1462-IPPP1.4512.860.2016.1.MK - Korekta podatku naliczonego w związku z przeznaczeniem samochodu wyłącznie do działalności gospodarczej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 grudnia 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie 1462-IPPP1.4512.860.2016.1.MK Korekta podatku naliczonego w związku z przeznaczeniem samochodu wyłącznie do działalności gospodarczej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2016 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Firma "H spółka cywilna" to spółka cywilna utworzona przez dwoje wspólników w celu wykonywania działalności gospodarczej, między innymi związanej z przewozem i opieką nad końmi w czasie przewozu. Spółka jest zarejestrowanym płatnikiem podatku VAT od początku swej działalności.

Do celów wykonywania działalności spółka nabyła samochód Renault Master 2,3 dCi 165KM PackClim. Jest to pojazd samochodowy do 3,5 t, składający się z szoferki z dwoma rzędami siedzeń, która oddzielona jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków trwałą ścianą. Konstrukcja tego pojazdu wyklucza użycie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jednak auto nie spełnia warunków art. 86a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Auto zostało zamówione w specjalistycznej firmie "P" zajmującej się przebudowami samochodów do konkretnych celów np. na koniowozy, ambulanse, kampery, itp. 22 czerwca 2016 r. została zapłacona zaliczka na nabycie podwozia (faktura zaliczkowa) i zabudowę samochodu typu "Przewóz Żywych Zwierząt na podwoziu Renault Master" (druga faktura zaliczkowa). W sierpniu 2016 r. samochód został dostarczony przez francuskiego producenta samochodów do firmy P w celu dokonania zabudowy. 24 sierpnia 2016 r. zostały wystawione faktury rozliczające zaliczki z czerwca, na podstawie których spółka zarejestrowała samochód w Urzędzie Komunikacji. Jednak auto nie zostało jeszcze odebrane, gdyż nadal trwały prace związane z przebudową na koniowóz. Nie zostało także przyjęte do ewidencji środków trwałych, gdyż nadal nie jest możliwe korzystanie z niego ani rozporządzanie nim. W okresie czerwiec - początek października nie zostały poniesione żadne wydatki związane z eksploatacją (typu paliwo, serwis, utrzymanie, itp.), gdyż samochód nadal znajdował się w warsztacie firmy P. W październiku 2016 r. samochód został odebrany na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego potwierdzającego jego zdatność do jazdy i możliwości wykonywania ww. działalności gospodarczej. Po wykonaniu zabudowy jest to pojazd typu koniowóz, służyć on ma do przewozu żywych zwierząt (głównie koni) oraz opieki nad nimi w czasie transportu.

Spółka w deklaracji VAT-7K za II kwartał 2016 r. odliczyła 50% kwoty VAT naliczonego od zaliczek na nabycie samochodu (100% VAT z faktur zaliczkowych to kwota 5437,54; odliczono 50% tj. 2718,77). Następnie w deklaracji VAT-7K za III kwartał 2016 r. spółka odliczyła 50% kwoty VAT naliczonego od ostatecznych faktur na nabycie samochodu (100% VAT z faktur zaliczkowych to kwota 30419,46; odliczono 50% tj. 15209,73).

4 października spółka złożyła w Urzędzie Skarbowym druk VAT-26 zgłaszając samochód jako przeznaczony tylko do użytku związanego z działalnością gospodarczą opodatkowaną. Druk VAT-26 spółka pierwotnie powinna była złożyć w ciągu 7 dni od daty poniesienia pierwszego wydatku, tj. w ciągu 7 dni od daty zaliczki na zakup samochodu. Jednak na skutek nieprawidłowej interpretacji przepisu spółka nie dokonała niniejszego zgłoszenia i dokonała odliczeń w wysokości 50% kwoty VAT. Zostało to dokonane dopiero 4 października, tj. przed odbiorem samochodu. Samochód został skutecznie nabyty w dniu 7 października 2016 r. i w tym dniu wprowadzony do ewidencji środków trwałych jako kompletny i zdatny do użytkowania, został także wprowadzony regulamin wykorzystywania samochodu do celów działalności gospodarczej wykluczający jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W wyniku niniejszych działań samochód jest w pełni zdolny do wykonywania działalności i można nim rozporządzać jak właściciel.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy spółka może w deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2016 r., dokonać korekty podatku VAT naliczonego na podstawie art. 90b ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia samochodu w odniesieniu do pozostałego okresu korekty?

Czy okres korekty to w niniejszym przypadku okres 60 miesięcy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem spółki przysługuje jej możliwość dokonania korekty podatku naliczonego w oparciu o art. 90b ust. 1 ustawy w deklaracji za IV kwartał 2016 r. tj. za okres, w którym została złożona informacja VAT-26 o wykorzystywaniu pojazdu tylko do celów działalności gospodarczej.

W związku z brakiem złożenia tej informacji w ciągu 7 dni od dokonania pierwszego wydatku spółka przyjęła, że nie miała prawa do całkowitego odliczenia podatku VAT od zakupu i zastosowanie znajdują przepisy ogólne. Dlatego też spółka miała w okresie czerwiec-wrzesień prawo do odliczenia połowy podatku VAT związanego z nabyciem.

Jednakże w momencie wypełnienia warunków wskazanych w ustawie tj. w październiku, gdy spółka skutecznie nabyła samochód (protokół zdawczo-odbiorczy), wprowadziła go do ewidencji środków trwałych, a ponadto przyjęła regulamin wykorzystywania samochodu do celów działalności gospodarczej wykluczający jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą zaprowadziła szczegółową ewidencję przebiegu pojazdu oraz zgłosiła samochód na druku VAT-26 do właściwego urzędu skarbowego, można przyjąć, że nastąpiła zmiana wykorzystywania pojazdu i spółka ma prawo do podwyższenia kwoty podatku naliczonego poprzez zastosowanie korekty na podstawie art. 90b ust. 1 ustawy. Korekta podatku dokonywana jest w odpowiedniej proporcji do pozostałego okresu korekty. Okres korekty w takim przypadku obejmuje 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nabyto, dokonano importu lub oddano do używania pojazd samochodowy. Wg spółki data nabycia samochodu i przyjęcia do użytkowania to 7 października 2016 r. i od tej daty należy obliczać okres korekty. W niniejszym przypadku okres korekty wyniesie 60 miesięcy, a zatem w deklaracji VAT-7k za IV kwartał 2016 r. spółka ma prawo dokonać korekty podatku naliczonego w wysokości pozostałych 50% podatku VAT tj., w kwocie 2718,77 z tytułu zaliczek oraz 15209,73 z tytułu faktury rozliczającej, co daje w sumie kwotę korekty 17928,50 z odpowiednim zaokrągleniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą". W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku związanego z pojazdami samochodowymi są uregulowane w art. 86a ustawy.

I tak, w świetle art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Stosownie do art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Jak wynika natomiast z art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Przywołane wyżej przepisy art. 86a ustawy regulują kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem i eksploatacją pojazdów samochodowych. Natomiast kwestie związane z korektą podatku naliczonego w związku z nabyciem pojazdu samochodowego zostały unormowane w art. 90b ustawy.

I tak, zgodnie z art. 90b ust. 1 ustawy, w przypadku gdy w ciągu 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania pojazd samochodowy:

1.

o którym mowa w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, nastąpi zmiana jego wykorzystywania na wykorzystywanie do celów działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik jest obowiązany do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu;

2.

w odniesieniu do którego kwotę podatku naliczonego stanowiła kwota, o której mowa w art. 86a ust. 1, nastąpi zmiana jego wykorzystywania na wykorzystywanie wyłącznie do działalności gospodarczej, podatnik jest uprawniony do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu.

Według art. 90b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 1, nastąpi sprzedaż pojazdu samochodowego, uznaje się, że wykorzystanie tego pojazdu zostało zmienione na wykorzystanie wyłącznie do działalności gospodarczej, aż do końca okresu korekty.

Na podstawie ust. 3 powyższego artykułu, przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio również w przypadku, o którym mowa w art. 86a ust. 13.

W myśl ust. 4 tego artykułu, na potrzeby korekty, o której mowa w ust. 1, uznaje się, że pojazd samochodowy odpowiednio nie jest już wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej albo jest wykorzystywany wyłącznie do takiej działalności począwszy od miesiąca, w którym nastąpiła zmiana jego wykorzystywania. Korekty tej dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty.

W przypadku pojazdów samochodowych o wartości początkowej nieprzekraczającej 15.000 zł korekty, o której mowa w ust. 1, dokonuje się, jeżeli zmiana ich wykorzystywania nastąpiła w okresie 12 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania ten pojazd samochodowy. Przepisy ust. 2-5 stosuje się odpowiednio (art. 90b ust. 6 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa nowelizująca wprowadza system korekt podatku naliczonego, który będzie stosowany w sytuacji, gdy podatnik nabył pojazd samochodowy:

* z pełnym prawem do odliczenia, w związku z przeznaczeniem go do wykorzystywania wyłącznie w działalności gospodarczej, a następnie w okresie 60 miesięcy od nabycia zmienia jego przeznaczenie i będzie wykorzystywał ten pojazd również do innych celów niż działalność gospodarcza;

* z ograniczonym do 50% prawem do odliczenia, a następnie w okresie 60 miesięcy od nabycia dokonuje sprzedaży opodatkowanej tego pojazdu lub przeznacza ten pojazd do użytku wyłącznie w działalności gospodarczej.

W pierwszym przypadku, system korekt nakłada obowiązek zmniejszenia odliczonego podatku naliczonego, w drugim natomiast umożliwia podatnikowi zwiększenie podatku do odliczenia, jednakże w odpowiedniej proporcji do pozostałego okresu korekty.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka do celów wykonywania działalności nabyła samochód Renault Master 2,3 dCi 165KM PackClim. Jest to pojazd samochodowy do 3,5 t, składający się z szoferki z dwoma rzędami siedzeń, która oddzielona jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków trwałą ścianą. Konstrukcja tego pojazdu wyklucza użycie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jednak auto nie spełnia warunków art. 86a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Auto zostało zamówione w specjalistycznej firmie "P" zajmującej się przebudowami samochodów do konkretnych celów np. na koniowozy, ambulanse, kampery, itp. 22 czerwca 2016 r. została zapłacona zaliczka na nabycie podwozia (faktura zaliczkowa) i zabudowę samochodu typu "Przewóz Żywych Zwierząt na podwoziu Renault Master" (druga faktura zaliczkowa). W sierpniu 2016 r. samochód został dostarczony przez francuskiego producenta samochodów do firmy P w celu dokonania zabudowy. 24 sierpnia 2016 r. zostały wystawione faktury rozliczające zaliczki z czerwca, na podstawie których spółka zarejestrowała samochód w Urzędzie Komunikacji. Jednak auto nie zostało jeszcze odebrane, gdyż nadal trwały prace związane z przebudową na koniowóz. Nie zostało także przyjęte do ewidencji środków trwałych, gdyż nadal nie jest możliwe korzystanie z niego ani rozporządzanie nim. W okresie czerwiec - początek października nie zostały poniesione żadne wydatki związane z eksploatacją (typu paliwo, serwis, utrzymanie, itp.), gdyż samochód nadal znajdował się w warsztacie firmy P. W październiku 2016 r. samochód został odebrany na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego potwierdzającego jego zdatność do jazdy i możliwości wykonywania ww. działalności gospodarczej. Po wykonaniu zabudowy jest to pojazd typu koniowóz, służyć on ma do przewozu żywych zwierząt (głównie koni) oraz opieki nad nimi w czasie transportu.

Spółka w deklaracji VAT-7K za II kwartał 2016 r. odliczyła 50% kwoty VAT naliczonego od zaliczek na nabycie samochodu (100% VAT z faktur zaliczkowych to kwota 5437,54; odliczono 50% tj. 2718,77). Następnie w deklaracji VAT-7K za III kwartał 2016 r. spółka odliczyła 50% kwoty VAT naliczonego od ostatecznych faktur na nabycie samochodu (100% VAT z faktur zaliczkowych to kwota 30419,46; odliczono 50% tj. 15209,73). 4 października spółka złożyła w Urzędzie Skarbowym druk VAT-26 zgłaszając samochód jako przeznaczony tylko do użytku związanego z działalnością gospodarczą opodatkowaną. Druk VAT-26 spółka pierwotnie powinna była złożyć w ciągu 7 dni od daty poniesienia pierwszego wydatku, tj. w ciągu 7 dni od daty zaliczki na zakup samochodu. Jednak na skutek nieprawidłowej interpretacji przepisu spółka nie dokonała niniejszego zgłoszenia i dokonała odliczeń w wysokości 50% kwoty VAT. Zostało to dokonane dopiero 4 października, tj. przed odbiorem samochodu. Samochód został skutecznie nabyty w dniu 7 października 2016 r. i w tym dniu wprowadzony do ewidencji środków trwałych jako kompletny i zdatny do użytkowania, został także wprowadzony regulamin wykorzystywania samochodu do celów działalności gospodarczej wykluczający jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W wyniku niniejszych działań samochód jest w pełni zdolny do wykonywania działalności i można nim rozporządzać jak właściciel.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w deklaracji VAT za IV kwartał 2016 r. może dokonać korekty podatku VAT naliczonego na podstawie art. 90b ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia samochodu w odniesieniu do pozostałego okresu korekty oraz czy okres korekty w niniejszym przypadku to okres 60 miesięcy.

Wobec zaistniałej sytuacji oraz zgodnie z cytowanymi wyżej przepisami art. 90b ustawy Wnioskodawca ma możliwość dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu nabycia, który został odliczony w wysokości 50%, w sytuacji gdy w okresie 60 miesięcy od dnia nabycia, Wnioskodawca dokona zmiany przeznaczenia tego pojazdu z użytku mieszanego na użytek wyłącznie do działalności gospodarczej.

Zatem Wnioskodawca ma możliwość zwiększenia podatku do odliczenia, jednakże w odpowiedniej proporcji do pozostałego okresu korekty w myśl art. 90b ust. 3 i ust. 4 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca w deklaracji VAT-7K za II i III kwartał 2016 r. odliczył 50% kwoty podatku naliczonego od zaliczek na nabycie samochodu. Zaś informacja VAT-26 została złożona 4 października 2016 r. (IV kwartał), to należy przyjąć, że w tej dacie nastąpiła zmiana wykorzystywania pojazdu na wykorzystywanie wyłącznie do działalności gospodarczej (została złożona informacja VAT-26). W tym bowiem momencie Wnioskodawca spełnił wszystkie warunki uprawniające do pełnego odliczenia tj. pojazd jest przeznaczony do wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy oraz złożono informację VAT-26, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy. Jak wynika z art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia. W związku z tym w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawcy należy uznać, że samochód jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej dopiero od dnia złożenia informacji, gdyż informację tę złożono z uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 86a ust. 12 ustawy. Zatem Wnioskodawca zgodnie z art. 90b ust. 1 ustawy za IV kwartał nabył uprawnienie do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej uprzednio w wysokości 50%, przy nabyciu tego pojazdu w związku z dokonanymi zaliczkami. Jednakże korekcie w tym przypadku podlega podatek nieodliczony przy nabyciu, w wysokości proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty.

Ponadto, za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 2 ustawy należy dokonać licząc odpowiednio okres 60 miesięcy począwszy od miesiąca października 2016 r., czyli od momentu w którym oddano pojazd do używania jako środek trwały.

Użyte w art. 90b ust. 1 sformułowanie "nabyto" należy odnosić do sytuacji nabycia przez podatnika pojazdu samochodowego, natomiast sformułowanie "oddano do używania" - do sytuacji, w której podatnik wytwarza pojazd samochodowy. W związku z powyższym skoro w stanie faktycznym samochód został kupiony, to okres korekty liczy się od miesiąca nabycia, tj. sierpień 2016 r. jest pierwszym miesiącem korekty. Zatem okres korekty w niniejszym przypadku wyniesie 58 miesięcy.

Z uwagi na opis stanu faktycznego i powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo dokonać korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 90b ust. 1 ustawy w deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2016 r., przy czym okres korekty wyniesie 58 miesięcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie dokonania korekty podatku naliczonego w deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2016 r. należy uznać za prawidłowe, natomiast w zakresie wysokości korekty należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl