1462-IPPB2.4515.196.2016.2.MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2016 r. (data wpływu 17 listopada 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 stycznia 2017 r. (data nadania 7 stycznia 2017 r., data wpływu 9 stycznia 2017 r.) na wezwanie z dnia 15 grudnia 2016 r. Nr 1462-IPPB2.4515.196.2016.1.MZ (data nadania 16 grudnia 2016 r., data doręczenia 2 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni matka Marianna D. ur. 31 grudnia 1905 r. zmarła 25 lutego 1986 r. Mąż Marianny D. i ojciec Wnioskodawczyni Aleksander D. zmarł 14 listopada 1968 r. (przed śmiercią matki). Marianna D. pozostawiła mieszkanie 2-pokojowe o pow. 44,06 m² przy wybudowane w 1950 r. i wykupione przez Mariannę D. w 1982 r. Ojciec nie pozostawił żadnego majątku. Rodzice mieli czworo dzieci:

* córkę Hannę W. z d. D. ur. w 1935 r. (81 lat)

* syna Tadeusza D. ur. w 1937 r. (79 lat)

* córkę Elżbietę D. ur. w 1945 r. (71 lat)

* córkę Teresę M. ur. w 1946 r. (70 lat).

Marianna D. testamentu nie pozostawiła, ale chciała, aby mieszkanie przypadło córce Elżbiecie D., która w tym mieszkaniu mieszka od 1950 r. Do chwili obecnej. Do 1986 r. do chwili śmierci matki, siostra Elżbieta mieszkała razem z matką, którą się opiekowała. Siostra Elżbieta nie posiada żadnego innego mieszkania. Mieszkanie ww. jest obecnie do generalnego remontu. Dotychczas nie zostało stwierdzone nabycie spadku po Mariannie D., która dalej figuruje jako właścicielka tego mieszkania w księdze wieczystej.

Obecnie Wnioskodawczyni i jej rodzeństwo chcą uregulować sprawy spadkowe, a więc złożyć do sądu wniosek o stwierdzenie nabycia spadku, a następnie podzielić spadek w ten sposób, aby mieszkanie przypadło siostrze Elżbiecie D.

Pismem z dnia 15 grudnia 2016 r. Nr 1462-IPPB2.4515.196.2016.1.MZ wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, poprzez:

* Złożenie oświadczenia i podpisu Wnioskodawcy lub osoby upoważnionej (poz. 85 wniosku ORD-IN (7) - zgodnie z art. 233 § 1 w związku z § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.), kto, składa fałszywe oświadczenie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 - następującej treści: "Ja niżej podpisany (a) pouczony (a) o odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 w związku z § 6 Kodeksu karnego za składanie fałszywych oświadczeń składam, stosownie do art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, oświadczenie następującej treści: Oświadczam, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej".

* Wskazanie właściwego dla Wnioskodawczyni Naczelnika Urzędu Skarbowego.

* W części A.1. wniosku ORD-IN jako rodzaj sprawy, zaznaczono poz. 9 - podatek od spadków i darowizn. A zatem, jeżeli Wnioskodawczyni oczekuje wydania interpretacji z zakresu podatku od spadków i darowizn, to należy:

* Przeformułować pytanie na pytanie podatkowe w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni w zakresie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, które winno być powiązane z przedstawionym stanem faktycznym i sprecyzowanym pytaniem.

* Natomiast, jeżeli interpretacja ma dotyczyć przepisów innej ustawy podatkowej, to należy:

- Wskazać, w zakresie przepisów jakiej ustawy ma być wydana interpretacja,

- Sprecyzować pytanie podatkowe w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni w zakresie przepisów tej ustawy oraz przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, które winno być powiązane z przedstawionym stanem faktycznym i sprecyzowanym pytaniem.

1. Jeżeli interpretacja ma być wydana w zakresie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz w zakresie przepisów innej ustawy podatkowej, wówczas należy dokonać dodatkowej opłaty w kwocie 40 zł na rachunek bankowy Izby Skarbowej w Warszawie Nr 31 1010 1010 0166 4922 3100 0000 i doręczyć kserokopie dowodu uiszczenia opłaty do tut. Organu.

Jednocześnie tut. Organ wyjaśnia, że uzupełnienia podpisu można dokonać:

* poprzez złożenie wniosku w tym samym zakresie, zaznaczając we wniosku ORD-IN w części A.3. kwadrat Nr 2 "uzupełnienie wniosku";

* osobiście zgłaszając się pod adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10.

Wnioskodawczyni w terminie ustawowym przesłała uzupełnienie, którym:

* Przesłano uzupełnienie do wniosku (ORD-IN) zaopatrzone podpisem Wnioskodawczyni. W uzupełnieniu przedstawiono stan faktyczny: Matka Wnioskodawczyni Marianna D. ur. 31 grudnia 1905 r. zmarła 25 lutego 1986 r. Mąż Marianny D. i Wnioskodawczyni ojciec Aleksander D. zmarł 14 listopada 1968 r. (przed śmiercią matki). Marianna D. pozostawiła mieszkanie 2-pokojowe o pow. 44,06 m² przy wybudowane w 1950 r. i wykupione przez Mariannę D. w 1982 r. Ojciec nie pozostawił żadnego majątku. Rodzice mieli czworo dzieci: córkę Hannę W. ur. w 1935 r. (81 lat), syna Tadeusza D. ur. w 1937 r. (79 lat), córkę Elżbietę D. ur. w 1945 r. (71 lat), córkę Teresę M. ur. w 1946 r. (70 lat). Marianna D. testamentu nie pozostawiła, ale chciała, aby mieszkanie przypadło córce Elżbiecie D., która w tym mieszkaniu mieszka od 1950 r. do chwili obecnej. Do 1986 r., do chwili śmierci matki, siostra Elżbieta mieszkała razem z matką, którą się opiekowała. Siostra Elżbieta nie posiada żadnego innego mieszkania. Mieszkanie ww. jest obecnie do generalnego remontu. Dotychczas nie zostało stwierdzone nabycie spadku po Mariannie D., która nadal figuruje jako właścicielka tego mieszkania w księdze wieczystej. Obecnie Wnioskodawczyni i jej rodzeństwo chcą uregulować sprawy spadkowe, a więc złożyć do sądu wniosek o stwierdzenie nabycia spadku i zgodny podział spadku tak, aby mieszkanie przypadło siostrze Elżbiecie D. Zgodnie z wolą matki wyrażoną ustnie w obecności całego rodzeństwa.

* Sprecyzowano pytanie oraz przedstawiono własne stanowisko w sprawie.

* Wskazano właściwego dla Wnioskodawczyni Naczelnika Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o interpretację podatkową, czy w zaistniałej sytuacji należeć się będzie podatek od spadku i jaki?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od spadku nie będzie należny, jeżeli w terminie 6 miesięcy od dnia wydania przez sąd postanowienia stwierdzającego, kto dziedziczy spadek po Mariannie D. zostanie zgłoszone nabycie spadku urzędowi skarbowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. spadku.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380). W myśl art. 922 § 1 tej ustawy przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Zgodnie z art. 924 tejże ustawy spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 ww. Kodeksu, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z treści wniosku wynika, że matka Wnioskodawczyni Marianna D. zmarła w dniu 25 lutego 1986 r., a zatem w przedmiotowej sprawie z uwagi na fakt nabycia spadku przed wejściem w życie od 1 stycznia 2007 r. znowelizowanej ustawy o podatku od spadków i darowizn będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

W myśl art. 5 tej ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, a w wypadku darowizny obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na obdarowanym i darczyńcy.

W przypadku nabycia majątku spadkodawcy w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku - art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 tej ustawy, w przypadku nabycia, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania, a następnie nabycie to stwierdzono pismem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma. Jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Podstawę opodatkowania - zgodnie z art. 7 ust. 1 tejże ustawy - stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Ponadto, zgodnie z art. 14 ust. 1. wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2).

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy, do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

W myśl art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku (tj. ponad 9.637 zł), według następującej skali:

Stosownie do art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Stosownie z art. 4a ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

Przepis ten wszedł natomiast w życie w dniu 1 stycznia 2007 r. i stosownie do postanowień art. 3 ust. 1 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz podatku od czynności cywilnoprawnych znajduje zastosowanie w przypadku nabycia rzeczy i praw majątkowych, które miało miejsce po tym dniu. Tym samym w omawianej sprawie nie może mieć zastosowanie zwolnienie zawarte w art. 4a ustawy ustawy o podatku od spadków i darowizn.

A zatem należy wskazać, że z tytułu nabycia praw do spadku po zmarłej matce Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do złożenia w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe (SD-3) o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru i dołączyć do niego dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania (art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Należy nadmienić, że podatek od spadków i darowizn jest jednym z podatków, którego wysokość ustalana jest przez właściwy organ podatkowy w drodze decyzji, przy zastosowaniu zasad wskazanych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Dane wynikające z zeznania są podstawą prawidłowego określenia wysokości zobowiązania podatkowego. W związku z tym w zeznaniu należy wykazać, co wynika wprost z jego wzoru, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 września 2011 r. w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2011 r. Nr 216, poz. 1276) wartość rynkową udziału w mieszkaniu, który nabędzie Wnioskodawczyni. Powinna ona zostać ustalona z uwzględnieniem zasad wynikających z art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, który stanowi wprost o sposobie określenia takiej wartości.

Wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja - zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Jeżeli rodzeństwo Wnioskodawczyni chciałoby uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego, powinni złożyć odrębne wnioski o wydanie interpretacji indywidualnych.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.