1462-IPPB4.4511.125.2017.2.LZ - Przeznaczenie dochodu ze zbycia udziału w nieruchomości na realizację własnych celów mieszkaniowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2017 r. (data wpływu 10 lutego 2017 r.) uzupełnione pismem z dnia (data nadania 6 marca 2017 r., data wpływu 10 marca 2017 r.) na wezwanie Nr 1462-IPPB4.4511.125.2017.1.LZ z dnia 17 lutego 2017 r. (data nadania 20 lutego 2017 r., data doręczenia 28 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 10 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr 1462-IPPB4.4511.125.2017.1.LZ z dnia 17 lutego 2017 r. (data nadania 20 lutego 2017 r., data doręczenia 28 lutego 2017 r.) tutejszy organ wezwał Wnioskodawcę o doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 3 marca 2017 r. (data nadania 6 marca 2017 r., data wpływu 10 marca 2017 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą polskim rezydentem podatkowym. Do stycznia

2012 r. Wnioskodawca pozostawał w związku małżeńskim, w którym małżonków obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. W styczniu 2012 r. sąd powszechny wyrokiem sądowym orzekł pomiędzy małżonkami rozwód, przy czym małżonkowie do dnia dzisiejszego nie dokonali podziału majątku zgromadzonego w trakcie małżeństwa i stanowiącego ich wspólną własność. W konsekwencji dokonanego rozwodu istniejąca pomiędzy małżonkami wspólność ustawowa (współwłasność łączna) z chwilą rozwodu uległa z mocy prawa przekształceniu we współwłasność ułamkową tj. każdy z małżonków posiada w każdym składniku wspólnego majątku małżeńskiego 50% udziału, którym może swobodnie dysponować.

Jednym ze składników majątkowych stanowiących element wspólności małżeńskiej Wnioskodawcy i jego małżonki była niezabudowana nieruchomość ("Nieruchomość 1"), która zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego właściwego dla położenia tej nieruchomości przeznaczona jest na cele mieszkalne tj. pod budowę budynku mieszkalnego. Wskazana Nieruchomość, z uwagi na wskazany powyżej rozwód Wnioskodawcy obecnie jest przedmiotem współwłasności ułamkowej, w której Wnioskodawca i jego była małżonka posiadają po 50% udziału.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca stał się właścicielem 50% udziału w innej nieruchomości ("Nieruchomość 2") który to udział nabył w spadku 11 stycznia 2015 r. oraz

na podstawie umowy darowizny z dnia 10 września 2015 r., Udziały w ww. Nieruchomość ("Nieruchomość 2") Wnioskodawca zbył w tym samym roku na podstawie umowy sprzedaży

na rzecz osoby trzeciej. Aktualnie, Wnioskodawca zamierza nabyć od byłej żony jej udział we współwłasności Nieruchomości 1 (50%). przeznaczając na jego nabycie część przychodu uzyskanego ze sprzedaży 50% udziału w Nieruchomości 2 otrzymanej w wyniku dziedziczenia oraz darowizny i tym samym wypełnić przesłanki do skorzystania ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy PIT. Wnioskodawca w przyszłości planuje na zakupionej nieruchomości wybudować budynek mieszkalny na własne potrzeby mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy uzyskany przez Wnioskodawcę dochód ze sprzedaży 50% udziału w Nieruchomości 2 będzie korzystał ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy PIT, w wysokości która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe - w przychodzie z odpłatnego zbycia udziału w Nieruchomości 2, jeśli w okresie 2 lat od końca roku, w którym nastąpiło odpłatne zbycie udziału w Nieruchomości 2, środki uzyskane ze sprzedaży tego udziału zostaną w części przeznaczone na zakup od byłej małżonki należącego do niej 50% udziału w Nieruchomości 1?

Zdaniem Wnioskodawczyni, dochód ze sprzedaży 50% udziału w Nieruchomości 2 będzie korzystał ze zwolnienia przewidzianego w 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy PIT, w wysokości która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia, jeśli w okresie 2 lat od końca roku, w którym nastąpiło odpłatne zbycie udziału w Nieruchomości 2 tj. do końca 2017 r., środki uzyskane ze sprzedaży tego udziału zostaną w części przeznaczone na zakup od byłej małżonki należącego do niej 50% udziału w Nieruchomości 1.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Natomiast w wyniku ustania małżeństwa, między byłymi współmałżonkami ustaje wspólność majątkowa, zaś do majątku, który był nią objęty, stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Taki pogląd wyrażony jest między innymi w komentarzu do Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego pod red. Jacka Wiercińskiego, gdzie wskazano, iż: "Udziały w majątku objętym wcześniej wspólnością majątkową małżeńską powstają w momencie ustania tej wspólności, a ich wielkość zgodnie z art. 43 § 1 jest równa. Stąd prawomocny wyrok orzekający rozwód może stanowić podstawę dokonania w księdze wieczystej wpisu współwłasności nieruchomości w częściach ułamkowych na rzecz byłych małżonków."

W efekcie, w momencie ustania wspólności majątkowej małżeńskiej każdy z małżonków może dysponować swoim udziałem, który przypadł mu w majątku wspólnym, w szczególności może go zbyć na rzecz byłego współmałżonka lub osoby trzeciej. W sytuacji, w której zbycie udziału jednego współmałżonka następuje na rzecz drugiego tj. w wyniku dokonania spłaty byłego współmałżonka dochodzi do zniesienia współwłasności, jeden z małżonków staje się 100% właścicielem danego składnika majątkowego stanowiącego uprzednio majątek wspólny małżonków.

Przenosząc powyższe na grunt przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, wskazać należy, że na skutek ustania wspólności majątkowej małżeńskiej, była małżonka Wnioskodawcy może zbyć swój udział w Nieruchomości 1 na rzecz Wnioskodawcy, w wyniku czego Wnioskodawca - nabywając go - stanie się jedynym właścicielem Nieruchomości 1. Jednocześnie, wydatkowanie środków uzyskanych ze zbycia udziału w Nieruchomości 2 na nabycie udziału w Nieruchomości 1 umożliwi Wnioskodawcy skorzystanie ze zwolnienia od 19% podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30e Ustawy PIT. Stosownie bowiem do art. 30e ust. 1 Ustawy PIT, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Przepis ten ma zastosowanie, jeżeli podatnik zbywa nieruchomość (udział w nieruchomości) przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie. Podatnik zbył udział w Nieruchomości 2 przed upływem wspomnianego terminu, a zatem co do zasady, uzyskany dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym ze zbycia nieruchomości.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy PIT, zwolnione od tego podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e Ustawy PIT, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.

W tym miejscu wskazać należy, iż pogląd dotyczący możliwości wydatkowania środków uzyskanych ze zbycia nieruchomości na spłatę byłego małżonka i nabycie należącego do niego udziału w nieruchomości w celu skorzystania ze wspomnianego zwolnienia znajduje potwierdzenie w wydawanych indywidualnych interpretacjach, w tym m.in.: w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 listopada 2016 r., sygn. IBPB 2 2/4511-300/15-1/MM, w której Dyrektor stwierdził, że: "Skoro zatem Wnioskodawca przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w nieruchomości przeznaczył na spłatę byłego małżonka i w zamian otrzymał na wyłączną własność całą nieruchomość, to niewątpliwie Wnioskodawca przychód przeznaczył na nabycie udziału w prawie nieruchomości w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".

Analogiczne stanowisko wynika z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 18 lipca 2016 r. (ITPB4/4511-405/16/JG), w której organ podatkowy uznał, że jeden z małżonków, spłacając byłego małżonka i nabywając prawo do własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego spełnia przesłanki wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy PIT, a tym samym nie jest zobowiązany do zapłacenia podatku z tytułu zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 30e Ustawy PIT.

Jednocześnie podkreślić należy, iż przedmiotowe zwolnienie jest regulacją zawierającą określone wymogi dotyczące wydatkowania środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości, które należy spełnić, aby skorzystać ze zwolnienia od podatku. Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy PIT jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Zgodnie z art. 21 ust. 25 Ustawy PIT, za wydatki na własne cele mieszkaniowe uznaje się m.in.: wydatek na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca ma zamiar nabyć od byłej małżonki 50% udziału w Nieruchomości 1. Nieruchomość ta zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego właściwego dla jej położenia przeznaczona jest na cele mieszkalne tj. pod budowę budynku mieszkalnego.

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 listopada 2016 r., o sygn. 1462-IPPB4.4511.1122.2016.1.MS1, w której organ podatkowy uznał, że: "Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z ulgi podatkowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wydatkuje, w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na cele mieszkaniowe, tj. zakup działki budowlanej.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy dochód ze sprzedaży 50% udziału w Nieruchomości 2 będzie korzystał ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy PIT, jeżeli wydatkowanie dochodu nastąpi w okresie nie później niż 2 lata od końca roku, w którym Wnioskodawca zbył udział w Nieruchomości 2. Z uwagi jednak na fakt, że dokonując nabycia udziału w Nieruchomości 1 Wnioskodawca wydatkuje jedynie część uzyskanych ze sprzedaży udziału w Nieruchomości 2 środków pieniężnych, zwolniona od podatku będzie ta część dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w Nieruchomości 2, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków:, poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia udziału w Nieruchomości 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem z powyższego wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca stał się właścicielem 50% udziału nieruchomości którą nabył w spadku w dniu 11 stycznia 2015 r. oraz na podstawie umowy darowizny z dnia 10 września 2015 r., który to udział Wnioskodawca w tym samym roku sprzedał.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jego następców prawnych.

W myśl art. 924 ustawy - Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwila otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, ze z chwila śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) ustala, kto staje się spadkobierca oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli daty śmierci spadkodawcy.

Stosownie do art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, ze dane świadczenie jest darowizna, jest jej nieodpłatność. świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani tez nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości. Przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobista. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Zgodnie z art. 155 § 1 Kodeks cywilny umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywce, chyba ze przepis szczególny stanowi inaczej albo, ze strony inaczej postanowiły.

Należy zatem wskazać, że nabyciem w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczna - nabywce przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że sprzedaż w 2015 r. 50% udziałów w nieruchomości nabytych przez Wnioskodawce 11 stycznia 2015 r. w wyniku spadku oraz na podstawie umowy darowizny z dnia 10 września 2015 r., stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W myśl art. 30e ust. 1 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do treści art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 tej ustawy).

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, co wynika z treści art. 19 ust. 1 tej ustawy jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy). Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Natomiast, zgodnie z art. 30e ust. 7 tejże ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl natomiast art. 21 ust. 25 pkt 1 za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 uważa się wydatki poniesione na:

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne

Należy wskazać, że zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego litera. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych - w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Z istoty rozwiązania zawartego w zacytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, ze podstawowa okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i określonych praw majątkowych w terminie nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy cele mieszkaniowe. Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja uprawnia do zastosowania ww. zwolnienia ma charakter wyczerpujący (enumeratywny).

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. Nr 0, poz. 2082 z późn. zm.). - z chwila zawarcia małżeństwa powstaje miedzy małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawowa należą do majątku osobistego każdego z małżonków. (art. 33 pkt 2 Kodeksu).

Małżonkowie mogą jednak przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawowa rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa (art. 47 § 1 ww. ustawy). W razie umownego ustanowienia rozdzielności majątkowej, każdy z małżonków zachowuje zarówno majątek nabyty przed zawarciem umowy, jak i majątek nabyty później (art. 51 ww. ustawy). Pamiętać przy tym należy, że zgodnie z art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Art. 50¹; Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przesadza o tym,że w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Ustrój wspólności majątkowej będący współwłasnością łączną trwa zatem tak długo, jak długo trwa małżeństwo. Z chwilą ustania wspólności, np. w wyniku orzeczenia przez sąd rozwodu, dochodzi do przekształcenia współwłasności łącznej, a udział każdego z małżonków w majątku wspólnym według domniemania jest równy.

Zatem, ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku, choć, jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy - Kodeks cywilny, podział ten nie jest obowiązkowy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca do stycznia 2012 r. pozostawał w związku małżeńskim, w którym małżonków obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. W styczniu 2012 r. sąd powszechny wyrokiem sądowym orzekł pomiędzy małżonkami rozwód, przy czym małżonkowie do dnia dzisiejszego nie dokonali podziału majątku zgromadzonego w trakcie małżeństwa i stanowiącego ich wspólną własność.

Jednym ze składników majątkowych stanowiących element wspólności małżeńskiej Wnioskodawcy i jego małżonki była niezabudowana nieruchomość, która zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego właściwego dla położenia tej nieruchomości przeznaczona jest na cele mieszkalne tj. pod budowę budynku mieszkalnego. Wskazana Nieruchomość,z uwagi na wskazany powyżej rozwód Wnioskodawcy obecnie jest przedmiotem współwłasności ułamkowej, w której Wnioskodawca i jego była małżonka posiadają po 50% udziału.

Aktualnie, Wnioskodawca zamierza nabyć od byłej żony jej udział we współwłasności Nieruchomości (50%). przeznaczając na jego nabycie część przychodu uzyskanego ze sprzedaży 50% udziału w Nieruchomości nabytej w drodze spadku 11 stycznia 2015 r. oraz na podstawie umowy darowizny z dnia 10 września 2015 r. Wnioskodawca w przyszłości planuje na zakupionej nieruchomości wybudować budynek mieszkalny na własne potrzeby mieszkaniowe.

Reasumując stwierdzić należy, że wydatkowanie przychodu uzyskanego przez Wnioskodawcę z odpłatnego zbycia w 2015 r. 50% udziału w nieruchomości nabytej, w drodze spadku w dniu 11 stycznia 2015 r. oraz na podstawie umowy darowizny z dnia 10 września 2015 r., począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na zakup 50% udziału w działce budowlanej należącego do jego byłej żony, w którym Wnioskodawca będzie realizował własne cele mieszkaniowe wypełnia dyspozycję art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c w związku z art. 21 ust. 1 pkt 131 i uprawnia do zastosowania przedmiotowego zwolnienia. Zwolnieniem objęty będzie dochód w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału w nieruchomości stanowiącej 50% udziału byłej małżonki w przychodzie z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Zatem, jeżeli faktycznie Wnioskodawca w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie oraz przy spełnieniu pozostałych warunków ustawy, uzyskany dochód przeznaczy w części na nabycie udziału w działce, na której planuje w przyszłości wybudować dom w celu realizacji Jego własnych celów mieszkaniowych, będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast część dochodu z odpłatnego zbycia 50% udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, która nie zostanie wydatkowana przez Wnioskodawce na własne cele mieszkaniowe będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.