1462-IPPP1.4512.750.2016.1.MPe - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wytworzenie i przystosowanie nieruchomości przekazanej w odpłatną dzierżawę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2016 r. (data wpływu 15 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wytworzenie i przystosowanie nieruchomości przekazanej w odpłatną dzierżawę - jest prawidłowe.

W dniu 15 września 2016 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wytworzenie i przystosowanie nieruchomości przekazanej w odpłatną dzierżawę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, czynnym podatnikiem VAT. Gmina poniosła wydatki związane z wybudowaniem nieruchomości, jak również ponosi jeszcze wydatki związane z przystosowaniem jej do działalności. Gmina od początku realizacji inwestycji miała zamiar przekazania jej w odpłatną dzierżawę i odpłatne administrowanie do spółki z o.o.

W ramach planowanych działań zmierzających do usprawnienia funkcjonowania obiektu oraz do jego maksymalnego wykorzystania, po przystosowaniu nieruchomości do działalności, Gmina zamierza przekazać obiekt w całości w dzierżawę i odpłatne administrowanie do spółki z o.o. Spółka ta została powołana przez Gminę m.in. do zadań związanych z administrowaniem nieruchomościami.

W spółce tej Gmina jest 100% udziałowcem.

Spółka będzie miała prawo do podnajmowania/poddzierżawiania poszczególnych powierzchni danej nieruchomości dalszym podmiotom, tj. podnajem powierzchni na terenie obiektu dla przedsiębiorców pod działalność reklamową. Obiekt ten, poprzez swoje położenie, z pewnością zachęci przedsiębiorców do zareklamowania swych usług w ten sposób. Nieruchomość ta będzie wykorzystana również na podstawie umowy dzierżawy pomiędzy spółką z o.o. a jednostką budżetową gminy na działalność przedszkola i żłobka.

Dzięki przekazaniu wybudowanej nieruchomości spółce z o.o. obiekt ten będzie wykorzystany z większym profitem, gdyż spółka zajmie się znalezieniem przedsiębiorców, którzy płacić będą za dzierżawę powierzchni, tj. za umożliwienie im zareklamowania na budynku swoich usług, jak również budynek będzie utrzymywany w należytym stanie, dokonywane będą na bieżąco remonty i konserwacje, za które to odpowiedzialna będzie już spółka a nie Gmina. Poszczególne jednostki zgłaszać będą usterki w obiekcie bezpośrednio do spółki, która do takich prac została w Gminie powołana.

Gmina będzie wystawiała faktury VAT na spółkę za dzierżawę obiektu. Spółka płacić będzie czynsz dzierżawny opodatkowany podatkiem VAT, który odprowadzany będzie przez Gminę do urzędu skarbowego. Spółka będzie pobierała opłaty za najem, dzierżawę.

Za wskazane czynności związane z administrowaniem tym obiektem spółka wystawiać będzie na rzecz Gminy faktury VAT i otrzymywać wynagrodzenie. Spółka wystawiać będzie również faktury VAT związane z poddzierżawianiem, podnajmowaniem poszczególnych części nieruchomości na rzecz innych podmiotów, jak również faktura VAT wystawiana będzie przez spółkę na rzecz Gminy za wykorzystywanie, wynajmowanie części nieruchomości przez Gminę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na wytworzenie, przystosowanie do działalności, nieruchomości przekazanej w odpłatną dzierżawę spółce z o.o. na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, art. 8 ust. 1 ustawy, stanowi iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z zapisem art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Wobec powyższego, oddanie przez Wnioskodawcę w ramach umowy dzierżawy, tj. czynności cywilnoprawnej, innemu podmiotowi rzeczy skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy. Cywilnoprawna umowa dzierżawy będąca czynnością odpłatną stanowi zatem, stosownie do zapisów ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Odnosząc powyższe przepisy do stanu faktycznego Gmina jest czynnym podatnikiem VAT, obecnie poniosła wydatki na budowę nieruchomości, jak również na jej remont i modernizację.

Od początku planowania poszczególnych czynności na tą inwestycję zamiarem Gminy było i jest przekazanie całej inwestycji w odpłatną dzierżawę i administrowanie spółce z o.o. Spółka będzie administrowała danym obiektem, odpowiadała za jego bieżące utrzymanie, remonty i konserwacje, jak również pobierała opłaty za najem, dzierżawę poszczególnych powierzchni.

W kontekście przywołanych powyżej uregulowań prawnych należy wskazać, że Gmina oraz Spółka z o.o. są dwoma odrębnymi od siebie podatnikami VAT, mogącymi dokonywać między sobą transakcji opodatkowanych VAT.

Należy wskazać, iż na gruncie prawa podatkowego dostawa towarów i świadczenie usług występuje pomiędzy dwoma podmiotami, rozróżnianymi przez przepisy prawa jako dostawca towaru i jego odbiorca, a także jako świadczący usługę i jej odbiorca, a zatem w umowie muszą występować co najmniej dwie strony.

W sytuacji przedstawionej powyżej na gruncie podatku od towarów i usług będą występowały dwa odrębne względem siebie podmioty, bowiem usługodawcą będzie Gmina, natomiast odbiorcą - spółka z o.o.

Jak wskazano wyżej, prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie warunek ten jest spełniony, bowiem poniesione wydatki mają, jak wynika z wniosku, związek z wykorzystaniem realizowanej inwestycji do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych - dzierżawa.

Umowa dzierżawy jest umową cywilnoprawną, a więc zawarcie jej przez jednostkę samorządu terytorialnego (tekst jedn.: Gminę) będzie skutkowało opodatkowaniem tej czynności na zasadach ogólnych.

Tym samym, Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją ww. zadania inwestycyjnego.

Stanowisko Gminy potwierdzone zostało w poniższych interpretacjach indywidualnych, wydanych przy analogicznej problematyce:

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 października 2013 r., nr IPPP1/443-904/13-2/MP, gdzie potwierdzone zostało prawo Gminy do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na inwestycję, która przekazana została w odpłatną dzierżawę w czasie, w którym to jeszcze zakłady budżetowe uznawane były za oddzielnych podatników VAT od Gminy.

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 kwietnia 2016 r., nr IBPP3/4512-29/16/KG, gdzie potwierdzone zostało prawo Gminy do odliczenia VAT z tytułu wydatków na budowę infrastruktury, która będzie przedmiotem dzierżawy na rzecz spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.