1462-IPPP1.4512.842.2016.2.KR - VAT w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczek, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, podstawy opodatkowania i stawki dla tej czynności.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 3 października 2016 r. (data wpływu 11 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczek, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, podstawy opodatkowania i stawki dla tej czynności - jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczek, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, podstawy opodatkowania i stawki dla tej czynności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów usług i w ramach wykonywania działalności gospodarczej zajmuje się świadczeniem usług IT. Wnioskodawca planuje zaciągnięcie oprocentowanej pożyczki od spółki z o.o., której jest wspólnikiem. Spółka z o.o. której, podobnie jak Wnioskodawcy, podstawowym przedmiotem działalności jest świadczenie usług informatycznych będąca pożyczkodawcą również jest polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zdarzenie opisane powyżej będzie objęte zakresem przepisów ustawy o podatku od towarów i usług?

2. Czy podmiot dokonujący tego świadczenia (Pożyczkodawca), występuje w tej sytuacji w charakterze podatnika VAT?

3. Czy opisane powyżej zdarzenie będzie podlegało zwolnieniu przedmiotowemu przewidzianemu w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług?

4. Czy opodatkowaniu będzie podlegała wyłącznie kwota całego wynagrodzenia składającego się z odsetek w miesiącu ich faktycznego uzyskania?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 W ocenie Wnioskodawcy przedmiotowy stan faktyczny będzie objęty zakresem przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz, 535 z późn. zm.), dalej VATU, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 VATU rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast świadczenie usług zostało uregulowane w art. 8 ust. 1 VATU przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 VATU.

A więc każde świadczenie niebędące dostawą towarów, które polega na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyichś działań stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wskazano powyżej podatkowi od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 VATU podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemających osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 VATU, definiowana jest jako - wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Co więcej, aby dostawa towarów lub świadczenie usług podlegały opodatkowaniu podatku od towarów i usług muszą co do zasady być wykonane odpłatnie.

Zgodnie z przedstawionym w niniejszym wniosku stanem faktycznym, Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę oprocentowanej pożyczki od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której jest wspólnikiem, stając się pożyczkobiorcą.

Należy przyjąć, iż spółka kapitałowa, będąca podatnikiem VAT czynnym, udziela Wnioskodawcy pożyczki w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, bez względu na częstotliwość oraz cel udzielania pożyczek. Zgodnie bowiem z utrwalonym stanowiskiem sądów administracyjnych oraz organów podatkowych - czynności o charakterze pobocznym w stosunku do działalności podstawowej, nie mogą zostać uznane za wykonywane poza prowadzoną działalnością. Co więcej, należy wskazać, iż udzielona pożyczka będzie miała charakter odpłatny, a więc udzielona jest w celu osiągnięcia zysku, a zatem wchodzi w zakres prowadzonej działalności.

Innymi słowy, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz drugiej strony umowy, polegające na udostępnieniu kapitału na określony w umowie okres. Udzielenie pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji należy zakwalifikować jako odpłatne świadczenie usług.

Wobec powyższego, w kontekście przedstawionego stanu faktycznego, należy wskazać, iż zawarcie umowy oprocentowanej pożyczki, stanowić będzie - adekwatnie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - odpłatne świadczenie usług. Wzajemne świadczenia stron z tytułu umowy pożyczki polegać będą z jednej strony na udostępnieniu kapitału, ze strony pożyczkodawcy oraz zapłaty wynagrodzenia w formie odsetek od udzielonej pożyczki.

Ad 2. W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym Pożyczkodawca będzie występował w charakterze podatnika VAT.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 VATU podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemających osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Powyższy przepis w ust. 2 stanowi, iż działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, iż pożyczkodawca będzie występował w charakterze podatnika VAT w odniesieniu do przedmiotowego stanu faktycznego.

Ad 3. W ocenie Wnioskodawcy, zdarzenie przedstawione w niniejszym wniosku będzie podległo zwolnieniu przedmiotowemu przewidzianemu w art. 43 ust. 1 pkt 38 VATU.

W treści samej ustawy o podatku od towarów i usług, jak również w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi oraz zwolnienia. Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 38 VATU, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Udzielenie przez spółkę kapitałową na rzecz Wnioskodawcy oprocentowanej pożyczki będzie czynnością wchodzącą w zakres cytowanego powyżej art. 43 ust. 1 pkt 38 VATU jako wskazana wprost w tym przepisie. A zatem czynność ta będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ad. 4. W ocenie Wnioskodawcy, opodatkowaniu podlegała będzie wyłącznie kwota całego wynagrodzenia składającego się z odsetek w miesiącu ich faktycznego otrzymania.

Art, 29a ust. 1 VATU stanowi, iż podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W odniesieniu do cytowanego powyżej przepisu, należy wskazać, iż w przypadku umowy pożyczki zapłatą jest wartość odsetek, od udzielonej pożyczki, a zatem wartość odsetek stanowi podstawę opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasadą, uregulowaną w art. 19a ust. 1 VATU - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Ust. 2 powyższego przepisu stanowi, iż w przypadku usług przyjmowanych częściowo, usługę uznaje się za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

Jednakże w odniesieniu do niektórych usług ustawodawca określił moment powstania obowiązku podatkowego w sposób szczególny, tj. zgodnie z art. 19a ust. 5 VATU.

Wobec powyższego na pożyczkodawcy będzie ciążył obowiązek wykazania uzyskiwanych wynagrodzeń w postaci odsetek, w terminie określonym w art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. e VATU, tj. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu świadczenia usług zwolnionych od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37-41 VATU.

Co więcej, na zasadzie art. 19a ust. 6 VATU - w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Innymi słowy, obowiązek ten powstaje niezależnie od tego, kiedy taka zapłata nastąpi, tj. niezależnie czy nastąpi przed wykonaniem usługi lub po jej wykonaniu.

Rozpoznanie przez podatnika obowiązku podatkowego, w przedmiotowym stanie faktycznym nie jest jednoznaczne z obowiązkiem rozliczenia podatku VAT, ponieważ usługi, o których mowa w niniejszym wniosku korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.

W przedmiotowym stanie faktycznym, moment powstania obowiązku podatkowego jest o tyle istotny, iż ma znaczenie ze względu na wykazanie w deklaracji podatkowej kwot obrotu z tytułu świadczenia usług zwolnionych od podatku oraz ustalenia wysokości proporcji niezbędnej do odliczenia podatku naliczonego, w przypadku równoczesnego realizowania sprzedaży opodatkowanej.

Wobec powyższego na pożyczkodawcy będzie ciążył obowiązek wykazania uzyskiwanych wynagrodzeń w postaci odsetek, w terminie określonym w art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. e VATU, tj. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu świadczenia usług zwolnionych od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37-41 VATU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ww. ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów usług i w ramach wykonywania działalności gospodarczej zajmuje się świadczeniem usług IT. Wnioskodawca planuje zaciągnięcie oprocentowanej pożyczki od spółki z o.o., której jest wspólnikiem. Spółka z o.o. której, podobnie jak Wnioskodawcy, podstawowym przedmiotem działalności jest świadczenie usług informatycznych będąca pożyczkodawcą również jest polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą opodatkowania czynności udzielania pożyczek.

Istota umowy pożyczki zawarta została w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 tego artykułu).

Obowiązek podatkowy zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl ust. 5 pkt 1 lit. e omawianego artykułu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu świadczenia usług zwolnionych od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37-41.

Jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie jednak do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Należy stwierdzić, że udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT.

W związku z tym, czynność udzielenia pożyczki przez pożyczkodawcę, będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług stanowi czynność wykonywaną w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem udzielając pożyczkę pożyczkodawca działa jako podatnik, o którym mowa w ust. 1 ww. artykułu. Przedmiotowa usługa - stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy korzysta ze zwolnienia od podatku.

Odsetki z tytułu zawarcia umowy otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielenia. W związku z tym, podstawą opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, są odsetki należne z tytułu udzielenia pożyczki.

Jak wskazano wyżej, odsetki należne za świadczone usługi korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Wobec tego, obowiązek podatkowy z tytułu wykonania tej usługi powstanie na zasadach szczególnych, tj. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. e ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w analizowanym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek wspólny w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczek. Natomiast kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie rozstrzygnięta odrębnym pismem.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie oraz Zainteresowanemu niebędącemu Stroną przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.