1462-IPPP1.4512.1047.2016.1.JL - Odliczenie podatku VAT przez spółkę z o.o. w związku z projektami szkoleniowymi.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług wykorzystywanych do realizacji projektu - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług wykorzystywanych do realizacji projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą o formie prawnej spółka z ograniczoną działalnością, w której 100% udziałów mają krajowe osoby fizyczne. Jest podatnikiem VAT czynnym. Podmiot zamierza uzyskać dotację z Europejskiego Funduszu Społecznego na projekty szkoleniowe z zakresu aktywizacji zawodowej oraz obejmujące kursy języków obcych i kursy komputerowe. Wszystkie wymienione formy wsparcia oferowane są uczestnikom projektów, czyli beneficjentom ostatecznym nieodpłatnie, gdyż 100% kosztów pokrywane jest z dofinansowania (85% ze środków europejskich, 15% z budżetu państwa). W ramach projektów podmiot będzie realizował szkolenia, wynajmował sale szkoleniowe, zapewni uczestnikom catering i materiały szkoleniowe oraz pokryje koszty egzaminów zewnętrznych i wydania certyfikatu. To podstawowy katalog kosztów bezpośrednich.

Poza nimi podmiot będzie rozliczać koszty pośrednie stanowiące procentowy ryczałt w zależności od poniesionych kosztów bezpośrednich (np. w przypadku projektów do wartości 1mln PLN jest to stawka 25% ryczałtu). Koszty pośrednie obejmują: wynagrodzenia personelu zarządzającego projektem, koszty obsługi księgowej, koszty utrzymania powierzchni biurowych, opłaty za energię elektryczną, koszty usług pocztowych, telefonicznych, kurierskich związanych z obsługą administracyjną projektu, koszty materiałów biurowych i artykułów piśmienniczych związanych z obsługą administracyjną projektu. Koszty pośrednie uznawane są za poniesione i nie są przedmiotem weryfikacji strony, z którą podpisywana jest umowa o dofinansowanie.

Podmiot zamierza oświadczyć składając wnioski o dofinansowanie, że nie może odliczyć podatku VAT i że jest on wliczony w koszty zapłacone w projekcie, czyli jest wydatkiem kwalifikowalnym w projekcie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy podmiot ma prawo odliczać podatek VAT od towarów i usług nabytych w projekcie (np. kosztów wynajmu sal, kosztów wydania certyfikatu itp.)?

2. Czy podatek VAT od wydatków powinien być zakwalifikowany jako wydatek kwalifikowany w projekcie?

Zdaniem Wnioskodawcy, Podstawą uznania podatku VAT za kwalifikowalny jest fakt, że wydatki w projekcie związane są wyłącznie z realizacją projektu, który nie przybiera formy usługi (dla beneficjenta), a jedynie zwrotu kosztów.

Zasadniczym celem jest realizacja szkoleń podnoszących kwalifikacje bez pobierania opłat od uczestników. Zdaniem podmiotu realizacja projektu nie może być uznana na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług za odpłatne świadczenie usług, a zatem jest neutralna podatkowo dla celów u.p.t.u. Otrzymane dofinansowanie nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu.

Nabyte w projekcie towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, w związku z tym nie będzie podmiotowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Należy też podkreślić, że otrzymane dofinansowanie nie będzie miało wpływu bezpośredniego na cenę świadczonych usług, a stanowić będzie jedynie refundację ściśle określonych i faktycznie poniesionych kosztów. Biorąc to pod uwagę należy stwierdzić, że podmiot nie będzie miał prawa do odliczenia VAT, który będzie stanowił wydatek kwalifikowalny w projekcie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym i zamierza uzyskać dotację z Europejskiego Funduszu Społecznego na projekty szkoleniowe z zakresu aktywizacji zawodowej oraz obejmujące kursy języków obcych i kursy komputerowe. Wszystkie wymienione formy wsparcia oferowane są uczestnikom projektów, czyli beneficjentom ostatecznym nieodpłatnie, gdyż 100% kosztów pokrywane jest z dofinansowania (85% ze środków europejskich, 15% z budżetu państwa). W ramach projektów podmiot będzie realizował szkolenia, wynajmował sale szkoleniowe, zapewni uczestnikom catering i materiały szkoleniowe oraz pokryje koszty egzaminów zewnętrznych i wydania certyfikatu. To podstawowy katalog kosztów bezpośrednich. Poza nimi podmiot będzie rozliczać koszty pośrednie stanowiące procentowy ryczałt w zależności od poniesionych kosztów bezpośrednich. Koszty pośrednie obejmują: wynagrodzenia personelu zarządzającego projektem, koszty obsługi księgowej, koszty utrzymania powierzchni biurowych, opłaty za energię elektryczną, koszty usług pocztowych, telefonicznych, kurierskich związanych z obsługą administracyjną projektu, koszty materiałów biurowych i artykułów piśmienniczych związanych z obsługą administracyjną projektu. Koszty pośrednie uznawane są za poniesione i nie są przedmiotem weryfikacji strony, z którą podpisywana jest umowa o dofinansowanie.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nabyte w projekcie towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a otrzymane dofinansowanie nie będzie miało wpływu bezpośredniego na cenę świadczonych usług, a stanowić będzie jedynie refundację ściśle określonych i faktycznie poniesionych kosztów.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ - jak wynika z okoliczności sprawy - nabywane towary i usługi w związku z realizacją przedmiotowego projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z tym Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji przedmiotowego projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do kwestii poruszonej w pytaniu nr 2 należy zauważyć, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie zasad kwalifikowalności wydatków, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2016 r. poz. 383, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zatem pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. Tym samym tut. organ nie ma możliwości rozstrzygania kwestii kwalifikowalności podatku VAT i kwestia ta nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Organ informuje również, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.