1462-IPPB4.4511.183.2017.2.LZ - Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2017 r. (data wpływu 24 lutego 2017 r.) uzupełnione pismem z dnia 31 marca 2017 r. (data nadania 1 kwietnia 2017 r., data wpływu 11 kwietnia 2017 r.) na wezwanie Nr 1462-IPPB4.4511.183.2017.1.LZ z dnia 22 marca 2017 r. (data nadania 23 marca 2017 r., data doręczenia 28 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr 1462-IPPB4.4511.183.2017.1.LZ z dnia 22 marca 2017 r. (data nadania 23 marca 2017 r., data doręczenia 28 marca 2017 r.) tutejszy organ wezwał Wnioskodawczynię o przedłożenie oryginału lub prawidłowo poświadczonej kopii pełnomocnictwa zgodnego z art. 138c § 1 Ordynacji podatkowej. Pismem z dnia 31 marca 2017 r. (data nadania 1 kwietnia 2017 r., data wpływu 11 kwietnia 2017 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 2011 Wnioskodawczyni otrzymała spadek po mamie zmarłej w 2010 r. Masa spadkowa obejmowała nieruchomości, majątek ruchomy oraz obciążenia kredytowe i inne wierzytelności, które łącznie znacznie przekroczył wartość majątku.

Pod koniec 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z dwoma pozostałymi spadkobiercami (ojcem i bratem), została zmuszona do sprzedaży domu, aby spłacić zobowiązania wobec banku, ponieważ nie było ich stać na płacenie bieżących comiesięcznych rat obsługi kredytu hipotecznego przyznanego w dniu 29 grudnia 2008 r.

Wnioskodawczyni wraz z dwoma pozostałymi spadkobiercami sprzedała nieruchomość za kwotę 360.000 zł z czego wartość odziedziczonej nieruchomości wynosiła 180.000 zł, w tym część Wnioskodawczyni, której wartość wyniosła 60.000 zł.

Kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży domu dla Wnioskodawczyni była opłata Agencji nieruchomości w wysokości 1.333.33 zł od kwoty 60.000 zł. Czyli rzekomy przychód uzyskany przez Wnioskodawczynie wyniósł 58.666,67 zł (60.000,00 zł-1.333,33 zł).

Wnioskodawczyni nigdy nie otrzymała kwoty ze sprzedaży nieruchomości i się o nią nie wzbogaciła. W umowie zawartej z bankiem warunkiem sprzedaży nieruchomości było przekazanie prawie całej uzyskanej kwoty ze sprzedaży na spłatę powyższego kredytu, którego wartość na dzień sprzedaży wynosił około 415.000 zł. Kwota w wysokości 325.000 zł została przekazana przez kupującego dom bezpośrednio na konto banku. Ojciec Wnioskodawczyni otrzymał w gotówce 35.000 zł które, zostały przeznaczone na pokrycie kosztów związanych ze sprzedażą nieruchomości, tj.: opłacenie agencji nieruchomości, uzyskanie dokumentów i zezwoleń wymaganych przez bank oraz na regulacje długu.

Kredyt nie został spłacony w całości z kwoty uzyskanej ze sprzedaży domu. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi spadkobiercami nadal dokonują sukcesywnie wpłat na jego spłatę. Ojciec Wnioskodawczyni dokonał także w imieniu Wnioskodawczyni i jej brata w 2014 r. jednorazowej wpłaty w wysokości 73.000 zł.

Udział w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła wyłącznie w drodze spadku.

Wraz ze spadkiem przyjęła Ona również obciążenia.

Wnioskodawczyni w spadku przyjęła do spłaty około 69.000 zł (1/6 z 415.000 zł)

Z powyższych wyliczeń wynika, że Wnioskodawczyni sumę uzyskaną ze sprzedaży nieruchomości przeznaczyła w całości na spłatę swojej części kredytu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przedstawionego stanu faktycznego powyższa sytuacja może zostać uznana jako dochód zwolniony z podatku?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w roku 2011 r. nabyła spadek wraz z obciążeniami świadoma o konieczności uregulowania zobowiązań wobec wierzycieli.

Wnioskodawczyni przyjmując spadek została zobligowana przez bank do spłaty wcześniej zaciągniętego kredytu, czyli została potraktowana przez bank jako kredytobiorca.

W listopadzie 2012 r. pod presją banku Wnioskodawczyni wraz z dwójką pozostałych spadkobierców podjęła decyzje o sprzedaży domu, w celu uregulowania należności kredytowych. Od uzyskanego przychodu ze sprzedaży nieruchomości należało odprowadzić podatek dochodowy od części przychodu uzyskanego przez każdego ze spadkobierców.

Według Ministra Finansów, w przypadku zainwestowania uzyskanego przychodu w nową nieruchomość, remont posiadanej nieruchomości lub spłacając kredyt, który został zaciągnięty na daną nieruchomość przed nabyciem praw do niej w drodze spadku, można było uzyskać prawo do zwolnienia z zapłaty podatku od tej transakcji. Bank wyraził zgodę na sprzedaż domu pod warunkiem, że całość uzyskanego przychodu zostanie przeznaczony na spłatę kredytu, jednocześnie zastawiając działkę (która również wchodził w skład spadku) na niespłaconą część kredytu.

Ze względu na przepisy podatku dochodowego od osób fizycznych, wyszczególnione w art. 21 ust. 25 pkt 2 oraz na fakt przejęcia w spadku również zobowiązania kredytowego, spłacając kredyt całością swojego przychodu ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni spełnia warunki, na podstawie których może być zwolniona z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od sprzedaży odziedziczonej nieruchomości.

Wnioskodawczyni w dalszym ciągu spłaca pozostałą część przyjętego w spadku kredytu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-d) ww. ustawy - źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw.

Z treści wniosku wynika, że udział w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła w spadku w 2010 r.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl z art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego - spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Tak więc dniem nabycia przez Wnioskodawczynię ww. nieruchomości jest dzień śmierci spadkodawcy, tj. rok 2010.

Dokonując zatem oceny skutków podatkowych zbycia lokalu mieszkalnego należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Albowiem ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie zaś z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do treści art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy.

W niniejszej sytuacji nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości miało miejsce w sposób nieodpłatny w drodze spadku. Tym samym zastosowanie znajduje przepis art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jak wynika z cytowanego powyżej art. 22 ust. 6d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku zaliczane są wyłącznie:

* udokumentowane nakłady na tę nieruchomość zwiększające jej wartość,

* kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego nabyta przez Wnioskodawczynię i pozostałych spadkobierców ww. nieruchomość była obciążona hipoteką. Przedmiotowa nieruchomość-dom została sprzedana, a prawie cała kwota uzyskana ze sprzedaży domu została przeznaczona na spłatę kredytu, którym dom był obciążony.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia czy kwota wydatkowana na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2008 r. może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania dochodu od sprzedaży odziedziczonej nieruchomości.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30,

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Podkreślenia przy tym wymaga, że przepisy dotyczące zwolnień przedmiotowych, są odstępstwem od generalnej zasady powszechnego opodatkowania, dlatego też ich wykładnia musi być wykładnią ścisłą.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia - w warunkach określonych w ustawie - uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych przychodu wyłącznie na cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania kwot dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, ma charakter wyczerpujący (enumeratywny).

Przy czym należy podkreślić, że z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jasno wynika, że kredyt, na którego spłatę został przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości musi być kredytem zaciągniętym na cele mieszkaniowe, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 2 lit. b i c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez podatnika, a więc osobę, która osiągnęła podlegający opodatkowaniu przychód ze sprzedaży.

W sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości wraz z obciążeniami wyłącznie w drodze spadku a więc uzyskany ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości przychód został wydatkowany na spłatę zobowiązania wynikającego z kredytu hipotecznego, który nie został przez nią zaciągnięty. Wnioskodawczyni przejęła w postaci długu obowiązek jego spłaty, zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego. Takiego przeznaczenia środków nie przewiduje jednak art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem sam fakt wydatkowania przez Wnioskodawczynie środków pieniężnych otrzymanych z tytułu sprzedaży domu na spłatę kredytu, nie daje podstaw prawnych do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, jako że kredyt nie został zaciągnięty przez Wnioskodawczynię na jej własne cele mieszkaniowe, lecz przez inną osobę. Nie mamy tu zatem do czynienia ze spłatą kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawczynię na nabycie domu. Nie mamy też do czynienia z realizacją własnych celów mieszkaniowych Wnioskodawcy, a jedynie ze spłatą środkami ze sprzedaży domu kredytu hipotecznego, którego obowiązek spłaty ciąży na spadkobiercy.

Powyższe potwierdzają następujące wyroki NSA: II FSK 1083/14 oraz II FSK 996/14.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że dokonana spłata kredytu nie uprawnia Wnioskodawczyni do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.