1401/PD-4230Z-7/06/KK - Wydatki na kształcenie pracowników.

"(...) Wydatki na kształcenie pracownika nie zostały przez ustawodawcę wymienione wśród tych, które nie mogą być kosztami dla celów podatkowych. Nie świadczy to jednak o tym, że takimi kosztami bezwarunkowo są. Musi bowiem istnieć związek przyczynowy między ich poniesieniem a celem, jakim jest osiągnięcie przychodu. Na temat tego, co należy rozumieć przez taki związek, wielokrotnie wypowiadał się NSA. Otóż poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Zdarza się jednak, że związek między kosztem a przychodem nie jest tak wyraźny, wówczas - jak wskazywał sąd - należy kierować się zasadami zdrowego rozsądku, nie ma tu żelaznych reguł, a każda sytuacja wymaga odrębnego potraktowania (wyrok NSA z 18 lutego 1998 r. sygn. akt I SA/Ka 1241/96).

Tak więc, pracodawca który ponosi koszty w związku z podnoszeniem kwalifikacji pracowników, a kierunek kształcenia pracownika jest zgodny z profilem działalności firmy, z rodzajem wykonywanej przez pracownika pracy lub służy przygotowaniu go do objęcia w przyszłości do konkretnego stanowiska, może wydatki na ten cel (bez względu na formę kształcenia) wliczyć do kosztów uzyskania przychodów. W sytuacji, gdy pracodawca nie wykaże, że poniesione wydatki mogą mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub nie przedstawi rzeczowych argumentów wskazujących na celowość wydatków z punktu widzenia zabezpieczenia źródła przychodów, to wydatek nie może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów.

W przedmiotowej sytuacji Spółka zamierza pokrywać koszty odbywania przez pracownika aplikacji radcowskiej. Zdaniem Spółki wydatek ten wpłynie na kształtowanie się przychodu, bowiem:

* posiadanie kompetentnego pracownika nie spowoduje podwyższenia wynagrodzenia dla obecnie zatrudnionego na podstawie umowy cywilnoprawnej radcy prawnego w związku z rozszerzeniem zakresu jego obowiązków;

* firma będzie dysponowała kompetentnym pracownikiem w kontaktach z urzędami.

Zawód radcy prawnego polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami.

Odbycie aplikacji radcowskiej nie jest wymuszone wprawdzie rodzajem wykonywanej przez pracownika pracy i nie stanowi przygotowania do objęcia przez niego konkretnego stanowiska. Jednak należy się zgodzić ze stanowiskiem Spółki, iż posiadanie wykwalifikowanego pracownika, odbywającego aplikację radcowską pozwoli na ograniczenie kosztów związanych nie tylko z wypłatą wynagrodzenia dla radcy prawnego, ale także ze sprawniejszą obsługą prawną w firmie.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony stan faktyczny należy uznać iż odbywanie aplikacji radcowskiej przez pracownicę Spółki w sposób pośredni przyczynia się do osiągnięcia przychodów z działalności gospodarczej."