1462-IPPP1.4512.912.2016.1.MPe

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 listopada 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie 1462-IPPP1.4512.912.2016.1.MPe

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2016 r. (data wpływu 31 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania usług polegających na przejęciu ryzyka braku spłaty pożyczek w całości lub w części na podstawie transakcji kredytowych instrumentów pochodnych typu swap ryzyka kredytowego CDS - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2016 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług polegających na przejęciu ryzyka braku spłaty pożyczek w całości lub w części na podstawie transakcji kredytowych instrumentów pochodnych typu swap ryzyka kredytowego CDS.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka (dalej jako: "Wnioskodawca", "Spółka") jest spółką komandytową mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Komplementariuszem spółki jest V. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością mająca siedzibę i zarząd w Polsce. Na chwilę składania wniosku Spółka nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W ramach swojej działalności gospodarczej Spółka świadczy usługi związane z rynkiem finansowym. W szczególności, Spółka współpracuje ze spółką mającą siedzibę na terytorium Polski (dalej jako "Kontrahent"), udzielającą pożyczek konsumenckich (tzw. chwilówki lub pożyczki ratalne) osobom fizycznym mającym miejsce zamieszkania w Polsce.

Współpraca Spółki z Kontrahentem polega na zawieraniu transakcji instrumentów pochodnych mających na celu przejęcie przez Wnioskodawcę ryzyka niewypłacalności dłużników tego podmiotu. Spółka zawiera z Kontrahentami transakcje kredytowych Instrumentów pochodnych typu swap ryzyka kredytowego (ang. Credit Default Swap, dalej także jako "CDS"). W ten sposób Kontrahenci zabezpieczają się przed ryzykiem braku spłaty pożyczek lub opóźnienia w spłacie pożyczek przez konsumentów. CDS jest instrumentem pochodnym dotyczącym przenoszenia ryzyka kredytowego wymienionym w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. g ustawy 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016.1636, z późn. zm.). Skutkiem zawarcia transakcji CDS jest przeniesienie przez Kontrahentów na Wnioskodawcę ryzyka niespłacalności pożyczek udzielonych przez Kontrahenta na rzecz konsumentów, w zamian za ustalone wynagrodzenie.

Zawarcie transakcji swapu ryzyka kredytowego CDS każdorazowo jest potwierdzone przez strony w pisemnym Potwierdzeniu zawarcia Transakcji Kredytowego Instrumentu Pochodnego (dalej: "Potwierdzenie CDS"), określającym w szczególności: datę zawarcia transakcji, datę rozpoczęcia, datę zakończenia transakcji, kwotę Stałego Wynagrodzenia, zasady płatności Stałego Wynagrodzenia oraz inne warunki dotyczące transakcji CDS pomiędzy stronami.

Kontrahent jako podmiot przenoszący ryzyko jest zobowiązany do uiszczenia na rzecz Wnioskodawcy, tj. przejmującego ryzyko, wynagrodzenia (tzw. Stałe Wynagrodzenie). Wysokość Stałego Wynagrodzenia skalkulowana jest m.in. w oparciu o poziom ryzyka braku spłaty pożyczek objętych transakcją CDS.

Zgodnie z brzmieniem Potwierdzenia CDS, Spółka jako podmiot przejmujący ryzyko, jest zobowiązana w ramach rozliczenia transakcji CDS do wykupu wierzytelności pożyczkowych przysługujących Kontrahentowi wobec konsumentów, spełniających określone warunki opisane w Potwierdzeniu CDS. Okoliczności, opisane w Potwierdzeniu CDS, prowadzące do zrealizowania się zobowiązania Wnioskodawcy do wykupu wierzytelności, to brak spłaty części albo całości pożyczki w ciągu określonego w Potwierdzeniu CDS czasu.

W ramach rozliczenia transakcji CDS, Wnioskodawca jest zobowiązany do wykupu wierzytelności pożyczkowych przysługujących Kontrahentowi wobec Konsumentów, spełniających określone warunki opisane w Potwierdzeniu CDS. Zatem, w ramach rozliczenia transakcji swapu ryzyka kredytowego CDS, Kontrahent przeniesie na rzecz Spółki wierzytelności z pożyczek niespłaconych przez konsumentów. Na skutek rozliczenia transakcji CDS, Wnioskodawca będzie zobowiązany do uiszczenia na rzecz Kontrahenta wynagrodzenia (dalej: "Zmienne Wynagrodzenie"). Wysokość Zmiennego Wynagrodzenia nie jest znana w momencie zawarcia transakcji CDS i jest uzależniona od stopnia wystąpienia okoliczności skutkujących zrealizowaniem się zobowiązania Spółki do rozliczenia transakcji swapu ryzyka kredytowego CDS, tj. od poziomu niespłacalności wierzytelności objętych transakcją.

Podsumowując, transakcja CDS polega na przejęciu przez Spółkę ryzyka niespłacalności pożyczek udzielonych przez Kontrahenta na rzecz konsumentów, w zamian za określone wynagrodzenie (Stałe Wynagrodzenie). W przypadku ziszczenia się ryzyka, Spółka zobowiązana jest do wykupu wierzytelności Kontrahenta wobec konsumentów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku świadczenia usługi na rzecz Kontrahenta z siedzibą w Polsce, polegającej na przejęciu ryzyka braku spłaty pożyczek w całości albo w części na podstawie transakcji kredytowych instrumentów pochodnych typu swap ryzyka kredytowego CDS, Wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłaty podatku VAT należnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on zobowiązany do zapłaty podatku VAT należnego. Świadczenie usługi przejęcia ryzyka braku spłaty lub opóźnienia w spłacie pożyczek na podstawie umowy CDS podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016.710 z późn. zm., dalej: "ustawa VAT") opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: "VAT") podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy VAT zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1636, dalej: "ustawa OIF"), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Zgodnie z art. 43 ust. 16 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa m.in. w ust. 1 pkt 41, nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających:

1.

tytuł prawny do towarów;

2.

tytuł własności nieruchomości;

3.

prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;

4.

udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części;

5.

prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2 lit. g ustawy OIF instrumentami finansowymi są papiery wartościowe, a także niebędące papierami wartościowymi instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Zgodnie z treścią art. 3 pkt 28a ustawy OIF, przez instrumenty pochodne rozumie się opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

W świetle powyższego, transakcja kredytowego instrumentu pochodnego typu swap ryzyka kredytowego (CDS) uznać należy za instrument finansowy w rozumieniu ustawy OIF. Zatem Stałe Wynagrodzenie - jako wynagrodzenie za usługę której przedmiotem jest instrument finansowy w rozumieniu ustawy OIF, podlega zwolnieniu z VAT.

Co więcej, w przypadku transakcji CDS zawieranych przez Spółkę wyjątki wyłączające zwolnienie z VAT dla instrumentów finansowych wymienione w art. 43 ust. 16 ustawy VAT nie będą miały zastosowania.

W ocenie Wnioskodawcy usługa przejęcia ryzyka niespłacalności pożyczek świadczona przez Spółkę jako podmiot przejmujący ryzyko w ramach transakcji instrumentu pochodnego CDS jest usługą zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT. Zatem wynagrodzenie otrzymywane przez Spółkę (Stałe Wynagrodzenie) podlega zwolnieniu z VAT.

Zwolnienie z VAT wynagrodzenia płaconego w ramach instrumentu pochodnego typu swap zostało potwierdzone m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 października 2015 r., sygn. -ITPP2/4512-838/15/AK,

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 2014 r., sygn. IPPP3/443-899/14-4/IG,

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 5 marca 2013 r., sygn, IPPP3/443-1218/12-2/SM.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl