1462-IPPB4.4511.1090.2016.2.AK - PIT w zakresie odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zakup laptopa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2016 r. (data wpływu 21 września 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 października 2016 r. (data nadania 28 października 2016 r., data wpływu 2 listopada 2016 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 20 października 2016 r. Nr 1462-IPPB4.4511.1090.2016.1.AK (data nadania 21 października 2016 r., data doręczenia 25 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zakup laptopa - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zakup laptopa i oczyszczacza powietrza.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 20 października 2016 r. Nr 1462- IPPB4.4511.1090.2016.1.AK (data nadania 21 października 2016 r., data doręczenia 25 października 2016 r.), wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z dnia 28 października 2016 r. (data nadania 28 października 2016 r., data wpływu 2 listopada 2016 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W lutym 2014 r. zdiagnozowano u Wnioskodawczyni chłoniaka grudkowego (stadium IV wg AA, FLIPI 3). Leczenie trwało od maja do listopada 2014. Chemioterapia obejmowała 8 kursów R-CHOP. W lutym 2015 r. nastąpił nawrót choroby. W ramach kolejnego leczenia, trwającego od czerwca do grudnia 2015 r. Wnioskodawczyni otrzymała 6 kursów chemii ESHAP. Leczenie to spowodowało skutki uboczne w postaci następujących powikłań: problemy ze stawami, nerkami, polineuropatia. W trakcie drugiej chemioterapii Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał Wnioskodawczyni orzeczenie o niezdolności do pracy oraz Wnioskodawczyni otrzymała orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. W styczniu 2016 r. badania PET/CT potwierdziły całkowitą odpowiedź metaboliczną na zastosowane leczenie, CR, stopień 2 wg. Deauville, co pozwoliło na zakwalifikowanie Wnioskodawczyni do autotransplantacji komórek macierzystych krwiotwórczych. Po odbyciu wielu badań i przygotowaniu reżimem BeEAM w dniach 30 maja 2016 r. i 1 czerwca 2016 r. przetoczono Wnioskodawczyni komórki macierzyste krwiotwórcze. Reżim przyczynił się do zaostrzenia niewydolności nerek oraz gorączki neutropenicznej. Niezbędna była także antybiotykoterapia oraz transfuzja krwinek czerwonych i płytek krwi.

Zastosowana przed przeszczepem chemioterapia spowodowała całkowitą utratę białych krwinek - odpowiedzialnych za odporność organizmu. Z tego powodu Wnioskodawczyni przez miesiąc przebywała w szpitalu, w izolatce wyposażonej w specjalistyczne filtry oczyszczające powietrze. Bezbronność organizmu wymagała także całkowitego pozbawienia kontaktu z najbliższymi. Jedynymi formami kontaktu był Internet w zakupionym laptopie oraz telefon.

Stwierdzone przez lekarzy przyjęcie się przeszczepu pozwoliło na wypisanie Wnioskodawczyni do domu. Zaleceniem po przeprowadzonym przeszczepie komórek macierzystych krwiotwórczych było unikanie bezpośredniego kontaktu z innymi osobami (poza domownikami) przez okres trzech miesięcy. Wynika to z faktu, że dopiero zaczynają wytwarzać się białe krwinki, czyli odporność Wnioskodawczyni na choroby (nawet przeziębienie) jest budowana od nowa. Z tego powodu Wnioskodawczyni nie może przebywać w takich miejscach jak: poczta, sklep, kino, restauracja. Brak odporności wymagał także stworzenia odpowiednich warunków domowych, które pozwolą uniknąć zachorowań. W tym celu Wnioskodawczyni kupiła oczyszczacz powietrza, który posiada filtr HEPA, aktywny węgiel oraz lampę UV. Oczyszczacz eliminuje z powietrza kurz, pył, roztocza, zarodniki pleśni i grzybów, bakterie i wirusy. Urządzenie to ogranicza czynniki chorobotwórcze, na które organizm Wnioskodawczyni jest szczególnie narażony.

Wydatki związane z zakupem laptopa i oczyszczacza powietrza nie zostały sfinansowane ani dofinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, ani nie zostały zwrócone Wnioskodawczyni w jakiejkolwiek formie.

Za powyższy sprzęt Wnioskodawczyni zapłaciła z własnych środków, zakup potwierdzony jest fakturami na nazwisko Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni może odliczyć od dochodu zakup laptopa w wydatkach na cele rehabilitacyjne oraz wydatkach związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych?

2. Czy Wnioskodawczyni może odliczyć od dochodu zakup oczyszczacza powietrza w wydatkach na cele rehabilitacyjne oraz wydatkach związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1. Natomiast w zakresie odpowiedzi na pytanie Nr 2 została wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni uważa, że zakup laptopa można zaliczyć do wydatków na cele rehabilitacyjne, ponieważ urządzenie to pozwoliło Jej na kontakt ze światem zewnętrznym, gdy przez miesiąc była odizolowana w szpitalu. W okresie tym dzięki laptopowi Wnioskodawczyni mogła kontaktować się z bliskimi oraz z zakładem pracy. Po zakończonej hospitalizacji korzystanie z komputera jest w przypadku Wnioskodawczyni także niezbędne. Wiąże się to z przeciwwskazaniami do przebywania w miejscach takich jak bank, poczta, sklep. Możliwość wykonywania czynności takich jak opłaty, czy zakupy on-line, sprawia, że Wnioskodawczyni nie naraża się na ryzyko zachorowania, a jednocześnie może w miarę możliwości normalnie funkcjonować (Wnioskodawczyni jest wdową, w związku z czym wszystkie obowiązki spoczywają na Niej). Dodatkowo laptop umożliwia kontakt ze znajomymi - bezpośrednie spotkania z uwagi na niską odporność nie są bezpieczne dla zdrowia Wnioskodawczyni. Wykorzystanie komputera poprawia zdrowie psychiczne i samopoczucie Wnioskodawczyni, co jest bardzo istotne w trakcie powrotu do zdrowia po przeszczepie. Możliwość utrzymywania kontaktu ze światem zewnętrznym sprawia, że Wnioskodawczyni nie czuje się odizolowana, daje Jej szansę funkcjonowania w normalnym życiu. Laptop jest wykorzystywany tylko przez Wnioskodawczynię.

Wnioskodawczyni uważa, że mogłaby odliczyć od dochodu powyższy zakup.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b - 7g tego artykułu.

W myśl art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Na podstawie art. 26 ust. 7f ww. ustawy o podatku dochodowym ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:

2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

Zgodnie z art. 26 ust. 7g ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie o którym mowa w ust. 1 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

Natomiast w myśl postanowień art. 26 ust. 13a ww. ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty (...).

Możliwość odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych należy w przedstawionym stanie faktycznym ocenić poprzez analizę zapisu art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Podkreślić przy tym należy, że każdy wydatek musi być rozpatrywany indywidualnie i w odniesieniu do konkretnego podatnika, który zamierza skorzystać z odliczenia. Zaakcentować należy, że stwierdzenie "niezbędnych w rehabilitacji" oznacza, że ustawodawca zalicza do niego tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne - mające cechy sprzętu, urządzeń i narzędzi indywidualnych, niezbędnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiającej tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Aby skorzystać z odliczenia zakupiony sprzęt powinien cechować się indywidualnym przeznaczeniem i niezbędnością w rehabilitacji.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia "rehabilitacja". W związku z powyższym, w celu odkodowania znaczenia tego pojęcia należy odwołać się do źródeł pozaustawowych. I tak, zgodnie definicją zawartą w Encyklopedii Multimedialnej PWN, "rehabilitacja" - to przystosowanie do czynnego udziału w życiu społecznym osób, które z powodu wad wrodzonych lub nabytych, choroby lub urazu są kalekami, bądź doznały przemijającej lub trwałej utraty zdrowia i stały się na stałe lub na pewien czas inwalidami; rehabilitacja jest procesem złożonym, który ma na celu przywrócenie inwalidzie - w możliwie wysokim stopniu - sprawności organizmu oraz poczucia własnej wartości społecznej, zawodowej i rodzinnej. Wyróżnia się rehabilitację leczniczą, społeczną i zawodową. Rehabilitacja lecznicza jest elementem procesu leczenia, a jej celem jest przywrócenie funkcji utraconych w wyniku choroby lub wyrobienia mechanizmów zastępczych; metody rehabilitacji leczniczej obejmują: fizykoterapię, gimnastykę leczniczą, naukę wykonywania czynności codziennych, zaopatrzenie w protezy i aparaty rehabilitacyjne oraz nauczenie posługiwania się nimi. Rehabilitacja społeczna umożliwia człowiekowi niepełnosprawnemu zyskanie zdolności do życia w społeczeństwie; obejmuje przystosowanie inwalidy do pełnienia odmiennej roli społecznej i do nowych form uczestnictwa w życiu społecznym oraz przygotowanie jego środowiska pod względem psychicznym (akceptacja osobowości i potrzeb inwalidy) i warunków pobytu (wyposażenie mieszkania, środki poruszania się i wykonywania codziennych czynności).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni przez miesiąc przebywała w szpitalu, w izolatce wyposażonej w specjalistyczne filtry oczyszczające powietrze. Bezbronność organizmu wymagała całkowitego pozbawienia kontaktu z najbliższymi. Jedynymi formami kontaktu był Internet w zakupionym laptopie oraz telefon.

Przyjęcie się przeszczepu pozwoliło na wypisanie Wnioskodawczyni do domu. Zaleceniem po przeprowadzonym przeszczepie komórek macierzystych krwiotwórczych było unikanie bezpośredniego kontaktu z innymi osobami (poza domownikami) przez okres trzech miesięcy. Z tego powodu Wnioskodawczyni nie może przebywać w takich miejscach jak: poczta, sklep, kino, restauracja.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że wydatek poniesiony przez Wnioskodawczynię na zakup laptopa, z całą pewnością jest pomocny w życiu codziennym Wnioskodawczyni. Jednakże stwierdzić należy, że jako ogólnodostępne urządzenie techniczne mieści się w kategorii dóbr powszechnego użytku, z których w zwykły sposób korzystać może ogół osób, niezależnie od faktu ewentualnej niepełnosprawności. Z wniosku, nie wynika bowiem, aby zakupiony przez Wnioskodawczynię laptop wyróżniał się jakimiś indywidualnymi cechami związanymi z rodzajem Jej niepełnosprawności. Trudno zatem, mówić o indywidualnym charakterze zakupionego sprzętu (laptopa), a w szczególności o takim charakterze, który byłby stosowny do potrzeb Jej niepełnosprawności.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że wydatek poniesiony przez Wnioskodawczynię na zakup laptopa nie spełnia kryteriów "indywidualnego sprzętu" niezbędnego w rehabilitacji oraz ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym wydatek ten nie może być odliczony od dochodu Wnioskodawczyni, jako wydatek poniesiony na cele rehabilitacyjne. Wymienione w ww. przepisie wydatki stanowią enumeratywne wyliczenie, zawierające wszystkie możliwe wydatki uprawniające do skorzystania z odliczenia. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a ww. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą przyjętą w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy stanowiące ulgi winny być interpretowane ściśle, niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca. Należy zauważyć, że ww. zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.