1462-IPPB6.4510.629.2016.1.AG - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych kosztów wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2016 r. (data wpływu 23 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych kosztów wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych kosztów wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X Sp. z o.o. prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową na terenie całego kraju wg PKD 2007 85.59.B. Wnioskodawca działa na podstawie wpisu do Rejestru Instytucji Szkoleniowych, o numerze prowadzonym przez Wojewódzki Urząd Pracy. Spółka prowadzi księgi rachunkowe w oparciu o ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

W ramach działalności gospodarczej X Sp. z o.o. realizuje także projekty unijne finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO) oraz Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 (POWER). Wnioskodawca realizuje projekty zgodnie z umową o dofinansowanie na podstawie wniosku o dofinansowanie, w którym określony jest szczegółowy budżet Projektu. Budżet Projektu podzielony jest na zadania, w ramach których realizowane są szkolenia zawodowe, komputerowe, językowe itp., czyli związane z podstawową działalnością Spółki.

W umowie o dofinansowanie projektu realizowanego przez Wnioskodawcę określona jest całkowita wartość Projektu, która jest sumą:

Instytucja Zarządzająca (IZ)/Instytucja Pośrednicząca (IP) przekazuje Beneficjentowi dofinansowanie na realizację Projektu w wysokości określonej procentowo w:

1. Szczegółowym Opisie Osi Priorytetowych Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 dla danego województwa i konkretnego działania (dotyczy RPO),

2. Szczegółowym Opisie Osi Priorytetowych Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój na lata 2014-2020 dla konkretnego działania (dotyczy POWER).

Dofinansowanie to w ramach konkretnego działania określone jest na różnym poziomie procentowym ale i tak stanowi kwotę nie mniejszą niż 70% całkowitych wydatków kwalifikowanych Projektu (w tym płatność ze środków europejskich i dotacja celowa z budżetu państwa). Realizator Projektu zobowiązuje się natomiast do wniesienia wkładu własnego ze środków własnych w wysokości stanowiącej nie więcej niż 30% całkowitych wydatków kwalifikowanych Projektu. Najczęściej jest to kwota mieszcząca się w przedziale 5%-10% wydatków kwalifikowanych.

Zgodnie z Wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020 (z dnia 10 kwietnia 2015 r. Rozdział 3 lit. dd, z dnia 19 września 2016 r. Rozdział 3 lit. cc) wkład własny oznacza - środki finansowe lub wkład niepieniężny zabezpieczone przez beneficjenta, które zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków kwalifikowalnych i nie zostaną beneficjentowi przekazane w formie dofinansowania (różnica między kwotą wydatków kwalifikowalnych a kwotą dofinansowania przekazaną beneficjentowi, zgodnie ze stopą dofinansowania dla projektu). Stopa dofinansowania dla projektu rozumiana jako% dofinansowania wydatków kwalifikowalnych.

Jednocześnie zgodnie z podrozdziałem 8.3 (pkt 9 Wytycznych z dnia 10 kwietnia 2015 r., pkt 8 Wytycznych z dnia 19 września 2016 r.), IZ PO zapewnia, że w przypadku wymogu wniesienia przez beneficjenta wkładu własnego, wkład własny beneficjenta jest wykazywany we wniosku o dofinansowanie, przy czym to beneficjent określa formę wniesienia wkładu własnego. IZ PO nie może wymagać wniesienia wkładu własnego w określonej formie, chyba że przepisy powszechnie obowiązujące lub wytyczne horyzontalne stanowią inaczej.

Wniesienie wkładu własnego przez Spółkę jest niezbędne w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO) i określone w dokumentacji konkursowej na etapie ubiegania się o dofinansowanie. Wkład własny jest ponoszony ze środków prywatnych Wnioskodawcy. Może dotyczyć zarówno kosztów bezpośrednich Projektu (tj. kosztów wynajmu sal, ubezpieczeń uczestników projektu, wynagrodzeń trenerów, kosztów certyfikacji, kosztów materiałów szkoleniowych i pomocy dydaktycznych), jak również kosztów pośrednich Projektu (tj. wynagrodzeń personelu zarządzającego projektem, kosztów utrzymania powierzchni biurowych, kosztów obsługi rachunku bankowego).

W opinii Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju, co do zasady wniesienie wkładu własnego powinno być wymagane we wszystkich projektach EFS w perspektywie finansowej 2014-2020, a instytucja zarządzająca/instytucja ogłaszająca konkurs powinna określić jego wymagany poziom. IZ weryfikuje doświadczenie i potencjał projektodawcy do efektywnej realizacji projektu, a więc czy i w jakim stopniu projektodawca posiada właściwy potencjał techniczny, finansowy i kadrowy oraz w jaki sposób doświadczenie zdobyte przy realizacji podobnych przedsięwzięć może być wykorzystane na rzecz realizacji projektu.

Pytanie przyporządkowane do przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczy okresu podatkowego - lata 2016-2020.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione koszty wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione koszty wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Aby poniesiony wydatek stanowił koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

Zatem, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu lub zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Podsumowując, wkład własny, który Spółka wnosi w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO) stanowi koszt uzyskania przychodu, ponieważ:

1. Przepisy ustawy o CIT określają, że kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. Pośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki związane z całokształtem działalności podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa,

2. Do kosztów uzyskania przychodów można włączyć nie tylko wydatki niezbędne, ale także potrzebne, przydatne w działalności gospodarczej, a nawet takie, które pozwalają na uzyskanie oszczędności, uniknięcie ciężarów, zachowanie ciągłości funkcjonowania lub płynności finansowej, zapobieżenie stratom (wyrok WSA w Warszawie z 8 sierpnia 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 1447/2006; uchwała składu 7 sędziów NSA z 18 czerwca 2007 r., sygn. akt II FPS 8/2006; wyrok NSA we Wrocławiu z 20 maja 2003 r., I SA/Wr 2854/2000),

3. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 26 maja 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 371/09 sąd zajął stanowisko, że działania podejmowane w celu otrzymania dotacji są działaniami podejmowanymi w celu uzyskania przez podatnika nowych środków finansowych, należy je uznać za działania których celem jest ogólny rozwój firmy jako podmiotu gospodarczego, działania w celu zabezpieczenia działalności podatnika, jako źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm.).

Artykuł 15 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest by wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 omawianej ustawy.

Zgodnie z opisanym we wniosku zdarzeniem przyszłym, w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca realizuje projekty unijne finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO) oraz Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 (POWER). Wnioskodawca realizuje projekty zgodnie z umową o dofinansowanie na podstawie wniosku o dofinansowanie, w którym określony jest szczegółowy budżet Projektu, w ramach którego realizowane są zadania związane z podstawową działalnością Spółki.

W umowie o dofinansowanie projektu realizowanego przez Wnioskodawcę określona jest całkowita wartość Projektu, która jest sumą:

Wnioskodawca zobowiązuje się do wniesienia wkładu własnego ze środków własnych w wysokości stanowiącej nie więcej niż 30% całkowitych wydatków kwalifikowanych Projektu. Najczęściej jest to kwota mieszcząca się w przedziale 5%-10% wydatków kwalifikowanych. Wniesienie wkładu własnego przez Spółkę jest niezbędne w związku z realizacją przedmiotowych projektów. Wkład własny jest ponoszony ze środków prywatnych Wnioskodawcy. Może dotyczyć zarówno kosztów bezpośrednich Projektu, jak również kosztów pośrednich Projektu.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych kosztów wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego.

W analizowanej sprawie należy mieć na uwadze art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52, 53 i 55, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Zawarte w powołanym przepisie sformułowanie "bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)" dotyczy także wydatków, które zostały najpierw poniesione, a dopiero później zrefundowane.

Konsekwencją zwolnienia od podatku środków otrzymywanych przez Wnioskodawcę tytułem przyznanego dofinansowania na realizację projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO) jest brak możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków sfinansowanych z tych środków pomocowych. Tym samym nie ma możliwości, by wydatki kwalifikowane Projektu mogły zostać zaliczone do podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Jednakże w części, w jakiej Spółka z własnych środków finansuje realizowane przedsięwzięcie - po spełnieniu ogólnych przesłanek wynikających z zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i odpowiednim udokumentowaniu wydatku - Wnioskodawca może ponoszone wydatki z wkładu własnego nie podlegające refundacji, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowej sprawie w odniesieniu do wydatków z wkładu własnego na realizację ww. projektów nie znajdzie więc zastosowania przywołany powyżej art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy. Zatem możliwość zaliczenia omawianych wydatków do kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od wykazania, że wydatki te zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że koszty wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego, będące przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, mieszczą się w definicji kosztów podatkowych. Jak wskazał bowiem Wnioskodawca, wniesienie wkładu własnego jest niezbędne w związku z realizacją przedmiotowych projektów. Wkład własny związany jest ściśle z realizacją projektów, których celem jest zwiększanie konkurencyjności uczestników projektu na rynku pracy przez uczestnictwo w kształceniu i szkoleniu zawodowym. Realizując szkolenia w ramach projektu Spółka zyskuje doświadczenie, buduje swój potencjał, przez co może brać udział w przetargach, zamówieniach, a w konsekwencji realizować szkolenia komercyjne. Wydatki na wkład własny będą zatem dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, w odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie należało zatem stwierdzić, że Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione koszty wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO).

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych kosztów wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.