1462-IPPB1.4511.63.2017.2.KS - Usługi pośrednictwa w sprzedaży towarów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2017 r. (data wpływu 23 stycznia 2017 r.) uzupełnione pismem z dnia 24 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 10 lutego 2017 r. nr 1462-IPPB1.4511.63.2017.1.KS, 1462-IPPP3.4512.55.2017.1.RD o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie usług pośrednictwa w sprzedaży towarów - jest prawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie usług pośrednictwa w sprzedaży towarów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wystawia na aukcji internetowej przedmiot, którego nie była, nie jest i nie będzie właścicielem. Przedmiot ten należy bowiem do sprzedawcy chińskiego. Klient w Polsce zakupuje u Wnioskodawczyni towar, wnosząc na jej konto opłatę X. Po otrzymaniu od klienta przelewu, Wnioskodawczyni składa zamówienie na chińskim portalu, ale towar zamawia nie do siebie a bezpośrednio na adres klienta - czyli importerem jest klient, nie Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni opłaca towar na kwotę Y, sprzedawca z Chin przesyła na adres klienta zamówiony przeze Wnioskodawczynię towar. Jedynymi dokumentami, które zostaną wytworzone oraz w których posiadaniu będzie Wnioskodawczyni to:

* potwierdzenie zamówienia z portalu internetowego, na którym klient dokonał zakupu,

* potwierdzenie wpłaty od klienta na kwotę X

* wydruk/potwierdzenie zamówienia z chińskiego portalu zawierające dane o: zamawianym przedmiocie, danymi klienta - jego adresie wysyłki oraz kwocie Y - wyrażoną w PLN, jaką zapłaciłam za towar,

* rachunek, który Wnioskodawczyni wystawia klientowi na kwotę różnicy pomiędzy kwotą którą otrzymała od klienta, a kwotą którą wpłaciła sprzedawcy z Chin (X-Y).

Usługa, którą Wnioskodawczyni zamierza świadczyć to pośrednictwo w zakupie towaru pomiędzy klientem w Polsce a chińskim sprzedawcą.

Pismem z dnia 24 lutego 2017 t. (data wpływu 27 lutego 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 10 lutego 2017 r. nr 1462-IPPB1.4511.63.2017.1.KS, 1462-IPPP3.4512.55.2017.1.RD Wnioskodawczyni uzupełniła założony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej poprzez m.in. przeformułowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenie przyszłego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Co w opisanej sytuacji będzie przychodem Wnioskodawczyni? Czy będzie to kwota prowizji?

Zdaniem Wnioskodawczyni przychodem podlegającym opodatkowaniu będzie kwota prowizji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest określona w pkt 3 tego przepisu pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przywołany przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Oznacza to, że za przychód z działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont, pomniejszony o należny podatek od towarów u usług.

Z treści wniosku wywieść należy, że Wnioskodawczyni planuje rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa handlowego - pośrednictwo w zakupie towaru pomiędzy klientem z Polski a chińskim sprzedawcą.

W takim przypadku, przychodem o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który powinien być brany pod uwagę przy ustalaniu podstawy opodatkowania będzie kwota należna za wykonaną usługę, tj. marża (prowizja) Wnioskodawczyni.

Przenosząc powołane uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług w zakresie pośrednictwa handlowego, przychodem z rozumieniu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie prowizja uzyskana z tego tytułu - różnica pomiędzy kwotą przelaną od klienta na rachunek bankowy Wnioskodawczyni, a kwotą przekazaną do dostawcy - sprzedawcy chińskiego. Zatem jeżeli w istocie Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie jedynie pośredniczyć w sprzedaży towarów handlowych (nie będzie dokonywać sprzedaży we własnych imieniu oraz nie będzie ich właścicielem), to wartość prowizji - różnica pomiędzy kwotą przelaną od klienta na rachunek bankowy Wnioskodawczyni, a kwotą przekazaną do dostawcy - sprzedawcy chińskiego tytułem poszczególnych transakcji stanowi przychód w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.