1406/DL/415-14/HH/07 - Czy wydatki związane z przeprowadzonym zabiegiem stomatologicznym stanowią wydatki na cele rehabilitacyjne?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 maja 2007 r. Izba Skarbowa w Warszawie 1406/DL/415-14/HH/07 Czy wydatki związane z przeprowadzonym zabiegiem stomatologicznym stanowią wydatki na cele rehabilitacyjne?

Pismem z dnia 26 kwietnia 2007 r. zwróciła się Pani z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedstawiony we wniosku stan faktyczny: Orzeczeniem Powiatowego Zespołu d/s Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 28 czerwca 2005 r. małżonek Pani został uznany za osobę o znacznym stopniu niepełnosprawności. Niepełnosprawność datuje się od dnia 7 listopada 2000 r. Choroba Alzhaimera na którą choruje mąż jest chorobą przewlekłą i nieuleczalną. Dodatkową dolegliwością jest nadciśnienie tętnicze i choroba wieńcowa. W chwili obecnej małżonek Pani wymaga całodobowej opieki. Stan zdrowia męża wymaga leczenia niektórych schorzeń w znieczuleniu ogólnym. W dniu 20 lutego 2007 r. dokonano u męża ekstrakcji 5 zębów, kolejne zostały wypełnione. Powodem interwencji stomatologicznej był zgorzel, opuchlizna twarzy i towarzyszący ból. Z tego powodu małżonek Pani nie mógł jeść, spać i normalnie egzystować. Zdaniem Pani - w przypadku męża - zabieg ten jest zabiegiem leczniczo - rehabilitacyjnym, poprawiającym stan zdrowia małżonka i zapobiegający dalszym stanom zapalnym. W związku z powyższym zwróciła się Pani z zapytaniem, czy rozliczając podatek dochodowy od osób fizycznych za 2007 rok może Pani skorzystać z odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej z tytułu poniesionych wydatków na wyżej opisany zabieg tj. leczenie zębów w znieczuleniu ogólnym. Według Pani oceny skorzystanie z przedmiotowej ulgi jest możliwe.

Biorąc pod uwagę przedstawiony w piśmie stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grodzisku Maz. uprzejmie informuje: W świetle przepisu art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29 - 30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Zgodnie z art. 26 ust. 7a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

1.

adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

2.

przystosowanie pojazdów mechanicznych dla potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

3.

zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,

4.

zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

5.

odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,

6.

odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,

7.

opłacanie przewodników osób niewidomych I i II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł,

8.

utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa w pkt 7, psa przewodnika - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7,

9.

opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,

10.

opłacenie tłumacza języka migowego,

11.

kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,

12.

leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),

13.

odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:

a)

osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,

b)

osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a),

14.

używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

15.

odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

a)

na turnusie rehabilitacyjnym,

b)

w zakładach, o których mowa w pkt 6, na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.

Zgodnie z art. 26 ust. 7b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ww. wydatki, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie. Wysokość wydatków na cele rehabilitacyjne określone w ust. 7a, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14 o czym mowa w art. 26 ust. 7c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem odliczenia wydatków, o których w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1)

orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2)

decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3)

orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. Odliczenie przysługuje również podatnikom, którzy ponieśli wyżej wymienione wydatki, w przypadku gdy na ich utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł (art. 26 ust. 7e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)

Mając na względzie ww. przepisy należy stwierdzić, że pod pojęciem rehabilitacji mieszczą się działania obejmujące usprawnienia fizyczne, psychiczne, społeczne i zawodowe. Wydatki na cele rehabilitacyjne, to wydatki na działania mające spowodować usunięcie skutków choroby, zmniejszenie następstw nieodwracalnych zmian chorobowych. To wydatki na działania zmierzające do przywrócenia ograniczonych funkcji.

Z przedstawionego stanu faktycznego oraz przedłożonych przez Panią dokumentów wynika, iż małżonek Pani jest osobą niepełnosprawną o znacznym stopniu niepełnosprawności a więc zaliczaną do I grupy inwalidztwa, wymaga stałej opieki i pomocy osób drugich w pełnieniu ról społecznych i codziennej egzystencji. Przyczyną niepełnosprawności małżonka jest choroba Alzheimera, polegająca na zaburzeniu funkcjonowania mózgu, jest najczęściej występującym schorzeniem otępiennym charakteryzującym się zakłóceniami w sferze czynności poznawczych, zwłaszcza zaś w postępującym zanikiem pamięci. A zatem poniesione przez Panią wydatki związane z przeprowadzonym u małżonka zabiegiem stomatologicznym nie stanowią wydatków na cele rehabilitacyjne, nie zostały również wymienione w katalogu wydatków zaliczanych do wydatków na cele rehabilitacyjne, wymienionych w art. 26 ust. 7a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Katalog wydatków ma charakter zamknięty, co oznacza że w sposób wyczerpujący wymienia wszystkie wydatki podlegające odliczeniu w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne. W katalogu tych wydatków nie mieszczą się wydatki na usługi stomatologiczne, które są powszechnie ponoszone przez wszystkich obywateli, bez względu na wiek i stan zdrowia.

Mając na uwadze treść oraz zakres zapytania, a także przytoczone przepisy prawa tutejszy organ podatkowy nie podziela stanowiska Pani wyrażonego w piśmie i stoi na stanowisku, iż w opisanej sytuacji nie zostały spełnione przesłanki, o których mowa w powołanych przepisach.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grodzisku Mazowieckim. informuje, iż przedmiotowa interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grodzisku Mazowieckim. informuje również, iż interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl