sprzedaży (świadczonych usług) nie przekroczy kwoty 150.000 zł, Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w związku z art. 113 ust. 9 ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie 2017 r. wartość sprzedaży świadczonych przez Wnioskodawcę usług dla towarzystw ubezpieczeniowych przekroczy kwotę 200.000 zł wyliczoną w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej - stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy - zwolnienie podmiotowe straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.