1462-IPPP1.4512.60.2017.2.PR - Brak opodatkowania dostawy nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 23 stycznia 2017 r. (data wpływu 25 stycznia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2017 r. (data wpływu 16 marca 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 28 lutego 2017 r. (skutecznie doręczone 7 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 10 marca 2017 r. (data wpływu 16 marca 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 28 lutego 2017 r. (skutecznie doręczone 7 marca 2017 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

Przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca Elżbieta B. oraz małoletnia Barbara B. są osobami fizycznymi mającymi miejsce zamieszkania w Polsce oraz na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej również jako: "ustawa o PIT") podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca Elżbieta B. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej poprzez uzyskanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej zarejestrowała się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług z dniem 11 stycznia 2016 r. Przedmiotem działalności gospodarczej Elżbiety B. jest: wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z), hotele i podobne obiekty zakwaterowania (PKD 55.10.Z), obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania (PKD 55.20.Z), pozostałe pośrednictwo pieniężne (PKD 64.19.Z), pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD 64.99.Z), kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z), pomoc społeczna z zakwaterowaniem zapewniająca opiekę pielęgniarską (PKD 87.10.Z), pomoc społeczna z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych (PKD 87.30.Z), pozostała pomoc społeczna z zakwaterowaniem (PKD 87.90.Z). W dniu 13 września 2012 r. Elżbieta B. oraz małoletnia Barbara B. nabyły w drodze dziedziczenia ustawowego spadek po zmarłym Tadeuszu B., co zostało poświadczone aktem poświadczenia dziedziczenia, sporządzonym w dniu 27 września 2012 r., o godz. 13:48, pod numerem 175609 w systemie informatycznym do prowadzenia rejestru aktów poświadczenia dziedziczenia, utworze przez Krajową Radę Notarialną. Opisanego wyżej nabycia Elżbieta B. dokonała będąc wdową i w stanie cywilnym pozostaje nieprzerwanie do chwili obecnej, wobec powyższego Elżbieta B. i małoletnia Barbara B. są współwłaścicielami w udziałach wynoszących po 1/2 części każda z nich wyżej opisanej nieruchomości. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, wydanym w dniu 23 czerwca 2014 r. z upoważnienia Starosty, nieruchomość położona jest przy ulicy R..., a nadto:

wobec czego łączny obszar nieruchomości wynosi 6,5037 ha, a nie jak podano w księdze wieczystej 6,6188 ha. Jak wynika z pisma, wydanego w dniu 3 grudnia 2014 r. z upoważnienia Burmistrza:

wobec czego nieruchomość nie stanowi nieruchomości rolnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 803 z późn. zm.) art. 461 Kodeksu cywilnego;

Sąd Rejonowy zezwolił Elżbiecie B. między innymi na zbycie w całości bądź w części w imieniu jej małoletniej córki Barbary B., przypadającego jej z tytułu dziedziczenia po ojcu Tadeuszu B., udziału w nieruchomości, przy czym Elżbieta B. - zgodnie z treścią powołanego postanowienia - zobowiązana jest do złożenia środków pieniężnych, przypadających Barbarze B. z tytułu opisanego wyżej zbycia, na lokacie bankowej, założonej dla Barbary B., oraz złożenia - w terminie 14 (czternastu) dni od dnia zawarcia umowy zbycia nieruchomości bądź jej części kopii aktu notarialnego, dokumentującego to zbycie, do akt o sygnaturze Opm 14/13 oraz dowodu założenia lokaty na rzecz Barbary B.

W dniu 7 września 2016 r., przed notariuszem została zawarta umowa przedwstępna sprzedaży opisanej wyżej nieruchomości.

Nadto, Elżbieta B. wraz z małoletnią córką Barbarą B. zbyły przypadającą im z tytułu dziedziczenia po Tadeuszu B. następujące nieruchomości:

W dniu 1 września 2014 r. Elżbieta B. w imieniu własnym dokonała sprzedaży nieruchomości za cenę 222.000 zł, nabytą w dniu 30 czerwca 2014 r. za kwotę 175.000 zł. Czynności tej sprzedająca nie dokonała jako podatnik podatku od towarów i usług (VAT) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o dodatku od towarów i usług i z tytułu dokonania tej sprzedaży czynność nie była opodatkowana tymże podatkiem. Od umowy sprzedaży, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych został pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych w wys. 2% z 122.000 zł, tj. 4.440 zł.

W dniu 3 lutego 2016 r. Elżbieta B. w imieniu własnym zakupiła nieruchomość położoną w Niemczech za kwotę 90.356 EUR.

Wyżej wymienione nieruchomości nigdy nie wchodziły w skład majątku przedsiębiorstwa, nie stanowiły środków trwałych firmy prowadzonej przez Elżbietę B. Nieruchomości te nie były dzierżawione, wynajmowane, ulepszane, modernizowane. Kwoty ze sprzedaży nieruchomości przeznaczone były na bieżące wydatki związane z utrzymaniem Elżbiety i Barbary B., natomiast część przypadająca na Barbarę B. została zdeponowana na lokacie bankowej, zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego.

Aktualnie Elżbieta B. oraz Barbara B. są współwłaścicielkami nieruchomości:

nieruchomości opisane w pkt 2 i 3 powyżej, tj. lokal stanowiący odrębną nieruchomość, miejscowości P..., stanowiący lokal numer 5, dla którego Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą oraz lokal stanowiący odrębną nieruchomość położony w miejscowości W..., stanowiący lokal numer 1, dla którego Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą.

Od 2013 r. nieruchomość opisana w pkt 3 oraz od 2014 r. nieruchomość opisana w pkt 2 są przedmiotem wynajmu i do dnia 31 sierpnia 2016 r. dochód ten opodatkowany był zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, albowiem Elżbieta B. nie wynajmowała nieruchomości w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Od dnia 1 września 2016 r. nieruchomości te (pkt 2 i 3) są przedmiotem wynajmu z tytułu prowadzonej przez Elżbietę B. działalności gospodarczej oraz stanowią składnik majątkowy przedsiębiorstwa prowadzonego przez Elżbietę B. Dochody z tytułu wynajmu tychże nieruchomości są w całości opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, Elżbieta B. rozlicza się na zasadach ogólnych podatkiem liniowym.

Faktyczna działalność gospodarcza Elżbiety B. polega wyłącznie na wynajmowaniu lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, stanowiący lokal numer 5, dla którego Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą oraz lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość położonego w miejscowości W..., stanowiący lokal numer 1, dla którego Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą.

Aktualnie Elżbieta B. nie planuje sprzedaży nieruchomości, z wyjątkiem nieruchomości będącej przedmiotem umowy przedwstępnej, położonej w miejscowości K..." składającej się z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi: 201/6, 201/7 i 201/8. Środki uzyskane ze sprzedaży tejże nieruchomości zostaną przeznaczone na zaspokojenie bieżących potrzeb życiowych, natomiast środki ze sprzedaży w części przypadającej Barbarze B. zostaną zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego zdeponowane na lokacie bankowej. W odniesieniu do nieruchomości położonej w miejscowości K..., składającej się z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi: 201/6, 201/7 i 201/8 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy bądź pozwolenie na budowę. W odniesieniu do nieruchomości nie była na tejże prowadzona działalność rolnicza. Nieruchomość ta została nabyta przez spadkodawcę w latach 70 na podstawie ustawy o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych. Nieruchomość ta nie była udostępniana osobom trzecim odpłatnie bądź tytułem darmym.

Z nieruchomości tej nie czerpano jakichkolwiek pożytków.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że przed sprzedażą nieruchomości położonej w miejscowości K... nie dokonał i nie dokona uzbrojenia tego terenu oraz wydzielenia na nim dróg wewnętrznych. W celu sprzedaży tej nieruchomości Wnioskodawca nie podjął i nie podejmie działań marketingowych wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Będąca przedmiotem sprzedaży nieruchomość jest niezabudowana. Wnioskodawca nie dokonywał podziału przedmiotowej nieruchomości na mniejsze działki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z ze sprzedażą nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości K..., składającej się z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi: 201/6, 201/7 i 201/8, o łącznym obszarze 6,6188 ha, obręb numer 0007, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą, nabytej w drodze spadku - powstanie obowiązek podatkowy w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług w stosunku do Elżbiety B. oraz małoletniej Barbary B.?

Zdaniem Zainteresowanych, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Zgodnie z art. 7 ust. 1 przed dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ełżbieta B. oraz małoletnia Barbara B. nie wykonują sprzedaży nieruchomości w sposób ciągły dlatego też Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że przychód ze sprzedaży nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości K...." składającej się z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi: 201/6, 201/7 i 201/8, o łącznym obszarze 6,6188 ha, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą, nabytej w drodze spadku nie będzie opodatkowany podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), zwaną dalej kodeksem. Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195).

Jak stanowi art. 196 § 1 kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 kodeksu). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wyjaśnić, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 kodeksu, jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 kodeksu, stanowi odpłatną dostawę towarów.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne więc dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W konsekwencji, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Należy zauważyć, że problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach połączonych C–180/10 i C-181/10. Trybunał w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z powyższych rozważań wynika, że kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji, dostawę nieruchomości należy uznać za objętą podatkiem, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku kiedy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie nieruchomości nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w 2012 r. Wnioskodawca oraz małoletnia Barbary B. nabyły w drodze dziedziczenia ustawowego nieruchomość po zmarłym Tadeuszu B. Wobec powyższego Wnioskodawca i małoletnia Barbara B. są współwłaścicielami w udziałach wynoszących po 1/2 części każda z nich, nieruchomości położonej w miejscowości K......, w skład której wchodzą działki oznaczone numerami ewidencyjnymi: 201/6, 201/7 i 201/8. Aktualnie Wnioskodawca planuje sprzedaż nieruchomości. W odniesieniu do nieruchomości nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy bądź pozwolenie na budowę, nie była również na tejże prowadzona działalność rolnicza. Nieruchomość została nabyta przez spadkodawcę w latach 70 na podstawie ustawy o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych. Nigdy nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy ani innych umów o podobnym charakterze. Przed sprzedażą Wnioskodawca nie dokonał i nie dokona uzbrojenia tego terenu oraz wydzielenia na nim dróg wewnętrznych. W celu sprzedaży Wnioskodawca nie podjął i nie podejmie działań marketingowych wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Będące przedmiotem sprzedaży działki są niezabudowane. Wnioskodawca nie dokonywał podziału przedmiotowej nieruchomości na mniejsze działki.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku dotyczą uznania, czy czynność polegająca na zbyciu przedmiotowej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie okoliczności przedstawionych we wniosku stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku brak jest przesłanek świadczących o aktywności Zainteresowanych w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Powyższe stwierdzenie wynika z faktu, że zbycie nieruchomości niewykorzystywanej do działalności gospodarczej stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Wnioskodawca wskazał, że nie nabył nieruchomości do majątku prywatnego, z zamiarem dalszej odsprzedaży a w drodze dziedziczenia. Ponadto przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana w żadnej działalności gospodarczej (w tym działalności rolniczej) i nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze.

Analiza orzecznictwa w przedstawionej kwestii prowadzi do wniosku, że dla uznania danej transakcji za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług konieczne jest podjęcie przez sprzedającego dodatkowych działań oznaczających aktywne i stałe zaangażowanie w planowane transakcje poprzez np. podniesienie wartości działek wskutek poniesienia dodatkowych nakładów inwestycyjnych, czy też poniesienie wydatków, których celem jest zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu tych nieruchomości. Należy w tym miejscu zauważyć, że Zainteresowani nie podejmowali jakichkolwiek innych czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości gruntu - nie dokonuje ogrodzenia, uzbrojenia terenu, nie podejmuje działań zmierzających do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy terenu bądź uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie podejmuje także żadnych działań marketingowych. Nieruchomość została nabyta w celach prywatnych i nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Zbycie nieruchomości będącej własnością prywatną Wnioskodawcy i jej córki, nabytej do majątku prywatnego, nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowane nie działają zatem w tym zakresie jako podatnicy VAT.

Zatem dokonując sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości z majątku prywatnego, niezwiązanych z żadną działalnością gospodarczą, Zainteresowane nie będą działały w charakterze handlowca (przedsiębiorcy), podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w tym zakresie. W związku z tym, sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, a tym samym nie będzie obowiązku zapłaty podatku VAT z tego tytułu. W analizowanej sprawie całokształt okoliczności, ich zakres, stopień zaangażowania, wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Reasumując, Zainteresowane dokonując dostawy nieruchomości, nie będą wypełniały definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i nie będą spełniały przesłanki do uznania za podatnika podatku od towarów i usług zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym planowana dostawa nieruchomości nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.