1462-IPPB1.4511.1145.2016.1.MJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 stycznia 2017 r. Izba Skarbowa w Warszawie 1462-IPPB1.4511.1145.2016.1.MJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2016 r. (data wpływu 30 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z udziałem w programie rozwoju i edukacji psychologicznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z udziałem w programie rozwoju i edukacji psychologicznej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki komandytowej. Przedmiotem jego działalności jest szkolenie w zakresie rozwoju osobistego (coaching) i psychoterapia. Wg PKD, przedmiot przeważającej działalności przedsiębiorcy to: 85, 59, B, Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Natomiast przedmiot pozostałej działalności przedsiębiorcy to:

1.

70, 22, Z, Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania,

2.

70, 21, Z, Stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja,

3.

85, 32, B, Zasadnicze szkoły zawodowe,

4.

85, 51, Z, Pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych,

5.

85, 52, Z, Pozaszkolne formy edukacji artystycznej,

6.

72, 20, Z, Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych,

7.

78, 10, Z, Działalność związana z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników,

8.

85, 60, Z, Działalność wspomagająca edukację,

9.

86, 90, E, Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana).

Prowadząc działalność w ww. zakresie podatnik wspiera swoich klientów w realizacji ich celów biznesowych, konsultingowo, szkoleniowo i coachingowo. W szczególności specjalizuje się w rozwoju menedżerów będących na różnych etapach kariery zawodowej i tych, którzy chcą być skuteczni w działaniu.

Podatnik jest członkiem Polskiej Izby Coachingu i podlega regularnej superwizji a także ma obowiązek ciągłego kształcenia się i rozwoju. W swojej działalności coachingowej stosuje metodę empowerement (budowanie odpowiedzialności, proaktywności, sprawczości, efektywności i współpracy), a także pogłębianie samoświadomości, czego efektem jest zmiana postaw i zachowań. W tym celu podatnik wykorzystuje m.in. wiedzę psychologiczną, którą zdobywa, poszerza i doskonali uczestnicząc w licznych zawodowych szkoleniach specjalistycznych i treningach branżowych.

Podatnik poniósł wydatek za udział w szkoleniu prowadzonym przez Instytut Terapii. Jest to roczny program rozwoju i specjalistycznej edukacji psychologicznej, którą uczestnicy szkolenia mogą następnie stosować w swojej działalności zawodowej wobec klientów. Wydatki poniesione na ww. specjalistyczne szkolenie zawodowe podatnik zamierza zaliczyć do kosztów prowadzonej działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podatnik może zaliczyć do kosztów prowadzonej działalności wydatek na specjalistyczne szkolenie zawodowe, tj. opłatę za udział w rocznym programie rozwoju i edukacji psychologicznej zorganizowane przez Instytut Terapii, uczestnictwo w którym daje, gwarantuje i potwierdza profesjonalne umiejętności psychoterapeutów, wykorzystywane w pracy z klientami, na podstawie art. 22 ust. 1 w związku z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy

Podatnik może zaliczyć do kosztów prowadzonej działalności wydatek na specjalistyczne szkolenie zawodowe, tj. opłatę za udział w rocznym programie rozwoju i edukacji psychologicznej zorganizowane przez Instytut Terapii, na podstawie art. 22 ust. 1 w związku z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatek na specjalistyczne szkolenie zawodowe przedsiębiorcy nie został wymieniony.

Kosztami działalności przedsiębiorcy są i powinny być wydatki na podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Udział w rocznym programie rozwoju osobistego i edukacji psychologicznej, który ma na celu dokształcenie się i potwierdzenie i uzyskanie nowych kompetencji zawodowych ma charakter czysto zawodowy, związany jest z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością, a jego efekty zostaną wykorzystane w prowadzonej przez podatnika działalności w czasie szkoleń, terapii i zajęć prowadzonych dla klientów.

Dbałość o profesjonalizm i poziom świadczonych usług należy do najważniejszych obowiązków przedsiębiorcy, który nie może poprzestać na tym co już osiągnął na niwie zawodowej. Specjalistyczne szkolenie zawodowe służy nie tylko zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów, którym jest działalność gospodarcza, ale także potencjalnie może służyć osiąganiu nowych lub wyższych przychodów.

Instytut Terapii (dalej: Instytut) jest ośrodkiem prowadzącym wszechstronną działalność szkoleniową i terapeutyczną realizującą założenia psychoterapii. Jest także pierwszą w Polsce organizacją szkolącą psychoterapeutów, która otrzymała akredytację organizacji European Association For Psychotherapy. Jest to największa europejska organizacja psychoterapeutyczna, zrzeszająca około 30 modalności psychoterapeutycznych (dalej: EAP) i European Association For Therapy (dalej: EAGT), które potwierdzają wysoki poziom szkoleniowy Instytutu w pełni odpowiadający europejskim standardom.

Instytut wraz z otrzymaniem statusu Instytutu Treningowego Europejskiego Stowarzyszenia Psychoterapii (dalej: EAPTI), bezpośrednio rekomenduje psychoterapeutów posiadających tenże certyfikat do otrzymania europejskiego certyfikatu psychoterapeuty (ECP), który jest wydawany przez EAP.

Możliwość legitymowania się takim certyfikatem przez psychoterapeutę przyciąga klientów, którzy szukają najwyższych, europejskich standardów usług i gwarantuje otrzymanie takiej usługi. Posiadanie takiego certyfikatu prowadzi do pozyskania nowych klientów, a tym samym przychodów a także uzasadnia stosowanie cen adekwatnych do usług o najwyższej jakości. Ukończenie stażu w Instytucie Terapii jest obiektywnym i czytelnym kryterium kompetencji, jakości i profesjonalizmu oferowanych przez psychoterapeutę usług. Jest też zwyczajowo stosowanym sposobem podkreślenia posiadanych kwalifikacji, które należy nieustannie rozwijać i udoskonalać.

Działalność podatnika jest ściśle związana z jego kompetencjami zawodowymi (tzw. profesjonalny charakter działalności). Ponieważ podatnik prowadzi działalność w zakresie rozwoju osobistego (coaching) i psychoterapii, udział w szkoleniu prowadzonym przez Instytut Terapii przełoży się w oczywisty sposób na zachowanie źródła oraz zwiększenie osiąganych przez niego przychodów. Wydatek taki jest zatem uzasadniony i celowy biorąc pod uwagę zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów, gdyż uczestnictwo w przedmiotowym specjalistycznym szkoleniu daje, gwarantuje i potwierdza profesjonalne umiejętności podatnika jako psychoterapeuty, co jest nieodzowne w prowadzonej przez niego działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej Wnioskodawcy podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Przez pojęcie "zachować" należy rozumieć "dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać". Natomiast "zabezpieczyć" oznacza "uczynić bezpiecznym, niezagrożonym, dać ochronę". Można więc przyjąć, że koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, które umożliwią dalsze funkcjonowanie źródła. Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Wydatki ponoszone w związku z udziałem w programie rozwoju i specjalistycznej edukacji psychologicznej nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę w związku z udziałem w programie rozwoju i edukacji psychologicznej może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

* czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,

* czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że wydatki poniesione w związku z udziałem Wnioskodawcy w rocznym programie rozwoju i edukacji psychologicznej, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przy czym podkreślić należy, że ciężar wykazania związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Interpretację indywidualną wydaje się bowiem wyłącznie w oparciu o stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez Wnioskodawcę, natomiast w toku prowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ prowadzi postępowanie dowodowe w celu dokładnego ustalenia stanu faktycznego, który rzeczywiście zaistniał.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl