1462-IPPP1.4512.968.2016.1.BS - Ustalenie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 lutego 2017 r. Izba Skarbowa w Warszawie 1462-IPPP1.4512.968.2016.1.BS Ustalenie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2016 r. (data wpływu 17 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest wytwarzanie energii elektrycznej i cieplnej. W toku działalności gospodarczej Wnioskodawca wytwarza energię cieplną, którą sprzedaje na rzecz Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej (dalej MPEC).

MPEC sprzedaje z kolei energię cieplną na rzecz finalnych odbiorców takich jak spółdzielnie mieszkaniowe czy wspólnoty mieszkaniowe (dalej Odbiorca).

Wnioskodawca i MPEC zaangażowane są w tzw. program ciepłej wody użytkowej. Jest to program kompleksowego wykorzystania ciepła z miejskiej sieci ciepłowniczej, skierowany do Odbiorców, których budynki przyłączone są do miejskiej sieci ciepłowniczej i korzystają z ciepła sieciowego dostarczanego przez MPEC do celów grzewczych, a ciepłą wodę użytkową pozyskują w oparciu o indywidualne gazowe podgrzewacze wody, podgrzewacze elektryczne lub kotłownie gazowe. Projekt polega na zastąpieniu dotychczasowego sposobu pozyskiwania ciepłej wody, metodą wykorzystującą ciepło sieciowe.

Wnioskodawca zawiera trójstronne porozumienia, gdzie stronami umowy obok Wnioskodawcy są: MPEC oraz Odbiorca. Porozumienia są zawierane w celu dostarczania przez MPEC ciepła na rzecz Odbiorców dla potrzeb pozyskania ciepłej wody. Efektem realizowanych porozumień jest likwidacja gazowych lub elektrycznych podgrzewaczy wody względnie kotłowni gazowych wykorzystywanych celem pozyskiwania ciepłej wody użytkowej. Na podstawie zawieranych porozumień Odbiorca wykonuje określone czynności umożliwiające wykorzystanie dostarczonego na rzecz tego Odbiorcy ciepła przez MPEC dla potrzeb uzyskania ciepłej wody użytkowej, w tym w szczególności wykonuje projekty wykonawcze wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w budynkach, do których przysługuje mu tytuł prawny oraz buduje wewnętrzną instalację ciepłej wody użytkowej w tych budynkach.

Wnioskodawcy nie przysługuje żaden tytuł prawny do wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w tych budynkach. Wnioskodawca nie ma prawa korzystania z tych instalacji.

Na podstawę zawieranych porozumień Wnioskodawca zwraca Odbiorcy wydatki poniesione na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w części określonej porozumieniem. Na podstawę zawieranych porozumień Wnioskodawca nie wypłaca jakichkolwiek kwot na rzecz MPEC.

Zgodnie z porozumieniem Odbiorca zobowiązuje się do zakupu od MPEC ciepła na potrzeby wytwarzania ciepłej wody użytkowej przez określony w porozumieniu okres.

W przypadku, gdy Odbiorca nie wykona tego zobowiązania, w tym odstąpi od zakupu ciepła od MPEC lub rozpocznie korzystanie z innego źródła ciepła, Odbiorca zobowiązany będzie do zwrotu na rzecz Wnioskodawcy kwot zwróconych uprzednio przez Wnioskodawcę Odbiorcy wydatków na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w części, w jakiej zobowiązanie odbiorcy do zakupu ciepła od MPEC nie zostało wykonane.

Zgodnie z porozumieniem MPEC zobowiązuje się do zakupu od Wnioskodawcy ciepła na potrzeby Odbiorcy przez określony w porozumieniu okres. W przypadku, gdy MPEC nie wykona tego zobowiązania z innych przyczyn niż odstąpienie od zakupu ciepła przez Odbiorcę lub rozpoczęcie przez Odbiorcę korzystania z innego lokalnego źródła MPEC zobowiązany będzie do zwrotu na rzecz Wnioskodawcy kwot uprzednio zwróconych przez Wnioskodawcę wydatków na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w części, w jakiej zobowiązanie nie zostało wykonane.

W związku ze zwrotem przez Wnioskodawcę Odbiorcy wydatków na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w części określonej porozumieniem, Odbiorca zamierza wystawić fakturę VAT z wykazanym podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury wystawionej przez Odbiorcę w związku ze zwrotem przez Wnioskodawcę Odbiorcy wydatków na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w części określonej porozumieniem?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwanej dalej ustawą o VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej VAT) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie).

Odbiorca w zamian za przekazywaną mu przez Wnioskodawcę kwotę zwróconych wydatków, jakie Odbiorca poniósł na budowę wewnętrznej, instalacji ciepłej wody użytkowej nie dokona, za wynagrodzeniem, jakiegokolwiek usługi na rzecz Wnioskodawcy gdyż:

i. Odbiorca wykona budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej we własnym imieniu i na swoją rzecz,

ii. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać w zamian za zwrot wydatków poniesionych na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w budynku żaden tytuł prawny do wybudowanej przez Odbiorcę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej,

iii. Wnioskodawca nie będzie miał, w zamian za zwrot wydatków poniesionych na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w budynku jakiegokolwiek prawa do używania i korzystania z wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej wybudowanej przez Odbiorcę,

iv. Wnioskodawca w zamian za zwrot wydatków poniesionych na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w budynku nie będzie miał jakiegokolwiek prawa do wyłącznej sprzedaży ciepła na rzecz Odbiorcy (Wnioskodawca w ogóle nie sprzedaje ciepła Odbiorcy),

v. Odbiorca w zamian za zwrot wydatków poniesionych na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w budynku nie będzie miał jakiegokolwiek zobowiązania w stosunku do Wnioskodawcy do zakupu od Wnioskodawcy ciepła (Odbiorca nie zaciąga jakiegokolwiek zobowiązania w stosunku do Wnioskodawcy, którego przedmiotem jest zakup ciepła).

W konsekwencji kwoty wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz Odbiorcy tytułem zwrotu poniesionych wydatków na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w budynku Odbiorcy nie stanowią wynagrodzenia za jakąkolwiek usługę świadczoną przez Odbiorcę na rzecz Wnioskodawcy.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury wystawionej przez Odbiorcę w związku ze zwrotem przez Wnioskodawcę Odbiorcy wydatków na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w części określonej porozumieniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o VAT zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Pojęcie usługi według ustawy o VAT jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w ww. art. 5a ustawy.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane "po kosztach" ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Wskazać należy, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council C-89/81 TSUE stwierdził, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council C-102/86 stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie "odpłatności" pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. w sprawie C- 54/80 Staatssecretaris van Financien przeciwko Coöperatieve Aardappelenbewaarplaats GA ETS, które zapadło na tle przepisów Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin "zapłata" stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu - jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

1.

istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

2.

wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

3.

istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

4.

odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

5.

istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest wytwarzanie energii elektrycznej i cieplnej. W toku działalności gospodarczej Wnioskodawca wytwarza energię cieplną, którą sprzedaje na rzecz Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej (MPEC). MPEC sprzedaje z kolei energię cieplną na rzecz finalnych odbiorców takich jak spółdzielnie mieszkaniowe czy wspólnoty mieszkaniowe (Odbiorca).

Wnioskodawca i MPEC zaangażowane są w tzw. program ciepłej wody użytkowej. Jest to program kompleksowego wykorzystania ciepła z miejskiej sieci ciepłowniczej, skierowany do Odbiorców, których budynki przyłączone są do miejskiej sieci ciepłowniczej i korzystają z ciepła sieciowego dostarczanego przez MPEC do celów grzewczych, a ciepłą wodę użytkową pozyskują w oparciu o indywidualne gazowe podgrzewacze wody, podgrzewacze elektryczne lub kotłownie gazowe. Projekt polega na zastąpieniu dotychczasowego sposobu pozyskiwania ciepłej wody, metodą wykorzystującą ciepło sieciowe.

Wnioskodawca zawiera trójstronne porozumienia, gdzie stronami umowy obok Wnioskodawcy są: MPEC oraz Odbiorca. Porozumienia są zawierane w celu dostarczania przez MPEC ciepła na rzecz Odbiorców dla potrzeb pozyskania ciepłej wody. Efektem realizowanych porozumień jest likwidacja gazowych lub elektrycznych podgrzewaczy wody względnie kotłowni gazowych wykorzystywanych celem pozyskiwania ciepłej wody użytkowej. Na podstawie zawieranych porozumień Odbiorca wykonuje określone czynności umożliwiające wykorzystanie dostarczonego na rzecz tego Odbiorcy ciepła przez MPEC dla potrzeb uzyskania ciepłej wody użytkowej, w tym w szczególności wykonuje projekty wykonawcze wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w budynkach, do których przysługuje mu tytuł prawny oraz buduje wewnętrzną instalację ciepłej wody użytkowej w tych budynkach.

Wnioskodawcy nie przysługuje żaden tytuł prawny do wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w tych budynkach. Wnioskodawca nie ma prawa korzystania z tych instalacji.

Na podstawę zawieranych porozumień Wnioskodawca zwraca Odbiorcy wydatki poniesione na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w części określonej porozumieniem. Na podstawę zawieranych porozumień Wnioskodawca nie wypłaca jakichkolwiek kwot na rzecz MPEC.

Zgodnie z porozumieniem Odbiorca zobowiązuje się do zakupu od MPEC ciepła na potrzeby wytwarzania ciepłej wody użytkowej przez określony w porozumieniu okres.

W przypadku, gdy Odbiorca nie wykona tego zobowiązania, w tym odstąpi od zakupu ciepła od MPEC lub rozpocznie korzystanie z innego źródła ciepła, Odbiorca zobowiązany będzie do zwrotu na rzecz Wnioskodawcy kwot zwróconych uprzednio przez Wnioskodawcę Odbiorcy wydatków na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w części, w jakiej zobowiązanie odbiorcy do zakupu ciepła od MPEC nie zostało wykonane.

Zgodnie z porozumieniem MPEC zobowiązuje się do zakupu od Wnioskodawcy ciepła na potrzeby Odbiorcy przez określony w porozumieniu okres. W przypadku, gdy MPEC nie wykona tego zobowiązania z innych przyczyn niż odstąpienie od zakupu ciepła przez Odbiorcę lub rozpoczęcie przez Odbiorcę korzystania z innego lokalnego źródła MPEC zobowiązany będzie do zwrotu na rzecz Wnioskodawcy kwot uprzednio zwróconych przez Wnioskodawcę wydatków na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w części, w jakiej zobowiązanie nie zostało wykonane.

W związku ze zwrotem przez Wnioskodawcę Odbiorcy wydatków na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w części określonej porozumieniem, Odbiorca zamierza wystawić fakturę VAT z wykazanym podatkiem od towarów i usług.

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury wystawionej przez Odbiorcę w związku ze zwrotem przez Wnioskodawcę Odbiorcy wydatków na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w części określonej porozumieniem.

Jak już wyżej wskazano, świadczenie usług zakłada istnienie dwóch podmiotów, a więc tego, który świadczy usługę (usługodawcę) i tego, który świadczenie odbiera (usługobiorcę), czyli konsumenta usługi. Skoro opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług, to znaczy, że istnieje stosunek prawny pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą, a rezultatem tego związku jest wzajemne działanie tych podmiotów. Działanie to polega na tym, że wynagrodzenie otrzymywane przez wykonawcę usługi następuje w zamian za wykonanie usługi na rzecz jej odbiorcy. Pomiędzy odpłatną czynnością podlegającą opodatkowaniu, a otrzymywanym z tytułu tej czynności wynagrodzeniem musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, wykonane przez Odbiorcę czynności polegające na budowie wewnętrznej, instalacji ciepłej wody użytkowej stanowią czynności niezbędne do realizacji przedsięwzięcia polegającego na zastąpieniu dotychczasowego sposobu pozyskiwania ciepłej wody, metodą wykorzystującą ciepło sieciowe. W wyniku zawartej umowy wystąpią elementy opodatkowanego świadczenia wykonywanego przez Odbiorcę na rzecz Wnioskodawcy. Zawarte przez Strony umowy mają na celu dostarczanie przez MPEC ciepła (nabywanego od Wnioskodawcy) na rzecz Odbiorców dla potrzeb pozyskania ciepłej wody, co w efekcie doprowadzi do zwiększenia ciepła sprzedawanego przez Wnioskodawcę na rzecz MPEC. Zatem działania podejmowane przez Strony na podstawie opisanych umów przyczynią się zwiększenia obrotu Wnioskodawcy opodatkowanego podatkiem od towarów i usług. Natomiast w efekcie realizowanych porozumień Odbiorca zrealizuje swój cel w postaci likwidacji gazowych lub elektrycznych podgrzewaczy wody względnie kotłowni gazowych wykorzystywanych celem pozyskiwania ciepłej wody użytkowej.

Należy zatem uznać, że między Stronami wystąpi stosunek zobowiązaniowy. W analizowanej sprawie czynności wykonywane przez Odbiorcę na rzecz Wnioskodawcy wypełniają niewątpliwie definicję odpłatnego świadczenia usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, zatem zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, Odbiorca jest zobowiązany do wystawiania faktur dokumentujących wykonanie opisanych czynności na rzecz Wnioskodawcy.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 tej ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Oznacza to, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z opisu sprawy wynika, że działania podejmowane przez działania podejmowane przez Strony na podstawie opisanych umów przyczynią się zwiększenia obrotu Wnioskodawcy opodatkowanego podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe uznać należy, że koszty czynności wykonywanych przez Odbiorcę, dotyczące budowy wewnętrznej, instalacji ciepłej wody użytkowej, które pokryje Wnioskodawca, będą docelowo wykorzystywane do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych tj. odpłatnej dostawy ciepła. W takim przypadku zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wykazanego na fakturach wystawionych przez Odbiorcę, dokumentujących poniesienie kosztów związanych z wykonaniem przedmiotu umowy, pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury wystawionej przez Odbiorcę w związku ze zwrotem przez Wnioskodawcę Odbiorcy wydatków na budowę wewnętrznej instalacji ciepłej wody użytkowej w części określonej porozumieniem uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl