1401/HTI/4407/14-78/05/EN - Konsekwencje zaniechania inwestycji.

(...) Na wstępie należy wskazać, że w rozpatrywanym stanie faktycznym znajdzie zastosowanie ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (obowiązująca do dnia 30 kwietnia 2004 r.), ponieważ Strona nabyła towary i usługi, zużyte do inwestycji, które następnie zostały przez Nią zaniechane, w okresie październik 2000 r. - kwiecień 2004 r.

W tym miejscu należy przypomnieć, iż zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy, podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Z odliczenia, o którym mowa wyżej mogą skorzystać podatnicy podatku od towarów i usług, przy uwzględnieniu art. 20-25 ww. ustawy o VAT, przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie oraz wypełnieniu obowiązku rejestracyjnego dla potrzeb VAT, wynikającego z art. 9 ustawy o VAT.

Podstawową zasadą określoną w art. 20 ust. 2 powyższej ustawy jest, że podatnik może zmniejszyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego związaną ze sprzedażą opodatkowaną. Jednym z ograniczeń uniemożliwiających odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonanych zakupów jest art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, stosownie do którego obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Powyższy przepis nie dotyczy jednak, w myśl art. 25 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, które na podstawie odrębnych przepisów zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jednocześnie należy wskazać, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 41 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych kosztów zaniechanych inwestycji. W świetle powyższego, w przypadku zaniechania inwestycji, która miała służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, podatnik zobowiązany jest do dokonania korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z zaniechaną inwestycją. Wydatki te w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym nie będą zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w formie odpisów amortyzacyjnych, a zatem ma tutaj zastosowanie art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, podzielając stanowisko Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, zaprezentowane w postanowieniu nr 1471/NUR1/443-181/05/GW z dnia 22.06.2005 r. stwierdza, że w przedstawionym stanie faktycznym zaniechanie przez Stronę inwestycji pociąga za sobą konieczność korekty podatku naliczonego.

W tym miejscu organ odwoławczy zauważa, iż przepisy regulujące kwestie podatku od towarów i usług, obowiązujące przed dniem 01.05.2004 r. nie określały wprost, w jaki sposób korekta ta powinna być dokonana.

Uwzględniając zaś, że terminy odliczenia podatku naliczonego, określone w ww. ustawie nie są zbieżne z terminem oddania inwestycji do użytku, a podatnik, przygotowując się do rozpoczęcia planowanej inwestycji dokonywał odliczeń podatku naliczonego w obowiązujących terminach, zaniechanie inwestycji wymaga korekty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym nastąpiło zaniechanie inwestycji. Korekta ta powinna nastąpić poprzez pomniejszenie kwot podatku naliczonego w danym miesiącu.

Odnosząc się natomiast do zaprezentowanego w zażaleniu orzecznictwa ETS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zwraca uwagę, że wyroki ETS zapadają w konkretnym stanie faktycznym, a ich analiza wskazuje, że są one niezwykle kazuistyczne i tylko niektóre ze stwierdzeń Trybunału mają charakter uniwersalny, a więc możliwy do zastosowania w większej ilości przypadków.

Jednocześnie organ drugiej instancji zauważa, iż orzecznictwo ETS nie dotyczy stanów prawnych, zaistniałych pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (tj. okresu do 30.04.2004 r. - sprzed przystąpienia Polski do Unii Europejskiej).

Ustosunkowując się natomiast do stwierdzenia Strony zawartego w zażaleniu, że sprawy rozpoczęte przed dniem 1 stycznia 2005 r., ale niezakończone przed tą datą, winny być rozpatrywane na podstawie nowych przepisów Ordynacji podatkowej (tj. obowiązujących od dnia 1 stycznia 2005 r.), a te przewidują formę postanowienia Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazuje, iż w tej kwestii zajął już stanowisko w piśmie nr N/051-51/05/SD z dnia 24.03.2005 r., będącym odpowiedzią na skargę Strony z dnia 01.03.2005 r., dotyczącą działania Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.

W ww. piśmie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że nowe zasady udzielania interpretacji dotyczą wniosków złożonych po dniu 1 stycznia 2005 r.

W związku z powyższym, zdaniem organu odwoławczego zarzut naruszenia przez Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, w wyniku wydania postanowienia nr 1471/NUR1/443-181/05/GW z dnia 22.06.2005 r. art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2005 r. jest bezzasadny.

Jednocześnie należy wskazać, że w przedmiotowym postanowieniu organ pierwszej instancji poinformował Stronę, iż udzielona interpretacja nie jest dla Niej wiążąca, a jedynie wiąże organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej właściwe dla niej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Reasumując, zdaniem organu drugiej instancji postanowienie nr 1471/NUR1/443-181/05/GW z dnia 22.06.2005 r. zostało wydane zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz z zasadami postępowania podatkowego.

W przedmiotowej sprawie nie nastąpiło również naruszenie art. 19 ust. 1 oraz art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. (...)